«Ποια είναι η μοίρα μου, άντρες της σωματοφυλακής μου, δεν ξέρω. Όμως ξέρω καλά ένα πράγμα, ότι θα είστε στην πρώτη γραμμή της κάθε δράσης. Όσο έχω την τιμή να ηγηθώ του αγώνα επικεφαλής του Ράιχ, είναι επίσης μεγάλη τιμή για σάς, οι οποίοι φέρετε τ’ όνομά μου, να είστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα!»
Αδόλφος Χίτλερ, ομιλία στις 26 Δεκεμβρίου 1940 στο Μετς
Ιστορία και δράση της LSSAH
1.Η «Σωματοφυλακή του Αδόλφου Χίτλερ» (LSSAH) ήταν η πιο αφοσιωμένη και επίλεκτη μονάδα των Waffen SS και αρχικά δημιουργήθηκε για την προσωπική ασφάλεια του Χίτλερ.
2.Οι ρίζες της ξεκινάνε από το 1923, που σχηματίστηκε η πρώτη ομάδα σωματοφυλάκων η «Fuehrer Stabswache»,-με την καθοδήγηση των SA του Ernst Rohm- οι άνδρες της οποίας λίγο αργότερα συμμετείχαν στο αποτυχημένο κίνημα της «Μπυραρίας του Μονάχου».....και με την φυλάκιση του Χίτλερ που ακολούθησε, η LSSAH διαλύθηκε.....και δημιουργήθηκε εξ αρχής μετά την απελευθέρωση του το 1924, αυτή τη φορά σαν μονάδα των SS.
2.Οι ρίζες της ξεκινάνε από το 1923, που σχηματίστηκε η πρώτη ομάδα σωματοφυλάκων η «Fuehrer Stabswache»,-με την καθοδήγηση των SA του Ernst Rohm- οι άνδρες της οποίας λίγο αργότερα συμμετείχαν στο αποτυχημένο κίνημα της «Μπυραρίας του Μονάχου».....και με την φυλάκιση του Χίτλερ που ακολούθησε, η LSSAH διαλύθηκε.....και δημιουργήθηκε εξ αρχής μετά την απελευθέρωση του το 1924, αυτή τη φορά σαν μονάδα των SS.
3.Στις 17 Μαρτίου 1933 –δέκα χρόνια μετά το κίνημα της «Μπυραρίας του Μονάχου» και ακριβώς στην επέτειο του- καθιερώθηκε σαν τακτική μονάδα των SS, ονομάστηκε Liebestandarte SS Adolf Hitler (LSSAH), είχε δύναμη εκατόν είκοσι επίλεκτων ανδρών και πρώτος της διοικητής ήταν ο συνταγματάρχης Joseph Dietrich.
4.Συμμετείχαν ενεργά, στις 30 Ιουνίου 1934, στη «Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» και στην εξόντωση των ανδρών των SA -έως τις 13 Ιουλίου είχαν εκτελεστεί περισσότερα απο εκατόν εβδομήντα άτομα- και του Rohm.....και για την επιτυχία τους, αναβαθμίστηκαν άμεσα σε μηχανοκίνητο Σύνταγμα.
6.Οι άνδρες της LSSAH επιλέγονταν πολύ προσεκτικά και θεωρούνταν υποδείγματα Εθνικοσοσιαλιστών και SS, δεν ήταν μεγαλύτεροι από 25 χρονών, είχαν ύψος πάνω από 1,80μ. και απαραίτητα λευκό ποινικό μητρώο. Η μονάδα στρατοπέδευε αρχικά στο Βερολίνο, ήταν μια από τις καλύτερες μάχιμες Γερμανικές μονάδες του Β’ ΠΠ και το σύνθημα της ήταν, «αυτοί οι άνδρες ζουν για να μοιράζονται την ομορφιά της μάχης».
7.Το 1939, η LSSAH είχε μετατραπεί σε ένα πλήρες σύνταγμα πεζικού με τρία τάγματα πεζικού, ένα τάγμα πυροβολικού και αντιαρματικά, μηχανοκίνητη μονάδα αναγνώρισης και λόχο μηχανικού.....έλαβε μέρος στην προσάρτηση της Βοημίας και της Μοραβίας και αμέσως μετά -αφού αναπροσδιορίστηκε σε μηχανοκίνητο σύνταγμα Leibstandarte SS Adolf Hitler- τον Αύγουστο του 1939 που ξεκίνησε η Γερμανοπολωνική κρίση, άρχισε να προετοιμάζεται για την εκστρατεία της Πολωνίας.
