Τα γραμματόσημα "EUROPA".....οι εκδόσεις, οι ιστορίες & η ιστορία τους.....Όταν όλα ξεκίνησαν.....Η έκδοση "EUROPA" του 1956

Αγαπημένοι μου σύντροφοι η ιδέα της δημιουργίας μιας κοινής σειράς γραμματοσήμων –των γραμματοσήμων EUROPA- πρωτοξεκίνησε το 1952, για να συμβολίσουν την ενότητα, τα κοινά συμφέροντα και τους κοινούς στόχους που μόλις είχαν αρχίσει να παίρνουν  μορφή στην Ευρώπη –που πριν από λίγα χρόνια είχε βγει από ένα καταστροφικό και πολύνεκρο πόλεμο- και ολοκληρώθηκαν με τις συνθήκες της Ρώμης που υπογράφτηκαν στις 25 Μαρτίου 1957.....Με τις συνθήκες αυτές που υπογράφτηκαν από εκπροσώπους του Βελγίου, της Δυτικής Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας  ιδρύθηκαν η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατονικής Ενέργειας (ΕΥΡΑΤΟΜ), από τις οποίες προήλθε η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και η ημερομηνία υπογραφής τους θεωρείται σήμερα η επίσημη ημερομηνία της γέννησης της. 

 Η έκδοση του Βελγίου

Αυτές λοιπόν οι εξ χώρες που υπέγραψαν τις συνθήκες της Ρώμης και προσχώρησαν στην νέα Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) εξέδωσαν στις 15 Σεπτεμβρίου του 1956 ένα κοινό αναμνηστικό γραμματόσημο που από τότε –και μέχρι σήμερα-εκδίδεται σε ετήσια βάση…..τα πρώτα γραμματόσημα EUROPA…..Κι αυτές ακριβώς τις εκδόσεις θα σας παρουσιάσω συντροφικά κι εγώ, φανατικός θεματικός συλλέκτης τους…..Κι’ αυτή η παρουσίαση είναι ευκαιρία θαυμαστή και για να γνωρίσουμε τα κράτη που εκδίδουν τα EUROPA, αλλά και να θυμηθούμε  μαζί  τα σημαντικότερα ιστορικά και όχι μόνο –κατά τη γνώμη μου- Ευρωπαϊκά και Ελληνικά γεγονότα της κάθε χρονιάς.

Ξεκινήσαμε λοιπόν, και καλό μας ταξίδι!!! 

Η έκδοση του Λουξεμβούργου 

Το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου είναι μια μικρή Ευρωπαϊκή χώρα που συνορεύει με το Βέλγιο, τη Γαλλία και τη Γερμανία, με αποτέλεσμα η ιστορία του να είναι άρρηκτα δεμένη με την ιστορία των γειτόνων του…..Στο πέρασμα των αιώνων ήταν υπό την εξουσία πολλών κρατών και δυναστειών, αλλά από τον Χ αιώνα αποτελεί ξεχωριστή –όμως  όχι πάντα αυτόνομη-  πολιτική οντότητα. Σήμερα, το Λουξεμβούργο είναι συνταγματικό Μεγάλο Δουκάτο με κληρονομική διαδοχή του στέμματος από τον οίκο του Νασάου…..Η νομοθετική εξουσία ασκείται απ’ την βουλή  κι η εκτελεστική απ’ την κυβέρνηση…..Οι κάτοικοι του δουκάτου στη μεγάλη τους πλειονότητα είναι ρωμαιοκαθολικοί, έχουν το ψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα παγκόσμια και μιλούν μια τοπική διάλεκτο, τα Λουξεμβουργιανά…..Η οικονομία του Λουξεμβούργου βασίζεται κυρίως στις υπηρεσίες, στις τράπεζες, στα πλούσια σιδηρομεταλλεύματα που υπάρχουν στο υπέδαφος του, στην γεωργία, στην εκμετάλλευση των δασών και στον τουρισμό…..Τέλος, η πρωτεύουσα του Λουξεμβούργου είναι και  έδρα πολλών διεθνών οικονομικών και πολιτικών οργανισμών, καθώς και μέρους των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως πχ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κλπ. 

Η Δυτικογερμανική έκδοση

ή ο ψυχρός πόλεμος στα φόρτε του

Το 1956 λοιπόν οι έξη αυτές χώρες εξέδωσαν τα πρώτα 13 γραμματόσημα EUROPA ως εξής,…..από 2 το Βέλγιο, η Ιταλία, η Δ. Γερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία και 3 γραμματόσημα το Λουξεμβούργο…..και με κοινό σχέδιο –δημιουργία του Γάλλου καλλιτέχνη Daniel Gonzague- που απεικονίζει έναν πύργο που χτίζεται –και ίσως συμβολίζει την ανοικοδόμηση της Ευρώπης- και σχηματίζεται από τα 6 γράμματα της λατινικής λέξης EUROPA. 

Και για να μη ξεχνιόμαστε!!!.....Ξέρατε ότι το 1956 διοργανώθηκε για πρώτη φορά ο διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision στο Λουγκάνο της Ελβετίας με νικήτρια την Λιζ Άσια με το τραγούδι Ρεφραίν;  

«Σε κάθε οικογένεια στην Ουγγαρία, υπάρχει μια ιστορία για το 1956. Αυτό που είναι δύσκολο σήμερα να κατανοήσουν οι άνθρωποι είναι το πώς ζούσαν οι Ούγγροι στη δεκαετία του ’50. Είναι απίστευτο το μέγεθος της ελευθερίας, που το καθεστώς μπορούσε ν’ αφαιρέσει απ’ τους πολίτες. Θάπρεπε να είναι κάποιος ενθουσιώδης κομμουνιστής προκειμένου να είναι σε θέση να σταδιοδρομήσει. Αν έλεγες κάποιου είδους κριτική κινδύνευε όχι μόνον η ζωή σου, αλλά και ζωή των δικών σου.»
Ναι!!!, αγαπημένοι μου σύντροφοι…..Το σημαντικότερο κατά τη γνώμη μου  γεγονός της χρονιάς που θυμόμαστε με την ευκαιρία της έκδοσης EUROPA, ήταν η Ουγγρική Επανάσταση –ένα γεγονός που ακόμα και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα γεγονότα στην ιστορία των σοσιαλιστικών κινημάτων, δημιούργησε και δημιουργεί αντιθέσεις σε ιδεολογικό επίπεδο στους απανταχού κομμουνιστές και ήταν αφορμή για την δυναμική εμφάνιση των αναθεωρητών-   η Σοβιετική εισβολή στην Βουδαπέστη που ακολούθησε στις 4 Νοεμβρίου και οι αναταράξεις που προκλήθηκαν στα κομμουνιστικά κόμματα της Δύσης, που επέκριναν έντονα τη Σοβιετία.

Κι όλα ξεκίνησαν και τελείωσαν κάπως έτσι,

 Η έκδοση της Γαλλίας

Στα μέσα της δεκαετίας του '50 –εποχή της αποσταλινοποίησης, ας μη το ξεχνάμε- στην Ουγγαρία κυβερνούσε το Εργατικό Κόμμα με τις πλάτες του Κόκκινου Στρατού, που στάθμευε στη χώρα από το Φθινόπωρο του ’44…..Ο ξεσηκωμός των Ούγγρων ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου απ΄ τους φοιτητές του πολυτεχνείου της Βουδαπέστης στην αρχή δειλά με οικονομικά αιτήματα, αλλά στη συνέχεια με εκκλήσεις για πολιτικές ελευθερίες…..Και ήταν τέτοια η συμμετοχή του κόσμου που ανάγκασε τη κομμουνιστική κυβέρνηση του Ίμρε Νάγκυ (έγινε και Ελληνικό γραμματόσημο) να υποστηρίξει τόσο σθεναρά τους εξεγερμένους, ώστε στις 1 Νοεμβρίου ο ίδιος ο Νάγκυ να εκφράσει την πρόθεσή του να αποσύρει τη χώρα του απ' το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, να διαλύσει την περιβόητη αστυνομία AVH και να μιλήσει για ελεύθερες εκλογές.

Τελικά, δεν κρατήθηκα αγαπημένοι μου σύντροφοι!!!, και θα θυμηθούμε το Νάγκυ με αφορμή το γραμματόσημο που κυκλοφόρησαν τα ΕΛΤΑ στις 8 Δεκεμβρίου 1959 «3^η επέτειος της Ουγγρικής Επανάστασης» και τον πανέμορφο φάκελλο τελευταίας μέρας κυκλοφορίας που έψαξα μανιωδώς, τον βρήκα και σας τον παρουσιάζω…..Ο Ίμρε Νάγκυ, ( Κάποσβαρ 7 Ιουνίου 1896, Βουδαπέστη 16 Ιουνίου 1958), αυτός ο λησμονημένος επαναστάτης, ήταν Ούγγρος πολιτικός και δυο φορές  πρωθυπουργός…..Την πρώτη φορά (1953-1955) τον παραίτησαν και τον διέγραψαν κι απ' το κόμμα μαζί με την ομάδα του, σαν φιλελευθεριστή…..Τη δεύτερη φορά έγινε πρωθυπουργός το 1956 στη διάρκεια της Ουγγρικής Επανάστασης με λαϊκή απαίτηση, αντικαθιστώντας τον αδιάλλακτο Χεγκέντους…..Όταν η επανάσταση συντρίφτηκε απ' τη Σοβιετική εισβολή στη χώρα, ο Νάγκυ μαζί με άλλους ζήτησαν και βρήκαν άσυλο στη Γιουγκοσλαβική πρεσβεία, απ' όπου απομακρύνθηκαν μεθοδευμένα και συνελήφθησαν στις 22 Νοεμβρίου, κατά παράβαση της εγγύησης της ελεύθερης μετάβασης....Τελικά ο Νάγκυ δικάστηκε, καταδικάστηκε, απαγχονίστηκε και τάφηκε κρυφά στη Βουδαπέστη τον Ιούνιο του 1958 σε ηλικία εξήντα δύο χρονών μόνο και μόνο επειδή ονειρεύτηκε μια Ουγγαρία ελεύθερη.....Η μνήμη του αποκαταστάθηκε το 1989.

Για την ιστορία, τον ίδιο καιρό -12 Νοεμβρίου 1959- η Σοβιετική Ένωση είχε κυκλοφορήσει ένα γραμματόσημο με το Μανώλη Γλέζο -απεικονίζεται στον φάκελλο- που τότε βάδιζε το δικό του Γολγοθά απ’ τους δικούς μας Ελληναράδες. Τελικά –με κοινή συμφωνία- και οι δύο σειρές αποσύρθηκαν στις 12 Δεκεμβρίου 1959. 

Ψυχροπολεμικοί καιροί σύντροφοι, ακόμα και στα γραμματόσημα.

Ίσως η πρώτη αποκαθήλωση του

αγάλματος του πατερούλη. 

Το θεάρεστο αυτό έργο  

αργότερα θα το ξαναδούμε!!!

Κι όπως ήταν φυσικό αγαπημένοι μου σύντροφοι, οι αγνοί κομμουνισταράδες –αυτοί που πέρναγαν καλά, που ήταν μες τα πράγματα, οι μόνοι με εξασφαλισμένο μέλλον στην Ουγγαρία- αντέδρασαν και με μπροστάρη τον Γιάννος Καντάρ, ζήτησαν τη βοήθεια των Σοβιετικών για την καταστολή της εξέγερσης, που μέχρι τότε ανακατευόταν βέβαια, αλλά ψιλοπράγματα…..Αίτημα που, όπως ήταν φυσικό, έγινε άμεσα δεκτό αφού έλυσε τα χέρια του, μέχρι τότε, διστακτικού Κόκκινου Στρατού.....Και τα ξημερώματα της 4ης Νοεμβρίου, άρχισαν τα όργανα!!!.....Δύο χιλιάδες Σοβιετικά άρματα κατέπνιξαν και κατέστειλαν τα πάντα!!!....και, εννοείται, ξεκίνησαν διώξεις.....ο κομμουνιστικός παράδεισος σόλο του το μεγαλείο!!! Κι αν κι έγιναν –ακόμα και στην πατρίδα μας- συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, ογκώδη συλλαλητήρια ακόμα και απεργίες σε πολλές πόλεις στον κόσμο για συμπαράσταση στους Ούγγρους…..η Δύση ουσιαστικά εσιώπησε!!!.....μούγκα!!!.....άντε, ο ΟΗΕ κάλεσε τη Σοβιετία ν’ αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ουγγαρία…..κι άντε οι ΗΠΑ την καταδίκασαν φραστικά κι επέβαλαν και κάποιες οικονομικές κυρώσεις. Έτσι η Ουγγρική επανάσταση πνίγηκε στο αίμα, ήταν όμως η αφορμή για την αφύπνιση των συνειδήσεων που  αντιλήφτηκαν άμεσα και βίαια ότι η Σοβιετία ήταν συνώνυμη με τη βαρβαρότητα και την ανελευθερία…..Βέβαια στην πάροδο των χρόνων είδαμε και τους άλλους, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία!!! 

Η Ολλανδική έκδοση

Πολλά χρόνια αργότερα -μετά τις πρώτες ελεύθερες εκλογές το 1990 που ακολούθησαν την κατάρρευση του κομμουνισμού- Ούγγροι ιστορικοί επιβεβαίωσαν το ότι στην διάρκεια των μαχών στην Βουδαπέστη και μέχρι τη καταστολή της επανάστασης, τρεις χιλιάδες σκοτώθηκαν  και πάνω από δεκαπέντε χιλιάδες τραυματίστηκαν.
Ακόμα πιο πολλά χρόνια μετά -στις 24 Οκτωβρίου του 2006- το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο χαρακτήρισε  τα γεγονότα του 1956 σαν την «πρώτη ρήξη στο σιδηρούν παραπέτασμα» και τόνισε ότι «χρέος της Ε.Ε. είναι να τιμήσει τα θύματα και την Ουγγαρία».

Η έκδοση της Ιταλίας

Σήμερα, η Ουγγρική Επανάσταση είναι μια ανάμνηση μακρινή. Η χώρα των Μαγυάρων έχει ξεκόψει κάθε δεσμό με τον κομμουνισμό και είναι πλέον –δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι καλό, σε κάθε περίπτωση όμως βοήθεια της- μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από κει και πέρα στα δικά μας και όχι μόνο, στις 3 Ιανουαρίου ιδρύθηκε το κόμμα της Ε.Ρ.Ε., στις 9 Ιουλίου ο εγκέλαδος χτύπησε τη Σαντορίνη με 7,3 βαθμούς Ρίχτερ, σκοτώνοντας πενήντα τρεις ανθρώπους και τραυματίζοντας πάνω από εκατό, στις 26 Ιουλίου ο Νάσερ εθνικοποίησε τη διώρυγα του Σουέζ και στις 4 Αυγούστου πέθανε ο Μπρεχτ.
Αυτά τα λίγα σύντροφοι για το ξεκίνημα των EUROPA και για το κλίμα της εποχής.....κι επειδή η EUROPA συνεχίστηκε και το 1957, θα επανέλθουμε.
Προς στιγμήν, γεια χαρά!!!