Ο ΜΠΑΓΑΣΑΚΟΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ σύντροφοι ή μια πρώτη απόπειρα επικοινωνίας










Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Το Α' Σώμα Στρατού.....Ιστορία, προσφορά και δράση

Μεραρχία γίνεται το Α’ Σώμα Στρατού!
από τον τύπο της Κοζάνης…..
Σε σχηματισμό επιπέδου μεραρχίας με επικεφαλής Υποστράτηγο, μετατρέπεται το Α’ Σώμα Στρατού, στο πλαίσιο της νέας δομής διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως ανακοίνωσε στις αρχές Μαρτίου το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Το Α΄ ΣΣ θα διατηρήσει, σύμφωνα με την απόφαση, την ιστορική του ονομασία, θα προστεθεί όμως σε αυτήν -σύμφωνα με πληροφορίες-  και το όνομα του ήρωα Μακεδονομάχου Παύλου Μελά. Μέσα στις επόμενες μέρες θα τοποθετηθεί ο νέος Υποστράτηγος διοικητής του Σώματος και θα ανακοινωθούν οι οργανωτικές λεπτομέρειες της μεραρχίας. Για την ιστορία σύντροφοι, αναφέρουμε ότι ο τελευταίος διοικητής του Α’ ΣΣ -με την παλιά του μορφή-  ήταν ο Αντιστράτηγος  Ιωάννης Μπασδάνης, που πρόσφατα αποστρατεύτηκε.

Ευκαιρία λοιπόν, για ένα μικρό αφιέρωμα σύντροφοι.
Στο έμβλημα του Α’ ΣΣ απεικονίζεται η περικεφαλαία και το ακόντιο του Σπαρτιάτη βασιλιά Λεωνίδα και αναγράφεται το ρητό «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ», που αναφέρεται από τον Πλούταρχο στο έργο «Αποφθέγματα Λακωνικά» και αποτελεί την απάντηση του Λεωνίδα στον Πέρση βασιλιά Ξέρξη, όταν του ζήτησε αυτός και οι άνδρες του να παραδώσουν τα όπλα τους. Αυτή η φράση έμεινε στην ιστορία σαν υπέρτατο σύμβολο αυτοθυσίας και οδήγησε τριακόσιους Σπαρτιάτες να παραμείνουν και ν’ αγωνιστούν στις Θερμοπύλες, εναντίον αντιπάλων υπεράριθμων.....να θυσιαστούν…..και σήμερα ν’ αποτελούν το ιδανικό σύμβολο ανδρείας, γενναιοψυχίας και αυτοθυσίας. Το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» αποτελεί το κατάλληλο έμβλημα για το Α’ ΣΣ, που συμμετείχε σε όλους τους αγώνες του Έθνους κι έγραψε σελίδες ανδρείας και δόξας.

Ιστορία και δράση
1.Ο διπλασιασμός της πατρίδας μας –αποτέλεσμα του νικηφόρου Β’ Βαλκανικού πολέμου- οδήγησε στην οργάνωση του στρατού σε επίπεδο Σωμάτων –σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα- και για το σκοπό αυτό η Ελληνική επικράτεια διαιρέθηκε σε πέντε ζώνες και ισάριθμα Σώματα στρατού.
2.Το Α’ ΣΣ συγκροτήθηκε το Δεκέμβριο του 1913, με έδρα την Αθήνα…..και σύμφωνα με το Γαλλικό μοντέλο διέθετε τρεις Μεραρχίες πεζικού, Σύνταγμα ιππικού και πεδινού πυροβολικού, Σύνταγμα σκαπανέων, Τάγμα μεταγωγών και Μοίρα νοσοκόμων. Τέθηκαν υπό τις διαταγές του η Ιη Μεραρχία με έδρα τη Λάρισα, η ΙΙη με έδρα την Αθήνα και η ΧΙΙΙη με έδρα τη Χαλκίδα, ενώ η περιοχή ευθύνης του περιλάμβανε τη στερεά Ελλάδα και τη Θεσσαλία.
3.Πρώτος Έλληνας διοικητής του Α’ ΣΣ ανέλαβε το 1914 ο Κωνσταντίνος Καλλάρης (1858-1940), διοικητής της ΙΙης Μεραρχίας στο Σαραντάπορο και μετέπειτα υπουργός των Στρατιωτικών, το 1916.