8.Η LSSAH πήρε το βάπτισμα του πυρός στον ποταμό Prosna στην εκστρατεία της Πολωνίας σαν μέλος της Ομάδας Στρατιών Νότου…..και πιθανότατα εξαιτίας της ελλιπούς της εκπαίδευσης είχε και αρκετές απώλειες, αν και αγωνίστηκε εξαιρετικά…..μαύρη σελίδα της δράσης της LSSAH την εποχή που εξιστορούμε αποτελεί η δολοφονία στην πόλη Blonie –κοντά στη Βαρσοβία- πενήντα περίπου Εβραίων από τους άνδρες της στις 18 & 19 Σεπτεμβρίου 1939.
Οι διοικητές της LSSAH
9.Στις αρχές του 1940 η LSSAH αναβαθμίστηκε σε πλήρες και ανεξάρτητο μηχανοκίνητο σύνταγμα πεζικού και μεταφέρθηκε στα Ολλανδικά σύνορα…..τα οποία διέσχισε στις 10 Μαΐου 1940, ημερομηνία που ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις για την εισβολή στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες…..και μετά την παράδοση της Ολλανδίας στις 15 Μαΐου, το σύνταγμα αποτέλεσε μέρος της εφεδρείας της ομάδας Στρατιών Β’.
10.Μετά από τη Βρετανική αντεπίθεση στο Arras, η LSSAH κινήθηκε προς την Δουνκέρκη και αγνοώντας τις διαταγές του Χίτλερ για λήξη των εχθροπραξιών και ελεύθερη αποχώρηση των Αγγλογάλλων, συνέχισε την επίθεση, καταστρέφοντας τις βρετανικές θέσεις πυροβολικού στο Wattenberg με βαριές απώλειες…..Και μετά την επίθεση, οι στρατιώτες του ΙΙ τάγματος της LSSAH, με διοικητή τον SS-Hauptsturmfuhrer Wilhelm Mohnke -βασισμένοι σε μια λάθος πληροφορία ότι ο τότε διοικητής της LSSAH Sepp Dietrich είχε σκοτωθεί στη μάχη- δολοφόνησαν σε αντίποινα ογδόντα περίπου Βρετανούς αιχμαλώτους, γεγονός που έμεινε γνωστό ως η σφαγή του Wormhoudt…..και αν και το γεγονός της πραγματοποίησης των αντιποίνων είναι μέχρι σήμερα αναμφισβήτητο, η ευθύνη της συμμετοχής του Mohnke δεν αποδείχθηκε ποτέ και γι αυτό και ποτέ δεν δικάστηκε για τις συγκεκριμένες κατηγορίες.
11.Μετά την λήξη της εκστρατείας της Γαλλίας στις 22 Ιουνίου 1940, η LSSAH πέρασε έξι μήνες ανάπαυσης στο Μετς, αναβαθμίστηκε σε Ταξιαρχία με δύναμη πάνω από έξι χιλιάδες άνδρες και τους τελευταίους μήνες του 1940, άρχισε να εκπαιδεύεται στις αμφίβιες επιχειρήσεις προετοιμαζόμενη για την επιχείρηση «Θαλάσσιος Λέων», δηλαδή την εισβολή στη Βρετανία…..που τελικά –μετά την αποτυχία της Γερμανικής αεροπορίας στη μάχη της Αγγλίας- ακυρώθηκε…..και κατέληξε το Φεβρουάριο του 1941 στη Βουλγαρία συμμετέχοντας στην επιχείρηση «Μαρίτα», δηλαδή την εισβολή στην Ελλάδα και τη Γιουγκοσλαβία.
Οι διοικητές της LSSAH
1.SS-Oberstgruppenführer Joseph Dietrich(1892-1966), από την ίδρυση της εως 4 Ιουλίου 1943
Ο Γιόζεφ Ζεπ Ντήτριχ γεννήθηκε στις 26 Μαΐου 1892 στο Χαβάγκεν της Βαυαρίας. Μέτριος μαθητής, πέρασε μεγάλο μέρος απ’ τα εφηβικά του χρόνια εργαζόμενος στο ξενοδοχείο του πατέρα του.
