Από τα ιστορικά μνημεία της πατρίδας μας.....Το μνημείο των Ελλήνων πεσόντων στον πόλεμο της Κορέας που βρίσκεται στου Παπάγου.....και λίγα λόγια για τις εκδηλώσεις για την 62 επέτειο του Κορεατικού πολέμου.

Από το ενημερωτικό δελτίο του ΓΕΕΘΑ της 25ης Ιουνίου 2012.

62η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΚΟΡΕΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ 

Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, μετά από πρόσκληση του Πρέσβη της Δημοκρατίας της Κορέας κ. Tae Shin Jang και του προέδρου του Πανελληνίου Συνδέσμου Παλαιμάχων Πολεμιστών Κορέας, Υποστρατήγου εα Στυλιανού Δράκου, παρέστη την 25  Ιουνίου 2012 στις εκδηλώσεις για την 62η επέτειο του Κορεατικού Πολέμου, που πραγματοποιήθηκαν στο Ηρώο Ελλήνων Πεσόντων του Κορεατικού Πολέμου. 

Αυτό το μνημείο βρίσκεται στην πλατεία του αγίου Γεωργίου στον Παπάγο κι αυτό το μνημείο θα γνωρίσουμε.

Τι συνέβη στην Κορέα;.....με δυο λόγια αυτά σύντροφοι,

Στις 25 Ιουνίου του 1950 η νότιος Κορέα δέχτηκε επίθεση από τις δυνάμεις τις βόρειας Κορέας κι αργότερα απ’ τις δυνάμεις της Κίνας…..Αυτή η  επίθεση προκάλεσε την επέμβαση των Ηνωμένων Εθνών με την αποστολή διεθνούς δύναμης υπό Αμερικανική διοίκηση, που αφενός θ’ απέκρουε τις εχθρικές επιθέσεις κι αφετέρου θα διαφύλαττε και τελικά θα εξασφάλιζε την ανεξαρτησία της νότιας Κορέας.

Κι επειδή η πατρίδα είναι κράτος μέλος του ΟΗΕ, ανταποκρίθηκε αμέσως κι έστειλε το Εκστρατευτικό Σώμα Ελλάδος (ΕΚΣΕ) τον Νοέμβριο του 1950…..Αρχικά –και για το διάστημα από 8 Νοεμβρίου 1950 μέχρι και 22 Αυγούστου 1951- το ΕΚΣΕ αποτελούνταν απ’ τη Διοίκηση με το Επιτελείο της και το Τάγμα του ΕΚΣΕ, με συνολική δύναμη οκτακόσιους πενήντα έναν άνδρες  με εξήντα τρία οχήματα, που αυξήθηκε απ’ τις  23 Αυγούστου 1951 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1953 στους χίλιους εξήντα τρεις άνδρες και κατέληξε μετά την επίτευξη της εκεχειρίας απ’ τον Ιανουάριο του 1954 μέχρι και τον Μάιο του 1955 στους δύο χιλιάδες εκατόν εξήντα τρεις άνδρες.....Από κει και πέρα ξεκίνησε η μείωση κι η αποχώρηση του και τελικά απ’ τον Ιανουάριο του 1956 μέχρι τον Μάιο του 1958 παρέμεινε στην Κορέα ένα αντιπροσωπευτικό τμήμα που αποτελούνταν από έναν Αξιωματικό και εννέα Στρατιώτες. 

Αντίστοιχα, στις 13 Οκτωβρίου 1950 συγκροτήθηκε το 13ο Σμήνος Μεταφορών με 9 μεταγωγικά Αεροσκάφη C-47D Dakota/Skytrain, που στις 11 Νοεμβρίου απογειώθηκε για την Κορέα, προσγειώθηκε στις 1 Δεκεμβρίου στην αεροπορική βάση Itazuki στο Kyushu της Ιαπωνίας, διατέθηκε άμεσα στην 21η Μοίρα της 374 Πτέρυγας Μεταφορών κι άρχισε τις επιχειρήσεις…..Οι αποστολές που ανέλαβε – νυχθημερόν κι ανεξάρτητα από καιρικές συνθήκες- ήταν μεταφορές υλικών και εφοδίων σε προκεχωρημένες περιοχές του μετώπου, μεταφορές προσωπικού, τραυματιών, αιχμαλώτων και νεκρών, ρίψεις πυρομαχικών κι εφοδίων σε προκεχωρημένα ή εγκλωβισθέντα τμήματα και μεταφορά ταχυδρομείου, αποστολές νυκτερινής αναγνώρισης βαθιά στο εχθρικό έδαφος, πτήσεις πάνω από κατοικημένες περιοχές του εχθρού για εκφώνηση ανακοινώσεων προπαγάνδας και τέλος αποστολές νυκτερινής υποστήριξης μαχόμενων τμημάτων με φωτιστικά…..Επιχείρησε μέχρι το τέλος Μαρτίου του 1955 οπότε και διατάχθηκε η επάνοδος του  στην Ελλάδα που έφτασε στις 23 Μαΐου 1955. 

Το μνημείο σύντροφοι σχεδόν όλο το χρόνο, εκτός απ’ τις μέρες που «γιορτάζει», 

είναι ερμητικά κλειστό κι εγκαταλελειμένο!!!

Κρίμα!!!

Και μετά από κοντά εξήντα χρόνια σύντροφοι, μια καλή ερώτηση είναι, γιατί τελικά συμμετείχε η πατρίδα μας στον πόλεμο της Κορέας;…..Σε μια εποχή μάλιστα που η Ελλάδα μας βρισκόταν στη δυσκολότερη ίσως περίοδο της νεότερης ιστορίας της;…..Σκεφτείτε σύντροφοι, όταν η πατρίδα μας βγήκε «νικήτρια» απ’ τον Β’ ΠΠ  συνέχισε να πολεμάει, τώρα μέσα στα σύνορα της…..Έναν ύπουλο πόλεμο –ναι για το συμμοριτοπόλεμο μιλάω-που εκτός από αίμα, διώξεις, τρομοκρατία, και υλικές καταστροφές διέλυσε και τον κοινωνικό της ιστό…..Γιατί ο συμμοριτοπόλεμος μπορεί θεωρητικά να’ χε τελειώσει λίγους μήνες πριν -το 1949-, όμως ουσιαστικά κατέτρωγε τα σωθικά της χώρας…..Τότε μιας χώρας φάντασμα –ας μη κρυβόμαστε- που κυνηγούσε ανελέητα κομμουνιστές, χωρίς εξωτερική πολιτική, χωρίς οικονομία…..Το μόνο λοιπόν που θα μπορούσε η πατρίδα μας πλέον να προσφέρει στον ΟΗΕ, στο ΝΑΤΟ και στους «συμμάχους», ήταν αξιόμαχοι, εμπειροπόλεμοι και μπαρουτοκαπνισμένοι στρατιώτες…..Και τους προσέφερε…..

…..αφού σ’ όλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων «έπεσαν» μαχόμενοι δεκαπέντε αξιωματικοί και εκατόν εξήντα οκτώ οπλίτες του Στρατού και δώδεκα στελέχη της πολεμικής μας Αεροπορίας…..οι τραυματίες ανήλθαν σε τριάντα τρεις αξιωματικούς και πεντακόσιους εβδομήντα επτά οπλίτες.

Ο Διοικητής του ΕΚΣΕ Ταγματάρχης Δ. Αρμπούζης
 –ο μετέπειτα πρώτος Α/ ΓΕΕΘΑ της μεταπολίτευσης- 
παραλαμβάνει την Ελληνική Σημαία του Σώματος απ’ τον βασιλιά Παύλο,
 λίγο πριν την αναχώρηση του για την Κορέα.

Πολεμικό Μουσείο Αθηνών από την «έκθεση του πολέμου της Κορέας»

Το ΕΚΣΕ για την πολεμική του δράση στην Κορέα τιμήθηκε με Εύφημο μνεία και Ευαρέσκεια απ’ τους Προέδρους των ΗΠΑ και της Δημοκρατίας της Κορέας…..Η Αμερικανική Κυβέρνηση απένειμε στην πολεμική Σημαία και στους άνδρες του ΕΚΣΕ έξι Πολεμικούς Σταυρούς, τριάντα δύο Ασημένιους, εκατόν δέκα Χάλκινους και δεκαεννέα Αεροπορικά Μετάλλια στους  άνδρες του 13ου Σμήνους Μεταφορών. 

«Στη Σεούλ –άκουσα τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ να δηλώνει, τον πρώτο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ που τιμά με την παρουσία του αυτή την επέτειο-  υπάρχει μνημείο αφιερωμένο στους Έλληνες που χάθηκαν υπέρ της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». 

Και πραγματικά αγαπημένοι μου σύντροφοι, η νότια Κορέα σε ένδειξη της ευγνωμοσύνης της ανήγειρε στην περίφημη κοιλάδα των Ηρώων, κοντά στη Σεούλ, μεγαλοπρεπέστατο μνημείο πεσόντων  για τους Έλληνες μαχητές, όπου σε πλάκα αναγράφεται, «Οι γενναίοι αυτοί στρατιώτες της Ελλάδος ενσάρκωσαν το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον. Τιμή και δόξα τοις πεσούσι πολεμισταίς».

Η μακέτα του μνημείου

Πολεμικό Μουσείο Αθηνών «έκθεση του πολέμου της Κορέας»

Το γεγονός είναι ότι μετά από τόσα χρόνια η θυσία των Ελλήνων στον πόλεμο της Κορέας όχι μόνο δεν ξεχάστηκε απ’ τη δημοκρατία της νότιας Κορέας, αλλ’ απεναντίας αποτελεί ένα γεγονός που κάθε επίσημη κορεατική αντιπροσωπεία θυμίζει στην ελληνική πλευρά, σε κάθε ευκαιρία, ακόμα και σήμερα, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι αυτή υπήρξε η βάση για την οικοδόμηση των άριστων πολιτικών και εμπορικών σχέσεων που έχουν από  τότε οι δύο πλευρές. 

Οι πεσόντες πολεμιστές του πολέμου της Κορέας

Κι αν αναρωτιέστε σύντροφοι, τι κατάφερε τελικά ο πόλεμος της Κορέας;…..απλά, η έναρξη του σηματοδότησε το ουσιαστικό τέλος των συμμαχιών του Β’ ΠΠ και την έναρξη του λεγόμενου Ψυχρού Πολέμου…..Νέες συμμαχίες κι άλλοι συσχετισμοί δυνάμεων ξεπρόβαλαν πλέον στο προσκήνιο. 

Όμως αυτά είναι μια άλλη ιστορία.

Αυτά τα λίγα λοιπόν, για το πανέμορφο αυτό μνημείο του πολέμου της Κορέας.....Θα σας χαιρετήσω κι εγώ με μερικές ακόμα φωτογραφίες για τον οπλισμό της εποχής που με λίγα λόγια ιστορήσαμε.

Οπλισμός και μακέτες όπλων της εποχής

Πολεμικό Μουσείο Αθηνών «έκθεση του πολέμου της Κορέας»

Αν βρεθείτε στου Παπάγου, ρίξτε μια ματιά και στο μνημείο!!!

Γεια χαρά!!!