4.Η έναρξη του Α’ ΠΠ –και κυρίως η εμπλοκή της Τουρκίας και της Βουλγαρίας σ’ αυτόν- οδήγησαν την πατρίδα στον εθνικό διχασμό και βρήκαν το Α’ ΣΣ να πραγματοποιεί ασκήσεις στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα…..κι όταν οι σύμμαχοι εκβίασαν και πέτυχαν την συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο αποβιβάζοντας στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη και ανέλαβε ο υποστηρικτής τους Βενιζέλος επαναστατικός Πρωθυπουργός –εξαναγκάζοντας τον βασιλιά Κωνσταντίνο σε παραίτηση-…..το Α’ ΣΣ –αφού εκπαιδεύτηκε- ανέλαβε με συμμαχική διοίκηση –και πέτυχε απόλυτα- αποστολές στην ανατολική Μακεδονία, με σκοπό την απώθηση των Βουλγάρων και τον έλεγχο της περιοχής…..κι όταν η Βουλγαρία συνθηκολόγησε, ανακατέλαβε τα κατεκτημένα εδάφη και μετέφερε την έδρα του στην Καβάλα.
5.Κι όταν επιτέλους ο πόλεμος τελείωσε και οι ικανότητες των Ελληνικών στρατευμάτων αναγνωρίστηκαν διεθνώς, οι σύμμαχοι ζήτησαν πάλι τη συμμετοχή τους στις επιχειρήσεις για την αποκατάσταση του καθεστώτος στη Ρωσία, όπου είχε ξεσπάσει η Οκτωβριανή επανάσταση.....Και το Α’ ΣΣ συμμετείχε στις επιχειρήσεις αυτές –που έμειναν γνωστές σαν «εκστρατεία στην Ουκρανία»- με τις ΙΙ και ΧΙΙΙ Μεραρχίες του, που αποβιβάστηκαν στην Οδησσό και ξεκίνησαν άμεσα να επιχειρούν…..και παρά τις ιδιαιτερότητες, τις τακτικές και τις αντιξοότητες που ακολούθησαν, όταν αντικαταστάθηκαν από Ρουμανικά στρατεύματα…..η συνδρομή τους χαρακτηρίστηκε  εξαιρετική και πολύτιμη.....Κι όταν άρχισαν ν’ αποχωρούν απ’ την Ουκρανία…..η Ιη Μεραρχία –πούχε παραμείνει εφεδρεία στην Καβάλα- με διοικητή τον συνταγματάρχη ΠΒ Νικόλαο Ζαφειρίου, ανέλαβε την πραγματικά τιμητική –για τα Ελληνικά όπλα- αποστολή της προστασίας των Ελλήνων της Σμύρνης και την επέκταση της ζώνης κατοχής ως την χερσόνησο της Ερυθραίας.
6.Παράλληλα, δημιουργήθηκε η Στρατιά Μικράς Ασίας και τον Ιούνιο του 1919 τη διοίκηση της ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Νίδερ (1865-1943), διοικητής της Ιης Μεραρχίας το 1917 που απελευθέρωσε τις Σέρρες και τη Δράμα και υφυπουργός Στρατιωτικών το 1925-26, που τότε ήταν διοικητής του Σώματος.....και το Φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς το Α΄ΣΣ εντάχθηκε στη Στρατιά κι  άρχισαν οι επιχειρήσεις.....Αξάριο, Ουσάκ, Μπουνάρ, Αφιόν Καραχισάρ, Κιουτάχεια, Κάλε Γκρότο, Αλί Βεράν.....κι όταν οι Κεμαλικοί τελικά διασπάσαν το μέτωπο -γιατί και πως, άλλη ιστορία- οριστικά και όλα άρχισαν να χάνονται με επακόλουθα τραγικά, ξεκίνησε η σύμπτυξη και η υποχώρηση της Στρατιάς.....και τελικά τον Σεπτέμβριο του 1922 αποχώρησαν απ' τη Σμύρνη και οι τελευταίοι άνδρες του Α' ΣΣ.
7.Η Μικρασιατική καταστροφή και η ένταξη των προσφύγων μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών, ανάγκασε την πατρίδα –μεταξύ των άλλων- να ξεκινήσει μια εκτεταμένη προσπάθεια αναδιοργάνωσης του στρατού και οχύρωσης των συνόρων, η έδρα του Α΄ΣΣ  επανήλθε, από τις 27 Σεπτεμβρίου 1922, στην Αθήνα…..και οι μονάδες που υπάγονταν πλέον σ’ αυτό ήταν, η ΙΙη ΜΠΖ με έδρα την Αθήνα, η ΙΙΙη ΜΠΖ με έδρα την Πάτρα και η ΙVη ΜΠΖ με έδρα το Ναύπλιο…..Στα τέλη του 1939 –με τον Β’ ΠΠ προ των πυλών της πατρίδας- προστέθηκε η ΙΙΙη Ταξιαρχία με έδρα την Χαλκίδα…..και σύμφωνα με τα αμυντικά σχέδια, το Α’ ΣΣ χρησιμοποιήθηκε ως εφεδρεία και μεταφέρθηκε στη βόρεια Ελλάδα.
8.Όταν ξεκίνησε η Ιταλική εισβολή, -διοικητής του Σώματος ήταν ο Αντιστράτηγος Παναγιώτης Δεμέστιχας (1885-1960)- το Α΄ΣΣ, αφού επιστρατεύτηκε, ξεκίνησε για την Ήπειρο όπου άρχισε να επιχειρεί κατ΄ αρχήν αμυντικά –υπερασπίζοντας την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας- και τελικά ένδοξα καταδιώκοντας τους εισβολείς σε έδαφος Αλβανικό…..και προέλασαν στο Δελβίνο, στους Γεωργουτσάδες, στους Άγιους Σαράντα, στο Αργυρόκαστρο και στη Χιμάρα…..και αντιμετώπισαν με επιτυχία και τη  μεγάλη εαρινή επίθεση την Ιταλών.....Με την είσοδο των Γερμανών και των Βουλγάρων στον πόλεμο στην Ανατολική Μακεδονία και την ταυτόχρονη επέκταση του    μετώπου, το Σώμα συμπτύχθηκε…..και τελικά –μετά τη συνθηκολόγηση- διαλύθηκε στο Μεσολόγγι.
9.Το Σώμα ξανασυγκροτήθηκε στις 16 Μαίου 1946 –μετά την απελευθέρωση, με τη βοήθεια της Αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής και σε εφαρμογή του σχεδίου «Διάταξις μάχης 1946» - με έδρα την Αθήνα και διοικητή τον Αντιστράτηγο Δημήτρη Γιαντζή. Μονάδες του Σώματος ήταν η ΙΙη Μεραρχία ΠΖ, η 51η και 61η Ταξιαρχίες, λίγο πιο μετά η 81 περιοχή με έδρα την Κόρινθο, η 82 με έδρα την Αθήνα και η στρατιωτική διοίκηση Λαμίας. 
10.Κι άρχισε τις επιχειρήσεις –ο συμμοριτοπόλεμος ήταν σε πλήρη εξέλιξη- εναντίον των κομμουνιστών στην Πελοπόννησο, στη στερεά, στο Αιγαίο και στο Ιόνιο…..αργότερα η έδρα του μεταφέρθηκε στα Γιάννενα και επιχείρησε επιτυχώς στην τελική φάση του συμμοριτοπόλεμου στο Γράμμο και στο Βίτσι. 11.Η λήξη του συμμοριτοπόλεμου το 1949 όμως και η έναρξη της ειρηνικής περιόδου για την Ελλάδα δεν σήμανε και τη λήξη των επιχειρήσεων για το Α’ ΣΣ…..το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ ζήτησε απ’ την Ελλάδα τη συνδρομή της στη διένεξη της Κορέας…..και η πατρίδα συγκρότησε εκστρατευτικό σώμα από το Α΄ΣΣ…..και με επικεφαλής το Συνταγματάρχη Ιωάννη Δασκαλόπουλο αναχώρησε για το Πουσάν, τέθηκε υπό τη διοίκηση της 8ης Αμερικανικής στρατιάς και ανέλαβε άμεσα την πρώτη του αποστολή…..την αμυντική οργάνωση της Σεούλ, πρωτεύουσας της νότιας Κορέας. 
Λεπτομέρεια από το μνημείο των πσόντων μαχητών της Κορέας, πουβρίσκεται στον Παπάγο Αττικής
12.Πίσω στην Ελλάδα τώρα, το στρατηγείο του Σώματος είχε μεταφερθεί από το Μάρτιο του 1951 στα Τρίκαλα…..κι έμεινε κει μέχρι τον Ιούλιο του 1962 οπότε μεταστάθμευσε στη Κοζάνη, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα. 
13.Πρωτοστεγάστηκε στο κτίριο της «Ερυθράς Ημισελήνου» - νοσοκομείο που θεμελίωσαν, αλλά δεν πρόλαβαν να χαρούν οι Τούρκοι μιας και τους πρόλαβε η απελευθέρωση της πόλης, που  για πολλά χρόνια λειτούργησε σαν πετυχημένο στρατιωτικό νοσοκομείο – και λίγο αργότερα, στο στρατόπεδο «ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ», όπου και σήμερα στεγάζεται.....Όταν το Α’ ΣΣ μεταστάθμευσε στη Κοζάνη υπάγονταν σ’ αυτό η ΙΧ Μεραρχία και η Ι Ταξιαρχία πεζικού με έδρα την Κοζάνη και η XV Μεραρχία πεζικού με έδρα την Καστοριά.
14.Με την αναδιοργάνωση των Ενόπλων δυνάμεων –και μέχρι το Δεκέμβριο του 2009- στο Α’ ΣΣ υπάγονται οι παρακάτω σχηματισμοί,
Η VΙΙΙ Μεραρχία πεζικού, με έδρα τα Γιάννενα
Ταύρος μέσα σε στεφάνι βελανιδιάς. Η εικόνα αυτή είναι η μία πλευρά αρχαίου νομίσματος των φυλών που κατοικούσαν στην Ήπειρο τον 3ο π.Χ. αιώνα. Στην άλλη όψη του νομίσματος γράφεται η λέξη ΑΠΕΙΡΩΤΑΝ που σημαίνει ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ γιατί η πρώτη ονομασία της Ηπείρου ήταν Άπειρος . Σαν ρητό στο έμβλημα το «ΟΧΙ» -που αποτελεί την ιστορική απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού Μεταξά στον Ιταλό πρέσβη Γκράτσι, όταν ο τελευταίος, στις τρεις το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940, ζήτησε για λογαριασμό της κυβέρνησής του, την είσοδο του Ιταλικού στρατού στην Ελλάδα- που θυμίζει συνεχώς το μεγαλείο και τους ηρωικούς αγώνες της  VIII Μεραρχίας στα ηπειρώτικα βουνά κατά τον πόλεμο του 1940-41. 
Η Μεραρχία προήλθε από μετονομασία της «Μεραρχίας Ηπείρου» στις 11 Ιανουαρίου 1913 και πρώτος της διοικητής ήταν ο υποστράτηγος Δημήτριος Ματθαιόπουλος. Είχε ουσιαστική συμμετοχή στην απελευθέρωση των Ιωαννίνων, το 1913 και λίγο αργότερα στην –προσωρινή έστω- απελευθέρωση της βόρειας Ηπείρου.Έλαβε μέρος στον Ελληνοβουλγαρικό πόλεμο του 1913 και απελευθέρωσε το Παρανέστι, τη Ξάνθη και τη Κομοτηνή. Στη διάρκεια του Α’ ΠΠ ξαναγύρισε στην Ήπειρο και το Νοέμβριο του 1918 εγκαταστάθηκε στα Γιάννενα.
Συμμετείχε στη Μικρασιατική εκστρατεία με το  15 Σ ΠΖ. Στον Ελληνοιταλικό πόλεμο του 1940 η Μεραρχία με διοικητή τον υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο έγραψε στην ιστορία της σελίδες δόξας και μεγαλείου. Διαλύθηκε με την ανακωχή της 20ης Απριλίου 1941, επανασυγκροτήθηκε στις 18 Μαρτίου 1946, πήρε στις διαταγές τις 74, 75 και 76 Ταξιαρχίες κι έλαβε μέρος στο συμμοριτοπόλεμο. Αναδιοργανώθηκε το 1978 και στη συνέχεια τις χρονιές 2000-2005…..Σήμερα η VIII Μεραρχία διαθέτει ευέλικτες και ταχυκίνητες μονάδες προκαλύψεως, ελιγμού, υποστηρίξεως και διοικητικής μέριμνας για την εκτέλεση της αποστολής της και εδρεύσει στα Γιάννενα.  