Τον Οκτώβριο του 1911 κατατάχθηκε στο στρατό –στο 1ο Βαυαρικό Σύνταγμα- συμμετείχε στον Α’ ΠΠ, τραυματίστηκε δυο φορές και για την ανδρεία του παρασημοφορήθηκε με τον Σιδηρού Σταυρό 1ης και 2ης τάξης και το Βαυαρικό μετάλλιο Ανδρείας. Με τη λήξη του πολέμου εργάστηκε στη Γερμανική αστυνομία και ήταν από τα πρώτα ενεργά μέλη του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος.
Το 1928 ήταν συνταγματάρχης, διοικούσε μια από τις πρώτες μονάδες των SS και ήταν άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του Χίτλερ, οδηγός και σωματοφύλακας του….το 1932 ανέλαβε τη διοίκηση επίλεκτων SS που αποτελούσαν τη σωματοφυλακή του Χίτλερ (SS-Begleitkommando Der Fuehrer)…..γεγονός που αποτέλεσε το πρώτο βήμα για τη δημιουργία της ειδικής μονάδας των Waffen SS που στις 17 Απριλίου 1933 «βαφτίστηκε» Σωματοφυλακή των SS του Αδόλφου Χίτλερ (Liebstandarte SS Adolf Hitler).
Συμμετείχε στην εισβολή στην Πολωνία και στη Γαλλία…..προήχθη τον Μάιο του 1940 σε υποστράτηγο των SS…..τον Ιούλιο του 1940 παρασημοφορήθηκε με τον Σιδηρού Σταυρό των Ιπποτών…..και λίγο αργότερα συμμετείχε στην εκστρατεία εναντίον των Βαλκανίων. Στις 16 Μαρτίου 1943 –κι ενώ η LSSAH έχει αναδιοργανωθεί σε τεθωρακισμένη μεραρχία των Waffen SS- παρέδωσε τη διοίκηση της, παρασημοφορήθηκε, προήχθη σε στρατηγό των SS και ανέλαβε το 1o τεθωρακισμένο Σώμα των SS (I SS Panzer korps). Σαν διοικητής Σώματος συμμετείχε στην μάχη της Γαλλίας που ακολούθησε μετά την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία,το 1944…..και λίγο αργότερα σαν διοικητής της 6ης τεθωρακισμένης στρατιάς των SS (VI-SS Panzerarmee) στην αντεπίθεση των Αρδεννών…..στις 8 Μαΐου 1945 -όταν όλα για τη Γερμανία είχαν χαθεί- παραδόθηκε στους Αμερικανούς. 
Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση, κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου…..αμνηστεύτηκε τον Νοέμβριο του 1955, αλλά ύστερα από λίγο καιρό ξαναφυλακίστηκε, κατηγορούμενος για τη δολοφονία έξι μελών των SA στη «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» το 1934…..και τελικά το Φεβρουάριο του 1959 αποφυλακίστηκε λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 21 Απριλίου 1966…..και στη κηδεία του παραβρέθηκαν –τιμώντας τον- πάνω από έξι χιλιάδες πρώην μέλη των Waffen SS.
Καταδικάστηκε σε 25 χρόνια φυλάκιση, κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου…..αμνηστεύτηκε τον Νοέμβριο του 1955, αλλά ύστερα από λίγο καιρό ξαναφυλακίστηκε, κατηγορούμενος για τη δολοφονία έξι μελών των SA στη «νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» το 1934…..και τελικά το Φεβρουάριο του 1959 αποφυλακίστηκε λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 21 Απριλίου 1966…..και στη κηδεία του παραβρέθηκαν –τιμώντας τον- πάνω από έξι χιλιάδες πρώην μέλη των Waffen SS.
2.SS-Brigadeführer Theodor Wisch(1907-1995) από 4 Ιουλίου 1943 έως 20 Αυγούστου 1944
Ο Theodor Wisch γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1907 στο Χολστέιν, ήταν ο μεγαλύτερος γιος ενός αγρότη κι έχασε τη μητέρα του σε ηλικία τεσσάρων ετών. Αποφοίτησε απ τη κρατική γεωργική σχολή, στις 1 Νοεμβρίου 1930 έγινε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και την επόμενη μέρα μέλος των SS με αριθμό μητρώου 4.759.
Ο Theodor Wisch γεννήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1907 στο Χολστέιν, ήταν ο μεγαλύτερος γιος ενός αγρότη κι έχασε τη μητέρα του σε ηλικία τεσσάρων ετών. Αποφοίτησε απ τη κρατική γεωργική σχολή, στις 1 Νοεμβρίου 1930 έγινε μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και την επόμενη μέρα μέλος των SS με αριθμό μητρώου 4.759.
3.SS-Brigadeführer Wilhelm Mohnke(1911-2001) από 20 Αυγούστου 1944 έως 6 Φεβρουαρίου 1945
Γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου 1911 στο Λούμπεκ, από τα πιο ένθερμα μέλη του Εθνικοσοσιαλισμού και των SS με μητρώο 15.541 και από τα πρώτα μέλη –αλλά και επικεφαλής- της σωματοφυλακής του Χίτλερ στη δεκαετία του '30.
Πολέμησε στη Γαλλία το 1940 –όπου λέγεται ότι φέρθηκε απάνθρωπα στους αιχμαλώτους- και στην εκστρατεία των Βαλκανίων το 1941 όπου τραυματίστηκε από γιουγκοσλαβικά πυρά. Συμμετείχε στην επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» αρχικά σαν μέλος της Liebenstandarte και αργότερα σαν διοικητής συντάγματος, του 26-SS Panzergrenadier…..συμμετείχε στη μάχη της Νορμανδίας το 1944 –όπου και πάλι υποστηρίχθηκε ότι φέρθηκε απάνθρωπα στους αιχμαλώτους, τους οποίους εκτελούσε σωρηδόν- και ανέλαβε τη διοίκηση της Liebenstandarte την οποία και οδήγησε στην αντεπίθεση των Αρδεννών τον Νοέμβριο του 1944. Συμμετείχε στη σφαγή του Μαλμεντί και κατέληξε διοικητής της καγκελαρίας του Ράιχ. Ήταν στο καταφύγιο της καγκελαρίας όταν ο Χίτλερ αυτοκτόνησε και λέγεται ότι έκλαψε γοερά…..ήταν αυτός που στις 1 Μαΐου 1945 το έκαψε….συνελήφθη απ’ τους Ρώσους και τελικά απελευθερώθηκε το 1955, χωρίς ποτέ να δικαστεί μιας και τα εγκλήματα πολέμου για τα οποία κατηγορήθηκε δεν αποδείχτηκαν ποτέ. Πέθανε συνταξιούχος το 2001 στο Αμβούργο. Τιμήθηκε με το Σιδηρού Σταυρό, το Σταυρό των Ιπποτών και διάφορα μετάλλια των SS.
4.SS-Brigadeführer Otto Kumm(1909-2004) από 6 Φεβρουαρίου έως 8 Μαίου 1945 
Ο Otto Kumm ήταν μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος και των SS απο την 1η Απριλίου 1934, με αριθμό μέλους 18727α, ο τελευταίος διοικητής της μεραρχίας LSSAH κατά τη διάρκεια του Β' ΠΠ, ο τελευταίος επιζών SS και ο ιδρυτής και πρώτος αρχηγός της οργάνωσης παλαιμάχων των Waffen-SS, HIAG.
Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1909 στο Αμβούργο, πολέμησε στην εκστρατεία εναντίον της Πολωνίας, της Ολλανδίας και της Ρωσίας. Στις 12 Ιουλίου 1941 ανέλαβε τη διοίκηση του SS-Standarte Der Fuhrer, στις 29 Νοεμβρίου παρασημοφορήθηκε με το χρυσό Γερμανικό Σταυρό.
Στις 6 Απριλίου 1943 του απονεμήθηκαν τα Φύλλα δρυός στον σταυρό των Ιπποτών και στις 20 Απριλίου προήχθη σε Συνταγματάρχη.
Τον Νοέμβριο του 1944 ήταν Υποστράτηγος των Waffen-SS και συμμετείχε στις επιχειρήσεις στα Βαλκάνια και για τις διακεκριμένες του πράξεις εκεί ο ίδιος ο Χίτλερ του απένειμε στις 17 Μαρτίου 1945 τα ξίφη στο σταυρό των Ιπποτών.
Στις 6 Μαρτίου 1945 –διοικητής πλέον της LSSAH- έλαβε μέρος στην επιχείρηση ανοιξιάτικο ξύπνημα, (Fruhlingserwachen) την τελευταία μεγάλη Γερμανική επίθεση, που απέτυχε οικτρά και υποχώρησε και υπερασπίστηκε ενάντια στους Σοβιετικούς την Βιέννη…..μετά τη κατάληψη της οποίας μεταφέρθηκε κοντά στο Βερολίνο και μετά στο Murwik στη Βόρεια Γερμανία, κοντά στη Δανία…..όπου τελικά παραδόθηκε στους Αμερικάνους στις 8 Μαΐου 1945.
Μετά τον πόλεμο καταδικάστηκε, αλλά γρήγορα αφέθηκε ελεύθερος, προσπάθησε να γίνει επιχειρηματίας και κατέληξε διευθυντής παραγωγής σε τυπογραφείο…..πέθανε στο Όφενμπουργκ στις 23 Μαρτίου του 2004…..ήταν ένας άνθρωπος με πίστη στα SS, όμως ανεξάρτητα απ’ αυτό ήταν ένας ήρωας, ένας ηγέτης εξαιρετικός που αγάπησε και θαυμάστηκε πολύ από τους άνδρες του……Τη στιγμή του θανάτου του, ήταν ο τελευταίος επιζών Waffen-SS κάτοχος του σταυρού των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού με διαμάντια, φύλλα Δρυός και Ξίφη.
Γεννήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 1909 στο Αμβούργο, πολέμησε στην εκστρατεία εναντίον της Πολωνίας, της Ολλανδίας και της Ρωσίας. Στις 12 Ιουλίου 1941 ανέλαβε τη διοίκηση του SS-Standarte Der Fuhrer, στις 29 Νοεμβρίου παρασημοφορήθηκε με το χρυσό Γερμανικό Σταυρό.
Στις 6 Απριλίου 1943 του απονεμήθηκαν τα Φύλλα δρυός στον σταυρό των Ιπποτών και στις 20 Απριλίου προήχθη σε Συνταγματάρχη.
Τον Νοέμβριο του 1944 ήταν Υποστράτηγος των Waffen-SS και συμμετείχε στις επιχειρήσεις στα Βαλκάνια και για τις διακεκριμένες του πράξεις εκεί ο ίδιος ο Χίτλερ του απένειμε στις 17 Μαρτίου 1945 τα ξίφη στο σταυρό των Ιπποτών.
Στις 6 Μαρτίου 1945 –διοικητής πλέον της LSSAH- έλαβε μέρος στην επιχείρηση ανοιξιάτικο ξύπνημα, (Fruhlingserwachen) την τελευταία μεγάλη Γερμανική επίθεση, που απέτυχε οικτρά και υποχώρησε και υπερασπίστηκε ενάντια στους Σοβιετικούς την Βιέννη…..μετά τη κατάληψη της οποίας μεταφέρθηκε κοντά στο Βερολίνο και μετά στο Murwik στη Βόρεια Γερμανία, κοντά στη Δανία…..όπου τελικά παραδόθηκε στους Αμερικάνους στις 8 Μαΐου 1945.
Μετά τον πόλεμο καταδικάστηκε, αλλά γρήγορα αφέθηκε ελεύθερος, προσπάθησε να γίνει επιχειρηματίας και κατέληξε διευθυντής παραγωγής σε τυπογραφείο…..πέθανε στο Όφενμπουργκ στις 23 Μαρτίου του 2004…..ήταν ένας άνθρωπος με πίστη στα SS, όμως ανεξάρτητα απ’ αυτό ήταν ένας ήρωας, ένας ηγέτης εξαιρετικός που αγάπησε και θαυμάστηκε πολύ από τους άνδρες του……Τη στιγμή του θανάτου του, ήταν ο τελευταίος επιζών Waffen-SS κάτοχος του σταυρού των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού με διαμάντια, φύλλα Δρυός και Ξίφη.
Η εμπλοκή της Liebestandarte-SS Adolf Hitler στη μάχη της Ελλάδας
Τον Φεβρουάριο του 1941 η 12η Στρατιά με διοικητή τον φον Λιστ –ενώ προετοιμαζόταν για την επιχείρηση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης- διατάχθηκε να στραφεί νότια και να επιτεθεί στην Ελλάδα και στη Γιουγκοσλαβία.....μια από τις μονάδες της Στρατιάς ήταν και η -Ταξιαρχία τότε- Liebestandarte-SS Adolf Hitler .
1.Στις 10 Απριλίου 1941 η LSSHA προωθήθηκε στην Ελλάδα –πρώτη απ’ όλες τις Γερμανικές δυνάμεις από τα στενά του Κλειδίου, αποτελώντας την εμπροσθοφυλακή του XL Σώματος Panzer…..και κατευθύνθηκε νότια.
2.Και παρά τις ηρωικές προσπάθειες των Αυστραλών, των ανδρών του Β’ ΣΣ και της κακοκαιρίας –και ύστερα από επίπονες συγκρούσεις- γρήγορα κατέλαβε τη Καστοριά και διατάχθηκε να στραφεί δυτικά -με τελικό προορισμό τα Γιάννενα- με σκοπό να περικυκλώσει ολοκληρωτικά τους Έλληνες που υποχωρούσαν απ' το Αλβανικό μέτωπο.
3.Η κατάσταση των Ελληνικών στρατευμάτων –ακόμα και πριν τη Γερμανική εισβολή- μόνο ρόδινη δεν ήταν!!!.....ο πολύμηνος αγώνας εναντίον των Ιταλών τις είχε εξαντλήσει…..οι απώλειες ήταν πολλές…..κακουχίες και στερήσεις στο έπακρο. Ήρθε και η γρήγορη κατάληψη της Θεσσαλονίκης απ’ τους Γερμανούς, αλλά και η άμεση διάσπαση του μετώπου της δυτικής Μακεδονίας…..έπεσε το ηθικό το οποίο μέχρι τότε ήταν υψηλό λόγω των ατελείωτων νικών που πραγματοποιούνταν εναντίον των Ιταλών…..και η αντίσταση εναντίον των -μέχρι τότε ανίκητων- Γερμανών φάνταζε μάταιη. Κι άρχισαν οι αμφισβητήσεις, η ανυπακοή προς τους ανώτερους, σημειώθηκαν ακόμα και κρούσματα λιποταξιών.....και τέλος πάντων μερικοί άρχισαν να υποχωρούν κιόλας χωρίς καμία διαταγή.
Κι ενώ στο μέτωπο οι εξελίξεις ήταν δραματικές και ραγδαίες –με τους στρατηγούς διοικητές της πρώτης γραμμής να πιέζουν τον Παπάγο να βρει πολιτική λύση ώστε να υπογραφεί ανακωχή με τους Γερμανούς- κι ο Ελληνικός στρατός κινδύνευε να αιχμαλωτιστεί απ τους ηττημένους Ιταλούς, στην Αθήνα οι προτεραιότητες ήταν άλλες…..να σωθούν οι Βρεταννοί!!! Και στο υπουργικό συμβούλιο που έγινε στις 18 Απριλίου 1941 αποφασίστηκε η παράταση της αντίστασης τουλάχιστον όσο οι σύμμαχοι πολεμούσαν στα εδάφη μας…..κι όταν έπεσε στο τραπέζι η άποψη ν’ αφεθούν οι στρατηγοί ελεύθεροι στο μέτωπο για να υπογράψουν ανακωχή…..το θέμα αναβλήθηκε για την επόμενη μέρα…..το ίδιο βράδυ ο πρωθυπουργός Κορυζής αυτοκτόνησε.
2.Και παρά τις ηρωικές προσπάθειες των Αυστραλών, των ανδρών του Β’ ΣΣ και της κακοκαιρίας –και ύστερα από επίπονες συγκρούσεις- γρήγορα κατέλαβε τη Καστοριά και διατάχθηκε να στραφεί δυτικά -με τελικό προορισμό τα Γιάννενα- με σκοπό να περικυκλώσει ολοκληρωτικά τους Έλληνες που υποχωρούσαν απ' το Αλβανικό μέτωπο.
3.Η κατάσταση των Ελληνικών στρατευμάτων –ακόμα και πριν τη Γερμανική εισβολή- μόνο ρόδινη δεν ήταν!!!.....ο πολύμηνος αγώνας εναντίον των Ιταλών τις είχε εξαντλήσει…..οι απώλειες ήταν πολλές…..κακουχίες και στερήσεις στο έπακρο. Ήρθε και η γρήγορη κατάληψη της Θεσσαλονίκης απ’ τους Γερμανούς, αλλά και η άμεση διάσπαση του μετώπου της δυτικής Μακεδονίας…..έπεσε το ηθικό το οποίο μέχρι τότε ήταν υψηλό λόγω των ατελείωτων νικών που πραγματοποιούνταν εναντίον των Ιταλών…..και η αντίσταση εναντίον των -μέχρι τότε ανίκητων- Γερμανών φάνταζε μάταιη. Κι άρχισαν οι αμφισβητήσεις, η ανυπακοή προς τους ανώτερους, σημειώθηκαν ακόμα και κρούσματα λιποταξιών.....και τέλος πάντων μερικοί άρχισαν να υποχωρούν κιόλας χωρίς καμία διαταγή.
 |
| Αλέξανδρος Κορυζής |
Τις ίδιες ώρες στην Ήπειρο ο Ελληνικός στρατός διαλυόταν…..κι ενώ οι σωματάρχες μαζί με τον μητροπολίτη Ιωαννίνων παρακαλούσαν στον στρατηγό Πιτσίκα –διοικητή του τμήματος στρατιάς Ηπείρου- ν΄ αναλάβει πρωτοβουλία, αυτός χωρίς διαταγές δεν δεχόταν κουβέντα…..όμως η Αθήνα σιωπούσε…..έτσι η πρωτοβουλία αναλήφθηκε –με τη σύμφωνη γνώμη όλων- απ τον στρατηγό Τσολάκογλου που έστειλε άμεσα κήρυκες στους Γερμανούς για σύναψη ανακωχής.
4.Και στις 9 το πρωί της 20ης Απριλίου 1941 ο στρατηγός Dietrich –διοικητής τότε της LSSAH- αποδέχθηκε την Ελληνική πρόταση και το απόγευμα της ίδιας μέρας υπογράφτηκε –στο χωριό Βοτονόσι- η ανακωχή.
Κι αν μνημονεύω τη συμμετοχή της LSSAH στην μάχη της Ελλάδας, το κάνω μόνο και μόνο για τους τιμητικούς και ευνοϊκούς όρους του πρωτοκόλλου αυτής της ανακωχής –που υπογράφτηκε από τον Τσολάκογλου και τον Dietrich-για τον Ελληνικό στρατό.
Κι αν μνημονεύω τη συμμετοχή της LSSAH στην μάχη της Ελλάδας, το κάνω μόνο και μόνο για τους τιμητικούς και ευνοϊκούς όρους του πρωτοκόλλου αυτής της ανακωχής –που υπογράφτηκε από τον Τσολάκογλου και τον Dietrich-για τον Ελληνικό στρατό.
6.Βέβαια, τις επόμενες μέρες υπογράφτηκαν άλλα δυο διαφορετικά και πιο επώδυνα πρωτόκολλα παράδοσης –κυρίως από πιέσεις του Μουσολίνι- και ο στρατηγός Λιστ επέπληξε τον Dietrich που υπήρξε ιπποτικός με τους Έλληνες…..όμως αυτά είναι μια άλλη ιστορία.
7.Η LSSAH στις 25 Απριλίου 1941 αναχώρησε από τα Γιάννενα προς την Πάτρα και τη Καλαμάτα προσπαθώντας να κυκλώσει τους Βρεταννούς.....κι όταν στις 30 Απριλίου η μάχη της Ελλάδας τερματίστηκε…..η LSSAH αφου ανασυγκροτήθηκε και ξεκουράστηκε αναχώρησε με σκοπό να συμμετάσχει στον «Μπαρμπαρόσα».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου