Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣ: 21 Νοεμβρίου....Οι ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ της πατρίδας μας γιορτάζουν!!!.....ένα μικρό αφιέρωμα του ΜΠΑΓΑΣΑ σε μια μεγάλη γιορτή

«Η μεγαλοσύνη στα Έθνη δε μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με αίμα».

Κ. Παλαμάς

21η Νοεμβρίου σύντροφοι, Ημέρα της Παναγίας: γιορτάζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, γιορτάζει η Ελλάδα.

Κι εμείς, συνεορτάζοντες ταπεινοί και απόλυτοι αρνητές λόγων πανηγυρικών θα παρουσιάσουμε ένα τριπλό αφιέρωμα ιστορίας, μνήμης και αναγνώρισης για την προσφορά τους.

1.ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

1.Στις μάχες που δόθηκαν στο πέρασμα τόσων αιώνων ιστορίας του κόσμου, πολλοί στρατιώτες έδωσαν τη ζωή τους χωρίς ποτέ να ανευρεθούν οι σωροί τους ή ν’ αναγνωριστούν.

2. Η ανάγκη να εκπροσωπηθούν και ταυτόχρονα να τιμηθούν οι άγνωστοι πεσόντες-και με αφετηρία τις αρχαιοελληνικές συνήθειες, όπως αναλυτικά περιγράφονται κυρίως από τον Θουκιδίδη- οδήγησε τα κράτη στην δημιουργία ενός μνημείου συμβολικού, αυτό του ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ.

3.Στα νεότερα χρόνια πολλά κράτη- με πρώτο πιθανόν της Δανίας το 1849- ανέπτυξαν την παραπάνω πρακτική και κατασκεύασαν μνημείο που εκπροσωπούσε και τιμούσε τους άγνωστους νεκρούς στρατιώτες.

4.Κομβικό σημείο για την ανέγερση από τα κράτη μνημείων αφιερωμένων στον Άγνωστο στρατιώτη, αποτέλεσε ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος, με τη Βρεταννία να κάνει την αρχή το 1920 και την Γαλλία ν’ ακολουθεί το 1921. Από τότε –δόξα το θεό ο κόσμος πολεμά συνεχώς- τα κράτη δημιουργούν τέτοια μνημεία στη μνήμη των άγνωστων πεσόντων των μαχών και θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόσφατο δείγμα είναι το μνημείο του Ιράκ που κατασκευάστηκε το 1982.

Συνήθως αυτά τα μνημεία περιέχουν τη σωρό ενός ανώνυμου άγνωστου στρατιώτη που είναι αδύνατον ν’ αναγνωριστεί ποτέ και με οποιονδήποτε τρόπο.

5.Στην πατρίδα μας το πρώτο τέτοιο μνημείο κατασκευάστηκε το 1889 στη Σύρο σε σχέδιο Γ. Βιτάλη (βραβευμένος γλύπτης με σπουδές στο Μόναχο που γεννήθηκε στη Τήνο το 1835 και πέθανε στην Αλεξάνδρεια το 1901) για να τιμήσει τους άγνωστους πεσόντες του 1821.

6.Η απόφαση για ανέγερση μνημείου στην Αθήνα αποφασίστηκε μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο –στις αρχές του 1926- από τον τότε Υπουργό στρατιωτικών Πάγκαλο. Προκηρύχθηκε λοιπόν διαγωνισμός για τη σχετική μελέτη που κερδήθηκε από τον αρχιτέκτονα Ε. Λαζαρίδη και στις 30 Ιουνίου 1928 δημοσιεύτηκε και το Προεδρικό διάταγμα «περί εκτελέσεως μνημείου Αγνώστου Στρατιώτου» με το οποίο εγκρίθηκε η κατασκευή του και η τοποθέτηση του στην πλατεία των παλαιών ανακτόρων σύμφωνα με τα σχέδια του Λαζαρίδη.

7.Η τελική επιλογή της θέσης του μνημείου –μπροστά από τα παλαιά ανάκτορα- όμως, έγινε στις 12 Ιουλίου του 1929 από τον τότε πρωθυπουργό Βενιζέλο.

Και είναι άξιο λόγου το σκεπτικό του Βενιζέλου, μιας και πίστευε ότι η θυσία του Άγνωστου στρατιώτη αποτελούσε τη βάση της δημοκρατίας και ο συσχετισμός του μνημείου με το Σύνταγμα και τη Βουλή –που το 1929 είχε μεταφερθεί στα παλαιά ανάκτορα- τόνιζε απόλυτα τη θυσία του για τους δημοκρατικούς θεσμούς, αφού και το Σύνταγμα όριζε την καθολική στράτευση των ανδρών δηλαδή το καθήκον τους να πεθάνουν υπερασπίζοντας την πατρίδα.

8.Ύστερα, και με τρόπο περιπετειώδη έγινε και η επιλογή του γλύπτη Φωκίωνα Ρωκ (γλύπτη που γεννήθηκε το 1891 στην Αθήνα, ήταν για πολλά χρόνια δάσκαλος πλαστικής και έφορος συλλογών στη σχολή καλών τεχνών και πέθανε το 1945) .

9.Και επιτέλους τα έργα ξεκίνησαν…..και τα αποκαλυπτήρια του μνημείου έγιναν σε πανηγυρική ατμόσφαιρα και με μεγάλη επισημότητα στις 25 Μαρτίου του 1932.

10.Το μνημείο είναι ουσιαστικά ένας τοίχος στο κέντρο του οποίου βρίσκεται το λιτό και επιβλητικό γλυπτό που παριστάνει ένα γυμνό άνδρα ξαπλωμένο, νεκρό, που στο αριστερό χέρι κρατάει κυκλική ασπίδα και στο κεφάλι φοράει κράνος και θεωρείται ότι είναι εμπνευσμένο από τα’ αρχαϊκά αγάλματα του ναού της Αφαίας στην Αίγινα.

Σε διάφορα σημεία του τοίχου του μνημείου υπάρχουν δεκαέξι ορειχάλκινες ασπίδες που εξυμνούν τη θυσία και την ανδρεία, αριστερά και δεξιά του γλυπτού έχουν χαραχθεί οι φράσεις του Θουκιδίδη «ΜΙΑ ΚΛΙΝΗ ΚΕΝΗ ΕΣΤΡΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΦΑΝΩΝ» και «ΑΝΔΡΩΝ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ».

Επίσης, είναι χαραγμένοι κατά ενότητες οι τόποι των ενδοξότερων πολέμων –αμυντικών και πολύνεκρων- του Ελληνισμού.

Τέλος, μπροστά από το γλυπτό στο κέντρο ενός υπερυψωμένου ημικυκλίου, υπάρχει o τάφος που είναι κενός, ακολουθώντας τα αρχαιοελληνικά έθιμα όπως διασώζονται από τον Θουκιδίδη με χαραγμένη πάνω του τη φράση «ΕΙΣ ΑΦΑΝΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΝ».

Πριν από το μνημείο υπάρχει άσβεστο καντήλι με φως που μεταφέρθηκε από την Αγία Λαύρα την ημέρα των αποκαλυπτηρίων του.

11.Το μνημείο σήμερα φυλάσσεται τιμητικά από τους ευζώνους της Προεδρικής Φρουράς που έχει ιστορία περισσότερο από έναν αιώνα, αφού ιδρύθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 1868 ως μάχιμο και τελετουργικό ταυτόχρονα Άγημα.

12.Σταδιακά ο ρόλος της μετατράπηκε σε αποκλειστικά τελετουργικός, γνώρισμα που μπορεί να θεωρηθεί ότι υποδηλώνεται και από τις σταδιακές της ονομασίες : Ανακτορική Φρουρά, Φρουρά Σημαίας, Φρουρά Μνημείου Αγνώστου Στρατιώτη, Βασιλική Φρουρά και τέλος Προεδρική Φρουρά, από το 1974 μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

13.Το Στρατόπεδο στο οποίο εδρεύει η Προεδρική Φρουρά παραμένει στην ίδια θέση από την αρχή της ιδρύσεώς της. Βρίσκεται κοντά στο σημερινό Προεδρικό Μέγαρο στην οδό Ηρώδου Αττικού και φέρει τιμητικά το όνομα του Σουλιώτη οπλαρχηγού και ήρωα της Επανάστασης του 1821 Γεώργιου Τζαβέλλα.

14.Τέλος, σήμερα η Προεδρική Φρουρά έχει τις ακόλουθες υποχρεώσεις :

την εγκατάσταση τιμητικών φρουρών όλο το 24ωρο στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, στο Προεδρικό Μέγαρο και στην Πύλη του στρατοπέδου της.

την επίσημη έπαρση και υποστολή της σημαίας στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης

την απόδοση τιμών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και σε αρχηγούς Ξένων Κρατών

την απόδοση τιμών στους πρεσβευτές ξένων κρατών κατά τη διάρκεια επίδοσης διαπιστευτηρίων στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

2.Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ

1.Στις 25 Ιουνίου 1950 η Νότιος Κορέα δέχτηκε επίθεση από τις δυνάμεις τις Βορείου Κορέας και αργότερα από τις δυνάμεις της Κίνας. Η ενέργεια αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την επέμβαση των Ηνωμένων Εθνών με την αποστολή Διεθνούς δύναμης με σκοπό την αναχαίτιση αυτής της εχθρικής ενέργειας για την διαφύλαξη της ανεξαρτησίας της Νοτίου Κορέας. Και ύστερα από πρόσκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ προς τα κράτη μέλη του, στις 29 Ιουνίου 1950, για παροχή στρατιωτικής βοήθειας ανταποκρίθηκαν και διέθεσαν μάχιμες μονάδες Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας διάφορα κράτη μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, οι δυνάμεις των οποίων τέθηκαν υπό Αμερικανική Διοίκηση.

2.Η Ελλάδα, απέστειλε τον Νοέμβριο του 1950 το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (ΕΚΣΕ) με αρχική δύναμη που διατηρήθηκε ως τις 22 Αυγούστου 1951 αποτελούνταν από τη Διοίκηση με το Επιτελείο της και το Τάγμα του ΕΚΣΕ, συνολικής δύναμης 851 ανδρών με 63 οχήματα. Ύστερα και μέχρι τον Δεκέμβριο του 1953, η Ελληνική δύναμη αυξήθηκε στους 1.063 άνδρες, ενώ μετά την επίτευξη εκεχειρίας από τον Ιανουάριο 1954 έως τον Μάιο 1955 στους 2.163 άνδρες. Το Ελληνικό Εκστρατευτικό Σώμα τον Απρίλιο του 1955 μειώθηκε στους 850 άνδρες, ενώ από τον Ιούλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1955 στους 191 άνδρες. Τελικά από Ιανουάριο 1956 μέχρι τον Μάιο 1958 παρέμεινε στην Κορέα ένα αντιπροσωπευτικό τμήμα που αποτελούνταν από έναν Αξιωματικό και εννέα Οπλίτες.

3.Αντίστοιχα, στις 13 Οκτωβρίου 1950, συγκροτήθηκε το 13 Σμήνος Μεταφορών με 9 μεταγωγικά Α/Φ C-47D Dakota/Skytrain. Στις 11 Νοεμβρίου το Σμήνος απογειώθηκε για Κορέα και προσγειώθηκε στην αεροπορική βάση Itazuki στο Kyushu της Ιαπωνίας την 1η Δεκεμβρίου. Αμέσως μετά την άφιξή του το σμήνος ξεκίνησε να επιχειρεί, λόγω της αναγκαίας συμμετοχής του στις επιχειρήσεις. Οι αποστολές που ανέλαβε ήταν: μεταφορές υλικών και εφοδίων σε προκεχωρημένες περιοχές του μετώπου, μεταφορές προσωπικού, τραυματιών, αιχμαλώτων και νεκρών, ρίψεις πυρομαχικών και εφοδίων σε προκεχωρημένα ή εγκλωβισθέντα τμήματα και μεταφορά ταχυδρομείου. Επιπλέον, εκτέλεσε αποστολές νυκτερινής αναγνώρισης βαθιά στο εχθρικό έδαφος, πτήσεις πάνω από κατοικημένες περιοχές του εχθρού για εκφώνηση ανακοινώσεων προπαγάνδας και νυκτερινής υποστήριξης μαχόμενων τμημάτων με φωτιστικά. Οι επιχειρήσεις γινόταν κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες κατά τη διάρκεια ημέρας και νύκτας. Περί τα τέλη Μαρτίου του 1955 διατάχθηκε η επάνοδος του σμήνους στην Ελλάδα και στις 8 Μαΐου αναχώρησε και επέστρεψε στην Ελλάδα στις 23 Μαΐου 1955.

4.Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων απωλέσθηκαν 15 Αξιωματικοί και 168 Οπλίτες του Στρατού Ξηράς και 12 στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ οι τραυματισθέντες ανήλθαν σε 33 Αξιωματικούς και 577 Οπλίτες. Επίσης απωλέσθηκαν 4 από τα 9 διατιθέμενα αεροσκάφη.

5.Το ΕΚΣΕ για την πολεμική του δράση κατά τη διάρκεια του Πολέμου τιμήθηκε με Εύφημο μνεία και Ευαρέσκεια από τους Προέδρους των ΗΠΑ και της Δημοκρατίας της Κορέας.

6.Η Κυβέρνηση των ΗΠΑ απένειμε στην πολεμική Σημαία και στους άνδρες του ΕΚΣΕ έξι Πολεμικούς Σταυρούς , τριάντα δύο Ασημένιους, εκατόν δέκα Χάλκινους και δεκαεννέα Αεροπορικά Μετάλλια σε άνδρες του 13ου Σμήνους Μεταφορών.

7.Η Νότια Κορέα σε ένδειξη της ευγνωμοσύνης της ανήγειρε στην περίφημη κοιλάδα των Ηρώων, κοντά στη Σεούλ, μεγαλοπρεπέστατο μνημείο πεσόντων για τους Έλληνες μαχητές, όπου σε πλάκα αναγράφεται: «Οι γενναίοι αυτοί στρατιώτες της Ελλάδος ενσάρκωσαν το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον. Τιμή και δόξα τοις πεσούσι πολεμισταίς».

Μνημείο για τους Έλληνες πεσόντες της Κορέας υπάρχει και στον Παπάγο στην πλατεία του Αη Γιώργη, προσφορά του κράτους της νότιας Κορέας

Ο σκοπός της παρουσίασης της Ελληνικής συμμετοχής στην Κορέα ήταν καθαρά επετειακός. Ήταν η πρώτη Ελληνική συμμετοχή σε διεθνή δύναμη, ύστερα από πρόσκληση του ΟΗΕ. Δεν εξετάσαμε ούτε το πώς, ούτε το γιατί τα οποία είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά άλλη ιστορία…..με την οποία ίσως ασχοληθούμε μελλοντικά….αν παρόλα αυτά θέλετε να βρείτε κάτι παραπάνω για τον πόλεμο της Κορέας…..ορίστε!!!

Το βιβλίο αυτό διηγείται την πλήρη ιστορία της πρώτης και πιο κρίσιμης σύγκρουσης ανάμεσα στο Ανατολικό Μπλοκ και τη Δύση. Αντί να επικεντρώνεται ολοκληρωτικά στην ανάμειξη των Αμερικανών που, φυσικά, ήταν κυρίαρχη, ο συγγραφέας, αναφέρεται επίσης στη συμβολή πολλών χωρών που σε πολλές περιπτώσεις ήταν σημαντική παρά τον περιορισμένο αριθμό των ανδρών που είχαν διαθέσει.Παρ‘ όλες τις διαφορές, κουλτούρας και Διοικητικής Μέριμνας, η συμμετοχή αυτών των στρατευμάτων έπαιξε συχνά σπουδαίο ρόλο στις κρίσεις που παρουσιάστηκαν. Ο Πόλεμος της Κορέας στο αποκορύφωμά του, μέσα σε μια θύελλα διεθνών πολιτικών συγκρούσεων και φόβων για μια γενική σύρραξη, παρουσίασε γρήγορες και μεγάλης κλίμακας μετακινήσεις στρατευμάτων σε μεγάλες αποστάσεις. Η κάθε πλευρά γνώρισε τόσο εκπληκτικές επιτυχίες όσο και καταστροφές. Εδώ, περιγράφονται κορυφαίες στρατηγικές μέθοδοι, όπως η απόβαση του Μακ Άρθουρ στα μετόπισθεν του εχθρού, στο Ιντσόν, δράματα όπως το ένδοξο επεισόδιο των Gloster, αλλά και η διαβίωση και η ανταρσία στα στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου και των δύο πλευρών. Ο συγγραφέας αντλεί το υλικό του από μέχρι τώρα αχρησιμοποίητες πηγές πολλών χωρών, καθώς και από έγγραφα που πρόσφατα αποδεσμεύτηκαν, αρχεία Στρατιωτικών Μονάδων, ημερολόγια και συνεντεύξεις. Το βιβλίο του έρχεται να προσθέσει στα γνωστά γεγονότα, ανθρώπινες λεπτομέρειες μιας από τις πιο σημαντικές συγκρούσεις της σύγχρονης εποχής και ταυτόχρονα, επειδή ο συγγραφέας είναι και αυτόπτης μάρτυρας αυτών που περιγράφει, διαβάζεται με τεράστιο ενδιαφέρον από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Επίσης, υπάρχει αναλυτικό ένθετο για την Ελληνική συμμετοχή.

3.Ο ΦΙΛΟΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Στις 13 Δεκεμβρίου 1999 η πατρίδα μας –μέσω των ΕΛΤΑ- αναγνωρίζοντας την προσφορά τους, εξέδωσε την αναμνηστική σειρά «ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ» με στόχο την προβολή τους, την υπενθύμιση του πολύπλευρου έργου που επιτελούν και την αναγνώριση της προσφοράς τους στην ανάπτυξη του αισθήματος ασφάλειας του Ελληνικού λαού.

Το γραμματόσημο των 600δρχ απεικονίζει το Υποβρύχιο ΩΚΕΑΝΟΣ, που είναι το πρώτο στη ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού με αυτό το όνομα. Είναι υποβρύχιο τύπου "ΠΟΣΕΙΔΩΝ" κατασκευάσθηκε στα Ναυπηγεία του ΚΙΕΛΟΥ και καθελκύσθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1978.

Στις 1 Ιανουαρίου 1980 κατέπλευσε στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας και εντάχθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό αποτελώντας μια από τις πιο σύγχρονες μονάδες του, με πολλές δυνατότητες στον πόλεμο κατά πλοίων επιφανείας και Υποβρυχίων.

Το γραμματόσημο των 50δρχ απεικονίζει το αεροσκάφος CL-215 που σαν κύρια αποστολή έχει την αεροπυρόσβεση, αλλά χρησιμοποιείται και σε αποστολές έρευνας και διάσωσης.

Το αεροσκάφος έχει τη δυνατότητα λήψης 5000 λίτρων νερού σε δώδεκα δευτερόλεπτα -με δυνατότητα προσθαλάσσωσης σε λίμνες ή θάλασσα με σκοπό την πλήρωση των δεξαμενών τους με νερό- και φέρει δίχρωμη παραλλαγή με κίτρινο και κόκκινο χρώμα.

Μια σχετικά άγνωστη πτυχή του επιχειρησιακού έργου του αεροσκάφους είναι η έρευνα και η διάσωση. Μπορεί να προσθαλασσωθεί και να περισυλλέξει ναυαγούς με τη βοήθεια λέμβου που μεταφέρεται στην άτρακτο. Μέχρι την εμφάνιση του ελικοπτέρου αυτός ήταν άλλωστε ο μόνος τρόπος διάσωσης από αέρος, αποστολή που αναλάμβαναν στο παρελθόν οι αεράκατοι.

Το CL-215 επιχειρεί από την 113 πτέρυγα μάχης.Σήμερα τα περισσότερα από αυτά τα αεροσκάφη έχουν αντικατασταθεί από τα CL-415 .

Το γραμματόσημο των 170δρχ απεικονίζει το αεροσκάφος Mirage 2000 που είναι Γαλλικής κατασκευής μονοθέσιο, μονοκινητήριο, δελταπτέρυγο μαχητικό, πολλαπλού ρόλου και παντός καιρού. Εντάχθηκε στο οπλοστάσιο της Πολεμικής μας αεροπορίας το 1988 με τη σύμβαση "Talos," με βάση την οποία αγοράστηκαν 40 αεροσκάφη. Μεταξύ 1988 και 1992 παραδόθηκαν στην αεροπορία 36 Mirage 2000 EGM και 4 διθέσια Mirage 2000 BGM που χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικούς σκοπούς.

Είναι το πρώτο Ελληνικό μαχητικό που διαθέτει αυτόματο ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου πτήσης και έχει την ικανότητα να φέρει μεγάλη ποικιλία οπλικών συστημάτων. Τα Ελληνικά Mirage 2000 μπορούν να οπλιστούν με πυραύλους αέρος - αέρος Super 530/ Matra Magic και χρησιμοποιούνται κατά κόρον σε αποστολές αναχαίτισης, αλλά και εναντίον πλοίων με την προσθήκη πυραύλων AM-39 EXOCET.

Τα αεροσκάφη έχουν ως βάση τους την 114 Πτέρυγα Μάχης στην Τανάγρα και ανήκουν στις 331 και 332 Μοίρες με χαρακτηριστικά κλήσης "Θησέας" και "Γεράκι" αντίστοιχα. Τα Ελληνικά Mirage 2000 φέρουν δίχρωμη παραλλαγή μπλε και γκρι.

Στο γραμματόσημο των 40δρχ απεικονίζεται το F-16, που είναι μονοθέσιο, μονοκινητήριο, μαχητικό αεροσκάφος πολλαπλού ρόλου παντός καιρού με ικανότητα να φέρει μεγάλη ποικιλία οπλικών συστημάτων. Η χώρα μας διαθέτει περίπου 70 F-16 Block 30, 50. Συγκεκριμένα το 1989 πραγματοποιήθηκε η παραλαβή 40 Block 30 στο πλαίσιο του εξοπλιστικού προγράμματος Peace Xenia I, ενώ το 1997 40 βελτιωμένα F-16 C/D Block 50 παρελήφθησαν με το Peace Xenia IΙ. Κύριος κατασκευαστής των F-16 Block 30 ήταν η General Dynamics που αργότερα ενσωματώθηκε στη Lockheed Martin.

Το F-16D είναι η διθέσια παραλλαγή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο επιχειρησιακά όσο και για εκπαίδευση. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ελληνικών αεροσκαφών της παρτίδας παραγωγής Block 30 είναι το ενισχυμένο σύστημα προσγείωσης, η τοποθέτηση αλεξιπροχώριου και προβολέα νυχτερινής αναχαίτισης. Τα Block 50 έχουν δεχθεί δομικές ενισχύσεις και διαθέτουν ισχυρότερο κινητήρα και βελτιωμένα ηλεκτρονικά, ραντάρ σε σχέση με τα Block 30.

Σήμερα η Ελληνική πολεμική Αεροπορία είναι η πρώτη στον κόσμο που εξοπλίστηκε με την έκδοση F-16 BLOCK 52+, που είναι μία βελτιωμένη έκδοση του BLOCK 50 με προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και εξελιγμένο κινητήρα. Τα Ελληνικά BLOCK 52+ ανήκουν στις 340, 343 και 337 μοίρες με χαρακτηριστικά κλήσης "Αλεπού, "Αστέρι" και "Ghost" αντίστοιχα.