Η 9η Ταξιαρχία πεζικού, με έδρα τη Φλώρινα
Ο πελαργός –πουλί ευγενές και υπερήφανο που αντιμετωπίζει το θάνατο  με γενναιότητα, όταν χρειασθεί- που συμβολίζει την αποφασιστικότητα της Ταξιαρχίας στην εκτέλεση της αποστολής της. Το ρητό, «Η ΚΑΛΩΣ ΖΗΝ Η ΚΑΛΩΣ ΤΕΘΝΗΚΕΝΑΙ» (Σοφοκλής, Αίας 477-480) μεταφράζεται, «Ο ευγενής χαρακτήρας πρέπει ή να  ζει καλώς ή να πεθαίνει καλώς (ένδοξα)». 
Η Ταξιαρχία προήλθε απ’ την μετάπτωση της ΙΧ Μεραρχίας Πεζικού και άρχισε να λειτουργεί με έδρα την Φλώρινα στις 1 Απριλίου 1998. Ιστορικά λοιπόν συνεχίζει και φυλάει την παράδοση της Μεραρχίας που με δυο λόγια είναι η εξής,
Η ΙΧ ΜΠΖ συγκροτήθηκε στα Γιάννενα τον Αύγουστο του 1913 κι έλαβε μέρος, μέχρι την μετάπτωση της,  σ’ όλους τους μετέπειτα αγώνες της πατρίδας.
Η 15η Ταξιαρχία πεζικού «ΠΥΞΟΣ», με έδρα τη Καστοριά
Ο μυθολογικός Γρύπας, με κεφάλι αετού και σώμα λιονταριού, κρατώντας διπλό πέλεκυ, που συμβολίζει την άγρυπνη φρούρηση, την ταχύτητα δράσης, τη δύναμη και την αποφασιστικότητα της Ταξιαρχίας στην εκπλήρωση της αποστολής της. Το ρητό «ΚΑΙ ΟΥΤΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΙΚΑΝΟΣ»  (Πλουτάρχου Αποφθέγματα Λακωνικά Λεωνίδου του Αναξανδρίδου, 8), που μεταφράζεται, «Και ο αριθμός αυτός είναι αρκετός» αποτελεί την απάντηση του Λεωνίδα, όταν κάποιος τον ρώτησε, «Λεωνίδα, έτσι -με τόσους λίγους- πηγαίνεις να διακινδυνεύσεις εναντίον τόσων πολλών;»…..«και όλη η Ελλάδα δεν αρκεί, γιατί ολόκληρη δεν είναι παρά ένα μικρό μέρος του πλήθους εκείνων, εάν όμως -πρόκειται να  πολεμήσω- με ανδρεία, τότε και ο αριθμός αυτός είναι αρκετός». 
Η Ταξιαρχία συγκροτήθηκε στις 1 Απριλίου 1998, σε έδρα τη Καστοριά, και προέρχεται απ’ τη μετάπτωση της XV Μεραρχίας Πεζικού, τις παραδόσεις της οποίας φυλάει και συνεχίζει. Η XV ΜΠΖ συγκροτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1940, προήλθε απ’ την μετονομασία της IV Ταξιαρχίας κι έλαβε μέρος –ένδοξα και νικηφόρα-  στον Ελληνοιταλικό πόλεμο του 1940. Διαλύθηκε με την ανακωχή στις 25 Απριλίου 1941 και ξανασυγκροτήθηκε τον Ιούνιο του 1946, προερχόμενη αυτή τη φορά απ’ τη μετονομασία της Διοικήσεως Δυτικής Μακεδονίας και υπήχθη στο Β’ ΣΣ έως το 1949 που μεταφέρθηκε στο Α’ ΣΣ, όπου και ως σήμερα υπάγεται. 
Η ΧΧΙV τεθωρακισμένη Ταξιαρχία «1ο ΣΙ ΦΛΩΡΙΝΑ», με έδρα το Λιτόχωρο
Απεικονίζεται αρχαίο κράνος και σύγχρονο άρμα μάχης και συμβολίζει την εξέλιξη της αμυντικής προστασίας του Έλληνα μαχητή στο πέρασμα των αιώνων. Το ρητό, «ΟΥ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΩ ΟΠΛΑ» (από τον όρκο των αρχαίων Αθηναίων στη θεά Αθηνά), μεταφράζεται, «δεν θα ντροπιάσω τα όπλα».
Η Ταξιαρχία αρχικά συγκροτήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Ιούλιο του 1960 σαν Διοίκηση Μάχης με τον τίτλο 1η Διοίκηση Μάχης και υπήχθη στην ΧΧ ΤΘ Μεραρχία. Τον Σεπτέμβριο του 1971 μεταστάθμευσε στο Λιτόχωρο και στις 1 Ιανουαρίου 1979 πήρε τη σημερινή της ονομασία. Απ’ το Δεκέμβριο του 2000 ανέλαβε τις παραδόσεις του 1ου Συντάγματος Ιππικού. Στις 1 Απριλίου 2004 υπήχθη στη ΙΙ Μ/Κ Μεραρχία Πεζικού και από τις 26 Σεπτεμβρίου του 2005 υπάγεται στο Α’ ΣΣ.

Κλείνοντας αυτό το μικρό αφιέρωμα…..
…..θα πρέπει να τονίσουμε την σπουδαιότητα της αποστολής του Σώματος το οποίο –εκτός από το αίσθημα ασφάλειας που παρέχει στους κατοίκους της ζώνης ευθύνης του- ελέγχει και ευθύνεται για μια παραμεθόρια περιοχή 350 περίπου χιλιομέτρων –με την Αλβανία και τα Σκόπια- από τη Κέρκυρα μέχρι το Ν. Κιλκίς τα οποία ελέγχει και επιτηρεί και με τα μέσα που διαθέτει αντιμετωπίζει τα προβλήματα – λαθρομετανάστευση, διασυνοριακό έγκλημα κλπ- συνήθως με επιτυχία. Μια άλλη παράμετρος που προσδίδει ξεχωριστή βαρύτητα στην αποστολή του αποτελεί το γεγονός ότι στην περιοχή του παράγεται το μεγαλύτερο ποσοστό ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας, γεγονός το οποίο το καθιστά υπεύθυνο για την εξασφάλιση και την προστασία της.
Οι μονάδες του Σώματος συμμετέχουν κι εκπαιδεύονται στις Εθνικές ασκήσεις, συμμετέχουν σε διεθνείς αποστολές, αλλά προσφέρουν και κοινωνικό έργο –που βασίζεται κυρίως στον εθελοντισμό και αναγνωρίζεται- στην τοπική κοινωνία.

1 σχόλιο:

  1. 1.Ο πρώτος Διοικητής του Α Σώματος Στρατού ήταν ο Στρατηγός Eydoux και αντικαταστάθηκε το καλοκαίρι του 1914 από το Στρατηγό Villaret.
    2. O Αντιστράτηγος Κων Καλλάρης ανέλαβε τη Διοίκηση του Α Σώματος Στρατού μετά την αποχώρηση της Γαλλικής αποστολής από την Ελλάδα. Κράτησε σαν Επιτελάρχη το παλιό του γνώριμο από τη 2η Μεραρχία Αντιστράτηγο Ιπποκρ. Παπαβασιλείου.
    3. Κάτω από τη Διοίκηση του Καλλάρη το Α. Σώμα Στρατού θα βιώσει τις ολέθριες συνέπειες του Εθνικού Διχασμού και μονάδες του θα υπερασπιστούν τη Νομιμότητα της Κυβέρνησης των Αθηνών στη διάρκεια των Νοεμβριανών. Λογικό επακόλουθο η αντικατάσταση του Καλλάρη από τον Αντιστράτηγο Γεννάδη και η μεταστάθμευση των περισσότερων μονάδων του Σώματος στη Πελοπόννησο. .Μετά την απομάκρυνση του Βασιλιά και τη κάθοδο της Κυβέρνησης της Θεσ/νικης στην Αθήνα, θα επιχειρηθεί εκ βάθρων αναδιοργάνωση της μεγάλης αυτής Μονάδας.
    4.Ο Αντιστράτηγος Λεων.Παρασκευόπουλος κατάφερε με τη βοήθεια των κ.Νίδερ (Ιη Μεραρχία) , Ι.Κονταράκου (ΙΙη Μεραρχία)και ν.Βλαχόπουλου (ΧΙΙΙη Μεραρχία να αναδιοργανώσει το Α Α Σώμα Στρατού παρά τις όποιες αντιδράσεις με αποκορύφωμα τα στασιαστικά κινήματα Θηβών,Λαμίας και Κοζάνης.
    5.Στην εκστρατεία που το Α.Σώμα επιχειρεί εναντίον των Μπολσεβίκων για λόγους απόλυτα κατανοητούς , ο Νίδερ διοικεί τη μεγάλη αυτή μονάδα εξ αποστάσεως και μάλιστα για αρκετό χρονικό διάστημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή