tag:blogger.com,1999:blog-49353156853071429722024-03-05T16:47:33.361-08:00Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣΈνα ιστολόγιο που αγαπάει τους Ντακ.....αναπολεί τον Τεν Τεν.....Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.comBlogger100125tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-61858268074944990302016-09-01T04:56:00.000-07:002016-09-10T10:29:05.793-07:00Ο φιλοτελισμός του ΜΠΑΓΑΣΑ.....Έλληνες της διασποράς σε γραμματόσημα.....Κυκλοφορία από τα ΕΛΤΑ της 13ης σειράς αναμνηστικών γραμματοσήμων του 2016....."ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ" <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrDN6MBeQyudLIWkUJt9TqvW8bXjGG2TqvOj5O-gQh7WuUGTJeLqLzb962zQW5I_Y5f7BxP7Nx28N_SGB83nV5JIFADz2JtK1BZ_uYA-vI8Hb5d3k-6IA6Qj2ovZh2EomSGR_ThSa2Bmci/s1600/Scan+5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrDN6MBeQyudLIWkUJt9TqvW8bXjGG2TqvOj5O-gQh7WuUGTJeLqLzb962zQW5I_Y5f7BxP7Nx28N_SGB83nV5JIFADz2JtK1BZ_uYA-vI8Hb5d3k-6IA6Qj2ovZh2EomSGR_ThSa2Bmci/s400/Scan+5.jpg" width="207" /></a></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 11.25pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 13.5pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span></div>
<div style="background: white; margin-bottom: 11.25pt; margin-left: 0cm; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 13.5pt; text-align: justify;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;">T</span><span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;">α ΕΛ.ΤΑ. υποστήριξαν και ανέδειξαν την πρωτοβουλία που ανέλαβε το φιλανθρωπικό
Ίδρυμα <b>«Ιnternational Foundation for Greece»</b> -που ιδρύθηκε από τον Γιώργο και την Ασπασία Λεβέντη και εδρεύει στο
Λονδίνο -να βραβεύσει τους Έλληνες που
διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση της παγκόσμιας κοινωνικής,
οικονομικής και πολιτιστικής πραγματικότητας. Τα βραβεία του Ιδρύματος (<b>ΙFG
AWARDS</b>) απονέμονται κάθε τρία χρόνια σε διακεκριμένους Έλληνες του εξωτερικού,
που όχι μόνο δεν ξέχασαν την ελληνική τους υπόσταση, αλλά προβάλλουν και
ζωντανεύουν ο καθένας με το δικό του έργο, την ιδέα της Ελλάδος, θυμίζοντας με
τη δράση τους ότι η Ελλάδα ήταν και παραμένει η κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJSOJBCNfiQ-x-ARxZytVjymeiELd1gHFIkugOxpPG1xzvYQ9BPzPcIA2D0ceqz9jRUY4fovIoOv0FugtwJMDe1FNHt441OzedeIMSMdWiej_CYvKqWHlmHkQuubFNfJPyS3EQ5LRRahf6/s1600/Scan+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJSOJBCNfiQ-x-ARxZytVjymeiELd1gHFIkugOxpPG1xzvYQ9BPzPcIA2D0ceqz9jRUY4fovIoOv0FugtwJMDe1FNHt441OzedeIMSMdWiej_CYvKqWHlmHkQuubFNfJPyS3EQ5LRRahf6/s640/Scan+1.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Στο
πλαίσιο αυτό τα ΕΛ.ΤΑ. κυκλοφόρησαν σήμερα την Αναμνηστική Σειρά Γραμματοσήμων
με τίτλο <b>«Διακεκριμένες Ελληνικές Προσωπικότητες»</b> που περιλαμβάνει πέντε
γραμματόσημα, όσα και τα βραβεία του ιδρύματος.<o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgbdr80tbJsycl8CY_gWxThtqFOqgk_HgOX_tvDGZnBEmHOsPZMeFZp63dyw1NbpIwVzDBHvNiRZPrG4b7XVIWiGc4q-uLqra2kkpl5c_u67ArcGdsTNyeVsn-P9-s40LNaEN2DYYccvOW/s1600/Scan+30001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgbdr80tbJsycl8CY_gWxThtqFOqgk_HgOX_tvDGZnBEmHOsPZMeFZp63dyw1NbpIwVzDBHvNiRZPrG4b7XVIWiGc4q-uLqra2kkpl5c_u67ArcGdsTNyeVsn-P9-s40LNaEN2DYYccvOW/s640/Scan+30001.jpg" width="476" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #231f20; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Στο γραμματόσημο με αξία 0,72€ απεικονίζεται η ηθοποιός
και παραγωγός Ρίτα Γουίλσον που βραβεύτηκε με το βραβείο <b>«θέατρο-κινηματογράφος»</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #231f20; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Το γραμματόσημο κυκλοφόρησε σε 250.000 κομμάτια
και θα διατίθεται μέχρι τις 31 Αυγούστου 2017, εκτός κι αν εξαντληθεί νωρίτερα. <o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_1eu0gaivZwRE0U-o-cwrg3ryVcmap5gtTvSezrFr_VWv8kGN3f7jIbHyO9RN4KIYAiS2rVrX4ambssYcq-J1baaR6qETdp4azO-5mG-Sh5OPmCHYdajkUZwCoiGmNTT_0clyTyslP3Qf/s1600/Scan+60001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_1eu0gaivZwRE0U-o-cwrg3ryVcmap5gtTvSezrFr_VWv8kGN3f7jIbHyO9RN4KIYAiS2rVrX4ambssYcq-J1baaR6qETdp4azO-5mG-Sh5OPmCHYdajkUZwCoiGmNTT_0clyTyslP3Qf/s640/Scan+60001.jpg" width="640" /></a></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRSXHzq7vuUPsFQR3A7itW1ntmRI_VrVSpiNW0uW509hdybR3RxIlpdTvksetnp16p0jFta0jG1wyng_r9yWtLt6J4APHT0-3w6R3mXqrOQ9QdYfhJxbcc85n_b2is9CrqCTzwJddL90ym/s1600/Scan+30002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRSXHzq7vuUPsFQR3A7itW1ntmRI_VrVSpiNW0uW509hdybR3RxIlpdTvksetnp16p0jFta0jG1wyng_r9yWtLt6J4APHT0-3w6R3mXqrOQ9QdYfhJxbcc85n_b2is9CrqCTzwJddL90ym/s640/Scan+30002.jpg" width="488" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #231f20; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Στο γραμματόσημο με αξία 0,80€ απεικονίζεται ο
σκηνοθέτης Κώστας Γαβράς –του Ζ, του Αγνοούμενου, του Μουσικού κουτιού και του
Αμήν- που βραβεύτηκε με το βραβείο <b>«Γράμματα και τέχνες»</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="color: #231f20; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Το γραμματόσημο κυκλοφόρησε σε 2.500.000
κομμάτια και θα διατίθεται μέχρι τις 31 Αυγούστου 2017, εκτός κι αν εξαντληθεί
νωρίτερα.</span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha1EV6Ludex4sHnqrTOnXrMZrWLw3WR8kclhHmswOXJbBzZCoXzyjVMv-g2LulBQ0IurejnLEZoBMQ7Iw8THXkkzoCHHD1sYSP_iMluuZXkFNiFJaf6yALX_8ciPU0b763XGow4Io9kZQb/s1600/Scan+60002.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEha1EV6Ludex4sHnqrTOnXrMZrWLw3WR8kclhHmswOXJbBzZCoXzyjVMv-g2LulBQ0IurejnLEZoBMQ7Iw8THXkkzoCHHD1sYSP_iMluuZXkFNiFJaf6yALX_8ciPU0b763XGow4Io9kZQb/s640/Scan+60002.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw6GLSZv3aj6nMehM0pfktRmnQ9iCW6YzPTfb13xiOD1blx6acjCLXZ7qX3er2n4UPk_QeiFbkYktXCA8c8GE57_4rrHlHFeUw3bCUxO5CiLGUBEsEKXnQDcuOH9bf5tNXDN8w7eC4ETv4/s1600/Scan+40001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw6GLSZv3aj6nMehM0pfktRmnQ9iCW6YzPTfb13xiOD1blx6acjCLXZ7qX3er2n4UPk_QeiFbkYktXCA8c8GE57_4rrHlHFeUw3bCUxO5CiLGUBEsEKXnQDcuOH9bf5tNXDN8w7eC4ETv4/s640/Scan+40001.jpg" width="492" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-78440720345040647172016-08-23T03:38:00.000-07:002016-08-25T06:30:55.846-07:00<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKNiLPqm7A4yn9JrBfaHstQ14fRxNQhIuV9MVwTURlaOOOMD2y-5vXMVlA3IDsJD2JoEBkGoWeFU8YsIYKQ3caPvFpbVkhJBSZVQLE7FaeYXcfiS9wcv0exyV8bOByjlh-dOeR9n3M8SkF/s1600/Ludwig.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhKNiLPqm7A4yn9JrBfaHstQ14fRxNQhIuV9MVwTURlaOOOMD2y-5vXMVlA3IDsJD2JoEBkGoWeFU8YsIYKQ3caPvFpbVkhJBSZVQLE7FaeYXcfiS9wcv0exyV8bOByjlh-dOeR9n3M8SkF/s320/Ludwig.gif" width="176" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Ο καθηγητής <b>Λούντβιχ
Φον Ντρέηκ</b> είναι θείος του Ντόναλντ απ’ την Αυστρία, ειδικός σόλες
τις γνωστές και άγνωστες επιστήμες, κάτοχος εκατοντάδων πτυχίων, γνώστης
μυριάδων επαγγελμάτων, νόμιμος ιδιοκτήτης του Τριώροφου καπέλου της λέσχης των υπερπτυχιούχων
που μετακόμισε στην Λιμνούπολη την
δεκαετία του '50 ανοίγοντας τα ομώνυμα εργαστήρια, μια επιχείρηση που
βρίσκεται κοντά στο δεύτερο Θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ…..Δικαιολογημένα
θεωρείται ο πιο μορφωμένος πολίτης της Λιμνούπολης και ίσως όχι μόνο!!!.....κάτι
που δε χάνει την ευκαιρία να το υπενθυμίζει συνεχώς κι εκνευριστικά. </span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinxOg7iZwZbvxskqiRMxoL1K2T2GuZMFqxxQn-PeayQwxM_VU5v2QhL3bICJuwGqJ31Y1OITNk3scQ_SIJU93rkV9YghYW9gXU1NTXVhTC20-XeUacltoAXXOjVQYqqVQYC07a4FwfxShU/s1600/AT.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; display: inline !important; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="154" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinxOg7iZwZbvxskqiRMxoL1K2T2GuZMFqxxQn-PeayQwxM_VU5v2QhL3bICJuwGqJ31Y1OITNk3scQ_SIJU93rkV9YghYW9gXU1NTXVhTC20-XeUacltoAXXOjVQYqqVQYC07a4FwfxShU/s200/AT.jpg" width="200" /></a><br />
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Ο Λούντβιχ
πρωτοεμφανίστηκε στα κόμικς στις 24 Σεπτεμβρίου του 1961 δια χειρός<b> Αλ
Ταλιαφέρρο </b></span><span style="font-family: "bookman old style" , serif; font-size: 12pt; line-height: 115%;">(29 Αυγούστου 1905 Κολοράντο, 3 Φεβρουαρίου
1969 Καλιφόρνια) που έγινε γνωστός για τα σκίτσα με πρωταγωνιστή το Ντόναλντ, αλλά και για τη δημιουργία -όπως
κι ο Μπαρκς αργότερα-, ενός ολόκληρου
κόσμου γύρω απ’ αυτόν…..Στα σκίτσα του εμφανίστηκαν για πρώτη φορά η γιαγιά
Ντακ, ο Πασχάλης χήνος, ο σκύλος Μπολιβάρ, καθώς και τα πανέξυπνα ανιψάκια του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style" , "serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-76343944039905627512016-05-01T02:52:00.000-07:002016-06-07T13:44:31.254-07:00Όταν ο ΜΠΑΓΑΣΑΣ γράφει ιστορία.....ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΗΛΙΩΝΗΣ ο κλέφτης που <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEs8_OOoQFMs7aRTwyN_9xWWgbiHwxUsgcF9YPughjTwa479oD6qGKbV6BHtY5vzfzbigd59Ql3f1R7hhUO_T5U8zIFqhmoM4nDu9WBw3E6hWD941CSXH44IkbI6Bske-seTo70joY1-6k/s1600/01454.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="163" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEs8_OOoQFMs7aRTwyN_9xWWgbiHwxUsgcF9YPughjTwa479oD6qGKbV6BHtY5vzfzbigd59Ql3f1R7hhUO_T5U8zIFqhmoM4nDu9WBw3E6hWD941CSXH44IkbI6Bske-seTo70joY1-6k/s200/01454.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι, ο Παπαδιαμάντης -το πιστεύετε ή όχι- ήταν ένας κλασικός τύπος μποέμ.....Έζησε μια ζωή μοναχική, μέσα στη φτώχεια, με πίστη στην τέχνη του,
αδιάφορος για το χρήμα και την κοινωνική καταξίωση.....Έζησε </span></b><b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">τη ζωή του ανάμεσα
στα καπηλειά και στις εκκλησιές, σχεδόν ρακένδυτος.....¨Ηταν </span></b><b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;"> μάστορας της Ελληνικής γλώσσας και της
αφήγησης.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="font-family: 'comic sans ms'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">Αρχικά το έργο του εξυμνήθηκε,
όμως αργότερα δεν έτυχε της ίδιας αποδοχής και η αξία του σιγά σιγά μειώθηκε,
καθώς τα γραπτά του θεωρήθηκαν λαογραφικά ηθικά κείμενα χωρίς ιδιαίτερη
λογοτεχνική αξία και μάλιστα με γλώσσα αναχρονιστική.....</span></b><b style="font-family: 'comic sans ms'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">Από την άλλη, οι εκπρόσωποι της εκκλησίας
τον θεώρησαν και τον θεωρούν απλά εκπρόσωπό τους.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: blue;">Όμως τα τελευταία χρόνια μελετητές, συγγραφείς και ποιητές με αγάπη στον ίδιο και στο έργο του ανέδειξαν
πολλά στοιχεία και όψεις του κυρ’ Αλέξανδρου.....Τ</span></b></span><b style="font-family: 'comic sans ms'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">ον κοινωνικό
Παπαδιαμάντη, αυτόν που εχθρεύεται την αδικία, που στηλιτεύει τους
πολιτικάντηδες, που υπερασπίζεται τη γυναίκα που την ξεφορτώνονται μένα γάμο, που
είναι υπέρ του πολιτικού γάμου.....Τ</span></b><b style="font-family: 'comic sans ms'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">ον χιουμορίστα Παπαδιαμάντη, με την
ειρωνεία και τον σαρκασμό σε πολλές καταστάσεις της εποχής του.....Τ</span></b><b style="font-family: 'comic sans ms'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">ον
ερωτικό Παπαδιαμάντη,-που άλλωστε πέθανε ανέραστος- με τις αισθησιακές εικόνες
των αβάσταχτων ερώτων.....Τ</span></b><b style="font-family: 'comic sans ms'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">ον ποιητή Παπαδιαμάντη, με τη μαγεία των
λέξεων και των φράσεων που χρησιμοποιεί.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhwA3ia1EUV5TwYkfeneMJg2TR2hLQESD1S2Y6pggIOE779PJ-TW-qxHhjOFG-5m9aEDHbiQGyso3zp0Ok_D-rpqg6Yh_mXYW5XLZeiFmTw7pBwHwnFSArIUITLDMkLm8Z-sA6Xhh4aXO3/s1600/papadiamantis-synthesi156.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhwA3ia1EUV5TwYkfeneMJg2TR2hLQESD1S2Y6pggIOE779PJ-TW-qxHhjOFG-5m9aEDHbiQGyso3zp0Ok_D-rpqg6Yh_mXYW5XLZeiFmTw7pBwHwnFSArIUITLDMkLm8Z-sA6Xhh4aXO3/s200/papadiamantis-synthesi156.jpg" width="140" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"><b>Α.</b> Αστείαν αληθώς ιδέαν συνέλαβε
πρωίαν τινά Κυριακής ο Τούρκος κατής </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">εν Άρτη, όστις αφού ηθώωσε πανδήμως και σκανδαλωδώς
δύο ομοεθνείς του, απαγαγόντας άκουσαν Ελληνίδα κόρην εκ των παρακειμένων
χωρίων, απήλθεν ως καλός μουσουλμάνος να πάρει αμπτέστι, προς
αγνισμόν και απολύμανσιν.</span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο άξιος Τούρκος δικαστής, προς
ταις άλλαις αρεταίς υφ’ ων εκοσμείτο, ήτο δεξιότατος εις το ν’ ανακαλύπτει,
προς πρόχειρον δικαιολογίαν των αποφάσεών του, πάμπολλα εδάφια του ιερού νόμου
αγνοούμενα συνήθως υπό των αμαθεστέρων συναδέλφων του, και δεινός εις το να
εκτείνει και να συστέλλει εκάστοτε, ως έμπειρος σκυτοτόμος, το γράμμα και το πνεύμα
των ιερών ρητών. Ηδύνατο, εν ελλείψει άλλου προτύπου, να χρησιμεύσει ως
υπογραμμός των νομολόγων και των δικορράφων παντός χρόνου και τόπου. Είναι
αληθές ότι, ως είχον τότε τα πράγματα, το ζήτημα ήτο πολύ απλούστερον ή όσον
σήμερον δύναται να είναι, διότι ο αυτός ήτο συνήγορος άμα και διαιτητής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Κατά την περίστασιν εκείνην, το
εδάφιον της ιεράς βίβλου, όπερ ανεκάλυψεν η εύκολος οξυδέρκεια του δικαστού
τούτου, είχεν ως εξής, κατά την ακριβή εκ του αραβικού μετάφρασιν: Αίνος
τω Θεώ. Εάν νέα γυνή άπιστος αλλάξει κύριον, και από των χειρών απίστου μεταβεί
εις αληθή πιστόν, ο δεύτερος κύριος είναι ενδικότερος. (Όρα Κοράνιον, εν
κεφαλαίω η Κάμηλος επιγραφομένω.)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Το εδάφιον δεν ήτο σαφές, ουδ’
εφηρμόζετο αβιάστως εις την προκειμένην περίπτωσιν. Αλλ’ ο άξιος λειτουργός τής
Θέμιδος δεν εδυσκολεύθη να εύρει και άλλο και να το συγκολλήσει με το πρώτον
ούτως, ώστε να πείθει πάντα αληθή μουσουλμάνον περί του ασφαλούς τής
κρίσεως: Εάν αληθής πιστός έχει δούλην άπιστον και δεν την έπεισε να
επιστρέψει εις την αληθή πίστιν, δεν δύναται να την μεταπωλήσει εις άπιστον,
αλλ’ εις πιστόν. (Όρα κεφ. η Βους ιερού νόμου.)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Σημειωτέον ότι αμφότερα τα
αποσπάσματα ταύτα και τα κεφάλαια εις α ανήκουσι, δεν είναι εκ των γνησιοτέρων.
Οι σοφοί σχολιασταί του Κορανίου ουδέποτε συνεφώνησαν περί του αριθμού των
κεφαλαίων ουδέ περί της γνησιότητος του περιεχομένου. Αλλ’ ομολογητέον ότι
ουδείς λειτουργός της δικαιοσύνης οφείλει να ερμηνεύει άλλως τα κείμενα των
νόμων ή όπως προχείρως αντιλαμβάνεται την έννοιαν αυτών, και το δικαστήριον της
Άρτης δεν ήτο βεβαίως ακαδημία νομοδιδασκάλων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ όμως παρά την τόσην
εμπειρίαν και ευθυκρισίαν του, ο ειρημένος Τούρκος δικαστής έκαμνε τον
λογαριασμόν άνευ ξενοδόχου. Η αρπαγείσα Ελληνίς κόρη ήτο αναδεκτή του Χρήστου
Μηλιόνη, του περιβοήτου της Ακαρνανίας αρματολού, όστις ατυχώς ήτο αμαθής και
δεν ήξευρε να ερμηνεύει τα ρητά του Κορανίου. Δεν ενόει δε και ως αστείον το
πράγμα, όπως ημείς το περιεγράψαμεν εν αρχή, διότι φύσει δεν ηγάπα ν’
αστεΐζηται.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νεάνις ήτο μνηστή του Νίκου
Ντάσκα, ειρηνικού αγρότου κατοικούντος εις παρακείμενον χωρίον. Ήτο φιλόπονος
και από πρωίας μέχρις εσπέρας ησχολείτο εις τα έργα του οίκου, επιμελουμένη και
τριών νεοτέρων αδελφών, ων ο μεγαλύτερος ήγε το δωδέκατον έτος. Αύτη δε ήτο
δεκαοκταέτις. Η μήτηρ αυτής είχε γνώμην να μη την υπανδρεύσει ακόμη, και
ήλπιζεν ότι και μετά τον αρραβώνα ο γάμος έμελλε να βραδύνει αρκούντως, ώστε να
προλάβει η νεοτέρα αδελφή να ηλικιωθεί προς ανακούφισιν και χαράν της μητρός.
Μίαν βοηθόν είχε, μόνην την Βάσω της, και όχι άλλην. Διατί να βιασθεί ο σύζυγός
της να την δώσει; Αλλ’ εκείνος άλλως εφρόνει, και διά λόγους, ων μόνον το έν
εκατοστόν ηδύνατο να εξηγηθεί, επεθύμει να υπανδρεύονται ως τάχιστα αι νέαι.
Όσον γρηγορότερα τόσον καλύτερα. Τι το θέλεις το βάρος αυτό εις την οικίαν; Δεν
είναι καλύτερον να το ξεφορτωθείς; Όποιος ευρίσκει πρόθυμον αναδέκτην του
φορτίου και δεν το μεταβιβάζει ευθύς, άκραν εμπιστοσύνην έχει εις τους ιδίους
ώμους, αν δεν είναι ανόητος. Ταύτα εφρόνει ο Κώστας Μαντάς, ο πατήρ της
Βασίλως, την οποίαν ετόλμησε πονηρόν γραΐδιον †ν’ αποτολμήσει† μίαν
ημέραν, όπως ρίψει αυτήν εις τας χείρας Τούρκου, όστις ήθελε να την έχει εις το
χαρέμι του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τούτοις η Βασίλω δεν ήθελε
πιστεύσει τους λόγους της, διότι η γραία Κυπαρισσού είχεν ανέκαθεν κακήν
φήμην εις το χωρίον. Αλλά ψευδείς τινες διηγήσεις τόσον καλώς συνιστώνται και
τόσον ευχερώς συμπίπτουσιν, ώστε σατανικόν έργον φαίνεται η συναρμογή αυτών.
Ποίος της είπε της γραίας Κυπαρισσούς, ότι η μήτηρ της κόρης είχε λησμονήσει το
δείνα ύφασμα εις την οικίαν, και δεν το έλαβε μεθ’ εαυτής την πρωίαν,
απερχομένη εις τον ποταμόν; Ποίος το ήξευρεν, αφού κανείς δεν την έστειλε;
Διότι είναι αληθές ότι η μήτηρ Μελάχρω είχε μεταβεί από πρωίας εις τον ποταμόν
μετ’ άλλων γυναικών, διά να λευκάνει. Ωσαύτως είναι αληθές ότι το μικρότερον
κοράσιον και ο υστερότοκος υιός μετέβησαν εις το σχολείον της μικρόν απεχούσης
Άρτης, διότι είχεν ήδη η Άρτα σχολείον κατ’ εκείνον τον χρόνον. Ο δε πατήρ,
όστις ήθελε τους ανθρώπους φιλοπόνους, ως υποκειμένους εις την πρώτην εκείνην
και παλαίφατον των πρωτοπλάστων αράν, είχε παραλάβει μεθ’ εαυτού εις τους
αγρούς τον δευτερότοκον υιόν, ώστε η νεάνις ευρίσκετο μόνη οίκοι. Ενώ λοιπόν
εκάθητο επιρράπτουσα παλαιά φορέματα παρά την εστίαν, και είχε κλειδωμένην
έσωθεν την θύραν διά της διπλής στροφής, διότι συνήθεια ήτο να κλείνονται αι
κόραι όταν ήσαν μόναι, ακούει την θύραν κρουομένην. Η νεάνις εξεπλάγη. Αι
γειτόνισσαι όλαι σχεδόν έλειπον, ήσαν εις τα έργα των. Ποίος να είναι;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Άνοιξε, είπε μεμψίμοιρός τις
φωνή, ήτις εφαίνετο εκπεμπομένη εκ βαθέος μυχού και ως να διήρχετο δι’ αόπλων
και νωδών ούλων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ποίος είσαι; επανέλαβε το
δεύτερον η κόρη δυσπιστούσα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ, η θεια-Κυπαρισσού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Η θεια-Κυπαρισσού, είπεν η
νεάνις διστάζουσα. Τι θέλεις;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μ’ έστειλεν η μάννα σου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νεάνις εγερθείσα απήλθε και
ήνοιξε την θύραν και εισήλθεν η Κυπαρισσού. Το γραΐδιον ήτο εβδομηκονταετές
περίπου, ρικνή, κεκυφυία και απαίσιος. Το μειδίαμά της, δι’ ου εζήτει να
θωπεύσει την κόρην, ενεποίει φρικίασιν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Σ’ έστειλεν η μάννα μου;
ηρώτησεν η νέα. Και πού την ηύρες;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εις τον ποταμόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι σε είπε;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μου είπε να της πας το πανί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Το πανί; Ποίο πανί;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Το δίμιτο. Το ξέχασε να το πάρει
μαζί της το πρωί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η κόρη στρέψασα το βλέμμα προς
την γωνίαν, παρ’ ην ίστατο κεκοσμημένος ο σωρείτης των στρωμάτων και σινδόνων,
είδε των όντι ότι υπήρχεν εκεί το δίμιτον ύφασμα, το οποίον η μήτηρ της πρέπει
να ελησμόνησε βεβαίως, διενοήθη. Αφού μετέβη εις τον ποταμόν διά να ενεργήσει
γενικήν γνάφευσιν, δεν έμελλε να παραλίπει ποτέ την νεοΰφαντον ταύτην οθόνην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και δεν είχεν ακούσει μεν παρά
της μητρός της ρητώς ότι είχε σκοπόν να λάβει μεθ’ εαυτής και το δίμιτον, αλλά
συλλογιζομένη εύρισκεν ότι ούτως έπρεπε να έχει το πράγμα, αφού το ειρημένον
ύφασμα ευρίσκετο εις την πρόχειρον εκείνην θέσιν. Εν τούτοις είχεν η κόρη
ενδοιασμούς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Σ’ έστειλεν η μάννα μου διά να
το πάρεις… να της το φέρεις;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εμένα; Όχι, είπεν η γραία. Εσύ
να της το πας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και η νέα ήρχισε να σκέπτηται.
Μιας ώρας οδοιπορία! Και από πολλού η μήτηρ της την είχε συνηθίσει να μη
εξέρχηται σχεδόν εκ της οικίας. Ήτο δυνατόν να δώσει τώρα τοιαύτην παραγγελίαν;
Κόρη νεαρά, δειλή, μεμνηστευμένη, να πορευθεί μόνη εις το μέρος του ποταμού
όπου λευκαίνουσι; Τότε λοιπόν διατί να θέλωσι να την υπανδρεύσωσιν; Αυτή
ευτυχής θα ήτο, αν έζη ακόμη τον κατ’ αγρούς βίον, όστις ήτο τόσον φαιδρός και
άφροντις, και συνέτεινε τόσον πολύ εις το να καθιστά εύρωστον το σώμα και
ροδίνας τας παρειάς. Αλλ’ αφού την εμνήστευσαν, διατί απαιτούσι παρ’ αυτής
τοιαύτην ανήκουστον εκδρομήν; Πώς να το μάθει ο μνηστήρ της;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Άκουσε να σου πω, γιαγιά, είπεν
η νέα. Θέλεις να το πάρεις μόνη σου το πανί αυτό να το φέρεις; Θα σε πληρώσει ο
αφέντης (πατήρ) μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ; Γριά γυναίκα, εμορμύρισεν η
Κυπαρισσού, ημπορώ εγώ να τρέχω;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν ηξεύρεις κανένα παιδί, να
μου κάμεις την χάρη, να του πεις να το πάρει;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν βλέπω παιδιά εις το χωριό,
είπεν η γραία, τα μικρά είναι στην Άρτα, στο σχολειό, και τα άλλα τα μεγαλύτερα
είναι εις τα χωράφια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ω, Χριστέ μου, βάσανα. Και τώρα
τι να κάμω;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μου είπε να της το πας γρήγορα,
επέμεινεν αδυσωπήτως η γραία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και στρέψασα τα νώτα απήλθε,
καταλιπούσα εν αμηχανία την ατυχή κόρην. Αφού εσκέφθη επί μακρόν και έλαβε
πολλάς αντιφατικάς προς αλλήλας αποφάσεις, ενόμισεν ότι το καλύτερον ήτο να
υπακούσει εις την μητέρα. Διότι δεν αμφέβαλλεν ότι η μήτηρ της τω όντι είχε
πέμψει την παραγγελίαν ταύτην. Άλλως ήτο αδύνατον να ηξεύρει η γραία αύτη, ότι
υπήρχεν ύφασμα δίμιτον προς λεύκανσιν, και ότι η μήτηρ της το είχε παραλίπει εκ
λήθης. Ενόμιζεν ότι ήτο αδύνατον, αλλ’ εις τα γραΐδια ουδέν αδύνατον υπάρχει,
και τούτο ηγνόει η αμαθής και άπειρος κόρη. Τω όντι εύκολον ήτο να μάθει η
γραία ότι είχεν υφάνει αρτίως η Μελάχρω ύφασμα τοιούτον ή τοιούτον, εύκολον ήτο
να συναντήσει τυχαίως ή επίτηδες την σύζυγον του Μαντά φέρουσαν την αποσκευήν
της την πρωίαν και να παρατηρήσει την εκ της αποσκευής ταύτης έλλειψιν ενός
υφάσματος. Διότι η μεν κατασκευή οθόνης ή εσθήτος ή σινδόνος συνεζητείτο
πάντοτε, ως εικός, μεταξύ των γυναικών εις τας κώμας, όπου ο γυναικείος βίος
ευήλιος πάντοτε διέρχεται επί των ανδήρων, εις τα προαύλια και παρά τας κρήνας,
και δεν φθείρεται μονοτόνως εις πολυορόφους και βαθυσκίους οικοδομάς και
όπισθεν φυσικών ή ηθικών δρυφάκτων ή κοινωνικών προχωμάτων. –Τέλος η νέα
έλαβε την οθόνην και εξελθούσα εκλείδωσε την θύραν. Έλαβε την ανώμαλον και
ελικοειδή εκείνην οδόν, ην ελαφρά ως στρουθίον διήρχετο άλλοτε ανυπόδητος, μη
φοβουμένη να πατεί επί λεπτών ακάνθων και χαλίκων, διότι οι πόδες της, αφότου
εξ ανάγκης εφόρεσαν περικνημίδας, δεν είχον λεπτυνθεί αρκούντως, ώστε να
καταστώσιν ευπαθείς και δυσκίνητοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Είχε διαβεί ήδη την κρημνώδη
ατραπόν, την άγουσαν από του υψηλού χωρίου εις την πεδιάδα και κατήλθεν εις το
ρεύμα. Ο ήλιος εμεσουράνει ήδη, και η νέα ασθμαίνουσα έστη όπως ανασηκώσει
μικρόν το κράσπεδον της εσθήτος της και περιδέσει αυτό δι’ ιμάντος περί την
οσφύν, καθιστώσα ελευθερότερον το βήμα. Εφάνη δε ο μακρός και ποδήρης χιτών,
κατάλευκος, καλύπτων τας ευμελείς κνήμας, και το μεσοφόριον κατερχόμενον μέχρι
μέσων των κνημών. Ψυχή ανθρώπου ουδαμού εφαίνετο, και διά τούτο είχε νομίσει η
νέα ότι ηδύνατο ουχί άνευ κοσμιότητος να καταστήσει την ενδυμασίαν της
ευζωνοτέραν. Αίφνης ελαφρός θόρυβος ηκούσθη όπισθεν των φύλλων, και ο θάμνος
εκινήθη. Η νέα πτοηθείσα εστράφη δι’ ορμητικού κινήματος. Μόλις επρόλαβε να
αφήσει να πέσει πάλιν εις τους πόδας το κράσπεδον του φορέματός της.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioz2buH2hJyvMDLOt8_rDCK86v9InZqQ-eHY_PghKzLvHlYcUlg8Sk7OU1WjsCwkX0iDa4raZtBYNeZb5ACXh3Lc-SXOWTTBumWo21767_vIjNtZRFwSkU9t358WMCg8YsZC0kDkhXhWLJ/s1600/076+armatoli.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioz2buH2hJyvMDLOt8_rDCK86v9InZqQ-eHY_PghKzLvHlYcUlg8Sk7OU1WjsCwkX0iDa4raZtBYNeZb5ACXh3Lc-SXOWTTBumWo21767_vIjNtZRFwSkU9t358WMCg8YsZC0kDkhXhWLJ/s200/076+armatoli.jpg" width="143" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"><b>Β. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Ο εκπηδήσας εκ του θάμνου
άνθρωπος πρέπει να ήτο τρομερός την θέαν, διότι η νέα αφήκε κραυγήν. Τω όντι δε
ήτο Τούρκος ο άνθρωπος ούτος, Τούρκος με σαρίκιον.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Σαρίκιον με διπλάς και τριπλάς
στροφάς, λευκόν και χρυσοκέντητον, σαρίκιον υπερμέγεθες καλύπτον όχι μόνον την
κεφαλήν, αλλά και τον τράχηλον και τους ώμους. Ω, πόσον τρόμον ησθάνοντο αι
νέαι χωρικαί, αι ζώσαι εις τας κώμας όπου δεν υπήρχον Τούρκοι, εις την θέαν
ενός τούτων! Και πόσον τρόμον πάλιν ησθάνοντο αι ζώσαι εις όσας κώμας υπήρχον
και Τούρκοι, αν συνήντων ένα τούτων εξ απροόπτου, εις μέρος όπου δεν το
επερίμενον! Αλλ’ όμως ο Τούρκος περί ου ενταύθα ο λόγος, δεν είχεν άγριον και
βλοσυρόν το βλέμμα, τουναντίον εμειδία. Έφερε την χείρα εις το στόμα, διά να τή
επιβάλει σιγήν και τή ένευσε να μη φοβήται. Αλλ’ η κόρη εξέπεμψε δευτέραν
κραυγήν και αυτομάτως εκινήθη να φύγει. Αλλά τότε ο Τούρκος, διά στιβαρού
βραχίονος την ήρπασεν εκ του ώμου. Η νέα έστη ασπαίρουσα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ω, άφησέ με, αγά μου, ηδυνήθη να
είπει και ήτο έτοιμη να γονυπετήσει ενώπιον του Τούρκου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μη φοβήσαι, τή είπεν ελληνιστί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Συγχρόνως δ’ ένευσε προς το μέρος
του θάμνου και δεύτερος Τούρκος εξήλθεν εκείθεν, πενιχρώς ενδεδυμένος και
κρατών τον χαλινόν πλουσίως εστολισμένου ίππου. Ο αγάς έλαβε τότε τρέμουσαν την
κόρην, διά να την αναβιβάσει εις την σέλαν. Η νέα απεπειράθη ν’ αντιστεί αλλά
δεν είχε τόσην δύναμιν, ώστε να υπερισχύσει κατά δύο ανδρών.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο αγάς ανέβη όπισθέν της και έλαβεν
από των χειρών του θεράποντος τας ηνίας. Η κόρη έκραξε τελευταίαν φοράν εις
βοήθειαν, αλλ’ ο αγάς την εφίμωσε διά της χειρός. Ο ίππος έλαβε διεύθυνσιν
αντίθετον εκείνης, προς ην έμελλε να πορευθεί η πτωχή κόρη. Ο αγάς επτέρνισε
σφοδρώς την πλευράν του υποζυγίου. Ο ίππος εκάλπασε δρομαίως φέρων το διπλούν
φορτίον και ο θεράπων τρέχων όπισθεν παρηκολούθει όσον ηδύνατο τον καλπασμόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0dVBI1BIoXpevPmHw4x2ha_yOCMKY4Wy2tMaUL5ISc5puNNfPmsik7ql2diwz3IbjtGOaprYPakAkF0Tp7v2fnVLbNvGReDaGw-G5EfAj_QOXh1eqz0t8o0_hmxKXfBGVkpDYAD15ZyEl/s1600/egonopoulos_papadiamantis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0dVBI1BIoXpevPmHw4x2ha_yOCMKY4Wy2tMaUL5ISc5puNNfPmsik7ql2diwz3IbjtGOaprYPakAkF0Tp7v2fnVLbNvGReDaGw-G5EfAj_QOXh1eqz0t8o0_hmxKXfBGVkpDYAD15ZyEl/s200/egonopoulos_papadiamantis.jpg" width="143" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"><b>Γ.</b> </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Φρικώδης
βεβαίως πρέπει να ήτο η αγανάκτησις του Κωστα, τρομερά πρέπει να ήτο η
απελπισία της συζύγου του, ότε επανελθόντες την εσπέραν εύρον έρημον τον οίκον.
Αλλά και η λύπη του Νίκου, του μνηστήρος, υπήρξεν απερίγραπτος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο αγάς Χαλήλ,
ο άρπαξ, δεν ήτο εκ των ασήμων του τόπου. Ήτο ισχυρός, πλούσιος, και είχε το
χαρέμιον πλήρες. Αλλ’ επεθύμει να πλουτίσει το ανθοκομείον μ’ ένα κάλυκα.
Τυχαίως χωρικοί τινες είδον μακρόθεν τον ίππον φεύγοντα, εγείροντα την κόνιν
εις νέφη και ήκουσαν την τελευταίαν κραυγήν της απαχθείσης κόρης. Ούτοι
διηγήθησαν το πράγμα εις τους γονείς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τή επαύριον ο
πατήρ, έχων εις τους οφθαλμούς δάκρυα λύσσης και μανίας, απεπειράθη να πνίξει
τους λυγμούς της απογνώσεως, να χαλινώσει τας ορμάς του πάθους και να
παρουσιασθεί με ειρηνικούς λόγους εις τον κατήν της Άρτης. Όσον ασυνάρτητος και
αν ήτο η άξεστος ευγλωττία του, όφειλεν όμως να φανεί περιπαθής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αγά μου, κατή
εφένδη μου, είναι μεγάλο άδικο αυτό που μου έκαμε ο Χαλήλ αγάς. Αυτό και ο Θεός
δεν το θέλει και οι άνθρωποι το μισούν. Μήπως η πίστις σας λέγει άλλα από την
ιδικήν μας; Θεός φυλάξει! Όλοι οι άνθρωποι το ίδιον είναι και όλοι αισθάνονται
το άδικον. Τι κακόν του έκαμα εγώ του Χαλήλ αγά διά να μου κάμει τέτοια ύβρη,
τέτοια ατιμίαν στο σπίτι μου; Αν ήτον εις την θέσιν μου ο Χαλήλ αγάς, ήθελε να
του πάρω εγώ την κόρην του;…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Σιωπή, τω
είπεν ο κατής. Μη βγαίνεις έξω από την υπόθεσιν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Βγαίνω έξω
από την υπόθεσιν;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τα πολλά
λόγια τι τα θέλεις; Όλοι εσείς οι Ρωμιοί αγαπάτε τα πολλά λόγια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Γιατί εμένα
μου πονεί, κατή μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Το ξεύρω,
αλλά τα περιττά τι χρησιμεύουν; Πρέπει να κριθείτε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Να κριθούμε;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ναι οι δύο με
τον Χαλήλ. Θα στείλω αύριον να τον φέρουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και έως
αύριον το κορίτσι μου θα είναι στα χέρια του;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Βέβαια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και διατί όχι
σήμερον;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είναι μακριά
το χωριό του. Ποιος θα πάγει τώρα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πηγαίνω εγώ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Άμα υπάγεις
εσύ, δεν θα σε δεχθεί, είναι το ίδιον ως να τον καλείς εις πόλεμον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Κώστας
εσκέφθη τω όντι και εύρεν ότι αν ήτο να μεταβεί ο ίδιος προς τον Χαλήλ, έπρεπε
να έχει μεθ’ εαυτού δύναμιν εκατόν ανδρείων, διά να καύσει την οικίαν του
Τούρκου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αχ! είπε καθ’
εαυτόν, κλέφτης εις τα βουνά καλύτερον, το έλεγα εγώ!… Α, κλέφτης, κλέφτης!…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τίς δεν ευρέθη
εις την ανάγκην να το είπει χιλιάκις εις την ζωήν του;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Φρικώδης ήτο η
δευτέρα εκείνη νυξ, νυξ πυρετού και αγωνίας, νυξ παραλήρου και πνιγηρών
οραμάτων, νυξ οδύνης και απογνώσεως. Και ήδη ήτο ίσως αργά. Αλλ’ ο Νίκος, ο
Νίκος!…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και όμως ο
κατής δεν ετήρησεν αυστηρώς τον λόγον του. Φαίνεται δεν ήτο σπουδαία η
προταθείσα αιτία. Ο κατής έστειλε κρυφίως άνθρωπον προς τον Χαλήλ. Ίσως τον
έστειλε χάριν προδικαστικού τινος ζητήματος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τη επαύριον ο
Χαλήλ, γαλήνιος και πλήρης γαυριάματος, προσήλθε προς τον κατήν και
εδικαιολόγησε την πράξιν του. Όταν ήρπασε την Βάσω, δεν ήξευρεν ότι ήτο αρραβωνιασμένη.
Τώρα το μανθάνει. Δυστυχώς είναι αργά τώρα. Και αυτή τα έχασε τόσον πολύ, ώστε
δεν του είπε λέξιν περί του μνηστήρος της. Αν το εμάνθανε εγκαίρως ότι η κόρη
είχε μνηστήρα, ήτο τίμιος μουσουλμάνος ο Χαλήλ και δεν θα κατεδέχετο ν’ αρπάσει
την μνηστήν άλλου. Αλλ’ εις τούτο πταίουσιν αι προλήψεις των χριστιανών. Ο
Χαλήλ είχε ζητήσει εις γάμον την Βάσω, αλλ’ οι γονείς της τον απέκρουσαν. Τι
πειράζει τούτο, αν μουσουλμάνος νυμφευθεί χριστιανήν; Πού ηκούσθη ποτέ ότι είς
πιστός μουσουλμάνος δεν δύναται να έχει ελληνίδα κόρην εις το χαρέμι του; Αυτός
δεν θα την αναγκάσει ποτέ ν’ αλλάξει την πίστιν της. Αν ήτο ομόπιστός των ο
Χαλήλ, έμελλε ν’ αποκρουσθεί; Ποτέ, διότι είναι νέος πλούσιος και ισχυρός, και
η κόρη είναι μεν εύμορφη αλλά πτωχή. Και τέλος ο Χαλήλ είναι έτοιμος να
πληρώσει αποζημίωσιν εις τους γονείς της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο κατής
ηκροάσθη τα επιχειρήματα ταύτα μετά προφανούς ευμενείας. Ακολούθως έδωκε τον
λόγον εις τον πατέρα της κόρης, όστις παραφερόμενος υπό αισχύνης και
αγανακτήσεως κακώς συνήρθρου τας λέξεις:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ω!… κατάρα…
ακούς εκεί… τον… εγώ θέλω το κορίτσι μου, ακούς; Αυτά εγώ δεν τα ξέρω… Το
κορίτσι μου θέλω… το κορίτσι μου, να μου δώσει το κορίτσι μου…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο κατής τον
προέτρεψε να καθησυχάσει και να εκφράσει σαφέστερον τους λόγους του. Ο Χαλήλ
αγάς τω φαίνεται ότι έχει μερικά δίκαια, ας είπει και αυτός τα δίκαιά του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τα δίκαιά
μου!… Είμαι πατέρας… και δεν ημπορεί η κόρη μου να υπανδρευθεί χωρίς την άδειάν
μου… ούτε Τούρκον ούτε Χριστιανόν… Η κόρη μου είναι ανήλικη…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είναι αληθές,
ηρώτησε κατά τους τύπους ο κατής, ότι ο Χαλήλ αγάς σου είχε ζητήσει την κόρην
σου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν ξεύρω εγώ
τέτοια, είπεν ο πατήρ παραφερόμενος…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είναι ανάγκη
να ομιλήσεις καλά… Ομιλείς με τον κατήν… Μη το λησμονείς…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και αν μου
την εζήτησε, δεν είμαι κύριος;… Ημπορεί η κόρη μου να υπανδρευθεί χωρίς την
άδειάν μου… και χωρίς να θέλει…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ο ιερός
νόμος, είπε πομπωδώς ο κατής, δεν απαιτεί την συναίνεσιν της κόρης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Του πατέρα
όμως…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τέλος δεν
ημπορεί να γίνει συμβιβασμός; είπεν ο κατής, μετά μικράν σκέψιν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι
συμβιβασμός;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Χαλήλ αγά,
θέλεις να δώσεις την κόρην με το καλόν;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Το βλέμμα του
Χαλήλ εξέφρασεν έκπληξιν, αλλά καθησύχασεν ευθύς, συναντήσαν του κριτού το
βλέμμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Το πρόσωπον
του Κώστα εξέφραζε τουναντίον ελπίδα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Χαλήλ
απήντησε μετά σταθερότητος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ο
κατη-εφέντης μοι προτείνει λοιπόν να δώσω την σύζυγόν μου; Ολμάς (αδύνατον).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ήκουσες,
Κώστα, είπεν ο κατής, τι αποκρίνεται ο Χαλήλ αγάς. Εσύ τι λέγεις; Δέχεσαι
αποζημίωσιν;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Την κόρην μου
θέλω! έκραξε πνέων λύσσαν ο ατυχής πατήρ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Καλά, φθάνει,
είπεν ο κατής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και διατεθείς
ανετότερον επί του σοφά, εφ’ ου εκάθητο, ήνοιξε το ιερόν βιβλίον και
ήρχισε ν’ απαγγέλλει την γνωστήν απόφασιν, δι’ ης ανεγνωρίζετο ο Χαλήλ αγάς ως
νόμιμος κάτοχος της κόρης Βάσως, απηλλάσσοντο δε πάσης αιτίας αυτός και ο
συνεργός του εις την αρπαγήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Κώστας αφήκε
μανιώδη κραυγήν και ήτο έτοιμος να ορμήσει κατά του κατή. Αλλ’ ούτος διέταξε
τους σερδαρέους του να τον απαγάγωσιν εις το
σωφρονιστήριον…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Καθ’ ην
στιγμήν απήγετο ο Κώστας, νέος τις μελαγχροινός με υψηλόν και εύστροφον
ανάστημα τω έκραξε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θάρρος,
πατέρα μου! υπάρχει εκδίκησις!…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και λαβών
πλαγίαν τινά οδόν εξήλθε της Άρτης και έγινεν άφαντος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrMydeDf6dwskOXuXZPBU4O_fHBNYkHC6mDREDbghz-obeMTJVg9mUhdvXbIQ422lCS2jwG-b73ro4iM3PXYjh1oaOf-Oh6sUVcR4CzKqIF5iBB6V0ibmob25cYD_xHsJjh7fKBVOgqmZI/s1600/076+armatoli1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrMydeDf6dwskOXuXZPBU4O_fHBNYkHC6mDREDbghz-obeMTJVg9mUhdvXbIQ422lCS2jwG-b73ro4iM3PXYjh1oaOf-Oh6sUVcR4CzKqIF5iBB6V0ibmob25cYD_xHsJjh7fKBVOgqmZI/s200/076+armatoli1.jpg" width="129" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"><b>Δ.</b> </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Η οικία του
Χασάν εφένδη, του κατή της Άρτης, έκειτο εις μίαν των στενοτέρων οδών εις το
άκρον της πόλεως. Πλησίον της οικίας του ευρίσκετο και το κυριότερον τέμενος
της πόλεως, όπερ είχε λάβει, ως έλεγον, παρά του Ταχήρ Μουράτη, αγίου ανδρός
προσφιλούς εις τον προφήτην, το προνόμιον του ιερού και του ασύλου. Πους
αλλοπίστου δεν επετρέπετο να πατήσει εις τον ιερόν εκείνον χώρον. Πτωχός πλάνης
εβραίος, όστις ετόλμησε ποτέ εξ αγνοίας να βεβηλώσει τον ιερόν περίβολον,
απηγχονίσθη άκριτος εις τον πυλώνα του φρουρίου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ήτο περί δύσιν
ηλίου και η λιγυρά φωνή του κήρυκος της πίστεως ετόνιζεν από του πτερυγίου του
μιναρέ τα σοβαρά και πλήρη μελαγχολίας εκείνα έπη, άτινα ους απίστου ουδέποτε
δύναται άνευ φρίκης ν’ ακούσει: Λα-ιλ-λαχ-ιλ αλλάχ, βε Μωχαμέτ
ρεσούλ-ουλ-λαχ. «Εις είναι ο Θεός και ο Μωάμεθ είναι ο προφήτης του».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ήτο Παρασκευή,
ημέρα εορτής, καθ’ ην αι πέντε νενομισμέναι προσευχαί τελούνται πομπωδέστερον…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ότε ενωτίσθη
τους ευμόλπους και ηχηρούς εκείνους φθόγγους ο Χασάν εφένδης, αφήκεν επί του
τάπητος του σοφά το βιβλίον του Σερή, όπερ νυχθημερόν εμελέτα, και εγερθείς
περιεβλήθη την μηλωτήν και απήλθεν εις το προσκύνημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Μόλις οι πιστοί
είχον συναχθεί και ήρχισαν τας συνήθεις επί της ψιάθου γονυκλισίας, προτού
ακόμη τις εκ των δερβισών να φθάσει εις βαθμόν ενθουσιώδους παροξυσμού, ώστε να
εκβάλλει αφρούς εκ του στόματος, νεαρός Τούρκος εισήλθεν ορμητικός και τόσον
έξαλλος εφαίνετο, ώστε ελησμόνησε να αφήσει τα σάνδαλα παρά τον ουδόν της θύρας και εισήλθεν υποδεδεμένος
εις το τέμενος. Οι πιστοί ανέκυψαν έκπληκτοι και οι ενθερμότερον δεόμενοι
απεσπάσθησαν εκ της ευσεβούς εκείνης προσηλώσεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι είναι;
ηκούσθη ψιθυρισμός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κλέφτες!
Κλέφτες έρχονται! έκραξεν ο άρτι εισελθών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κλέφτες!
επανέλαβον διάφοροι φωναί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η έκπληξις
ολόκληρος δεν είχεν εκφρασθεί ακόμη. Ακτίς φωτός δεν είχεν εισδύσει εις τας
διανοίας ταύτας, ώστε να κατανοήσωσι πώς ήτο δυνατόν να έλθωσι κλέφτες εις
την πόλιν. Και συγχρόνως εισήλθεν ανήρ φορών λερήν φουστανέλαν,
κρατών γυμνόν ξίφος εις την δεξιάν, μελαψός την χροιάν, πελώριος το ανάστημα,
έχων μακράν κόμην περί τους ώμους. Κατόπιν αυτού εφάνη δεύτερος και τρίτος
κλέφτης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Οι
μουσουλμάνοι έρρηξαν λυσσώδεις κραυγάς φρίκης και
μίσους. Η αγανάκτησις διά την βεβήλωσιν, η ιδέα πώς ήτο δυνατόν να έλθει
άπιστος να βεβηλώσει τον ιερόν χώρον, έπνιγε παν άλλο αίσθημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Έξω! έξω! έξω
απ’ εδώ! ηκούσθησαν ωρυόμεναι συμμιγείς κραυγαί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ ο υψηλός
φουστανελοφόρος πάλλων το ξίφος εν τη δεξιά και απείργων τους αόπλους
μουσουλμάνους, όσοι επρόλαβον ν’ ανορθωθώσιν, ήλθε κατ’ ευθείαν προς τον Χασάν
εφένδην και τω είπε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Συ είσαι ο
κατής της Άρτης;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ,
απήντησεν εμβρόντητος ο Χασάν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Σηκώσου,
πάμε, τω είπεν ο κλέφτης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και τον έσυρε
διά της βίας. Οι δύο σύντροφοί του προσελθόντες τον εβοήθησαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εις ολίγας
στιγμάς το σύμπλεγμα είχε διασκελίσει τον ουδόν. Ο πρώτος κλέφτης προεπορεύετο
σύρων και τον κατήν και οι δύο σύντροφοί του ηκολούθουν οπισθοβατούντες,
αμυνόμενοι διά των ξιφών κατά των μουσουλμάνων, όσοι όρμησαν να επιτεθώσιν
άοπλοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ότε εξήλθον
εις τον περίβολον, όστις απετέλει πολυάνδριον πλήρες τάφων και μνημείων,
περιβαλλομένων υπό τινων κυπαρίσσων, ανεζήτουν τινές λίθους να επιτεθώσιν.
Άλλοι, όσοι κατώκουν εγγύς του τζαμίου, έσπευσαν εις τας οικίας των να λάβωσιν
όπλα. Αλλ’ οι τρεις κλέφται είχον πολύ ανοικτόν το βήμα. Ότε απεμακρύνθησαν
ολίγον και εξήλθον εκ της πόλεως, οι δύο σύντροφοι εσχημάτισαν διά των χειρών
φορείον και έβαλαν τον Χασάν να καθίσει επ’ αυτού, ο δε πρώτος κλέφτης εβάδιζεν
ατάραχος. Αλλά τότε επήλθε κατ’ αυτών πολυάριθμον άθροισμα ενόπλων Τούρκων.
Συγχρόνως δε ηκούσθη κραυγή:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Χτυπάτε μονόματοι!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τω όντι ο
Χρήστος Μηλιόνης (διότι εκείνος ήτο ο αρχηγός της εισβολής) δεν συνήθιζε να
κάμνει ατελή σχέδια. Εμίσει την βραδείαν μεταμέλειαν και διά τούτο επροτίμα να
προνοεί καλώς τα ενδεχόμενα. Προτού ν’ αποφασίσει το τολμηρόν τούτο διάβημα,
είχε φροντίσει να οπλίσει χριστιανούς τινας επικούρους εκ της Ακαρνανίας, εξ
εκείνων των γνωστών υπό το όνομα οι μονόματοι, οίτινες δεν ήσαν κυρίως
αρματολοί, αλλά ειρηνικοί αγρόται, δεν απηξίουν όμως να ζώνονται ενίοτε την
σπάθην, οσάκις είχον αφορμήν να βαρυνθώσι το μονότονον έργον των. Ούτοι οι
ανδρείοι ενήδρευον έξωθεν της πόλεως περιμένοντες τους συντρόφους. Ούτοι οι μονόματοι απήντησαν
εις την καταδίωξιν των Τούρκων διά ραγδαίου και ανδρικού πυρός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Χτυπάτε μονόματοι!
έκραξεν ο Χρήστος Μηλιόνης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και ηκούετο το
καρυοφύλλι βροντών και ο Μηλιόνης εγέμιζε με την μίαν χείρα και εκένου με την
άλλην και οι μονόματοι ημιλλώντο να φθάσωσιν εις την ταχύτητα τον
απαράμιλλον τούτον μαχητήν. Όσον διά την ακρίβειαν του σκοπού, ουδείς ηδύνατο
ν’ ανταγωνισθεί προς αυτούς τους ατρομήτους, οίτινες επαξίως επωνομάσθησανμονόματοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Όσον κρατερά
και αν ήτο η καταδίωξις των Τούρκων, ο ήλιος είχε δύσει, η νυξ έπιπτε, το ρεύμα
και ο κρημνός εβοήθει τους αποχωρούντας, και οι μονόματοι ευκόλως δεν
κατεβάλλοντο. Πάσα βολή μονομάτου εμετρείτο με μίαν κεφαλήν Τούρκου
πίπτουσαν. Σπανίως ηκούσθη ν’ αστοχήσωσι του σκοπού οι γενναίοι ούτοι ορεινοί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Μετ’ ολίγον οι
διώκται ετράπησαν εις άτακτον φυγήν αποβαλόντες νεκρούς περί τους δέκα. Εκ του
κλεφτικού δύο ή τρεις έπεσον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Μηλιόνης
είχεν υπολογίσει ορθώς. Ένα Ακαρνάνα τον εστάθμιζε με τρεις Τούρκους και
ήμισυν. Εκ των αποτελεσμάτων λαμπρώς ανεδείχθη και πάλιν η δεδοκιμασμένη
εμπειρία του αρχηγού.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>Ε. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Παράδοξος
τρόμος είχε διαδοθεί τας ημέρας εκείνας εις τας τουρκικάς κοινότητας της Άρτης
και των εγγύς μερών, ότε εγνώσθη ότι πλην του κατή της Άρτης, ον τόσον
παραβόλως</span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"> είχεν
αρπάσει ο φοβερός κλέφτης της Ακαρνανίας εξ αυτού του τζαμίου, όπου τον εύρε
προσευχόμενον, δύο άλλοι Τούρκοι εκ πλησιοχώρου κώμης απήχθησαν αυθημερόν
αιχμάλωτοι. Οι εκτελέσαντες το δεύτερον τούτο ανδραγάθημα ήσαν οι αυτάδελφοι
Μήτρος και Λάμπρος Τσεκούρας, σύντροφοι του Μηλιόνη αμφότεροι.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Το
περιεργότερον είναι ότι, ως απεδείχθη ύστερον, τους δύο τούτους αγάδες, κατά
λάθος τους απήγαγον οι ρηθέντες κλέφται. Εκείνοι ους είχον σκοπόν να συλλάβωσιν
ήσαν άλλοι, ο Χαλήλ, ο άρπαξ της Βάσως, και ο σύντροφός του Εμίν, όστις τον
είχε βοηθήσει εις την αρπαγήν. Αλλά τα γενόμενα δεν απογίνονται. Είτε κατά
λάθος τους ηχμαλώτισαν, είτε απήγαγον αυτούς μη ευρόντες τους ζητουμένους, το
αληθές ήτο ότι και άλλοι δύο Τούρκοι πλην του κατή ήσαν αιχμάλωτοι εις τα όρη
της Ακαρνανίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Έν πράγμα
ελύπησε τον Χρήστον Μηλιόνην, ότι οι δύο Τσεκουραίοι, οι άριστοι εκείνοι
σύντροφοι, δεν κατόρθωσαν να του φέρωσιν αυτόν τον Χαλήλ εις τας χείρας του.
Αλλά τι να πράξει; Αυτός επροτίμησε να μεταβεί εις Άρταν και ν’ αρπάσει τον
κατήν, ως δυσκολότερον το πράγμα. Δεν ηδύνατο να προΐδει ότι οι δύο αδελφοί
Τσεκουραίοι δεν έμελλον να εύρωσι τον Χαλήλ εις την έπαυλίν του. Αλλά περί
τούτου εσκόπει τάχιστα να οργανίσει εκστρατείαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο ατυχής Νίκος
δεν ετόλμα να κλαύσει ενώπιόν του. Διότι ευρίσκετο εις το στρατόπεδον του κλέφτου
από της ημέρας εκείνης, καθ’ ην εξεδόθη η απόφασις του κατή, μεθ’ ην ο Νίκος
έκραξεν εις τον απορφανισθέντα πενθερόν του «Θάρρος!» και έλαβε την οδόν του
όρους, όπως μεταβεί και κομίσει το άγγελμα εις τον κλέφτην. Ο Μηλιόνης, ότε
έμαθε το ατύχημα της αναδεκτής του, ουδέν είπεν, αλλά το βλέμμα του εξετόξευσε
κεραυνόν οργής. Πέντε μόλις παρήλθον ημέραι, και ο δεξιός ερμηνευτής
του Κορανίου ευρίσκετο εις την εξουσίαν αυτού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο κατής δεν
ανησύχει πολύ, διότι δεν τον εκακοποίουν. Ήλπιζεν ότι ηδύνατο να σώσει την ζωήν
του αντί λύτρων. Αλλά περί τούτου δεν είχεν αποφασίσει ακόμη ο Χρήστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Όσον διά τον
Κώσταν, ούτος είχεν ελευθερωθεί από της φυλακής τη αυθορμήτω επινεύσει του
κατή, την επαύριον ευθύς της καθείρξεως. Ο Μηλιόνης τω είχε παραγγείλει λάθρα
να φύγει νύκτωρ εκ του χωρίου και να πορευθεί πανοικεί μακράν
οδόν, είς τινα κολίγαν του να καταφύγει, διότι αυτός είχεν απόφασιν
να τιμωρήσει σκληρώς τον κατήν. Ηδύνατο ο Κώστας, καίπερ ηδικημένος, να
κινδυνεύσει και αύθις εκ μέρους των Τούρκων, και διά τούτο υπήκουσεν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η δε Βάσω, η
δύστηνος, τι είχεν απογίνει; Ατυχής Νίκος, να την έφθανον οι στεναγμοί του
άραγε; Οσάκις ήκουε το όνομά της, έφερε τον βραχίονα εις το μέτωπον και έκρυπτε
την μορφήν υπό την μακράν χειρίδα. Ιδών ο Μηλιόνης την συνήθειάν του ταύτην,
έπαυσε να τω ομιλεί περί της μνηστής του. Ο Νίκος, αν και δεν εφαίνετο
εξησκημένος εις τα όπλα, μίαν χάριν εζήτησε παρά του Μηλιόνη, ήτοι, αν
αποφασίσει τον θάνατον του κατή, να τω επιτρέψει να τον φονεύσει αυτός. Ο
κλέφτης εμειδίασε.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΣΤ.</b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"> Βεβαίως φύσει
εραστής του καλού πρέπει να ήτο ο πλούσιος γαιοκτήμων Χαλήλ εφένδης, όστις είχεν
οικοδομήσει την φωλεάν του επί γραφικοτάτης κοιλάδος, περιβαλλομένης πανταχόθεν
υπό φυτειών, θάμνων και αναδενδράδων. Και πολύ δύσκολος πρέπει να ήτο η νέα
Βάσω, αν δεν ήτο ευχαριστημένη εκ της ευαρέστου ταύτης κατοικίας. Ο μάλιστα
αμερόληπτος των διαιτητών, ο ειλικρινέστατος των ανθρώπων, αν προσεκαλείτο να
συγκρίνει την πενιχράν οικίαν του πατρός της με την ανθηράν ταύτην έπαυλιν,
αυθορμήτως σχεδόν έμελλε ν’ αποφανθεί ότι η Βάσω ήτο πολύ ευτυχής αλλάξασα
κατοικίαν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η έπαυλις
απείχε περί τα δισχίλια βήματα από της εγγυτέρας κώμης. Περιεβάλλετο δε υπό
ελαιώνων και αμπέλων χιλιάδων πλέθρων την έκτασιν, ων το τρίτον σχεδόν ανήκεν
εις τον Χαλήλ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλά πτωχαί
τινες νεάνιδες ήσαν πάλαι ποτέ, ως φαίνεται, δύσκολοι και ποτέ δεν
ευχαριστούντο. Η Βασίλω έκτην ήδη ημέραν έκλαιεν αδιακόπως ενθυμουμένη τους
γονείς της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εις μάτην η
μαύρη Φατμά, η οικονόμος του χαρεμίου, τη απέτεινε θωπευτικότατα τον λόγον. Εις
μάτην τη εδείκνυε τα κάλλη της φύσεως και τη προσέφερεν άνθη να οσφρανθεί. Επί
ώρας ολοκλήρους συμπεριπάτουν εις τον υπό δικτυωτού περιβαλλόμενον μέγαν κήπον.
Η Βάσω σπανίως απήντα εις τας αφθόνους παρακελεύσεις της εβενόχρου γυναικός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κοίταξε τι
ωραία γαρούφαλα, Βάσω, κοίταξε και τα τριαντάφυλλα κοντεύουν ν’ ανθήσουν. Ιδέ
γάστρες, βασιλικό, δεντρολίβανα, μενεξέδες. Όλα αυτά ιδικά σου, κόρη μου. Θα
γένεις μεγάλη χανούμη, παιδί μου. Κανείς δεν θα έχει το ριζικό σου. Όλες θα σε
φθονούν. Θα είσαι η σεβιλμέ, η
πλέον αγαπημένη του εφένδη. Θα έχεις όλα τα αγαθά εις τους πόδας σου. Κλαίεις
πάλι;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τω όντι η νέα
είχε κρύψει το πρόσωπον εις τας χείρας ακούουσα ταύτα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Μαύρη της
έλαβε την χείρα και ανεσήκωσεν αυτής την κεφαλήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είναι
παράξενο να έχεις όρεξη να κλαίεις, παιδί μου. Και τι σου κάμαμε; Ποιος σ’
εμάλωσε; Μη δεν είσαι η πλέον καλότυχη και η γκιουζέλ μπας του
χαρεμίου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αντίρροπον
αίσθημα λύπης, η άμπωτις αύτη της οργής, της πλημμυρούσης τας θλιβομένας
καρδίας, είχεν αποξηράνει τα δάκρυα εις τους οφθαλμούς της νέας, ως ν’
απερροφήθησαν υπό της καιούσης τας παρειάς της φλογός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και όλοι σε
αγαπούν εδώ, Βάσω, όλοι σε ζηλεύουν. Και θα είσαι ευτυχής, θα ζήσεις υπερήφανα
ως Σουλτάνα εις το σαράγι τούτο, Βασίλω. Και τι σου λείπει; Να, κοίταξε από το
καφάσι να ιδείς… όλα τα βλέπεις έξω, και τίποτε δεν σε βλέπει, πάρεξ ο ουρανός.
Διατί στενοχωρείσαι; Μήπως τάχα θαρρείς, για να σου πω… (και η Μαύρη
προσελθούσα εγγύτερον, εταπείνωσε τον τόνον της φωνής) μήπως θαρρείς ότι οι
χανούμισσες δεν έχουν την άδεια να βλέπουν και τους άνδρες; Διατί τάχα είναι τα
καφάσια; Διά να κρύφτουν την χανούμισσα από τα μάτια των ανδρών, αλλ’ οι άνδρες
δεν ημπορούν να κρυφτούν από τα μάτια της χανούμης. Οι χανούμισσες είναι σαν τα
λούλουδα, οπού ανθούν μέσα εις τες γάστρες, σαν τα πουλιά που κελαδούν μες στα
κλουβιά, σαν τ’ αστέρια που φέγγουν εκεί επάνω. Η κάθε μια χανούμισσα είναι
ευτυχεστέρα από χίλιες χριστιανές, οπού ανακατώνονται με τους άνδρες και χάνουν
την δρόσον τους, κι οπού κάμνουν όλες τες δουλειές και υποφέρουν όλα τα βάσανα
των ανδρών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα έβλεπεν
αλλαχόσε και δεν ήκουε πλέον τα λεγόμενα υπό της Μαύρης∙ την στιγμήν εκείνην
ηκούσθη κρότος άνωθεν του δικτυωτού, εκ του μέρους του χαρεμίου. Η Φατμά, ήτις
ήτο έμπειρος των πραγμάτων, ένευσε προς την νέαν. Αύτη ουδέν ενόησε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν κατάλαβες
τι τρέχει; τη είπεν η γυνή αύτη. Άκουσες απάνω στο καφάσι; Είναι μία από τας
γυναίκας του εφένδη, η Σουλμινιέ. Σ’ενόησε πως ευρίσκεσαι εις τον κήπον και
ήλθε να σε περιεργασθεί. Δεν ξέρεις πόσον σε ζηλεύουν! Πολύ καλά έκαμεν ο
εφένδης να σε βάλει χωριστά να κατοικήσεις. Ημπορούσαν να σε φαρμακώσουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νεάνις
εφρικίασεν. Η προς την ζωήν έμφυτος ορμή διηγέρθη εν αυτή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Να με
φαρμακώσουν; είπε∙ τι κακό τες έκαμα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν εξετάζουν
εκείνες τι τες έκαμες, βλέπουν οπού σε αγαπά πλειότερον ο εφένδης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νεάνις έκυψε
και ήρχισε πάλιν να κλαίει. Πάλιν το κύμα της οργής την απέπνιγε και δεν
ηδύνατο να λαλήσει. Ησθάνετο παράδοξον και φρικώδη αποστροφήν ότε ήκουε την
λέξιν ταύτην, ότι ο Χαλήλ την ηγάπα. Άλλην ερμηνείαν παρά τα δάκρυα δεν εύρισκε
του αισθήματος τούτου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τούτοις
βήματα ηκούσθησαν την στιγμήν ταύτην και μετ’ ολίγον ενεφανίσθη ο Χαλήλ
προσερχόμενος. Η Φατμά ηγέρθη και ως εφαίνετο ηρώτα διά του βλέμματος αν όφειλε
ν’ αποχωρήσει. Αλλ’ ο Χαλήλ τη ένευσε να μείνει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Προσελθών δε
εις την νέαν ήρχισε να την φιλοφρονείται, ερωτών αυτήν περί της υγιείας της.
Αύτη ουδέν απήντα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ήθελα να σ’
είπω κάτι άλλο, τη είπεν ο αγάς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι άλλο;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Έπρεπε να
μείνομεν μίαν στιγμήν μόνοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τότε η νέα,
ήτις δεν είχε σεισθεί από της θέσεώς της, ιδούσα ορθίαν την Μαύρην τη είπε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μείνε, Φατμά,
μην πας πουθενά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και προσέθηκε
προς τον αγάν στραφείσα:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είπαμεν, η
Φατμά θα είναι πάντοτε μαζί μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο αγάς έφερε
την χείρα επί του στήθους και είπε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ας γένει το
θέλημά σου, κουζούμ,
αλλ’ ήθελα να σου πω κάτι…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ημπορείς να
μου το πεις να είναι κι η Φατμά εδώ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είναι πολύ
καλό… και πολύ κακό διά σένα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πολύ καλό και
κακό…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είναι διά
τους γονείς σου…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Διά τους
γονείς μου; είπε τρέμουσα η κόρη. Δεν μου το λέγεις; Τι σε πειράζει η Φατμά αν
είν’ εδώ;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ας είναι,
είπεν ο αγάς, αφού το θέλεις. Σ’ είπα ότι οι γονείς σου έφυγαν απ’ το σπίτι
τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μου είπες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και δεν
ήξευρε κανείς πού βρίσκονται.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μου είπες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τώρα όμως το
ξεύρουν. Η εξουσία ηύρε το καταφύγι τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα ενέτεινε
την προσοχήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και οι αγάδες
ζητούν εκδίκησιν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εκδίκησιν!
επανέλαβε μετ’ αγανακτήσεως η νεάνις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εκδίκησιν διά
τον κατήν, οπού τον άρπαξεν ο κλέφτης από το τζαμί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι
φταίγουν οι γονείς μου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ο κλέφτης
αυτός δεν είναι νονός σου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ποιος σου το
είπε;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"> -Το έμαθα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα έκαμε
νεύμα ενδοιασμού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ε, και αν
είναι νονός μου; εψέλλισε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν λέγω εγώ
ότι φταίγει ο πατέρας σου τίποτε. Οι αγάδες φωνάζουν ότι ο Μηλιόνης το έκαμε
διά να ικανοποιήσει σέ, και ότι ο πατέρας σου ήτον συνεννοημένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα εσκέφθη
επί στιγμήν και είπε μετ’ αρκούσης ευστοχίας:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δυνατόν να το
έκαμεν ο … νονός μου διά να ικανοποιήσει εμέ… αλλά τούτο δεν θα πει ότι ο
πατέρας μου ήτον συνεννοημένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Διατί λοιπόν
έφυγεν από το χωριό; αντέλεξεν ο αγάς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και πάλιν δεν
φαίνεται και από τούτο ότι ήτον συνεννοημένος. Διότι ίσως εφοβήθη κι έφυγε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι να
φοβηθεί;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι να
φοβηθεί! επανέλαβε μετ’ αηδίας η νέα∙ και η λέξις αύτη εξέφραζεν όλην την οργήν
και την αποστροφήν της προς τον αγάν. Τω όντι δεν είχε να φοβηθεί τίποτε,
προσέθηκεν ειρωνικώς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Βέβαια, είπεν
ο Χαλήλ, κατά γράμμα ερμηνεύων, ώστε δεν είχε λόγους να φύγει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα
εσιώπησε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δι’ αυτό οι
αγάδες λέγουν ότι είχεν είδησιν από τον Μηλιόνην, επανέλαβεν ο αγάς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τέλος, και αν
είχεν είδησιν, ανέκραξεν η νεάνις, ήτον εις το δίκαιόν του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Διατί;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν μου είπες
ότι ο κατής αυτός είχε δικαιώσει την διαγωγήν σου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ναι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τότε καλά τον
έκαμε κι ο νονός μου, είπε τολμηρώς η νέα. Και ο πατέρας μου, αν ήτο
συνεννοημένος, καλά έκαμε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο αγάς
περιήλθε και αυτός εις αμηχανίαν και δεν ήξευρε τι ν’ απαντήσει. Εν τούτοις
έλαβε θάρρος κι ήρχισε ν’ απολογείται διά μακρών. Αυτός δεν έπταιεν ότι την
απήγαγεν, αλλ’ ο πατήρ της, όστις δεν ήθελε να τω τη δώσει. Αυτός δεν επεθύμει
το κακόν της, δεν ήθελε να την βλάψει. Και αν με τον καιρόν δεν την έπειθε να
γίνει σύζυγός του, είχε σκοπόν να την απολύσει, οικειοθελώς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Διατί όχι
τώρα; είπεν η κόρη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ελπίζω, γιαβρούμ,
απήντησεν ο αγάς. Εάν η ελπίδα μου ευρεθεί απατημένη, τότε θα σ’ αφήσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι σου
φταίγει ο πατέρας μου και τον κατατρέχεις; Δεν φτάνουν όλα τα άλλα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ δεν
κατατρέχω, μικρή μου, τον πατέρα σου. Εγώ κακόν δεν του θέλω. Διά καλόν σου το
είπα. Φταίγουν οι αγάδες, οπού τον κατηγορούν ως συνένοχον των κλεφτών, οπού
άρπαξαν τον κατήν. Φταίγεις εσύ, αν επήρε σκλάβον τον κατήν ο νονός σου; Άλλο
τόσο φταίγω κι εγώ, αν κατατρέχουν οι αγάδες τον πατέρα σου. Όπως κι αν είναι,
ημπορείς εσύ να του κάμεις καλόν, διότι κινδυνεύει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και πώς
ημπορώ; είπε τρέμουσα η νέα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Να με δεχθείς
δι’ άνδρα σου, είπεν αυθαδώς ο αγάς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα ήθελε να
είπει ποτέ! αλλ’ ο φόβος της έκλεισε το στόμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Έχεις καιρόν
να συλλογισθείς, επανέλαβεν ο Χαλήλ. Θα πασχίσω κι εγώ να εμποδίσω τους αγάδες
να μη τον εγκαλέσουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα
εταπείνωσε την κεφαλήν. Ο αγάς απήλθεν αφήσας αυτήν άκρως αδημονούσαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ήρχισε να
εννοεί την θέσιν της και να πείθηται ότι δεν είχεν όπλα να ανθίσταται κατά του
αγά. Ο ήλιος έκλινε προς την δύσιν και η νέα απεσύρθη μετά της Φατμάς εις τον
θάλαμον.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Το σκότος
καταπίπτον επί την γην, τη εκόμιζε πάντοτε βαθείς και μυστηριώδεις φόβους. Αλλ’
ο καλύπτων την ψυχήν αυτής ζόφος διεσχίζετο ενίοτε υπό αστραπιαίων ελπίδων. Αν
ο νονός της, αν ο μέγας αυτός κλέφτης, ου το όνομα εφοβούντο οι Τούρκοι, ήρχετο
με το ασκέρι του να διαρρήξει τας θύρας της βδελυράς εκείνης ειρκτής και να την
ελευθερώσει!…<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>Ζ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Τας ημέρας
εκείνας ο Χρήστος Μηλιόνης, πρώτος αρματολός της Ακαρνανίας, έπεμψε κρύφα
χωρικόν διαγγελέα προς τον Χαλήλ αγάν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο διαγγελέας
ούτος ήτο κομιστής γραφής, ην είχε παραγγείλει να γράψωσιν ο Μηλιόνης. Η γραφή
έλεγε περίπου:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">«Χαλήλ Αγά, σε
χαιρετώ. Ηξεύρεις ότι η νέα οπού επήρες εις το σαράγι σου, είναι βαφτιστική
μου. Η κόρη αυτή ήτον αρραβωνιασμένη και έκαμες πολύ κακά να την αρπάξεις. Αλλ’
αν εσύ έκαμες κακά, ο κατής της Άρτας έκαμε χειρότερα, να σε βγάλει αθώον εις
αυτήν την περίστασιν. Απ’ όλους καλύτερα έκαμα εγώ, οπού υπήγα την Παρασκευήν
με δύο παλληκάρια μου και με καμπόσους μονόματους και άρπαξα τον κατήν από μέσα
απ’ το τζαμί της Άρτας. Είχα διάθεσιν να κάμω και εις εσέ το ίδιον, αλλ’ οι σύντροφοί
μου δεν το κατάφεραν. Δεν πειράζει. Τώρα αν θέλω, ημπορώ να σε κάμω στάχτη μέσα
στο σπίτι σου, σου το λέγω ακάκιωτα. Δεν το κάμνω, διατί θέλω να μου δώσεις
οπίσω την βαφτιστικήν μου και να σου δώσω κι εγώ οπίσω τον κατήν της Άρτας.
Χέρι με χέρι. Γράψε μου γραφήν με τον ίδιον άνθρωπον να ξεύρω. Ταύτα και μένω. Χρήστος
Μηλιόνης».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Την φοράν
ταύτην χειρότερον του κατή της Άρτης έπραξεν ο Χαλήλ αγάς, όστις χωρίς μηδέ ν’
ανακοινώσει προς την ενδιαφερομένην νέαν την γραφήν ταύτην του κλέφτου, έπιασε
και αυτός κι έγραψε γραφήν ιδιοτελεστάτην και επισφαλεστάτην, ούτως έχουσαν:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">«Χρήστο
Μηλιόνη, σε χαιρετώ. Έλαβα το γράμμα σου και είδα να μου γράφεις να σου δώσω
οπίσω την βαφτιστικήν σου, διά να μου δώσεις τον κατήν της Άρτας. Δεν ηξεύρω αν
η βαφτιστική σου σού είναι χρήσιμη, αλλ’ ο κατής της Άρτας δεν μου χρειάζεται
εμένα. Και την βαφτιστικήν σου δεν ημπορώ να σου την δώσω, διότι με θέλει ως
άνδρα της και είναι γυναίκα μου και ο ιμάμης ευλόγησε τους γάμους μας. Αν δεν
ήθελε να γίνει γυναίκα μου, θα σου την έδινα. Αλλ’ αυτή ηθέλησε μοναχή της.
Όσον διά να κάψεις το σπίτι μου, καθώς με φοβερίζεις, φεύγω από σήμερα από την
εξοχήν, και κλείομαι εις την πόλιν της Άρτας και αν θέλεις, εκεί έλα. Δεν θα
εύρεις άλλον κατήν διά να τον πάρεις σκλάβον. Ταύτα και μένω. Χαλήλ αγάς».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τώρα εάν ο
Χρήστος Μηλιόνης έδιδεν ευθύς διαταγήν να θανατώσωσι τον κατήν και τους δύο
αγάδες (οι δεύτεροι όμως δεν ευρίσκοντο εις την εξουσίαν του, διότι οι
Τσεκουραίοι εστρατοπέδευον αλλαχού τας ημέρας εκείνας), βεβαίως δεν θα ήτο ένοχος.
Και όμως δεν έπραξε τούτο. Εις το γράμμα του αγά, δι’ ου ανήγγελλεν ούτος
πομπωδώς ότι η νέα είχε γίνει εκούσα σύζυγός του, ο έμπειρος κλέφτης ωσφράνθη
το ψεύδος. Εάν έγραφεν ειλικρινώς ότι εκβιασθείσα κατέστη η κόρη σύζυγος του
Τούρκου, τότε θα τον επίστευεν ο Χρήστος. Αλλά το στομφώδες της επιστολής
ταύτης τον κατέστησε φιλύποπτον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Χρήστος
έβαλε κατασκόπους ίνα δυνηθώσι ν’ ανακαλύψωσί τι. Αλλ’ ουδεμίαν ασφαλή είδησιν
τω εκόμισαν και ούτοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Μηλιόνης
είχεν ευκρινή συνείδησιν της θέσεώς του απέναντι των Τούρκων. Προέβλεπεν ότι
έμελλε να κηρυχθεί αντάρτης παρά της εξουσίας. Διότι μέχρι του χρόνου εκείνου ο
Χρήστος ήτο υπόσπονδος και ενομίζετο σύμμαχος και υποτελής της Πύλης. Η
παρασπονδία προήλθεν εκ μέρους των Τούρκων. Η αρπαγή της κόρης εκείνης και η
παράδοξος απόφασις του κατή απετέλουν την παρασπονδίαν, καθ’ ην έννοιαν είχεν ο
κλέφτης περί του πράγματος. Δεν ηδύνατο πολεμιστής αυτός να υπομείνει τοιαύτην
ύβριν γενομένην προς την αναδεκτήν του. Όφειλε να τιμωρήσει το έγκλημα τούτο,
αν και μετά την τιμωρίαν, τα πράγματα δυσκόλως ηδύναντο να επανέλθωσιν εις το
πρότερον καθεστώς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Διότι ο
Χρήστος είχε βεβηλώσει το τζαμίον του Ταχήρ, τόπον άβατον και απάτητον εις τους
απίστους, τόπον υπέρ παν άλλο μωαμεθανικόν τέμενος ιερόν και άσυλον, έχοντα ως
ιδιαίτερον προνόμιον την ιδιότητα ταύτην. Και ομολογουμένως ο κλέφτης, ότε
είχεν αποφασίσει να εισβάλει βιαίως εις το τζαμίον, διά ν’ αρπάσει τον κατήν,
όφειλε ν’ αναλογισθεί ταύτα πάντα. Διά τούτο δεν παρεπονείτο σήμερον, αν
εκινδύνευεν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εγίγνωσκε δε
καλώς ότι και αν απέδιδε τους αιχμαλώτους, όπερ μόνον αντί της απολυτρώσεως της
αναδεκτής του ηδύνατο να πράξει, πάλιν δεν εξησφαλίζετο απέναντι της Τουρκικής
εξουσίας. Αλλ’ όμως επεθύμει διακαώς ν’ αποδοθεί η απαχθείσα κόρη εις τους
γονείς της, ν’ απολύσει και αυτός τους τρεις Τούρκους και τότε ευχαριστημένος
θα ήτο αν απεκηρύττετο. Διότι έμελλε να έχει το θάρρος του καθήκοντος και την
ανάπαυσιν του συνειδότος. Αλλ’ η επιστολή εκείνη του Χαλήλ ήτο άλλη
απροσδόκητος αναβολή της λύσεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τω μεταξύ
έμαθεν ότι οι αγάδες της Άρτης και των περιχώρων παρεσκεύαζον στρατείαν κατ’
αυτού. Περιεμένετο δε η αποκήρυξις να έλθει εκ Κωνσταντινουπόλεως, αλλ’ επειδή
ηδύνατο να παρέλθει μην, οι φανατικότεροι επέμεναν να προλάβωσι την αποκήρυξιν
ταύτην, βεβαίαν άλλως νομιζομένην. Προσέτι έλαβε και αλλαχόθεν επιβεβαίωσιν της
ειδήσεως ότι συνήνεσεν η αναδεκτή του να καταστεί του Τούρκου σύζυγος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Μετά δύο ή
τρεις ημέρας μανθάνει ότι η εκστρατεία, εξ Άρτης ορμωμένη, είχεν ήδη εκκινήσει
κατ’ αυτού.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τότε ο κλέφτης
επήρε την απόφασίν του, και διέταξε να θανατώσωσι τον κατήν και τους δύο
αγάδες.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>Η. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">-Μάννα μου, μη
με καταράσαι! Μάννα μου με ηπάτησε! Μάννα μου, το έκαμα διά να σας γλιτώσω!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τας λέξεις
ταύτας μόνας εύρισκεν η Βασίλω, πίπτουσα εις τον τράχηλον της μητρός της και
χύνουσα πύρινα δάκρυα. Διότι η Μελάχρω είχε κατορθώσει κατ’ απαίτησιν της
θυγατρός της να εισαχθεί εις το σαράγι του Χαλήλ εφένδη, μετοικήσαντος από
πολλών ημερών εις Άρταν. Ολίγαι λέξεις παρά της Βάσως, αν ηδύνατο να ομιλήσει,
ήρκουν να εξηγήσουν πώς είχον τα πράγματα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Χαλήλ αγάς,
όσον θρασέως και αν έγραψε την επιστολήν εκείνην εις απάντησιν της γραφής του
Μηλιόνη, δεν εψεύδετο όμως καθ’ όλα. Διά των καθημερινών απειλών περί της τύχης
των γονέων της, διά της αγνοίας εν η διετέλει αύτη, υπό τον πέπλον όστις
εκάλυπτε τους οφθαλμούς της, κατόρθωσε να εκβιάσει την ορφανήν (διότι τω όντι
ήτο αύτη πάσης ορφανίας ελεεινοτέρα) να συναινέσει όπως τον νυμφευθεί. Αι
εξηγήσεις δε αύται μεταξύ μητρός και θυγατρός αμηχανοτέραν καθίστων την θέσιν εκατέρας.
Και η μεν Μελάχρω ευκόλως εσυγχώρει ως πάσα μήτηρ, τα δάκρυα δε άτινα
κατεφέροντο επί τας ακμαίας εισέτι παρειάς της μήπω τεσσαρακονταετούς ταύτης
γυναικός, ήσαν δρόσος και αγίασμα. Αλλ’ έφριττεν αναλογιζομένη την τρικυμίαν,
ην θα εξήγειρεν εις τα πατρικά σπλάγχνα η είδησις αύτη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Κώστας ήτο
είς των ειλικρινεστέρων Ηπειρωτών και των φανατικοτέρων χριστιανών, οίτινες
εμίσησάν ποτε την τουρκικήν δυναστείαν. Η γυνή είχε καταλίπει τον σύζυγον και
τα τρία τέκνα, ουχί εις το κρυσφύγετον, εις ο είχον καταφύγει τας πρώτας
ημέρας, αλλ’ εις άλλην φιλικήν οικίαν πόρρω της Άρτης και απήλθεν εις την πόλιν
διά να μάθει περί της αγαπητής κόρης. Και τώρα πώς θα ετόλμα να επιστρέψει προς
τον εξηγριωμένον σύζυγον; Δεν ήρκει το πρώτον όνειδος επί τη αρπαγή της κόρης;
Δεν ήρκουν τα δάκρυα της λύσσης και της αγωνίας, δεν ήρκει η αδικία του κατή;
Δεν ήρκει η δευτέρα εκείνη ύβρις της καθείρξεως του ηδικημένου πατρός; Δεν
ήρκει τέλος η τελευταία επιβουλή και το μίσος των μουσουλμάνων, οίτινες εζήτουν
τον θάνατον του Κώστα, ως συνενόχου του Χρήστου Μηλιόνη; Ο ατυχής πατήρ, ουχί
εξ οικείας ικανότητος, αλλ’ εκ προνοίας Θεού, μόλις έσωσε την ζωήν του εκ της
τηλικαύτης καταφοράς, ήτις υπετράφη διά του προδοτικού εναύσματος ομοπίστου και
ομοφύλου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ω, καλά το
έλεγεν ο Κώστας, ότι άνευ προδοσίας χριστιανού ουδέν κακόν ηδύνατό ποτε να
γίνει εκ μέρους των αγάδων. Ο Κώστας είχε πάντοτε ιδέας σαφείς και ορισμένας,
και ο χαρακτήρ του ήτο ευθύς και αυθέκαστος.
Μόλις, μετά την εμπιστευτικήν παραγγελίαν του συντέκνου, ην ούτος είχε
διαβιβάσει προς αυτόν δι’ αγνώστου και πιστού φίλου, ου το στόμα διά ν’ ανοίξει
τις έχρηζε γιγαντιαίας ψαλιδωτής λαβίδος μετά σιδηρού μοχλού, μόλις κατέλιπεν ο
Κώστας μετά της οικογενείας του την κατάρατον του λοιπού εκείνην στέγην, ήτις
υπήρξε μάρτυς της επί τη αρπαγή της κόρης απελπισίας των γονέων, και μόλις
έφθασεν εις το φιλόξενον ορεινόν δώμα του ποιμένος Νάσκα, όστις τον υπεδέχθη με
ανοικτάς αγκάλας, και η προδοσία, ήτις εφαίνετο ότι ηκολούθει αυτόν κατά βήμα,
ουδ’ εκεί τον άφησε ν’ αναπαυθεί ήσυχος. Την τρίτην από της κατασκηνώσεως
ημέραν τα δύο νεότατα παιδία <του> έπαιζον εις τα πρόθυρα της αγροικίας,
πλήρη χαράς, διότι απηλλάχθησαν τέλος της φρικώδους ενοχλήσεως του σχολείου,
λησμονήσαντα δε μετά τρεις ημέρας την λύπην των διά την απουσίαν της Βάσως, ης
δεν ενόουν το αίτιον. Η μήτηρ, ήτις εστέναζεν αδιακόπως μετά την αρπαγήν της
αγαπητής αυτή θυγατρός, εκάθητο αντικρύ νήθουσα με
την ηλακάτην της. Την στιγμήν εκείνην άνθρωπός τις βραχύς το ανάστημα, με
πυκνήν και μακράν κόμην και μελανόν γένειον, έχων σχεδόν καλογήρου σχήμα, με
τον μακρόν μαύρον επενδύτην και την σκούφιαν ην εφόρει, επλησίασε, τυχαίως ως
εφαίνετο, εις το μέρος εκείνο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τα δύο παιδία
απείχον ολίγα βήματα από της αγροτικής οικοδομής, ήτις εκρύπτετο όπισθεν πυκνών
θάμνων, εντός βαθείας κοιλάδος, και ομοίαζε με ασκητήριον. Ο εξαετής Στέφος και
η οκταετής Φρόσω, αποκαμόντες, είχον διακόψει την παιδιάν των και ήρχισαν
συνομιλίαν. Ενθυμήθησαν τον διδάσκαλόν των, όστις ήτο αρκετά κωμικόν πρόσωπον,
ότε εδίδασκεν αυτούς πώς ν’ αναγινώσκωσι την Οκτώηχον, το αλφαβητάριον τούτο
της τότε διδακτικής μεθόδου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θυμάσαι τα
δασκαλούδια; έλεγεν η Φρόσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θυμάσαι και
τον δάσκαλο, τσάκαλο; έλεγεν ο Στέφος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τον Αδάμ
και την Εύα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θυμάσαι και
τα γυαλιά του; είπεν ο Στέφος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και την
ταμπακέρα του; προσέθηκεν η Φρόσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Έβηχεν
ολοένα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εφτερνίζετο
πέντε ώρες την ημέρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ενύσταζεν εις
την καρέκλα του, ενώ μας έβγαζε να πούμε το μάθημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και ημείς του
εβάζαμε στάχτη απάνω στην καθέδρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τον
εζωγραφίζαμε στον μαύρο πίνακα, ενώ εκοιμάτο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και του
ερρίχναμε σκόνη μέσα στην ταμπακέρα του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και πώς
ετραβούσε τον ταμπάκο, πω πω πω!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Χα χα χα!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Φρόσω ήτο
πάντοτε προθυμοτέρα εις τον γέλωτα, και ο φαιδρός τόνος ανήρχετο παρ’ αυτή εις
το διπλάσιον ή παρά τω αδελφώ της. Το πλάσμα τούτο ήτο τόσον ιλαρόν, τόσον
φιλόγελων, ώστε και ο σκυθρωπότατος των ανθρώπων εις μόνην την θέαν αυτής
ησθάνετο ακατανίκητον όρεξιν να γελάσει. Και αν μεν αυτή ηγνόει τον λόγον, δι’
ον εγέλα, ουδέν θαύμα, αλλά το παράδοξον είναι ότι και τον άλλον τον γελώντα
ούτως εική επί τη θέα αυτής, αν ηρώτας διατί εγέλα, δεν θα ήξευρε τι να σοι
απαντήσει. Την στιγμήν εκείνην της παιδικής διαχύσεως ενεφανίσθη αιφνιδίως ο
απαίσιος μελανείμων εκείνος άνθρωπος, περί ου ελέγομεν ανωτέρω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τα δύο παιδία
δεν επτοήθησαν επί τη θέα αυτού, ησθάνθησαν μόνον περιέργειαν και ουδέν πλέον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Μελάχρω ήτο
αντικρύ με την ηλακάτην της, αλλά συστάς δένδρων και πυκνός καλαμών απέκρυπτεν
εν μέρει αυτήν από της όψεως των δύο παίδων. Διά τούτο δεν είδε κατ’ αρχάς τον
άγνωστον, ότε ενεφανίσθη ούτος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι κάνετε
εδώ, παιδιά; ηρώτησεν ο παράδοξος άνθρωπος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι κάνομε;
Παίζομε, απήντησεν η Φρόσω, ήτις δεν ηδύνατο ευκόλως να εγκαταλίπει την
φαιδρότητα αυτής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τίνος
είσθε;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τίνος
είμεθα;… ήρχισε να λέγει ο Στέφος. Είμεθα του…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μην το λέγεις
τίνος είμεθα, είπεν η Φρόσω, ήτις ήτο πονηροτέρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και διατί
ερωτάς τίνος είμεθα; είπε τότε λαβών θάρρος ο Στέφος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Διατί δεν
φαίνεσθε σαν τσομπανόπουλα, απήντησεν ο ξένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι σε
μέλει δι’ αυτό; είπεν η Φρόσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Διά καλόν
ερωτώ, είπεν ο άγνωστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τότε λοιπόν
τράβα τον δρόμο σου, είπεν ανδρείως ο Στέφος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και μη σε
μέλει για μας, προσέθηκεν η Φρόσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν θέλω το
κακό σας, είπεν ο ξένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν μας
μέλει, απήντησεν η Φρόσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και να
κοιτάζεις τη δουλειά σου, είπεν ο Στέφος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η άσχημος
μορφή του ξένου εξέφρασε παράδοξον αίσθημα οργής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Την αυτήν
στιγμήν η Μελάχρω, είτε είχεν υψώσει τυχαίως το βλέμμα από του έργου της, είτε
ήκουσε την φωνήν των παιδίων, παρετήρησε την παρουσίαν του αγνώστου. Ανωρθώθη
και επλησίασε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι τρέχει;
ηρώτησεν ανήσυχος. Διότι από ολίγων ημερών πάντα, και τα ελάχιστα, ενεποίουν
ανησυχίαν εις το ευαίσθητον της γυναικείας αυτής φύσεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο ξένος είχε
παρατηρήσει και πρότερον την παρουσίαν της γυναικός εκείνης, αλλ’ έδειξεν ότι
το πρώτον ήδη την έβλεπε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Περνούσα από
δω, κυρά, απήντησε, και δεν ξέρω και καλά τους δρόμους και ήθελα να ερωτήσω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κι εμείς
ξένοι είμαστε, απήντησεν ειλικρινώς η σύζυγος του Κώστα και δεν ξεύρομε κι
εμείς καλύτερα τους δρόμους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Α, είναι
ξένοι λοπόν, διενοήθη ο άγνωστος. Ιδού φιλαλήθης γυνή. Αλλά το ήξευρα τούτο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δι’ ολίγας
ημέρας θα μείνομεν εδώ, επέφερεν η Κώσταινα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τούτο
καλόν είναι να το μάθω, είπε καθ’ εαυτόν ο άγνωστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μάννα, είπε
μετά πονηρίας η Φρόσω, δεν μας ρώτησε το δρόμο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εμείς του
είπαμε να τραβήξει τον δρόμον του, προσέθηκεν ο τέφος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Η μήτηρ
περιήλθε τότε εις αμηχανίαν και δεν είχε τι να είπει. Ο ξένος, όστις ήτο
φαίνεται επιτήδειος, ενόησεν ευκόλως ότι όφειλε να δώσει πέρας εις την
συνδιάλεξιν ταύτην.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ φταίγω,
κυρά, είπε, και θα τραβήξω τον δρόμον μου. Αδίκως σας πείραξα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και τω όντι
λαβών την ράβδον και την πήραν του,
άτινα είχεν αποθέσει παρά την ρίζαν δένδρου, απεχαιρέτισε την Μελάχρω και
απήλθε.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τα δύο παιδία
εξηκολούθησαν την παιδιάν, όπου την είχον αφήσει.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>Θ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Ο Καμπόσος, ή
κατ’ άλλους Καμπίσος, ούτως εκαλείτο, ήτο τρομερός άνθρωπος. Ουδείς ήξευρεν εις
τα περίχωρα ούτε την καταγωγήν του ούτε το επάγγελμά του ούτε την κατοικίαν
του. Το όνομά του μόνον είχεν ανακοινώσει εις γέροντά τινα παντοπώλην και ούτος
το είχε μεταδώσει είς τινας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ουδείς καθ’
όλην την μεσημβρινήν Ήπειρον είχέ ποτε τόσας σχέσεις με τους Τούρκους, όσας
αυτός. Το αίτιον και ο σκοπός των σχέσεων τούτων ηγνοείτο. Οι χριστιανοί τον
εφοβούντο και οι Τούρκοι τον ηυνόουν. Ουδέν άλλο ήτο γνωστόν εκ του βίου του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Υπεψιθύριζόν
τινες ότι μετήρχετο το έργον του κατασκόπου και του προδότου. Αλλ’ ουδείς
ηδύνατο ν’ αποδείξει αν το πράγμα ήτο αληθές. Ορισμένη κατηγορία δεν υπήρχε.
Τον εφοβούντο μόνον, και ουδείς τω ενεπιστεύετο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν γένει αι
γυναίκες και τα παιδία τον εμίσουν, διότι είχεν ήθος καλογήρου, χωρίς να είναι
κατατεταγμένος εις μονήν τινα. Αλλά διότι εφόρει μαύρα και έφερε σχήμα
μετανοίας, δεν ήτο τούτο αποχρών λόγος όπως καταφέρονται κατ’ αυτού. Αλλ’ όμως
η καταφορά ήτο υψωμένη εις το έπακρον. Είναι αληθές ότι ο άνθρωπος ούτος ήτο
κατεσκευασμένος ούτως, ώστε να εμπνέει δυσπιστίαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ουδείς βλέπων
αυτόν άπαξ και ανταλλάσσων ολίγας μετ’ αυτού λέξεις ηδύνατο να είναι τόσον
ήσυχος, όσον ήτο προ της συναντήσεως. Αλλ’ όλοι όσοι ησθάνθησαν την τοιαύτην
ανησυχίαν, δεν είχον την θλιβεράν τύχην να ίδωσιν ευθύς επαληθεύον το
αδικαιολόγητον τούτο προαίσθημα, όπως συνέβη το πράγμα εις την σύζυγον του
Κώστα, ήτις μετά την αναχώρησιν του αγνώστου, αν και τα δύο τέκνα της
εξηκολούθησαν να παίζωσι, δεν εξηκολούθησε και αύτη το έργον της ησύχως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η εμφάνισις
του ανθρώπου εκείνου, το παράδοξον σχήμα, όπερ περιεβάλλετο, το έτι
παραδοξότερον ήθος και οι λόγοι του, η αναχώρησίς του αυτή τόσον συντόμως
επελθούσα, τη επροξένουν ανεξήγητον αίσθημα φόβου κα υποψίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η δυστυχής
αύτη γυνή, ήτις είχε τόσον σκληρώς δοκιμασθεί ήδη, δεν έμελλε να περιμένει επί
μακρόν την επαλήθευσιν τω ζοφερών προαισθημάτων της. Την πρωίαν της επιούσης,
τέσσαρες Τούρκοι, αληθείς Τούρκοι, φορούντες σαρίκια και λευκάς χλαίνας,
πάνοπλοι και πλήρεις αποφάσεως, ως εφαίνοντο, εξημέρωσαν έξωθεν της φιλοξένου
ποιμενικής επαύλεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Πρώτος είχεν
εξέλθει εκ της οικίας ο αγαθός ποιμήν Νάσκας, όστις κατεπλάγη ιδών απροσδοκήτως
σταθμεύοντας παρά την οικίαν του τους δυσαρέστους εκείνους επισκέπτας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Έλα δω,
κουζούμ, τω ένευσε είς των Τούρκων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι τρέχει;
είπεν ο Νάσκας, αγωνιζόμενος να φανεί ατάραχος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μη φοβήσαι,
είπεν ο αυτός Τούρκος, όστις εφαίνετο ως αρχηγός, εννοών ότι η αταραξία του
ποιμένος ήτο επίπλαστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν φοβούμαι
τίποτε, είπε μετ’ αγροτικής υπερηφανίας ο Νάσκας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πάει καλά,
απήντησεν ο αρχηγός. Φαίνεσαι ότι είσαι καλός χωρικός και πιστός ραγιάς του
Σουλτάνου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Βέβαια, θέλει
ερώτημα; είπεν ο Νάσκας, όστις εβλασφήμει καθ’ εαυτόν την ώραν και την στιγμήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Λοιπόν φέρε
μας εδώ τον άνθρωπον που έχεις κρυμμένον…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κρυμμένον;…
επανέλαβεν ο βοσκός, εγώ έχω κρυμμένον;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Βέβαια,
απήντησεν ο Τούρκος. Εσύ δεν έχεις να πάθεις τίποτε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν έχω
κανένα κρυμμένον, είπε καρτερικώς ο Νάσκας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μη
χωρατεύεις, επανέλαβεν ο πρώτος των Τούρκων. Εμείς δεν σου θέλομε το κακό σου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ούτ’ εγώ δεν
σας θέλω το κακό σας, απήντησεν αλλόφρων ο άνθρωπος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τότε
ξεμπέρδευε γρήγορα και παράδωσέ μας τον Κώστα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ποίον Κώστα;
ηρώτησεν ως απορών ο ποιμήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εκείνον που
άρπαξε τον κατήν της Άρτας, είπεν ο Τούρκος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τον κατήν της
Άρτας! επανέλαβε μετ’ ειλικρινούς απορίας ήδη ο Νάσκας, διότι πρώτην φοράν
ήκουε να γίνεται λόγος περί τούτου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Βέβαια,
προχθές την Παρασκευήν, απήντησεν ο Τούρκος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Την
Παρασκευήν! επανέλαβεν εμβρόντητος ο Νάσκας. Και παρ ολίγον θα έλεγεν: αλλά την
Παρασκευήν ο Κώστας ήτο εις το σπίτι μου όλην την ημέραν και δεν ηδύνατο να
αρπάσει τον κατήν της Άρτας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Λοιπόν μην
αργοπορείς, επέφερεν ο Τούρκος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αλλ’
ημπορείτε να ιδείτε ότι δεν είναι κανείς στο σπίτι μου, είπε τολμηρώς ο ποιμήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θα το
ιδούμεν, τώρα ευθύς, είπεν ο αρχηγός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο δυστυχής
ποιμήν, διά να ψευσθεί μετά τόσης αποφάσεως, ανελογίζετο το μικρόν παράθυρον ,
όπερ ευρίσκετο εις τον αντίθετον της οικοδομής τοίχον. Ο τοίχος ούτος έκειτο
σύρριζα εις τον βράχον και μόλις είχε το ήμισυ του ύψους του προσθίου τοίχου.
Ευκίνητος ανήρ, οίος ο Κώστας, ηδύνατο εικόλως να πηδήσει εκ του παραθύρου
εκείνου, και να λάβει τον δρόμον του δάσους, όπου οι Τούρκοι δεν θα τον
έφθανον. Όσον διά την Κώσταιναν και τα τρία αυτής τέκνα, ο Νάσκας υπελόγιζε να
τα παραστήσει εις τους Τούρκους ως μέλη της ιδίας του οικογενείας. Διότι, δόξα
τω Θεώ, μετά οκταετή συζυγικόν βίον η Νάσκαινα μόνον ημίσειαν δωδεκάδα τω είχε
γεννήσει, ώστε αν προσετίθεντο και τα τρία του Κώστα τέκνα, μόλις θ’ απετελείτο
ο αριθμός εννέα, όστις δεν ηδύνατο να φανεί υπερβολικός εις τον κατ’ αγρούς
βίον, όπου αι γυναίκες αναπνέουσαι την ορεινήν αύραν καθίστανται εξόχως
πολύτεκνοι. Όσον διά τας δύο μητέρας, επειδή ως σύζυγοι επλεόναζον, εφαντάζετο
ότι ηδύνατο να παραστήσει την μίαν των δύο ως γυναικαδέλφην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τω όντι δε ο
Κώστας δεν ήτο ανόητος και είχε παρατηρήσει ήδη την παρουσίαν των Τούρκων. Από
ολίγων στιγμών κατεσκόπευε τον διάλογον από του παρθύρου και έβλεπε τας
απελπιστικάς χειρονομίας του ξενοδόχου του. Ότε δε είδεν αυτόν και τους
τέσσαρας Τούρκους διευθυνθέντας προς την οικίαν, ο Κώστας ουχί κατά συγκυρίαν,
αλλ’ εξ αυτής της εμφύτου λογικής των πραγμάτων ορμώμενος, συνέλαβε την αυτήν
ην και ο Νάσκας ιδέαν και έτρεξεν εις το μικρόν παράθυρον. Νεύσας δε προς την
σύζυγόν του να έχει θάρρος, ανέβη δι’ ενός πηδήματος επί του θριγκού και
επήδησεν από του παραθύρου εις τον βράχον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Μελάχρω
συνήπτε τας χείρας εν απογνώσει. Τα παιδία εκοίταζον με ανοικτά στόματα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Την στιγμήν
εκείνην ηκούοντο τα βήματα των τεσσάρων Τούρκων ανερχομένων την κλίμακα. Ω,
ποίος τρόμος!…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Οι Τούρκοι εισήλθον
αμοιβαδόν εις
την οικίαν και ήρχισαν εξετάζοντες διά του βλέμματος τους κατοίκους. Τινά των
παιδίων μόλις είχον εγερθεί από του ύπνου, διότι αρτίως ανέτειλεν ο ήλιος. Οι
Τούρκοι έρριπτον άπληστα πανταχόσε βλέμματα και εζήτησαν να ερευνήσωσι και το
ισόγειον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ευχαρίστως,
αγάδες μου, έκραξεν ο Νάσκας, πλήρης χαράς, διότι έβλεπεν ευοδούμενον το
σχέδιόν του. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">–Γυναικαδέλφη, έκραξεν αποτεινόμενος προς την Κώσταιναν, άνοιξε
την κλαβανή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η αυτοσχέδιος
γυναικαδέλφη έσπευσε να υπακούσει και ανοιχθείσης της καταπακτής, είς των
αγάδων ητοιμάζετο να καταβεί. Ο Νάσκας εψιθύριζε περιχαρής εις το ους της
Κώσταινας: Εσώθη, έχε θάρρος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλά την αυτήν
στιγμήν ηκούσθη κραυγή, τρομερά κραυγή, οξεία και διάτορος έξωθεν της οικίας,
κάτωθεν του βράχου, εφ’ ον είχε πηδήσει ο Κώστας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εδώ τον έχω!
Αγάδες! τρεχάτε, τον έπιασα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Νάσκας
έμεινε με κεχηνός το στόμα. Η Μελάχρω έσχισε τας παρειάς διά των ονύχων και οι
παίδες αυτομάτως αισθανθέντες το δυστύχημα, έβαλον γοεράς κραυγάς.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο πρώτος των
Τούρκων όστις είχε καταβεί μίαν βαθμίδα επί της κλίμακος της καταπακτής,
επέστρεψεν εις το δάπεδον και δεν κατήλθεν εις το ισόγειον.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span><br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>Ι.</b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"> Άμα πηδήσας
επί του βράχου, ο Κώστας ητοιμάσθη να κατέλθει ηρέμα, διότι ο κρημνός ήτο
υψηλός, και απήτει προσοχήν και επιδεξιότητα. Όταν θα έφθανεν άπαξ επί του
ομαλού εδάφους, τότε ουδείς ηδύνατο να τον φθάσει εις το βάδισμα.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλά
περισπώμενος όπως καταβεί μετά προσοχής, ηλλοφρόνει και δεν είδεν άνθρωπόν τινα
παρόντα, όστις ίστατο εις την ρίζαν του βράχου και τον κατεσκόπευε. Μόλις
κατέβη εις το έδαφος, και ο άνθρωπος εκείνος ορμήσας τον συνέλαβεν από του
βραχίονος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τότε μόνον
ησθάνθη ο Κώστας την παρουσίαν του μελανείμονος και απαισίου εκείνου ανθρώπου,
όστις περιήρχετο από πρωίας εκεί ως οιωνός βαρείας συμφοράς. Ο Κώστας πρώτην
φοράν τον έβλεπεν. Ήτο αυτός ούτος ο Καμπόσος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Κώστας ήτο
δεξιός και ευκίνητος και ηγωνίσθη ν’ απαλλαγεί της περισφίγξεως του ανθρώπου
τούτου. Αλλ’ εκείνος έβαλε την τρομεράν εκείνην κραυγήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τρέξετε,
αγάδες! Εδώ τον έχω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Οι καλούμενοι
δεν εβράδυναν να έλθωσιν∙ εγκαίρως δε ήλθον, διότι ο Κώστας είχε καταβάλει ήδη
τον Καμπόσον και παρ’ ολίγον θα εξέφευγεν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τούτοις οι
Τούρκοι τον συνέλαβον. Σπαρακτική ήτο η σκηνή εκείνη. Γυναίκες τρέχουσαι
λυσίκομοι και θρηνούσαι, παιδία ολολύζοντα, θέαμα οικτρόν. Αλλ’ όμως εις τους
διώκτας δεν εφαίνοντο ταύτα άξια οίκτου, ήσαν μόνον οχληρά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Γιουσούφ
Ιβραήμ (τούτο ήτο το όνομα του αρχηγού) τους διέταξεν αυστηρώς να ησυχάσωσι,
διότι κατ’ αυτόν το πράγμα δεν ήτο τόσου θορύβου άξιον. Είς ραγιάς, υπήκοος του
Σουλτάνου, ήτο πταίστης, άμποτε ν’ απεδεικνύετο αθώος. Η δικαιοσύνη του αρχηγού
των πιστών δεν ήτο τυφλή, και έμελλε ν’ απονείμει το δίκαιον εις τον ραγιάν
τούτον. Διατί έκαμνον τόσον θόρυβον;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τούτοις οι
Τούρκοι τον έσυραν εις τον δρόμον, αφού μετά δυσκολίας απεμάκρυναν τας γυναίκας
και τους παίδας. Εδέησε δε να επέμβει αυτός ο Κώστας, όστις διέταξε την γυναίκα
του ν’ απομακρυνθεί, νομίσας ότι τούτο ήτο το καλύτερον. Ο Νάσκας επίσης
απεμακρύνθη. Την τελευταίαν στιγμήν ο Κώστας τω απέτεινε βλέμμα πλήρες
παραπόνου, όπερ ενόησεν εκείνος. Το βλέμμα τούτο εσήμαινε. –Διατί να μη λάβομεν
εις χείρας εσύ το νταλιάνι σου
κι εγώ το μηλιόνι μου,
ν’ αντισταθώμεν εις τους αθλίους τούτους;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εις την
κορυφήν βραχώδους λόφου έκειτο ο σταθμός των Αλβανών. Διότι Αλβανοί ήσαν οι
συλλαβόντες τον Κώσταν. Εκείσε τον ανήγαγον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τι είχε συμβεί
τότε μεταξύ διωκτών και του θύματος, ουδείς ποτέ θα εγίνωσκεν, αν κατ’
ανεκτίμητον ευτυχίαν δεν εσώζετο εκ της αγχόνης ο Κώστας. Αυτός ούτος διηγείτο
ύστερον προς την γυναίκα του τας λεπτομερείας της σκηνής εκείνης, αίτινες
ηδύναντο να εκληφθώσιν ως μύθος διά το παράδοξον. Τω όντι ουδείς ηδύνατο να
περιμένει την εμφάνισιν του αγαθού Τούρκου Σουλεϊμάνη, προσελθόντος αυτήν την
στιγμήν του εσχάτου κινδύνου, και τελεσφόρως παρεμβάντος υπέρ του καταδίκου.
Αλλά προ τούτου τις προσεδόκα να ευρεθεί το σχοινίον εις τον κόλπον του
Καμπόσου; Διότι οι Αλβανοί κατεδίκασαν παμψηφεί τον Κώσταν εις την αγχόνην αλλά
σχοινίον δεν ευρίσκετο εις τον στρατώνα. Αίφνης ο Καμπόσος ανασύρει εκ του
κόλπου του σχοινίον σπειροειδώς τυλιγμένον και το προσφέρει εις τον Γιουσούφ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Να, πάρε, αγά
μου, τω είπεν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αυτός ο
Καμπόσος ήτο πολύτιμος. Περί πάντων προυνόει, ως και σχοινίον εις τον κόλπον
του ευρέθη επικαίρως να έχει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ ο
Σουλεϊμάν ήτο αδελφοποιτός του Χρήστου Μηλιόνη. Ούτος κατά την
εσχάτην στιγμήν προσήλθε συνήγορος υπέρ του κινδυνεύοντος, και επέτυχε της
χάριτος αυτού. Ο Σουλεϊμάν ούτος κατώκει εις τα περίχωρα. Εγνώσθη ύστερον ότι ο
αγαθός ποιμήν Νάσκας ήτο εκείνος, όστις προσήλθε προς τον Τούρκον ικέτης υπέρ
του ξένου του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Μετά τρεις
ημέρας συνέβη η σκηνή της συναντήσεως της μητρός και της κόρης εν οίκω του
Χαλήλ, όπου διηγούντο προς αλλήλας τα παθήματά των. Φευ! η τρυφερά κόρη Βάσω
ήτο του λοιπού σύζυγος του Τούρκου.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΑ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Περί τα
μέσα του ΙΗ΄αιώνος κατείχεν ο Χρήστος Μηλιόνης τα αρματολίκια της Ακαρνανίας,
του Βάλτου και Ξηρομέρου, είς των αντιπροσώπων της σφαδαζούσης ελληνικής
ελευθερίας, των περιφανέστερον παραστησάντων εις τον εκπεπληγμένον ευρωπαϊκόν
κόσμον τα δίκαια του αδικουμένου έθνους∙ ουδέποτε είχε συνθηκολογήσει με τους
Τούρκους. Τούτο εκφράζει τρανότερον πάσης ιστορικής μαρτυρίας ο στίχος του
δημοτικού άσματος:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Όσο είν’ ο Χρήστος ζωντανός,
Τούρκο δεν προσκυνάει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ οι
κρατούντες ήσαν πρόθυμοι πάντοτε να κολακεύωσι τους μέγα δυναμένους εκ των
ημετέρων πολεμιστών της ζοφεράς εκείνης εποχής και την μοίραν ταύτην δεν
διέφυγε και ο Χρήστος Μηλιόνης. Εν έτει 1747 είχεν επέλθει απραξία των
πολεμικών έργων καθ’ όλην την Ακαρνανίαν. Τότε και ο Χρήστος ηναγκάσθη ν’
αρκεσθεί εις τας προτάσεις των Τούρκων, και δεχθείς το αρματολίκι της
Ακαρνανίας, έμεινεν ησυχάζων επί τινα χρόνον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τότε
συνέβη η φοβερά εκείνη παρασπονδία, ην ευλόγως ο Χρήστος έμελλε να νομίσει
ανήκουστον εις τα κλέφτικα χρονικά και εις τας μεταξύ αγάδων και Ελλήνων
μαχητών σχέσεις. Η αρπαγή της κόρης Βασίλως, της αναδεκτής του Μηλιόνη, εκίνησε
την αγανάκτησιν του κλέφτου. Γνωστόν ότι η πνευματική συγγένεια του βαπτίσματος
ενομίζετο τότε πολλώ σοβαροτέρα ή όσον σήμερον νομίζεται συνήθως. Ας
προστεθώσιν εις ταύτα και αι σχέσεις μεταξύ του Χρήστου Μηλιόνη και της
οικογενείας της κόρης εκείνης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τα μετά
ταύτα διηγήθημεν ήδη εν τοις έμπροσθεν. Κατόπιν τούτων επήλθεν η αποκήρυξις του αρματολού Χρήστου
Μηλιόνη ως κλέφτου, ήτις δεν εβράδυνε να πεμφθεί εκ Κωνσταντινουπόλεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Κατά τον
χρόνον εκείνον, διά να αποδεικνύηται εκάστοτε αληθεύουσα η αρχαία επί διχονοία
μομφή, διά να μη εκλίπει ποτέ η πατροπαράδοτος εκείνη εθνική αρά, ευρέθη και
είς χριστιανός προεστώς, ο Πάνος Μαυρομάτης, πρόθυμος να εκστρατεύσει κατά του
Χρήστου Μηλιόνη. Ούτος συνεξεστράτευσε μετά του Δερβέναγα της Ακαρνανίας
Μουχτάρ, του επιλεγομένου Κλεισούρα, κατά του ημετέρου ανδρείου κλέφτου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αγνοείται
ο λόγος δι’ ον απεδόθη το επίθετον τούτο εις τον ειρημένον Μουχτάρ. Αλλ’ αν
επεκλήθη ούτω, διότι ήτο επιτήδειος εις το να πολιορκεί εις κλεισωρείας τους
εχθρούς ους επολέμει, ουδέν ατυχέστερον παρωνύμιον ηδύνατο να ευρεθεί.
Πιθανότερον είναι ότι ο ειρημένος Μουχτάρ Κλεισούρας ηξιώθη του επιθέτου
τούτου, διότι μάλλον ηγάπα να αποκλείει πάσαν ενδεχομένην προς τους πολεμίους
συμπλοκήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τεκμήριον
τούτου ήτο ότι επί τρεις μήνας και δεκαεννέα ημέρας, καθ’ ους υπεκρίνετο ότι
κατεδίωκεν τον Χρήστον Μηλιόνην εις τα όρη της Ακαρνανίας, ουδεμίαν αψιμαχίαν
κατόρθωσε να συνάψει προς αυτόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ομολογητέον
όμως ότι δεν ήτο τόσον εύκολον το πράγμα εις την εφαρμογήν, όσον φαίνεται
λεγόμενον. Αψιμαχία κατά του Χρήστου Μηλιόνη ήτο δυσχερέστατον και τραχύτατον
έργον. Διότι ο Χρήστος πλην της προσωπικής ανδρείας και εμπειρίας του είχε τους μονομάτους,
τους τρομερούς εκείνους σκοπευτάς, οίτινες εθέριζον τους Τούρκους τόσον
κανονικώς, ως να κατείχον εις χείρας το δρέπανον του Χάρου, του μόνου αρματολού
της αρχαίας Ηπείρου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Περί μέσα
Απριλίου του ειρημένου έτους είχε στήσει ο Χρήστος το λημέρι του επί υψηλού
ζυγού ενούντος δύο εξηρμένας κορυφάς. Η θέσις ωνομάζετο Ζυγουριά. Το μέρος
τούτο απετέλει μικράν κοιλάδα, έχουσαν εκατόν βημάτων περίμετρον, περιεχομένην
μεταξύ τεσσάρων φυσικών προμαχώνων. Ούτοι εσχηματίζοντο εκ τεσσάρων υψηρεφών
σκοπιών, εφ’ ων συνηλλάσσοντο τέσσαρες εκάστοτε άγρυπνοι φρουροί, κρατούντες τα
καρυοφύλλια. Αι σκοπιαί αύται εκαλούντο με λατινικόν όνομα βίγλες∙επ’
αυτών εβίγλιζον, ήτοι εφρούρουν, εξ υπαμοιβής οι γενναίοι άνδρες του
Χρήστου Μηλιόνη. Προσεδοκάτο δε από ημέρας εις ημέραν η επίθεσις του τουρκικού
στρατού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ εις
μάτην εβίγλιζον οι κλέφται εξ υπαμοιβής, και εις μάτην σύντροφοί των
εκοιμώντο ανήσυχοι επί των καρυοφυλλίων. Ο Μουχτάρ Κλεισούρας πολύ έμελλε να
βραδύνει όπως εφορμήσει κατά του ορεινού στρατεύματος, αν έμελλεν εν τοσούτω να
εφορμήσει ποτέ!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν
τούτοις οι μονόματοι δεν ησθάνοντο κόπον εκ του είδους τούτου της ασχολίας.
Ήτο γνωστόν ότι και αν απεκοιμάτο τις αυτών, τον έτερον των οφθαλμών έκλειε
μόνον. Διά δε του ετέρου εξηκολούθει να βιγλίζει και κοιμώμενος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Οι
ανδρείοι ούτοι, όσοι ήσαν εις την υπηρεσίαν του Χρήστου Μηλιόνη (διότι είχεν
ήδη προσλάβει διαρκώς εις την υπηρεσίαν του μετά την σουλτανικήν αποκήρυξιν)
ήσαν εκλεκτοί εξ εκλεκτών και ηριθμούντο εις τεσσαράκοντα. Εκτός αυτών ήτο το
κύριον σώμα των κλεφτών, συγκείμενον εξ εικοσιεννέα. Τέλος ήσαν πρόθυμοι
επίκουροι εκ των ορεινών χωρίων, έτοιμοι να σπεύσωσιν ως εφεδρεία εν ανάγκη, και
οι τοιούτοι ανήρχοντο εις ογδοήκοντα τελείους άνδρας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Το μικρόν
τούτο στράτευμα ησχολείτο από ενός μηνός οχυρούν τας προσόδους των ορεινών
κωμών και λαμβάνον παν άλλο προφυλακτικόν μέτρον. Είχον κατασκευάσει ταμπούρια υπέρ
τα πεντήκοντα εις περιφέρειαν πέντε ή έξ μιλίων επί του ύψους του όρους. Διότι
ανελογίζοντο πάντες ότι ο κίνδυνος επέκειτο και ανεμένετο κρατερά η επίθεσις
του τουρκικού στρατού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν
τούτοις ο Χρήστος δεν ανησύχει παραπολύ εκ της καταστάσεως ταύτης και είχε
κρυφίαν ελπίδα ότι οι πολέμιοι δεν έμελλον να δείξωσι τόλμην εις την
προκειμένην περίστασιν. Αλλά δεν ηδύνατο ν’ αποτρέψει τους περί αυτόν από πάσης
προφυλάξεως και συνετώς έπραττε λαμβάνων τα πρόσφορα μέτρα. Εγίνωσκε καλώς τον
Μουχτάρ Κλεισούραν και είχε πεποίθησιν ότι δεν θα ετόλμα ούτος ν’αντεπεξέλθει
κατ’ αυτού. Όσον διά τον Πάνον Μαυρομάτην, ήτο γενικώς παραδεδεγμένον ότι οι
χριστιανοί, όσοι συνεμάχουν μετά των Τούρκων, ουδέποτε ευνοούντο υπό της τύχης
εις τας επιχειρήσεις των. Τούτο ήτο πρόληψις τα μάλιστα διαδεδομένη παρά τοις
χωρικοίς, αλλ’ ουδέν άλλως ήτο δικαιότερον ουδέ ψυχολογικότερον της τοιαύτης
προλήψεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΒ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Αρχομένου
του μηνός Απριλίου, πρωίαν τινά καθ’ ην ο ουρανός ήτο συνεσκοτασμένος υπό
νεφών, εις τα πρόθυρα αυτού εκείνου του τζαμίου, εξ ου ο Μηλιόνης είχεν
απαγάγει τον μακαρίτην κατήν της Άρτης, ανεγνώσθη εις επήκοον των αγάδων το
σουλτανικόν φιρμάνιον, δι’ ου ο Χρήστος Μηλιόνης, τέως ανεγνωρισμένος αρματολός
της Ακαρνανίας, καθηρείτο από του αξιώματος τούτου και εκηρύττετο έκπτωτος της
σουλτανικής ευνοίας, αποστάτης και κλέφτης, ως ένοχος εσχάτης προδοσίας.
Προσεκαλείτο δε πας πιστός μουσουλμάνος, όπως συλλάβει και παραδώσει εις τας
αρχάς τον κλέφτην τούτον, ως επικίνδυνον εις την ασφάλειαν των πιστών υπηκόων
του Σουλτάνου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αξία
σημειώσεως είναι η επομένη παράγραφος του συνοδεύοντος το σουλτανικόν φιρμάνιον φετφά του
Σεΐχ-Ισλάμη, δι’ ης εχαρακτηρίζετο προσηκόντως η θρησκευτική άποψις του
ζητήματος. (Παραθέτομεν το κείμενον κατά την τότε επίσημον μετάφρασιν∙) «Με το
να επάτησεν ο Χρήστος Μηλιόνης το τζαμί του Ταχήρ, τόπον ιερόν και απάτητον εις
τους απίστους, και να εξήγειρε τα τζίνια,
οπού εκοιμώντο υποκάτω εις τας πλάκας, έτοιμα διά ν’ αρπάσουν τας ψύχας των
πιστών, όσοι ήθελον αποθάνει εις την αληθή θρησκείαν, διά να τας φέρουν εις το Τζεννέμ όπου
μόνοι οι αληθείς πιστοί πηγαίνουν…» Διά τους λόγους τούτους, προς εξιλέωσιν των
ειρημένων τζινίων ή πνευμάτων, κατεδικάζετο ο Χρήστος Μηλιόνης και οι οπαδοί
αυτού να σφαγώσι τόσοι τον αριθμόν, όσα ήσαν τα παροργισθέντα τζίνια. Επειδή δε
ο αριθμός τούτων δεν εμνημονεύετο ρητώς εν τω επισήμω κειμένω, είπετο ότι
αφήνοντο ελεύθεροι οι μουσουλμάνοι να υπολογίσωσι τον αριθμόν κατ’ αρέσκειαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η
ανάγνωσις των δύο τούτων ιερών εγγράφων προυξένησε τόσον ευσεβή ερεθισμόν, ώστε
οι καλοί αγάδες ήσαν πλήρεις ανυπομονησίας πότε να εκστρατεύσωσιν. Εξ αυτής της
Άρτης και των πέριξ χωρίων προσήλθον εθελονταί περί τους εκατόν, διότι ο κύριος
στρατός συνέκειτο εξ ολιγαρίθμων Αλβανών. Την εσπέραν της αυτής ημέρας οι
αγάδες απεχαιρέτιζον τους γονείς, τας γυναίκας και τας αδελφάς των, και την
επιούσαν είχεν αποφασισθεί να εκκινήσωσιν οι εθελονταί εξ Άρτης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ήδη περί
το λυκαυγές οι ενθερμότατοι συνήλθον εις το τζαμίον, τον τόπον της συνεντεύξεως
και μετά την ευχήν ην απήγγειλε μεγαλοφώνως ο ιμάμης προς ενίσχυσιν αυτών,
ητοιμάζοντο ν’ αρχίσωσι την οδοιπορίαν. Οι βραδύτεροι προσήρχοντο ανά δύο ή και
τρεις και ήδη προ της ανατολής του ηλίου έμελλον να εξέλθωσιν εκ της πόλεως.
Πριν ή εκκινήσωσιν ηριθμήθησαν οι εκστρατεύοντες και ευρέθησαν ογδοήκοντα και
είς. Αλλά την τελευταίαν στιγμήν προσήλθε και ογδοηκοστός δεύτερος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ήτο ούτος
νεαρός Τούρκος, όστις μόλις εφαίνετο δεκαεπταετής. Εκ των γειτόνων του κατά την
πορείαν ουδείς τον εγνώριζε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ποιος
είν’ αυτός; ηρώτησέ τις των Τούρκων, αφού είχον εξέλθει εκ της πόλεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν τον
ξαναείδα, απήντησεν ο ερωτώμενος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ουδ’
εγώ, είπε τρίτος τις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ουδ’
εγώ, επανέλαβεν άλλος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τέλος ο
πρώτος ερωτήσας, όστις διέπρεπεν επί τόλμη, εθάρρησε ν’ απευθύνει τον λόγον εις
αυτόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ποίος
είσαι; τον ηρώτησε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν
είμαι από την Άρταν, απήντησεν ερυθριών ο νεαρός Τούρκος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Από πού
είσαι;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είμαι
από την Ανατολήν, απήντησεν εκείνος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και πού
ευρέθης εδώ;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ήρθα μ’
ένα καραβάνι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και ο
οχληρός δεν ετόλμησε να ερωτήσει περιπλέον τι.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΓ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Την αυτήν
πρωίαν θόρυβος, βοή και ταραχή μεγίστη συνέβη εις το σεράγιον του Χαλήλ εφένδη
εν Άρτη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο
φιλήδονος Τούρκος δεν ηθέλησε να συνεκστρατεύσει μετά των ομοθρήσκων του,
προφασισθείς ότι η πνευματική συγγένεια της χριστιανής συζύγου του μετά του
Χρήστου Μηλιόνη εκώλυεν αυτόν. Το αληθές ήτο ότι δεν επεθύμει ο Χαλήλ ν’αφήσει
το χαρέμιόν του υπό την κηδεμονίαν των εν Άρτη μουσουλμάνων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλά περί
την τρίτην ώραν της ημέρας η μαύρη Φατμά, εισελθούσα κατά το σύνηθες εις το
θάλαμον της Βάσως, όπως προσφέρει αυτή το σύνηθες γάλα, δεν εύρεν εκεί την
νεάνιδα. Βεβαίως θα κατέβη εις τον κήπον του σεραγίου. Και τούτο όμως ήτο
ασύνηθες. Η παραδεδεγμένη τάξις ήτο να καταβαίνωσιν ομού η Βάσω και η Φατμά εις
τον κήπον την πρωίαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τι
παθούσα η νέα αύτη χριστιανή παρέβη το νόμιμον τούτο έθος; Μήπως έδακνεν ήδη
τον χαλινόν και ήθελε ν’ αποσείσει την εξουσίαν του συζύγου και αυθέντου της;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Θα ήτο
νόστιμον, μία νέα χριστιανή να τολμά να παραβαίνει καθεστηκότα νόμιμα, άτινα
εσέβοντο ανέκαθεν αι χανούμισσαι του σεραγίου, αι ωραιόταται και ευγενέσταται.
Εν τούτοις η Φατμά έσπευσε να καταβεί εις τον κήπον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ουδέν. Η
Βασίλω δεν ήτο εκεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Φατμά
ηρεύνησεν επιμελώς εις όλας τας γωνίας. Ουδαμού ανεύρε την νέαν. Επανήλθεν εις
τους θαλάμους και ήρχισε δευτέραν έρευναν. Ουδαμού. Κατέβη πάλιν εις τον κήπον.
Ουδέν. Εξήτασεν εις τα προαύλια και εις τα συνεχόμενα υπόγεια. Εις μάτην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τέλος
υπερέβη τα σύνορα και μετέβη εις τους θαλάμους των χανουμισσών. Η Βασίλω δεν
ήτο εκεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Επέστρεψεν
εις τον κοιτώνα της νέας και δεν την εύρεν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Φατμά
έμελλε παρ’ ολίγον να παραφρονήσει. Βεβαίως εάν η Βάσω ήτο παρούσα και την
εθώρει όπισθεν δικτυωτού τινος του χαρεμίου, εάν έβλεπε το πρόσωπόν της, όπερ
είχε καταστεί οικτρόν, εκστατικόν και είχε λάβει ημισελήνου σχήμα, εάν έβλεπε
τον τρόμον των μελών της και τον βρυγμόν των οδόντων της, δεν θα είχε τόσην
απανθρωπίαν, ώστε να δραπετεύσει εκ του χαρεμίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τι λόγον
να δώσει η Φατμά εις τον κύριόν της, αφού ούτος τη είχεν εμπιστευθεί την νέαν
εκείνην σεβιλμέκ (την αγαπωμένην) και τη είχεν ειπεί: «Μου
αποκρίνεσαι, κουζούμ, με το κεφάλι σου»∙ τι λόγον να δώσει, αν ο κύριός της
ήρχετο την στιγμήν ταύτην, ως και έμελλε να έλθει, να την ερωτήσει: -Πού είναι
εκείνη, Φατμά;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Το
κεφάλι μου, εψιθύρισεν αυτομάτως η δυστυχής Μαύρη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ όχι∙
δεν ήτο δυνατόν να φύγει ούτως η σεβδισμέκ (η βιαζομένη ν’ αγαπά). Αι
θύραι του χαρεμίου δεν ηνοίγοντο ευκόλως. Πώς ηδύνατο να δραπετεύσει; Κάπου θα
είναι κρυμμένη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και η
Φατμά ήρχιζε νέαν έρευναν, εις τους διαδρόμους, εις τους θαλαμίσκους, εις τα
ερμάρια. Τέλος η Βάσω δεν ευρίσκετο. Αναμφιβόλως θα είχε φύγει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ω, αυταί
αι χριστιαναί! Πάντοτε άπιστοι ήσαν και θα είναι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και
προσήγγιζεν ήδη η φοβερά στιγμή καθ’ ην έμελλε να παρουσιασθεί ο Χαλήλ εφένδης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Φατμά
έλαβε γενναίαν απόφασιν. Αφού εκείνη η σεβεμεμέκ (η μη δυναμένη ν’
αγαπά) έφυγεν, αφού έγινεν άφαντος κα η Φατμά έμελλεν αν όχι να θανατωθεί,
τουλάχιστον να μαστιγωθεί απανθρώπως, διά να πληρώσει το σφάλμα εκείνης, διατί
να μη φύγει και αυτή, αθώα ούσα, διά να σωθεί από της μανιώδους οργής του
κυρίου της; Και εκείνη μεν η σεβδισμέκ θα έφυγε διά μαγείας (τούτο
δεν είναι ζήτημα), διότι τας κλείδας του χαρεμίου τας κατέχει η Φατμά, αύτη
όμως, ας έχει δόξαν ο Αλλάχ, δεν έχει ανάγκην μαγείας, αλλ’ αρκεί να
μεταχειρισθεί τας κλείδας ας κατέχει, διά ν’ ανοίξει τας θύρας του χαρεμίου και
να δραπετεύσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και άνευ
περαιτέρω σκέψεως ηρεύνησεν εις τους θυλάκους της εσθήτος της, διά να εύρει τας
κλείδας. Ω έκπληξις! Αι κλείδες δεν ήσαν εκεί. Αι κλείδες είχον γίνει άφαντοι
μετά της Βάσως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τότε
μόνον ανελογίσθη η Φατμά ότι τω όντι, αν δεν της έκλεπτεν η χριστιανή τας
κλείδας, δεν ηδύνατο να φύγει, διότι άνευ των κλειδών δεν ηδύνατο ν’ ανοίξει
του χαρεμίου τας θύρας και τότε ώκτειρε την αφέλειαν εαυτής, ως μη
προφυλαττομένης μετ’ αρκούσης δυσπιστίας από της δεσμώτιδος. Αλλά τούτο ήτο
ικανός λόγος διά να παραφρονήσει τις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ η
Φατμά είχε συνέλθει εκ της πρώτης εκπλήξεως και ηδύνατο ήδη να συναρμόζει
κανονικώς τας σκέψεις της. Όθεν διενοήθη ευθύς ότι αφού η χριστιανή είχε κλέψει
τας κλείδας, πιθανόν να άφησε τας θύρας ανοικτάς, εκτός αν είχε την αταραξίαν
να κλειδώσει άμα εξελθούσα, προς μείζονα ασφάλειαν και να αποκομίσει φεύγουσα
τας κλείδας. Η Φατμά έσπευσε πάραυτα να καταβεί εις την θύραν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τω όντι
αι κλείδες ήσαν εκεί και η θύρα ήτο ανοικτή εισέτι. Η δύστηνος νέα δεν
ετόλμησεν ή δεν διενοήθη να λάβει τας κλείδας μεθ’ εαυτής. Η Φατμά αφήκε
κραυγήν χαράς. Τη εφάνη ότι η θέσις της ως καταδίκου επαισθήτως ηλαφρύνθη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Μαύρη
προεμελέτα ήδη την απολογίαν, ην έμελλε ν’ απαγγείλει ενώπιον του κυρίου της.
Εκλείδωσεν έσωθεν την θύραν, έθηκε τα κλειδία εις τον βαθύν θύλακον της εσθήτος
της και ανέβη εις τους θαλάμους. Αυθορμήτως είχεν αποφασίσει να μη φύγει.
Εμέμφετο δ’ εαυτήν ότι είχε συλλάβει προ μικρού την ιδέαν της αποδράσεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τω όντι
πάσα φιλαυτία είναι ευεξήγητος και η φιλαυτία του δεσμοφύλακος δεν είναι
ήττονος σεβασμού αξία. Αφού είχε τας κλείδας, η Φατμά έσωζε την φιλαυτίαν της,
έμελλε να δείξει τας κλείδας ταύτας προς τον κύριόν της και να τω είπει.
(Εννοείται ότι θα εψεύδετο, αλλ’ άνευ ψεύδους ουδεμία υπόθεσις ευοδούται.) Θα
τω έλεγεν άρα ότι αι κλείδες αύται ήσαν εις τας χείρας της, ότι ουδέποτε
απέβαλεν αυτάς, ότι η θύρα του χαρεμίου ουδέποτε ανεώχθη και όμως η νέα
χριστιανή κατόρθωσε να γίνει άφαντος. Τίνι τρόπω; Η Φατμά, αμαθής Μαύρη, δεν
εγίνωσκε τα μυστήρια της μαγείας και δεν ηδύνατο να εξηγήσει κατά ποίον τρόπον
εδραπέτευσεν η χριστιανή. Υπάρχουσιν άπειροι καταχθόνιοι τρόποι και μέθοδοι
ανεξήγητοι, ας πας έκαστος αγνοεί. Ηδύνατο να ηξεύρει η Φατμά τίνος τούτων ήτο
έμπειρος η δραπέτις; Ήρκει ότι αυτή δεν τη έδωκε τα κλειδία, άλλως, συνειδυία
την τύχην ήτις απέκειτο αυτή, ήθελε φύγει μετά της δραπέτιδος. Διότι προκριτότερον
βεβαίως ήτο να χάσει την ζωήν της εις τον παρόντα κόσμον και αυτήν την
μέλλουσαν ανάπαυσιν εις την αιωνιότητα ή να στερηθεί της εμπιστοσύνης του
κυρίου της. Ήτό ποτε δυνατόν να φυγαδεύσει η Φατμά την άπιστον εκείνην; Ποίον
συμφέρον θα είχε να πράξει τούτο; Η Μαύρη αύτη ήτο γνωστή εις τον εφένδην
Χαλήλ. Ουχί μόνον εις αυτόν ήτο γνωστή αλλά και εις τον πατέρα του, ον είχε
παιδιόθεν υπηρετήσει και αυτά τα κόκαλα των τεθνεώτων ηδύναντο να μαρτηρήσωσι
περί της αφοσιώσεώς της. Ταύτα έμελλε να είπει εις τον Χαλήλ και αν δεν τον
έπειθεν, ευτυχής θα ήτο έχουσα την συνείδησιν αναπαυμένην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Άλλως δε
η δυστυχής Μαύρη δεν ετόλμα να υπερβεί τον ουδόν του σεραγίου και το πράγμα ήτο
ευνόητον. Ο κόσμος εφαίνετο προς αυτήν πέλαγος άπειρον και ατέραμνον. Η
σφαίρα αυτής, εν η ανετράφη, ης τον αέρα ανέπνευσεν, ήτο το χαρέμιον. Πέραν του
χαρεμίου ουδέν εγίνωσκε. Τα πάντα ενέπνεον αυτή τρόμον. Πού να μεταβεί πτωχή
γυνή, ήδη πρεσβύτις, αν έφευγε την φιλόξενον στέγην, υφ’ ην είχεν ανατραφεί;
Επί τέλους εφαντάζετο ότι φεύγουσα συνήντα καθ’ οδόν τον κύριόν της, έφιππον
επιστρέφοντα μετά δύο ή τριών ακολούθων εκ της εωθινής εις τα κτήματά του
εκδρομής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πού
πηγαίνεις, Φατμά;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εις
τοιαύτην ερώτησιν τι άλλο ηδύνατο ν’ απαντήσει η πτωχή Μαύρη, ειμή:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Έρχομαι
να σ’ εύρω, εφέντη μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι
με θέλεις;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εις την
δευτέραν ταύτην ερώτησιν τι θα απήντα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εφέντη,
η Ρωμιά έφυγεν από το χαρέμι…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Βεβαίως,
διότι αι ερωτήσεις και απαντήσεις μεταξύ δεσπότου και δούλης συνέχονται ως
κρίκοι της αυτής αλύσου και ευθύς ως συνήντα η Μαύρη τον Χαλήλ, ουδέν άλλο
ηδύνατο ν’ απαντήσει. Διότι άλλως όφειλε να είπει ότι φεύγει από το χαρέμιον.
Αλλά τότε ο Χαλήλ καθ’ όλα τα δίκαια και τα νόμιμα, θα την συνελάμβανε και θα
διέταττε να μαστιγωθεί και να καθειρχθεί ως δραπέτις. Όθεν ουδέν άλλο ηδύνατο
να πράξει ή να υποταχθεί εις την τύχην της. Αλλ’ ένεκα της ταραχής εν η
διετέλει η δυστυχής Μαύρη, κατήντησε να εκλαμβάνει ως πραγματικήν την καθ’ οδόν
συνάντησιν μετά του κυρίου της, ην εφαντάζετο. Όθεν ανωρθώθη αυτομάτως και ήτο
ετοίμη να εξέλθει εκ του οίκου, σπεύδουσα να συναντήσει τον Χαλήλ, όπως
απολογηθεί. Αλλά δεν προέλαβε. Την αυτήν στιγμήν εισήρχετο ο Χαλήλ εις τους
θαλάμους του χαρεμίου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<br />
<br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span><br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΔ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Μετά
πεντάωρον οδοιπορίαν, ότε οι εκστρατεύοντες εξ Άρτης ζηλωταί Τούρκοι είχον
φθάσει εις ύψωμά τι, ο Μουχτάρ Κλεισούρας, εκ συμφώνου μετά των περί αυτόν
προκρίτων αγάδων, είχεν αποφασίσει να πέμψει επιστολήν προς τον Χρήστον
Μηλιόνην.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τότε ο
κήρυξ ανέβη επί σκοπιάν τινα και έκραξεν ότι όστις θέλει να παρουσιασθεί εις
τον αρχηγόν δι’ εμπιστευτικήν αποστολήν. Εν τούτοις ουδείς ήτο πρόθυμος να
παρουσιασθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Λεληθότως
είχε ψιθυρισθεί εις τας τάξεις των στρατευόντων ότι ο αρχηγός σκοπόν είχε να
πέμψει διαγγελέα προς τον κλέφτην των βουνών, προσκαλών αυτόν να παραδοθεί. Και
επειδή οι άνθρωποι εκείνοι ήσαν καθ’ υπερβολήν δύσπιστοι, ουδείς αυτών ετόλμα
να προσέλθει εθελοντής διά την αποστολήν ταύτην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Μουχτάρ
Κλεισούρας ήτο έτοιμος να βλασφημήσει και ήδη εσχημάτιζε καθ’ εαυτόν τας
λέξεις, ας έμελλε να εκστομίσει ενώπιον των επιτελών του, αν δεν εκωλύετο. Ο
ανήρ ούτος είχε συναναστραφεί πολύ με τους Έλληνας οπλαρχηγούς και διά τούτο
είχεν ελευθέραν την γλώσσαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Χίλιοι
διαβόλοι να σας σηκώσουν! Τα τσακάλια να τραβούν τα κορμιά σας και οι χοίροι να
φάγουν τα πρόσωπά σας!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η
επίκλησις του ονόματος τούτου παρ’ ολίγον έμελλε να επενέγκει το ποθούμενον
αποτέλεσμα παρά τοις μουσουλμάνοις, οίτινες εθώρουν βλασφημίαν και αυτήν την
μνείαν του είδους τούτου των ζώων. Αλλ’ όμως πριν τελειώσει ο αρχηγός τας
βλασφημίας του, νέος τις Τούρκος ενεφανίσθη ενώπιον αυτού. Ούτος ήτο ο άγνωστος
εκείνος, ον οι γείτονές του ουδέποτε είχον ιδεί και όστις είχεν είπει αυτοίς
ότι ήλθε τελευταίον εκ της Ανατολής, ως ενθυμούνται οι αναγνώσται. Ούτος
προσελθών εις τον αρχηγόν έκαμε βαθύτατον τεμενάν, και εστάθη μετά μεγίστου
σεβασμού περιμένων τας διαταγάς του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ποίος
είσαι συ, κουζούμ; τον ηρώτησεν ο Μουχτάρ Κλεισούρας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πιστός
μουσουλμάνος, απήντησε μετά συστολής ο άγνωστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι
ζητείς;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Περιμένω
να με διατάξει ο εφέντης ό,τι θέλει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ημπορείς
να φέρεις την γραφήν αυτήν εις τον Χρήστον Μηλιόνην;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ημπορώ,
απήντησεν αδιστάκτως ο νεαρός Τούρκος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ηξεύρεις
τους δρόμους;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ηξεύρω,
απήντησεν ουχί μετ’ ίσης σταθερότητος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ηξεύρεις
το λημέρι του Χρήστου Μηλιόνη;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θα το
εύρω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πρέπει
να γίνεις τεπτήλ,
διότι άλλως οι χωρικοί θα σε προδώσουν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θα γίνω τεπτήλ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Έχει
καλώς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τω
μεταξύ είς των επιτελών είχε κύψει εις το ους του Μουχτάρ και τω ωμίλει
κρυφίως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο νέος
εκείνος είχε προσηλώσει το βλέμμα εις τους δύο συνομιλούντας και εφαίνετο
επιθυμών να μαντεύσει εκ της εκφράσεως του βλέμματός των τι έλεγον προς
αλλήλους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Το
ξεύρεις καλά; έλεγεν ο Κλεισούρας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Το
πιστεύω, απήντα ο έτερος Τούρκος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Από πού;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πρέπει
να στείλωμεν άνθρωπον πιστόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και
ποίος σοι λέγει ότι αυτός ο νέος δεν είναι πιστός;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αυτός
πρώτην φοράν παρουσιάζεται, κανείς δεν τον γνωρίζει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αλήθεια;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Βέβαια.
Ερώτησε το ασκέρι αν τον έχουν ιδεί ποτέ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Μουχτάρ
Κλεισούρας εκάλεσε πέντε ή έξ εκ των εθελοντών και τους ηρώτησεν, αν εγνώριζον
τον νέον Τούρκον. Πάντες απήντησαν ομοφώνως ότι πρώτην φοράν τον έβλεπον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Μουχτάρ
Κλεισούρας ευρέθη εις μεγάλην αμηχανίαν. Ένθεν μεν οι άνδρες του στρατού
απεφαίνοντο ότι δεν ήτο αξιόπιστον πρόσωπον ο νεαρός εκείνος Τούρκος, ένθεν δε
ουδείς των άλλων προσήρχετο πρόθυμος, όπως κομίσει την επιστολήν προς τον
Χρήστον Μηλιόνην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τέλος ο
Κλεισούρας διενοήθη ότι αφού αυτός ήτο αρχηγός, ηδύνατο και όφειλε να πέμψει
κατ’ εκλογήν ένα εκ των στρατιωτών του κομιστήν της επιστολής προς τον Χρήστον
Μηλιόνην. Και μήπως πρότερον δεν ήτο εύκολον να το φαντασθεί; Αλλ’ εις στρατόν
ατάκτων και εθελοντών δεν ήτο δυνατόν να πειθαρχώσι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Καθ’ ην
στιγμήν είχε συλλάβει ο αρχηγός την γενναίαν ταύτην απόφασιν, ενεφανίσθη
τελευταίον ενώπιον αυτού είς των Τούρκων και τω έκαμε τεμενάν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι
θέλεις εσύ; τον ηρώτησεν ο Μουχτάρης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ δίδω
εγγύησιν, εφέντη, απήντησεν ο Τούρκος εκείνος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι
εγγύησιν;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ τον
γνωρίζω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και
διατί δεν θέλεις να υπάγεις εσύ ο ίδιος;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Θέλω να
υπάγω μαζί του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ολσούν,
απήντησεν ο Κλεισούρας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και
αποβλέψας προς τους περί εαυτόν αγάδες, εζήτει την επιδοκιμασίαν αυτών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Μετ’
ασημάντους τινάς εξετάσεις απεφασίσθη να πεμφθώσιν οι δύο Τούρκοι ως
γραμματοφόροι προς τον αποστάτην κλέφτην. Ο πρώτος παρουσιασθείς, ο άγνωστος,
είχε στρέψει το βλέμμα προς αυτόκλητον σύντροφόν του και το βλέμμα τούτο
εξέφραζε μάλλον απορίαν ή ευγνωμοσύνην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΕ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Αλλόκοτος
ήτο η διήγησις, ήν ήκουσε παρά του αυτοκλήτου συνοδοιπόρου του ο ζηλωτής νεαρός
Τούρκος, όστις προσήλθεν εθελοντής είς εξ εκατόν, κομιστής της προς τον
Μηλιόνην επιστολής, της προσκαλούσης αυτόν εις υποταγήν. Ο πρόθυμος και
υποχρεωτικός ούτος άνθρωπος ήτο χριστιανός, ως αυτός ομολόγησεν. Αλλά πριν ή
ομολογήσει τούτο, εφρόντισε να προκαταλάβει τον νέον σύντροφόν του δι’
εκπληκτικής ανακοινώσεως, ότι καίπερ χριστιανός εμίσει όμως εγκαρδίως του
ομοθρήσκους του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Πόθεν
ωρμήθη εις το αδιάλλακτον τούτο μίσος; Τη αληθεία είχε σπουδαίους λόγους όπως
προέλθει εις το άστοργον τούτο αίσθημα εναντίον των ομοπίστων αυτού. Ας
φαντασθεί τις ειρηνικόν αγρότην, κατοικούντα μακράν των πόλεων, εις τας
υπωρείας των υψηλών κορυφών του Πίνδου. Ο ειρηνικός ούτος αγρότης ήτο ο πατήρ
του. Ο Καμπόσος (ούτως ωνομάζετο ο αφηγητής) ήτο βρέφος καθ’ ον χρόνον είχον
συμβεί ταύτα. Μόλις είχε γεννηθεί και είχε λάβει πείραν του μίσους και της
καταφοράς των χριστιανών. Η ανάμνησις εκείνη είχε μείνει ως μέλας οιωνός εις
την συνείδησίν του, ως σταγών πικρίας και χολής εις την καρδίαν του. Μίαν νύκτα
καθ’ ην μόλις είχε δύσει ο Έσπερος και αι Πλειάδες αρτίως είχον ανατείλει εις
το στερέωμα, οι χωρικοί των περιχώρων, εκ συστάσεως, ως φαίνεται, είχον
συμφορήσει στοιβάς και άχυρα και θημωνίας και επεσώρευσαν αυτάς παρά την
καλύβην του πατρός του. Ήτο Ιούλιος μην και η πυρκαγιά δεν εβράδυνε να εκραγεί
ευθύς ως έβαλον πυρ εις τον σωρόν των ξηρών εκείνων εναυσμάτων. Η φλοξ εξήφθη
μετ’ απιστεύτου ταχύτητος και έμελλε να καταστήσει οπτούς τους τρεις κατοίκους
της καλύβης, αν το βρέφος, όπερ εκλαυθμύριζε παννυχί, δεν αφύπνιζε διά
γογγυσμών του την θηλάζουσαν μητέρα, ήτις προτού να τείνει τον μαστόν της προς
το βρέφος, ησθάνθη καπνόν αποπνίγοντα αυτήν και ήκουσε τον βρόμον του
πυρός μαινομένου περί την καλύβην. Η κραυγή της εντρόμου γυναικός αφύπνισε τον
σύζυγον, όστις έμελλε να κοιμηθεί τον αιώνιον ύπνον την νύκτα εκείνην, διότι οι
μανιώδεις χωρικοί συνεχώρησαν μεν εις την μητέρα και το τεκνίον ίνα διέλθωσιν,
αλλά δεν επέτρεψαν και εις τον πατέρα του Καμπόσου να σωθεί εκ της καταστροφής.
Διά τριών κτύπων πελέκεως ο τολμηρότατος αυτών τον απετελείωσε και έρριψεν
αυτόν αιμοσταγή επί της φλεγούσης στοιβής, ήτις κατέφαγε το ασπαίρον σώμα του
ινδικώ τω τρόπω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εντεύθεν ο
διασωθείς εκ της καταστροφής εκείνης Καμπόσος είχεν ορμηθεί να ομόσει άσπονδον
μίσος κατά πάντων εν γένει των χριστιανών. Ο Καμπόσος ήτο μόλις τριετής τότε,
αλλ’ εμνημόνευεν αρκούντως την φρικώδη εκείνην καταστροφήν. Προσέτι δε η μήτηρ
του είχε συμπληρώσει προς αυτόν, άμα ηλικιωθέντα, τα κενά της φοβεράς
αναμνήσεως. Το πάθος τούτο ήτο κοχλάζον, δεινόν και υπέρμετον εν τη ψυχή του.
Κατ’ αρχάς είχε σκοπόν να εξομόσει την χριστιανικήν πίστιν και να γίνει
μουσουλμάνος (ο Καμπόσος ομολόγησε τούτο ειλικρινώς προς τον συνοδοιπόρον του),
αλλ’ όμως ωριμότερον σκεφθείς δεν απεφάσισε να πράξει τούτο διά τον εξής λόγον∙
εάν είχεν εξομόσει, οι χριστιανοί δεν θα τον ενεπιστεύοντο και επομένως δεν θα
ηδύνατο να βλάπτει αυτούς καιρίως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Διά τον
λόγον τούτον έμεινεν ο Καμπόσος πιστός εις την θρησκείαν των πατέρων του. Άλλως
δε και εκείνοι, ους κυρίως εμίσει, δεν διεκρίνοντο επί άκρα ευλαβεία. Οι μέγιστοι
εχθροί του δεν ήσαν οι αγρόται. Ο Καμπόσος δεν ήτο τόσον ταπεινός το φρόνημα,
ώστε να ζητεί να βλάψει τους πτωχούς εκείνους ανθρώπους. Ο Καμπόσος ήτο
φιλόδοξος κα η έχθρα του δεν είχε τόσον στενά όρια. Εκείνοι, ους εμίσει κατ’
εξοχήν, ήσαν οι κλέφται, οι άνθρωποι των βουνών. Είχε δε σπουδαίους λόγους προς
τούτο. Οι χωρικοί είχον καύσει την φωλεάν του πατρός του, αλλ’ οι χωρικοί δεν
έπραξαν αυθορμήτως. Οι κλέφται, οι άγριοι πολεμισταί, κατά την διήγησιν του
Καμπόσου, είχον διεγείρει τους αγαθούς εκείνους ανθρώπους ίνα διαπράξωσι το
ανοσιούργημα. Οι κλέφται είχον παραπονα κατά του πατρός του, ως φαίνεται. Και
ήτο επόμενον να έχωσι παράπονα, αφού ο μόνος χωρικός όστις ιχνηλάτει τας
κινήσεις των κλεφτών, ο μόνος όστις υπεδείκνυε τα λημέρια των, ο
μόνος όστις έδιδεν επί πολλάς νύκτας κατάλυμα εις τα τουρκικά αποσπάσματα, τα
εκπεμπόμενα εκάστοτε προς καταδίωξιν των ορεσιβίων μαχητών, ήτο ο μακαρίτης, ο
πατήρ του. Αλλά διά τον αυτόν λόγον είχε δίκαιον και ο Καμπόσος∙ (η δικαιοσύνη
δεν είναι πολυμερής, ουδ’ η εκδίκησις εξετάζει ποτέ τα απώτερα αίτια∙ το
τελευταίον κινούν αίτιον είναι πάντοτε και η υπερτάτη αιτία)∙ είχεν δίκαιον,
λέγομεν, να παρουσιασθεί ως Τούρκος ζηλωτής και να εκστρατεύσει κατά των
κλεφτών. Κανείς αληθής Ρωμιός, έλεγε, δεν ηδύνατο να τον κατακρίνει διά τούτο.
Ίσως θα εδικαιούντο οι Ρωμιοί να τον κατακρίνωσιν, αν αυτοί έδιδον το
παράδειγμα της φιλοπατρίας και της ενώσεως, αλλ’ οι Ρωμιοί έδωκαν και τότε και
πάντοτε το παράδειγμα της διαιρέσεως και της ιδιοτελείας. Αν δε η τύχη αυτού,
ήτο απαισιοτέρα της των άλλων, πάλιν δεν έπταιεν αυτός. Όπως η καείσα καλύβη
ήτο ίσως μοναδικόν παράδειγμα κατ’ εκείνον τον χρόνον εις τα χρονικά της
Ηπείρου (τουλάχιστον διά τον Καμπόσον, δι’ άλλους ηδύνατο να είναι συχνόν),
ούτω και το εξαιρετικόν μίσος κληρονόμου, ανθρώπου αθώου, διότι νήπιον αυτός
δεν ηδύνατο να υπέχει ευθύνας διά τα τυχόν αμαρτήματα του πατρός του, έπρεπε να
είναι μοναδικόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ταύτα
διηγήθη ο Καμπόσος προς τον συνοδοιπόρον του. Αλλ’ αυτός, ο δυστυχής, τι ν’
απαντήσει; Εδίσταζε και εψέλλιζεν. Ήλθε στιγμή, καθ’ ην ο Καμπόσος εσχημάτισε
την ιδέαν ότι ο άνθρωπος ούτος δεν ωμίλει καλώς την τουρκικήν. Αλλ’ όμως τα
μονοσύλλαβα μόρια δι’ ων απήντα εις τας ερωτήσεις του συντρόφου του, ευφώνως τα
επρόφερεν, ώστε ο άνθρωπος εκείνος, όσον πονηρός και αν ήτο, δεν ηδύνατο να
σχηματίσει πεποίθησιν ότι δεν ήτο Τούρκος ο ομιλητής του. Ο νέος έμελλε να
περιέλθει εις αμηχανίαν, ότε ο Καμπόσος ήθελε τον προκαλέσει να εκφράσει και
αυτός κατά πλάτος τι εφρόνει περί της καταστάσεως των πραγμάτων, αλλά προ
τούτου έμελλε να συμβεί σπουδαιότερόν τι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο
Καμπόσος είχε φθάσει εις το μέρος εκείνο του λόγου, εις ο τον εξώθει ίσως η
μοναδική όρεξις εις ην ευρίσκετο, και ήρχισε να διηγείται τους ιδιαιτέρους
λόγους, τους συναφείς προς την παρούσαν περίστασιν. Προ πέντε ημερών, είπεν,
είχε μεταβεί εις την αγροικίαν ποιμένος, Νάσκα ονόματι∙ (ο ακροατής έτεινε τα
ώτα, ως ήκουσε το όνομα τούτο)∙ εκείσε είχε καταφύγει άνθρωπός τις μετά της
οικογενείας του∙ (οι οφθαλμοί του νέου έπαιξαν μετ’ ανυπομονησίας). Ο άνθρωπος
ούτος ωνομάζετο Κώστας∙ (όλοι οι μυώνες του προσώπου του ακροατού εκινήθησαν)∙
οι Τουρκαλβανοί τον συνέλαβον, τον ειρημένον Κώσταν, διότι ήτο εχθρός του
Σουλτάνου∙ (ο νέος ενταύθα εβίασεν εαυτόν ν’ ακροασθεί μετ’ αταραξίας, διότι
ήξευρεν ήδη, ως φαίνεται, το τέλος της σκηνής). Και ο Καμπόσος διηγήθη είτα διά
μακρών την συνέχειαν της γνωστής ημίν ιστορίας∙ την απαγωγήν του Κώστα υπό των
Αλβανών, την αυτοσχέδιον δίκην, την πρόχειρον απόφασιν, τον εγκόλπιον βρόχον
κτλ. και τέλος την παρέμβασιν του Σουλεϊμάνη, ου τη ανελπίστω συνδρομή, ως δι’
επιστολής ευνοϊκού τινος αστέρος, διέφυγεν ο Κώστας τον θάνατον∙ ο Καμπόσος
έτριξε τους οδόντας την τελευταίαν στιγμήν, ότε ήλθεν εις το μέρος τούτο της
διηγήσεως. Έδειξεν ως να ελυπείτο διότι εγλίτωσεν ο άνθρωπος εκείνος∙ ψυχρός
ιδρώς περιέρρεε το μέτωπον του ακροατού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι
σου έκαμεν; ετόλμησε να είπει, λησμονήσας ήδη τι τω είχεν ειπεί ο Καμπόσος, ότι
δηλ. εμίσει τους χριστιανούς όλους εν γένει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι μου
έκαμε; Αλλ’ ήτο Ρωμιός, απήντησεν ο παράδοξος άνθρωπος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πώς ήτον
Ρωμιός, τι; είπεν ο νέος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εσύ
βλέπω, δεν καταλαβαίνεις τούρκικα, παρετήρησε δυσφορών εκείνος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και
επανελθών εις την προτέραν υποψίαν του, τω απέτεινεν ευθύς την επομένην
ερώτησιν:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Για πες
μου, τι σου φαίνεται; Πώς λες; Θα κάμουν τίποτε οι αγάδες με αυτόν τον Χρήστον
Μηλιόνην;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν
ξεύρω εγώ, απήντησεν ο νέος, ζητών να υπεκφύγει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δεν
ημπορείς να έχεις μίαν γνώμην;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Οι
γεροντότεροι ξέρουν, επανέλαβε.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και
εσίγησεν. Ο συνοδοιπόρος του δεν επέμεινεν, αλλ’ εβυθίσθη εις σκέψεις.
Περίεργον τω εφαίνετο ότι ο Τούρκος ούτος δεν ηδύνατο να ομιλήσει τουρκιστί.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΣΤ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Ήτο νυξ
βαθεία. Εις το λημέρι του Χρήστου Μηλιόνη πάντες εκοιμώντο πλην των συνήθων
φρουρών. Εις το σκότος διεγράφοντο υψίκομοι ελάται, ων οι σαλευόμενοι υπό του
ανέμου κλώνες, απετέλουν ελαφρόν διά των φύλλων θρουν. Ηκούετο μεμακρυσμένος ο
μορμυρισμός του ρύακος και από καιρού εις καιρόν ο μονότονος μινυρισμός του
γκιώνη, θρηνούντος τον αδελφόν του, κατά τον δημώδη μύθον. Είς των δύο
φρουρούντων μονομάτων έμελπε κλέφτικον άσμα, ο δ’ έτερος από της
σκοπιάς του τω εσύριζε να μη μεγαλοφωνεί, αλλά να τείνει τα ώτα και να είναι
προσεκτικότερος. Τότε ο πρώτος φρουρός τω έκραζεν επιρρίνως:</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αμ’ δεν
τραγουδάω με τ’ αυτιά, σύντροφε∙ με το στόμα τραγουδάω.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ναι,
μόνε μου κουφαίνεις τ’ αυτιά, έλεγεν εκείνος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δε
φοβάσαι, εσύ τα ’χεις μεγαλύτερα, τω είπεν ο πρώτος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και συ
μεγαλύτερα ακόμα και τα κατσουλώνεις,
απήντησεν ο έτερος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ε, δα,
με τα χωρατά σου τα καταφέρνεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και συ
ακόμα καλλιότερα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και ούτως
ο διάλογος εξηκολούθει και ο δεύτερος δεν κατώρθου μεν να εμποδίσει τον
σύντροφόν του να άδει κλέφτικα άσματα, αλλά τον ηνάγκασε τουλάχιστον να ομιλεί
εις τον πεζόν λόγον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τούτοις
απεδείχθη μετ’ ολίγον ότι ο δεύτερος μονόματος είχε μεγαλύτερον ή ο
πρώτος δίκαον, διότι ηκούσθη ευκρινώς κρότος ανθρωπίνων βημάτων υπό τον βράχων
εφ’ ου εκάθηντο αμφότεροι. Ευθύς ως ήκουσαν τον ελαφρόν κρότον, αμφότεροι οι
κλέφται ύψωσαν τα καρυοφύλλια. Τα τσακμάκια εσηκώθηκαν. Οι δύο μονόματοισυνέσχον
την αναπνοήν εις τα πλατέα στήθη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και πάλιν
κρότος ηκούσθη. Ο δεύτερος κλέφτης έδωκε φωτιά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μη
χτυπάτε! αντήχησε τότε πεπνιγμένη κραυγή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο
πυροβολήσας φρουρός, εκείνος όστις προέτρπε τον σύντροφόν του να μη τραγωδεί,
ανεσκίρτησεν εις τον ήχον της φωνής ταύτης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μη
ρίχνεις εσύ! έκραξεν αυθορμήτως προς τον σύντροφόν του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι
είναι; Τι έχεις;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και ο
δεύτερος κλέφτης όρμησε να καταβεί από του βράχου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μη
ρίξετε άλλο! Ελάτε να τον πιάσετε! ηκούσθη καθαρά φωνή κάτωθεν του κρημνού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο νέος
κλέφτης τρέμων, πνευστιών, έφθασεν εις την ρίζαν του βράχου. Ήθελε να ομιλήσει
και η φωνή του είχε κοπεί. Τέλος ηδυνήθη ν’ανακράξει:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πευκόρραχε!
Μη ρίχνεις άλλη, για όνομα Θεού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι έπαθες;
ηρώτα ο πρώτος των κλεφτών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Νίκο!
Νίκο! Εσύ είσαι! ηκούσθη το τρίτον η κάτωθεν του βράχου φωνή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εγώ,
έκραξεν αγωνιών ο νέος. Σε ηύρε το βόλι;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Όχι,
τίποτε! Ελάτε να τον πιάσετε∙ τρέξετε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ποιον;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αυτόν,
αυτόν, είναι προδότης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο πρώτος
των φρουρών, ο Πευκόρραχος ονομασθείς, έσπευσε και εκείνος να κατέλθει από του
βράχου χωρίς να γινώσκει τι συνέβαινε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Δι’
ολίγων διασκελισμών ο Νίκος έφθασεν ήδη εις τον θάμνον και είδεν όπισθεν αυτού
περίεργον σκηνήν. Νέος τις, εκείνος όστις είχε κράξει δις, προσεπάθει να κρατεί
τον σύντροφόν του, όστις ηγωνίζετο να φύγει, σκληρά δε πάλη είχε συναφθεί
μεταξύ των δύο. Ολίγον έτι, και ο νέος έμελλε να καταβληθεί. Ο Νίκος φθάσας
ήρπασε με στιβαράν χείρα τον άγνωστον εκείνον, όστις εζήτει να φύγει, χωρίς να
λάβει τον κόπον να εξηγήσει το αίτιον της παρουσίας του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Δύο
λέξεις είπεν ο Νίκος προς τον έτερον νέον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Λαβώθηκες!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Όχι,
είπεν εκείνος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Νίκος
αφήκε κραυγήν. Το αίμα έρρεε διά των ενδυμάτων του νέου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Νίκος
αυθορμήτως άφησε τον άλλον, ον είχε συλλάβει και η προσοχή του εστράφη όλη προς
τον τραυματίαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είσαι
ματωμένη! Ματώθηκες, έκραξε μετά σπαραγμού. Και φταίγω εγώ, εγώ έριξα!…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κράτησε
αυτόν, να μη φύγει! έκραξεν ο πληγωμένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ εν τω
μεταξύ είχε φθάσει και ο Πευκόρραχος, όστις είχε πολλώ στιβαροτέρους τους
βραχίονας κα αι περισφίξεις του ουδέν το θωπευτικόν είχον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΖ.</b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;"> Όπως
εξηγηθώσιν όσον το δυνατόν τα συμβαίνοντα, χρήζομεν βραχείας εις το παρελθόν
αναδρομής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ενθυμούνται οι
αναγνώσται ημών ότι η σεβεμεμέκ είχε γίνει άφαντος εκ του χαρεμίου
την αυτήν ημέραν, καθ’ ην είχεν ορμηθεί η κατά του Μηλιόνη εκστρατεία των
αγάδων της Άρτης. Η σύμπτωσις αύτη είχεν αφορμήν την εξής∙ η νεάνις διά
ψυχολογικής βίας καταστάσα σύζυγος του Χαλήλ, κατετρόμαξεν, ότε η μήτηρ της
έσπευσε να τη περιγράψει τας μελλούσας εντυπώσεις του πατρός, ότε ούτος θα εμάνθανε
το μοιραίον τούτο γεγονός. Η φρίκη, η αγανάκτησις, η μανία, η απόγνωσις έμελλεν
να αλλοιώσωσι το πρόσωπόν του. Ήτο ικανός να καταντήσει εις το έπακρον της
παραφοράς, ηδύνατο να φρυάξει, ν’ αφρίσει, ηδύνατο να πνίξει άνθρωπον. Η Βάσω
τόσον κατεπτοήθη εκ της τραγικής ταύτης εικόνος, ώστε προέτρεψε την μητέρα της
να μείνει παρ’ αυτή, φοβουμένη κίνδυνον δι’ αυτήν εκείνην. Αλλ’ αδύνατον ήτο
τούτο, είπεν η μήτηρ, τόσον χειρότερα αν έμενεν εκεί, τότε θα εφρύαττεν ο
Κώστας κατά δύο ενόχων, τότε θα είχε πλείονας αθώους καθ’ ων να κατασκεδάσει
την οργήν του, θα είχε τα τέκνα της. Και ταύτα ειπούσα η Μελάχρω, ενθυμήθη ότι
ήτο καιρός ν’ απέλθει ήδη και συνέτεμε κατά τινας ώρας την παρά τη κόρη
επίσκεψίν της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η Βάσω έμεινε
μόνη, μόνη μετά των φοβερών εικόνων, αίτινες την ηπείλουν, μόνη μετά των
φρικωδών φασμάτων, άτινα την κατεδίωκον. Ανελογίσθη ότι δεν είχε του λοιπού
άλλο άσυλον ή τον τάφον, άλλον φίλον ή τον θάνατον. Δεν ηδύνατο λοιπόν να
ελπίσει ότι θ’ απηλλάσσετό ποτε της μισητής εκείνης ειρκτής, της φρικώδους
εκείνης μετά του Τούρκου συμβιώσεως. Εάν ανέκτα την ελευθερίαν της, εις τί θα
τη εχρησίμευεν αύτη; Να επιστρέψει προς τους γονείς της ήτο αδύνατον, ο πατήρ
της έμελλε να την φονεύσει. Να μείνει εκεί, να μείνει εις το σεράγι, να μείνει
εις το χαρέμι; Αλλά τούτο ήτο εξ αρχής φρικώδες, ήδη δε μετά τας εξηγήσεις της
μητρός της κατέστη αποτρόπαιον. Έως τότε ενόμιζεν ότι έσωζε τους γονείς της
νυμφευομένη τον Τούρκον∙ του λοιπού η σκληρά αύτη παραμυθία της συνειδήσεως
εξέλιπε. Τότε εν τη αδημονία της ανεμνήσθη τον σώφρονα και καλόν εκείνον νέον,
όστις ήτο ο μνηστήρ της. Η μήτηρ της τη είχεν είπει ότι ούτος ευρίσκετο πλησίον
του Χρήστου Μηλιόνη. Η ανάμνησις φέρει την ανάμνησιν και τότε η Βάσω ενθυμήθη
μετά στοργής τον αγαθόν και ανδρείον εκείνον καπετάνιον, τον νονόν της, ον είχε
γνωρίσει ότε ήτο μικρά την ηλικίαν. Ω, να ήτο δυνατόν να έζη υπό την προστασίαν
του, να ήτο δυνατόν να καταφύγει εις μέρος τι, εις γωνίαν τινά της γης, εις
έρημόν τινα τόπον, όπου να εκτείνεται η προστάτις σκιά του μεγαλωνύμου εκείνου!
Και η εικών αύτη τοσούτον ποθητή παρέστη εις τους νοερούς οφθαλμούς της
νεάνιδος, ώστε παρ’ ολίγον θα επίστευεν εις το δυνατόν της πραγματικής
εκτελέσεως. Όπως εν ονείρω η απόστασις του ποθουμένου από του ποθούντος
παρίσταται τόσον βραχεία, ώστε συνήθως συγχέεται, ούτως εν τω δυστυχεί βίω, εν
τη στυγνή πραγματικότητι, πιστεύει ο εγρηγορώς και ονειροπολών ότι δι’ ενός
άλματος δύναται να φθάσει εις το ποθούμενον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ ότε η
πρώτη έξαψις παρήλθεν, η νεάνις, περιελθούσα εις την ψυχράν και περιεσκεμμένην
κατάστασιν του δυστυχούντος και μη θέλοντος ν’ απελπισθεί, ήρχισε να σκέπτηται
επιμόνως περί της εκτελέσεως του σχεδίου τούτου. Είχεν ήδη προσελκύσει την
συμπάθειαν της Μαύρης Φατμάς, παρ’ ης εδιδάχθη πολλά πράγματα και ικανάς
τουρκικάς λέξεις. Προσέτι έμαθε παρ’ αυτής ότι οι Τούρκοι έμελλον να
εκστρατεύσωσιν όσον ούπω κατά του νονού της, έμαθε και την ημέραν καθ’ ην
έμελλε να ορμηθεί εξ Άρτης η εκστρατεία. Όσον διά τα κλειδία των θυρών, των τε
ένδοθεν και των μεταύλων, η Μαύρη, ήτις ηγάπα πολύ το χασίς και <το>
όπιον, δεν επολυπραγμόνει και τα άφηνεν όπου ήθελε τύχει. Υπελείπετο να
προμηθευθεί η Βάσω ένα ιματισμόν, μίαν πιστόλαν και έν γιαταγάνι του Χαλήλ αγά
και τούτο δεν ήτο πολύ δύσκολον. Ο αγάς άφηνε συνήθως τα ενδύματά του, το
σελάχι του και τα όπλα του εις τους γυναικωνίτας. Αγνοείται αν έπραττε τούτο
κατά τύχην ή επίτηδες προς εκφοβισμόν των γυναικών. Η Βάσω μαθούσα ότι την
επαύριον έμελλεν η εκστρατεία να εκκινήσει, περιεβλήθη τα ενδύματα και τα όπλα
του αγά, ήρπασε τας κλείδας της Φατμάς και έγινεν άφαντος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η δύστηνος
κόρη έτρεμεν όλη, πράττουσα ταύτα. Εν τούτοις ο σκοπός της δεν ήτο να μεταβεί
εις το λημέρι του νονού της, πολύ απείχε του να σκεφθεί τούτο. Ήθελε μόνον να
πορευθεί μακράν της Άρτης και πλησίον εις τα κατατόπια του κλέφτου. Η καλλίστη
δε προς τούτο ευκαιρία ήτο ν’ αναμειχθεί μετά των Τούρκων ως είς αυτών και ν’
απομακρυνθεί. Το λυκαυγές της πρωίας θαυμασίως εβοήθει τους σκοπούς της, ουδείς
την εγνώριζεν, ουδείς ηδύνατο ευθύς να υποπτεύσει το φύλον της. Εν τούτοις
έτρεμε και ότε υπερέβη τον ουδόν του χαρεμίου και επάτησεν εις το έδαφος της
οδού, είχε ματαμεληθεί ήδη. Επεθύμει να επιστρέψει οπίσω, αλλ’ εφοβείτο μη
πάθει χειρότερα. Εάν την έβλεπέ τις εκ των αντιζήλων της εν τω χαρεμίω, θα την
κατήγγελλεν εις τον αγάν και πώς να εξηγήσει τότε το αλλόκοτον διάβημά της;
Όλοι έμελλον να την εκλάβωσιν ως παράφρονα ή ως ένοχον συνωμοτούσαν κατά της
ζωής του εφέντη. Έκαμε το σημείον του σταυρού και προέβη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ότε ο στρατός
απεμακρύνθη εκ της πόλεως και η Βάσω ανέπνευσε τον αέρα του βουνού, ανέλαβε
θάρρος. Το στήθος της πρώτην φοράν εισέπνεεν ελευθέρως και η καρδία της
εσκίρτα. Αλλά μετά την ανατολήν του ηλίου, ότε τινές των αγάδων ήρχισαν να την
κοιτάζωσι μετά περιεργείας, πάλιν εφοβείτο. Προσεπάθει ν’ αποκρύπτει όσον
ηδύνατο το πρόσωπόν της από των αδιακρίτων βλεμμάτων, έφερε δε και το σαρίκιον
πυκνώς και αδεξίως, περιτετυλιγμένον περί την κεφαλήν. Αλλ’ ότε η συνοδεία
έφθασεν εις τον πρώτον σταθμόν και αντήχησε το προκηρυχθέν υπό του Κλεισούρα
πρόσταγμα, τίς των πιστών μουσουλμάνων ήθελε να προέλθει ως διαγγελεύς, κομίζων
επιστολήν προς τον Χρήστον Μηλιόνην, η Βάσω ούτ’ εσκέφθη ούτ’ εδίστασεν αλλ’
άμα ακούσασα την λιγύφθογγον μολπήν του κήρυκος (όστις κατά το τουρκικόν έθος
ανέβη επί δένδρου και ερραψώδησε κατά τον ασιατικόν τρόπον τας λέξεις), έσπευσε
να παρουσιασθεί πρώτη και μόνη αυτή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εκείνο όπερ
την εξέπληξεν, ήτο η αυθόρμητος πρόσοδος και δευτέρου εθελοντού και πολλώ
μάλλον η παρ’ αυτού διαβεβαίωσις ότι εγνώριζεν αυτήν. Εις μάτην η Βάσω
εβασάνισε την μνήμην της, ουδαμού είχεν ιδεί τον άνθρωπον εκείνον. Έπειτα ούτος
τη εφάνη τόσον παράδοξος, τόσον αλλόκοτος, ώστε ηπόρει και αυτή τί να
πιστεύσει. Προκριτώτερον θα ήτο δι’ αυτήν, αν και ήτο δειλή ως νεαρά γυνή και
άπειρος, ν’ απήρχετο μόνη εις την αποστολήν εκείνην. Δεν εγίνωσκε τας οδούς,
αλλ’ όμως ήρκει ν’ απομακρυνθεί από της στρατιωτικής συνοδείας και ο τελευταίος
δεσμός διερρήγνυτο. Η αμηχανία αύτη, η εκ της απειρίας και της δειλίας
απορρέουσα, ουδέν θα ήτο απέναντι της αγαλλιάσεως, ην θα εποίει αυτή η από των
Τούρκων απομάκρυνσις, αλλ’ η παρουσία του αγνώστου εκείνου ήτο ως προέκτασις
των συνεχόντων αυτήν δεσμών. Πας άνθρωπος θα ησθάνετο αυτόματον ορμήν
ευγνωμοσύνης προς τον απροσδόκητον συνήγορον, όστις θα προσήρχετο ούτως αρωγός
και επίκουρος της παραβόλου επιχειρήσεως αυτού. Αλλ’ εις ην θέσιν ευρίσκετο η
Βάσω, το πράγμα είχεν άλλως. Αυτή εζήτει μόνον ν’ απομακρυνθεί από των εξ
ανάγκης συνοδοιπόρων της, αναλογιζομένη ότι τα μέλλοντα δεν ηδύναντο να είναι
χείρονα των παρελθόντων. Δεν την έμελε τί ήθελεν απαντήσει καθ’ οδόν, ουδέ πώς
έμελλε να οδοιπορήσει εις αγνώστους τόπους. Ήρκει ν’ απαλλαχθεί της απεχθούς
παρουσίας των συνοδοιπόρων της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τα μετά ταύτα
διηγήθημεν εν τοις έμπροσθεν κεφαλαίοις. Έν μόνον οφείλομεν να προσθέσωμεν.
Αφού ο Καμπόσος προέβη εις την αλλόκοτον εκείνην και απίστευτον εξομολόγησιν,
ήτις ηδύνατο ν’ ανορθώσει τας τρίχας της κεφαλής της ακροωμένης, αν δεν τας
περιέσφιγγε το σαρίκιον, αφού απέτυχεν εις την απόπειραν του ν’ αναγκάσει αυτήν
να τω ανακοινώσει τας ιδίας αυτής γνώμας, τελευταίον η Βάσω δεν παρέλιπε ν’
απευθύνει προς αυτόν μίαν ερώτησιν, την εξής:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Δε μου λες,
γιατί θέλησες, να ’ρθείς μαζί μου εις αυτόν το δρόμο;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Καμπόσος
εδίστασε μικρόν, πριν ν’ απαντήσει. Τέλος είπεν:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είδα που ήταν
ανάγκη. Οι αγάδες δεν ήθελαν να πάνε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η απάντησις
αύτη δεν ήτο βεβαίως συμπερασματική δι’ άνθρωπον δυσκόλως πειθόμενον. Η Βάσω
απηύθυνε και δευτέραν ερώτησιν:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και γιατί
είπες ψέματα ότι μ’ εγνώριζες; Με είχες ξαναϊδεί ποτέ;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Το έκαμα διά
να σε γλιτώσω από την μπερδεψιά εκείνην, είπεν ο Καμπόσος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ίσως αι δύο
αύται απαντήσεις πόρρω απείχον της αληθείας. Αλλά πιθανώς δεν είχεν ο άνθρωπος
εκείνος ακριβή συνείδησιν των αφορμών, αίτινες ώθησαν αυτόν εις το διάβημα. Το
κατ’ εμέ, νομίζω ότι το φύσει ραδιουργικόν και κατοπτευτικόν πνεύμα του
ανθρώπου τούτου, ήτο το μόνον κινήσαν αυτόν αίτιον ίνα προσέλθει αυθόρμητος εις
την παράβολον εκείνην αποστολήν. Ο σκοπός του ήτο ίσως να κατασκοπεύσει τας
θέσεις και τα ταμπούρια των κλεπτών και να πωλήσει εις τους Τούρκους
μεγαλυτέραν δούλευσιν ή όση συνίστατο εις τα κόμιστρα και εις την εγχείρισιν
της επιστολής.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ίσως προσέτι
θα ερωτήσωσιν οι αναγνώσται ημών, ποίαν αφορμήν είχεν ο Καμπόσος να διηγηθεί
προς τον άγνωστον αυτώ νέον ούτω προχείρως την ιστορίαν του; Πρόσωπον τοιούτον
ως πρώτην αρετήν έπρεπε να έχει την εχεμυθίαν και την κρυψίνοιαν. Τούτο είναι
αληθές. Αλλ’ ουδέν συμφέρον είχεν ο άνθρωπος ούτος ν’ αποκρύπτει από των
Τούρκων την ιστορίαν του∙ τουναντίον είχε συμφέρον να καθιστά αυτήν φανεράν. Η
άκρα νεότης και η συμπαθής μορφή του νομιζομένου Τούρκου τω ενέπνευσεν
εμπιστοσύνην. Ουδεμίαν αφορμήν είχεν απ’ αρχής να υποπτεύσει ότι το σχήμα, όπερ
έφερεν εκείνος, ήτο πλαστόν. Άλλως τόσω προθυμότερον έκλινεν εις το να
διηγείται την ιστορίαν του προς πάντα μουσουλμάνον, όσω ησθάνετο είδός τι
υπερηφανίας διηγούμενος αυτήν. Μηδείς απορήσει διά τούτο. Ο άνθρωπος ούτος
εσεμνύνετο διότι κατόρθωσε δήθεν να λύσει πρόβλημα άλυτον προ αυτού, το να
είναι Τούρκος χωρίς ν’ αλλαξοπιστήσει. Έτρεφε δε βαθείαν περιφρόνησιν προς
πολλούς άλλους Ρωμιούς του τότε χρόνου, οίτινες ουδέν κατόρθωσαν εξομόσαντες.
Πάς εξωμότης έπαυε να είναι Χριστιανός, αλλά δεν εγίνετο και Τούρκος, διά το
φύσει αδύνατον του πράγματος. Ο τοιούτοι δε άνθρωποι κατήντων εις οικτράν και
γελοίαν θέσιν, διότι ούτε οι Χριστιανοί τους ήθελον πλέον ως Χριστανούς ούτε οι
Τούρκοι τους εδέχοντο ως Τούρκους. Αλλά τούτο πάσχουσι και άλλοι πολλοί…<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /><br /><br /></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΗ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Ο Πευκόρραχος,
όστις μεθ’ όλον το δυσκίνητον αυτού είχε κατέλθει από του βράχου, έσπευσε να
συλλάβει τον Καμπόσον και δεν είχε σκοπόν να τον αφήσει. Τον περιέσφιγξε δε
τόσον πολύ με τας οζώδεις χείρας του, ώστε ο ατυχής εκείνος ουδ΄ απεπειράθη να
του δαγκάσει τους δακτύλους, ως θα έπραττεν εις πάσαν άλλην περίστασιν, αν τον
περιέσφιγγον απαλότεραι χείρες. Ο Πευκόρραχος και ο Γκαβόχηνας, ο πιστός φίλος
αυτού, ον δεν επαρουσιάσαμεν ακόμη εις τους αναγνώστας, δεν διέπρεπον επί
ευκινησία μεταξύ των συντρόφων των, αλλ’ όσον διά το ταμπούρι ήσαν βράχοι
ακλόνητοι και ουδέ μοχλός δεν ηδύνατο να τους εκριζώσει. Μετά της αυτής
καρτερίας, μεθ’ ης ο Πευκόρραχος ηδύνατο να φυτευθεί επί κρημνώδους σκοπιάς και
να φυλάξει εκεί ταμπούρι ώραν την ώραν, υποφέρων τον καύσωνα της ημέρας και τον
παγετόν της νυκτός, μετά της αυτής ακάμπτου ισχυρογνωμοσύνης, αν εκράτει άπαξ
εις την χείρα του λείαν τινά, άγραν, λάφυρον, πλιάτσικο, ας ήτο τούτο
άνθρωπος ή πράγμα, θηρίον ή βουνόν, δεν θα επείθετο ποτέ να το αφήσει, αλλ’ αν
του έκοπτες την μίαν χείρα, με την άλλην θα το εβάσταζεν, αν και τας δύο, θα το
συνελάμβανε με τους οδόντας. Τοιαύτην σπανίαν αρετήν όλοι οι κλέφται δεν
ηδύναντο να έχωσιν, αλλ’ είχον άλλος άλλην. Ο Πετρίτης, φερ’ ειπείν, είχε μάτι,
ηδύνατο να διακρίνει από τεσσάρων μιλίων αποστάσεως, όχι μόνον αν ήτο Τούρκος ή
Χριστιανός, αλλά την τρίχωσιν της φλοκάτας, το χρώμα του σελαχίου και την
στιλπνότητα του οπλισμού. Ο Όρνιος είχε πόδι, ηδύνατο να τρέξει απνευστί
πεντήκοντα μίλια εις επτά ώρας και τούτο χωρίς ν’ αναπαυθεί, χωρίς να
σταματήσει, χωρίς να διψήσει. Ο Ξυπνητήρας είχεναυτί, ηδύνατο ν’ ακούσει από
οκτακοσίων βημάτων θρουν, πνοήν, ψίθυρον, μορμυρισμόν, αναστεναγμόν. Ο
Σαΐτας είχε χέρι, ηδύνατο να εκσφενδονήσει εις απόστασιν βολής
καρυοφυλλίου βαρύν λίθον και την χείρα δεν την έβλεπες, εστροφοδινείτο ως φτερωτή,
ως τροχός νερομύλου, ουδέ τον λίθον έβλεπες, τον δούπον της πτώσεως ήκουες
μόνον∙ τέλος ο Τσιντζούρας, ελλείψει άλλου ωφελιμοτέρου προτερήματος, είχε τραγούδι,
έκρουε την λύραν μετά δεξιότητος και εν απουσία συγχορευτού, επιάνετο από ένα
σχοίνον κι εχόρευεν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αφού ο
Πευκόρραχος συνέλαβε καλώς τον άνθρωπόν του, έβαλε μίαν κραυγήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Καραούλι!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η λέξις αύτη,
ήτις εσήμαινεν ό,τι επί των εμπορικών πλοίων μας η κραυγή σκάντζα βάρδια! και
εις την στρατιωτικήν υπηρεσίαν το επιφώνημα αλλαγηή! έμελλε ν’
αφυπνίσει τους κοιμωμένους κλέφτας, αν δεν είχον εξεγερθεί ούτοι ήδη εκ της
προλαβούσης εκπυρσοκροτήσεως. Έξ ή οκτώ εκ τούτων, καταλιπόντες θερμάς τας
φλοκάτας των, είχον συρρεύσει ήδη εις την σκηνήν, καθ’ ην στιγμήν ο Πευκόρραχος
εξέπεμπε την κραυγήν ταύτην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι είναι; Τι
τρέχει;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ουδείς απήντα
εις τας ερωτήσεις ταύτας. Ο μεν αγαθός Πευκόρραχος ουδέ γρυ ενόει εκ των
συμβαινόντων, ο δε Νίκος χωρίς να χάσει καιρόν είχε σχίσει την λευκήν ακόμη
φουστανέλλαν του και προσεπάθει να περιδέσει το τραύμα της Βάσως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Φέρετε φως!
έλεγε∙ ανάψετε δαδί, παιδιά!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Οι κλέφται δεν
ήσαν αδιάκριτοι και δεν επέμενον να μάθωσι τα αγνοούμενα. Είς αυτών εξετέλεσε
την επιθυμίαν του Νίκου και ήναψε διά πυρολίθου θρυαλλίδα. Εφωτίσθη τότε το
ωχρόν και ξανθόν πρόσωπον της νεάνιδος, ήτις την στιγμήν εκείνην είχεν
απορρίψει από της κεφαλής την κίδαριν και
εφάνησαν οι βόστρυχοι της κόμης της περί τον λαιμόν. Αλλ’ ο Νίκος δεν έβλεπε το
πρόσωπον, προσείχεν εις την πληγήν του βραχίονος. Ευτυχώς δεν ήτο βαθεία αύτη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Το πρόσωπον το
έβλεπον οι κλέφται. Τους εφάνη δε ως ακτίς σελήνης κατά την ασέληνον εκείνην
νύκτα, ως σταγών δρόσου εις την τραχείαν εκείνην ερημίαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Από του νεαρού
τούτου προσώπου, του πλασθέντος διά να είναι φαιδρόν και όμως φέροντος ήδη ίχνη
δακρύων περί τους οφθαλμούς, η προσοχή των εστράφη προς το άλλο εκείνο
σκυθρωπόν και απαίσιον πρόσωπον, το του Καμπόσου. Κατ’ αρχάς είς των κλεφτών
εύρε πρόχειρον εξήγησιν της απορίας του, ην και ανεκοίνωσε προς ένα των
συντρόφων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ξέρεις, θα
την έκλεψεν αυτός ο Τούρκαλος κι αυτή είναι Ρωμιοπούλα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εις την
υπόνοιαν ταύτην, οι κλέφται ήρχισαν να ρίπτωσιν απειλητικά βλέμματα προς τον
ατυχή Καμπόσον και ο Όρνιος, είς των συνδραμόντων κλεφτών, ήτο έτοιμος να τον
κατασπαράξει. Αλλ’ ο Πευκόρραχος έκραξε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ξυπνήσετε τον
καπετάνιο, μη κάνετε λωλαμάρες. Εκείνος θ’ αποφασίσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και ταύτα
ειπών περιέσφιγξε τόσον σφοδρώς τους δύο βραχίονας του Καμπόσου, ώστε ο
δυστυχής επόνεσε και αφήκε γογγυσμόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Την γνώμην του
Πευκόρραχου παρεδέχθησαν πάντες άνευ αντιρρήσεως.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΙΘ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Δι’ ολίγων
έσπευσε να εξηγήσει η Βάσω εις τον έκπληκτον Χρήστον Μηλιόνην τα κατά τον
Καμπόσον. Ο επιτήδειος ούτος άνθρωπος είχε καταγγείλει αυτός εαυτόν. Η τύχη τω
είχε στήσει τοιαύτην παγίδα, οίαν ουδέ ο δεινότατος των θηρευτών κατόρθωσέ ποτε
να παρασκευάσει. Τα περί της ιδίας αυτής τύχης υπεσχέθη η νέα να διηγηθεί την
επαύριον. Προσεκλήθη ο ηλικιωμένος κλέφτης Γκαβόχηνας, ο πιστός σύντροφος του
Πευκόρραχου, όστις δεν ήτο αδέξιος χειρουργός και ανεδέχθη να θεραπεύσει την
πληγήν της. Ο Νίκος δακρύων τους οφθαλμούς, εζήτει συγγνώμην και δεν
παρηγορείτο, διότι αυτός ήτο ο αίτιος του δυστυχήματος. Η κόρη τον ώκτειρε και
δεν έσπευσε να τω είπει ότι αυτή μάλλον έμελλε να επικαλεσθεί την συγγνώμην
του.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Την επαύριον η
Βάσω συνδιελέχθη κατ’ ιδίαν μετά του καπετάνου και διηγήθη προς αυτόν κατά
πλάτος όσα είχε να διηγηθεί. Ο κλέφτης την συνεβούλευσε να μη είπει τι εις τον
Νίκον επί του παρόντος και τη υπεσχέθη να την πέμψει εις ασφαλή τόπον. Προσέτι
ανεδέχθη ο Χρήστος να γίνει εγγυητής και μεσίτης υπέρ αυτής, όπως τύχει της
πατρικής συγγνώμης.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η νέα ησθάνθη
βάλσαμον παραμυθίας εις την καρδίαν της, απέτεινεν αιδήμον και σοβαρόν μειδίαμα
προς τον Νίκον και την επομένην νύκτα μετέβη εις την πλησιεστέραν έπαυλιν,
συνοδευομένη υπό των δύο χωρικών, ους τη είχε δώσει ως οδηγούς ο ανάδοχός της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Πριν
αναχωρήσει, η Βάσω ετόλμησε να ζητήσει μίαν μεγάλην χάριν παρά του νονού της.
Μετενόησεν, είπε, διότι παρέδωκεν εις χείρας των, τον ατυχή εκείνον άνθρωπον,
όστις υπήρξε συνοδοιπόρος της και οδηγός της εις την πορείαν. Άνευ αυτού, πώς
θα εύρισκε το λημέρι των κλεφτών; Δεν ήθελε το κακόν του, είχεν σκοπόν την
τελευταίαν στιγμήν, ευθύς ως ανεκάλυπτε το λημέρι, να τω είπει να φύγει. Ότε
αντήχησεν η εκπυρσοκρότησις, ηγνόουν αμφότεροι ότι ευρίσκοντο τόσον εγγύς εις
τα ταμπούρια, ο δ’ αιφνίδιος εκείνος πυροβολισμός, η έκπληξις, ο φόβος και το
βόλι, το οποίον έπληξε τον βραχίονά της, την έκαμαν να παραμιλεί και ενόμισε
την στιγμήν εκείνην ότι είχε χρέος να παραδώσει τον συνοδοιπόρον της.
Τεταραγμένη εισέτι, διηγήθη την ιστορίαν του εις τον νονόν της και εις τον
Νίκον, αλλ’ ευθύς μετ’ ολίγον μετεμελήθη. Ακούσας ταύτα, ο Μηλιόνης ουδέν
βέβαιον τη υπεσχέθη, αλλ’ όμως είπεν ότι θα φροντίσει να του δώσει του Καμπόσου
ό,τι πρέπει. Η απάντησις αύτη δεν καθησύχασε την νεάνιδα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η τύχη του
Καμπόσου έμελλε ν’ αγνοείται διά πολύν καιρόν, εάν ο Όρνιος, όστις είχεν
ισχυράν μνήμην, δεν διηγείτο ακολούθως προς ένα των συντρόφων του την περί
τούτου ιστορίαν, ην και ημείς μεταγράφομεν ενταύθα προς πληροφορίαν των
ημετέρων αναγνωστών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εις δύο
ανθρώπους έπεσεν ο κλήρος ν’ αναδεχθώσι το βάρος του ανθρώπου εκείνου, εις τον
Σαΐταν και εις τον Όρνιον. Και ούτος μεν ευρίσκετο εις την άγνοιαν περί του τί
έμελλον να τον κάμωσιν, ο δε Σαΐτας, ευτυχέστερος, είχε λάβει άμεσον πρόσταγμα
παρά του καπετάνου ότι όφειλον ν’ απαλλαχθώσι του φορτίου αυτού. Ο Σαΐτας δεν
εφάνη εχέμυθος και ίσως διά να δείξει ότι έχει την εμπιστοσύνην του αρχηγού,
τον επρόδωσε καθ’ οδόν, ενώ επορεύοντο και ούτως ήλθεν εις θέσιν και ο Όρνιος,
ώστε να μη βαδίζει εις το σκότος. Ο καπετάνος είχε διατάξει να τον χαλάσωσιν,
αυτόν τον μακαρίτην. Και δεν ήτο εύκολον το πράμα, ως φαίνεται. Ήτον εφτάψυχος αυτός
οκαλοκόκκαλος. Ο Όρνιος έμελλε να τον δέσει οπισθάγκωνα επί στελέχους ελάτης,
αλλ’ ενώ ο Όρνιος ητοίμαζε το σχοινίον, δεν ηξεύρω πώς, εδοκίμασεν εκείνος να
το στρίψει. Ευτυχώς ο Μηλιόνης είχε προβλέψει, ως φαίνεται, την ενδεχομένην
ταύτην περίπτωσιν και ίσως διά τούτο διόρισε τον Όρνιον μέλος της αποστολής
εκείνης. Ο Όρνιος είχε τας καλυτέρας κνήμας, ως είναι γνωστόν, και το έβαλεν ευθύς εις
τα πόδια. «Άπλωνα τη χέρα μου, κι εχανόταν από μπροστά μου. Ο Σαΐτας είχε
μείνει παραπίσω, εντρέπομουν να τον φωνάξω, για να μη χάσω το νάμι μου.
Έφευγε σαν ίσκιος, ακόμα άλλος δεν μου παραβγήκε. Να μην ήμουν Όρνιος, αν δεν
τον έφτανα. Δυο, τρεις ποδαριές και τον αδράχνω. Σ’ ετσάκωσα, σ’ έχω,
σ’ έφαγα. Τον απιθώνω απάνω σ’ έναν όχτο, τον αρχινώ στες διπλαργιές.
Τον τραβάω πίσω, τον παγλαρώνω στον
έλατο, τον σφίγγω, τον ζαμακώνω,
τον διπλοσταυρώνω∙ όμορφος είσαι, κάτσε δω να σε καμαρώσω». Ενταύθα έληξε το
έργον του Όρνιου, ο Σαΐτας όφειλε να κάμει και αυτός το χρέος του. Ο Σαΐτας
όπλισε με υπερμεγέθη λίθον την σφενδόνην του, έστη εις απόστασιν διακοσίων
βημάτων από του δεσμώτου και ήρχισε να κάμνει γυμνάσια. Την πρώτην φοράν
περιέστρεψε δωδεκάκις την σφενδόνην περί την κόμην του με απίστευτον ταχύτητα.
Αντήχησεν η δόνησις της σφενδόνης, ο <δε> ατυχής κατάδικος έκλεισεν
αυτομάτως τους οφθαλμούς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αλλ’ είχεν
άδικον να βιάζηται. Ο Σαΐτας δεν τον εσκόπευσεν, αλλά προσεποιήθη ότι του
έφυγεν ο λίθος και τον έρριψε μακράν, οπίσω της κεφαλής του. Ο Καμπόσος
ανέπνευσεν. Ο Όρνιος έβλεπεν ατενώς. Ο Σαΐτας ενέβαλε δεύτερον λίθον εις την
σφενδόνην και ήρχισε την αυτήν άσκησιν. Η περιστροφή υπήρξε την φοράν ταύτην
ανετοτέρα και βραδυτέρα. Τέλος ο λίθος εξετοξεύθη και πεσών εις το δένδρον, εφ’
ου ήτο δέσμιος ο Καμπόσος, εκτύπησεν άνωθεν της κεφαλής του καταδίκου, δύο ή
τρεις παλάμας υπεράνω αυτής. Ο λίθος κρούσας εκ πλαγίου τον φλοιόν του δένδρου
ανεκόπη και κατέπεσεν εγκαρσίως, έψαυσε τον ώμον και τον βραχίονα του καταδίκου
και κατεκυλίσθη εις τους πόδας του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Καμπόσος δεν
είχε προφέρει ουδέ λέξιν αλλά την φοράν ταύτην αγανακτήσας, ανέκραξε:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Μη με
βασανίζετε, βρε παιδιά∙ θα με σκοτώστε, σκοτώστε με.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τώρα σου
δείχνω, απήντησεν ο Σαΐτας χωρίς να συγκινηθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Όσον διά τον
Όρνιον, ούτος ήτο, φαίνεται, ευαίσθητος και ήρχισε να τον οικτείρει. Αλλ’ η
περιέργειά του, όπως ίδει το τέλος του αλλοκότου τούτου πειράματος, καθ’ ό ο
Σαΐτας επεθύμει, ως φαίνεται, ν’ αναπτύξει όλην την περί τον χειρισμόν της
σφενδόνης επιτηδειότητά του, ήτο μεγαλυτέρα του οίκτου ον ησθάνθη και δεν ικέτευσεν
υπέρ του καταδίκου. Ο Σαΐτας έσπευσε να βάλει εις πράξιν την απειλήν του. Την
φοράν ταύτην ο δύστηνος κατάδικος έβλεπε τον θάνατον με τους ιδίους του
οφθαλμούς. Είδε τον Σαΐταν κύπτοντα προς την γην, τον είδεν αναζητούντα και
εκλέγοντα τον λίθον, τον είδε θέτοντα τον λίθον εις την σφενδόνην. Είτα ήρχισεν
ούτος να περιστρέφει αυτήν κατά το σύνηθες. Ο Καμπόσος έκλεισε τους οφθαλμούς.
Μετά μίαν στιγμήν ο λίθος εκείνος θα συνέτριβε το κρανίον του. Τετέλεσται, δεν
υπήρχε πλέον έλεος δι’ αυτόν επί της γης ταύτης. Τότε ήρχισε να ψιθυρίζει το Μνήσθητί
μου Κύριε, και μόλις θα είχε καιρόν άπαξ να το απαγγείλει, το βλήμα
εξεσφενδονίσθη γοργόν και ελθόν έπληξε το πρόσωπον του καταδίκου. Αλλ’ ω θαύμα!
Ο φαινόμενος λίθος ήτο βώλος γης και διερράγη εις μικρά τεμάχια. Ο κατάδικος
ησθάνθη τρομερόν πόνον εις τας γνάθους, ετυφλώθη σχεδόν τους οφθαλμούς εκ της
κόνεως, αλλ’ έμεινε σώος και υγιής. Τότε ο Σαΐτας διέταξε τον Όρνιον να υπάγει
να τον λύσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο κλέφτης
έμεινεν απορών και εκοίταζεν άφωνος τον σύντροφόν του. Ούτος δ’ επανέλαβε την
διαταγήν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Αμ’ τότε;
Γιατί κάμαμε τόσον κόπο; είπεν ο Όρνιος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κάμε ’κείνο
που σου λένε, τω απήντησεν ο Σαΐτας αυστηρώς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο ατυχής
Όρνιος έσπευσε να υπακούσει, αν και δεν ενόει πλέον τίποτε. Έλυσε τον Καμπόσον
και προσήγαγεν αυτόν προς τον Σαΐταν, όστις εκάθητο αντικρύ πλήρης σοβαρότητος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Να φχαριστάς
τον καπετάνο, μωρέ, τω είπεν ούτος∙ το κέφι το δικό μου ήταν να σε χαλάσωμε, μα
ο καπετάνος είπε να σε φοβερίξωμε μονάχα. Άμε καλιά σου και ξέρε το, μωρέ, πως
να σ’ ευρώ στην πλώρη μου δεν σου το χαρίζω. Τώρα το έκαμα για χατίρι του
καπετάνου μου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Καμπόσος το
έβαλεν εις τα πόδια και ουδ’ εστράφη οπίσω να ίδει τι έμελλε να συμβεί. Λέγεται
ότι τω έμεινεν έκτοτε πάθησίς τις διά βίου, συνεχής βόμβος εις τα ώτα του. Ήτο
η ιαχή της περιφήμου σφενδόνης.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>Κ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Μετ’ ολίγας
ημέρας η κλαγγή των ξιφών, η βροντή των καρυοφυλλίων ηκούσθη όπισθεν των ορέων,
εις απόστασιν πέντε ή έξ ωρών πορείας από της τοποθεσίας Ζυγουριάς, του
στρατοπέδου του Χρήστου Μηλιόνη.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Δύο γυναίκες
εξελθούσαι λίαν πρωί εκ της κώμης των, μετέβανον εις την πηγήν όπως γεμίσωσιν
ύδατος τας στάμνους. Εξαίφνης ετρόμαξαν ακούσασαι ευκρινώς κρότον τουφεκισμών.
Ο άνεμος έπνεε σφοδρώς εκ των ορέων και η ηχώ των πυροβολισμών εφέρετο επί των
πτερύγων του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η μία των
γυναικών τόσον κατεπλάγη, ώστε έρριψε την στάμνον της κατά του εδάφους και
εστράφη να επιστρέψει εις το χωρίον της. Η άλλη την εγκαρδίωσεν ειπούσα ότι από
το μπουμπουνητό φαίνεται ο πόλεμος να είναι μακριά και δεν έπρεπε τόσον να
φοβήται.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και βεβαίως εξ
αρχής τολμηρά πρέπει να ήτο η γυνή αύτη, ήτις είχε πείσει την άλλην, την
σύντροφόν της, να πορευθώσιν πριν ανατείλει ο ήλιος εις την πηγήν. Από τεσσάρων
ή πέντε μηνών φόβος είχε διαδοθεί εις τα πεδινά χωρία, ως εκ της εκστρατείας
των Τούρκων κατά του Χρήστου Μηλιόνη. Η προστάτις πτέρυξ του ανδρείου μαχητού
εξετείνετο εις όλας τας ορεινάς κώμας, όπου και άλλως δεν ήσαν δειλοί οι
άνθρωποι, αλλ’ η σκιά αυτής δεν ηδύνατο να φθάσει και μέχρι των πεδινοτέρων
χωρίων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ως εκ του
φόβου τούτου, επήλθεν απραξία εις τας γεωργικάς εργασίας, ώχετο η ευκολία της
συναλλαγής και διά τούτο ο λαός εδυστύχει. Η κατάστασις δε αύτη έμελλε, κατά τα
φαινόμενα, να παραταθεί επί μακρόν χρόνον, διότι ο Μουχτάρ Κλεισούρας δεν είχε
σκοπόν να συγκρουσθεί προς τους κλέφτας. Αλλ’ ο Χρήστος Μηλιόνης, αν και είχε
καλά ταμπούρια εις τας κορυφάς των βουνών, δεν ηγάπα να μένει
κεκλεισμένος εκεί επ’ αόριστον χρόνον. Οσημέραι η ένδεια του λαού καθίστατο
δεινότερα και αυτοί οι κλέφται έμελλον πιθανώς ν’ απορήσωσι των επιτηδείων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Οι λόγοι ούτοι
έπεισαν τον Χρήστον Μηλιόνην να κάμει έξοδον…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Πρωίαν τινά
του Μαΐου επανήλθον εις το λημέρι του Χρήστου οι δύο μονόματοι, ους είχε
στείλει προ δύο ημερών, ίνα κατασκοπεύσωσιν. Ήσαν δε ούτοι ο Πετρίτης και ο
Ξυπνητήρας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τι
αγροικήσατε; τους ηρώτησεν ο αρχηγός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τίποτα,
καπετάνο, όλο και ζαγάρια, απήντησεν ο Πετρίτης. Κανένας τους δεν είναι
χαΐρικος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τους ζύγωσες
καλά;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Όλη μέρα τους
βίγλιζα. Κανένα χαλαλή απ’
αυτούς δεν είδα. Όλοι ζουλάπια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και συ,
Ξυπνητήρα;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τα ίδια,
καπετάνο μου. Δεν είναι για ντουφέκι αυτούνοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Άκουσες το
βρόντο τους;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τον άκουσα∙
ψοφίμικος κι αυτός. Κούφια έβαζε το ντουφέκι. Την μπαρούτη με το φτερό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Και τα
κατατόπια τους, Πετρίτη;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τρεις
αδρασκελιές.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τας εκθέσεις
ταύτας των κατασκόπων του δεν περιέμενε βεβαίως ο Χρήστος όπως αποφασίσει. Η
απόφασις της εξόδου από πολλού είχε γίνει παρ’ αυτού. Αλλ’ όμως και τα τόσον
αίσια πορίσματα των παρατηρήσεων των δύο τούτων κλεφτών δεν τον δυσηρέστησαν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Αφ’ εσπέρας
έδωκε διαταγήν να είναι έτοιμοι προς οδοιπορίαν οι άνδρες του άμα τη ανατολή
της εξαστέρου Πούλιας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΚΑ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Ότε οι κλέφται
είχον φθάσει εις τα σύνορα των Τούρκων, εις τόπον καλούμενον Λαγκόβα, μόλις
είχεν ανατείλει ο εωθινός αστήρ. Η δρόσος της πρωίας απέσταζεν από των φύλλων
και ο αρχηγός έπεμψε προς τους Τούρκους πολέμου κήρυκα. Και ο κήρυξ απελθών
προς τους Τούρκους είπε: -Με στέλνει ο Μηλιόνης, θα πολεμήσωμεν. Και ο αρχηγός
των Τούρκων, ο Μουχτάρ Κλεισούρας, απήντησε: -Δέχομαι τον πόλεμον. Την λέξιν
ταύτην δεν εξέφερεν ακεραίαν, η ημίσεια έμεινεν εις τον λάρυγγα. Ακούσας τούτο
ο Πάνος Μαυρομάτης ωχρίασε. Και ο Μουχτάρ Κλεισούρας ηρώτησεν αυτόν τι εφρόνει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και εκείνος
δεν είχε την δύναμιν ν’ απαντήσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και ο γέρων
Τοπτσής (ούτως ωνομάζετο ο κήρυξ) επέστρεψε προς τον Χρήστον Μηλιόνην, αναπολών
την παλαιάν νεότητά του και ζηλεύων τους νεοτέρους. Διότι πάλαι ποτέ ο Τοπτσής
ήτο πρωτοπαλίκαρον του Γυφτάκη και του Καλέμη, δύο περιβοήτων κλεφτών. Αλλ’ ήδη
είχε γεράσει και εξετέλει έργα κήρυκος. Την πρωίαν εκέινην ο γέρων Τοπτσής
ενθυμηθείς τους παλαιούς χρόνους εστέναξε. Και επανελθών προς τον Χρήστον Μηλιόνην
ανήγγειλεν ότι δέχονται την μάχην οι Τούρκοι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η πρώτη ακτίς
του ηλίου δεν επρόβαλεν ακόμη, και ροδίνη εφαίνετο η πρόδρομος του φαεινού
αστέρος ανταύγεια επί του στερεώματος. Ο Χρήστος Μηλιόνης διέταξε τους άνδρας
του να εφορμήσωσι κατά των εχθρών. Απερίγραπτος υπήρξεν η πρώτη ορμή των
επιτιθεμένων. Αι πρώται του ηλίου ακτίνες εφώτισαν τας πρώτας των ξιφών
ανελκύσεις και τα εωθινά των αηδόνων άσματα εσίγησαν βωβαθέντα υπό των πρώτων
του καρυοφυλλίου βροντών. Οι ρύακες του αίματος έρρευσαν παρά τας πηγάς των
υδάτων και αι οιμωγαί των πιπτόντων ανεμείχθησαν μετά των πνοών του ανέμου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Η πάλη μετ’
ανεκφράστου ορμής αρχίσασα, αμετάπτωτος ετηρήθη επί δύο ώρας. Οι άνδρες εκείνοι
ήσαν ακάματοι. Ο Χρήστος Μηλιόνης ηγείτο της εφόδου και επολέμει, ως συνήθιζε,
με διπλούν καρυοφύλλι, είς δε των πιστοτέρων ακολούθων του όπισθέν του
ιστάμενος εγέμιζε τον έν και παρελάμβανε το άλλο, εκείνος δε το εκένου και το
επέστρεφεν. Ο Σαΐτας ελύσσα, εφρύαττεν, έτριζε τους οδόντας και επυροβόλει. Ο
Πετρίτης εσκόπευε μετ’ απιστεύτου δεξιότητος και δεν έσπευδεν, αλλ’ εκοίταζεν
να ίδει αν επέτυχεν η βολή του. Ο Πευκόρραχος είχε φυτευθεί κατά την συνήθειάν
του όπισθεν βράχου και επυροβόλει αδιακόπως. Και αυτός ο Τοπτσής απέδειξεν ότι
δεν είχε γηράσει παρά πολύ. –Οι μονόματοι κλίνοντες το έν γόνυ προς
την γην, εσκόπευον, έβαλλον, εφόνευον. Η θέσις, ην κατείχον οι επί του λόφου
Τούρκοι, προχείρως οχυρωμένη, δεν ήτο αρκούντως ισχυρά. Μετ’ ολίγον ο Μουχτάρ
Κλεισούρας διέταξε την υποχώρησιν. Οι Τούρκοι δεν ήσαν πολλώ πλείονες των
κλεφτών, αλλ’ υπερείχον κατά την θέσιν. Πολλοί αυτών, μεθ’ όλην την αγέρωχον
διαβεβαίωσιν των δύο κατασκόπων του Μηλιόνη, έδειξαν μεγάλην ανδρείαν. Αλλ’
εκείνο, καθ’ ο ασυγκρίτως υπερείχον οι κλέφται, ήτο η περί το σκοπεύειν
δεξιότης. Σπανίως τις των μονομάτων ηστόχει του σκοπού. Οι Τούρκοι έρριπτον
ίσως διπλασίας βολάς ή όσας έρριπτον οι πολέμιοι, αλλά τα βόλιά των δεν
εύρισκον την κάκοψη σάρκα
του κλέφτη, κατά την φράσιν του Βαλαωρίτου. Ολίγον έτι και η θέσις των Τούρκων
έμελλε να κυριευθεί εξ εφόδου υπό των κλεφτών. Αλλά τότε απροσδοκήτως επήλθεν
υποτροπή τις θάρρους εις τας τάξεις των αμυνομένων, εις την μίαν τουλάχιστον
πτέρυγα αυτών, ης ηγείτο ο γνωστός ημίν Γιουσούφ Ιβραήμ. Ο Αλβανός ούτος
κατόρθωσε ν’ αναρριπίσει το θάρρος των περί αυτόν και ούτοι γενναίως αντέσχον,
ου μικράν ζημίαν προξενήσαντες εις τους κλέφτας. Δυσχερής και βραδεία, ως
φαίνεται, ήτο πάντοτε η έκβασις του κλεφτοπολέμου. Ενόσω διήρκεσε της
αντιστάσεως ταύτης το σθένος, πολλοί των Ελλήνων μαχητών έπεσον. Αλλά τότε ο
Χρήστος Μηλιόνης εφρύαξε και διέταξε κρατεράν έφοδον. Οι κλέφται εφόρμησαν εκ
των προμαχώνων των, πανταχόθεν δε ορμήσαντες περιεκύκλωσαν τους Τούρκους. Τότε
ετράπησαν ούτοι εις φυγήν. Ο Χρήστος διέταξε να τους καταδιώξωσι∙ το τουρκικόν
στράτευμα εσκορπίσθη εις τους τέσσαρας ανέμους…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ότε
ανεπαύθησαν μικρόν οι καταπεπονημένοι άνδρες, ο Μηλιόνης διέταξε να μετρηθώσι.
Δεκαεννέα έλειπον. Τραυματίαι ήσαν άλλοι τόσοι περίπου. Εκ των εγκρίτων κλεφτών
έπεσον ο Σαΐτας, ο Ξυπνητήρας, ο Πετρίτης και ο Γκαβόχηνας. Ο δε γηραιός
Τοπτσής έκειτο δεινώς τετραυματισμένος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τας απωλείας
του εχθρού υπελόγιζεν ο Μηλιόνης εις το ήμισυ σχεδόν του κατά προσέγγισιν
αριθμού των, ήτοι εις εξήκοντα. Τούρκοι νεκροί ευρέθησαν εις τα πέριξ κείμενοι
περί τους πεντήκοντα και τούτων οι πλείστοι έκειντο επίστομα, ως να ήθελον ν’
απευθύνωσι προς τον Αλλάχ το τελευταίον ναμάζι.
Ευτυχώς οι νεκροί εκ των κλεφτών ευρέθησαν όλοι ακέραιοι και ουδενός την
κεφαλήν είχον προφθάσει ν’ αποκόψωσιν οι Τούρκοι. Εάν τοιούτο τι συνέβαινεν, ο
Μηλιόνης ήτο έτοιμος να διατάξει δευτέραν καταδίωξιν, όπως αποσπάσει τας
κεφαλάς των συντρόφων του από των χειρών του εχθρού, σώζων αυτάς από της
ύβρεως. Ακολούθως οι κλέφται εκήδευσαν τους νεκρούς των μετά πάσης τιμής και
δώδεκα τελευταίοι πυροβολισμοί αντήχησαν εις τα όρη προς τιμήν των πεσόντων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><b>ΚΒ. </b></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16pt; line-height: 115%;">Ο Χρήστος
Μηλιόνης εξέφερε φοβεράν κραυγήν μανίας και αγανακτήσεως.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ο Θεός κι η
γη δεν το βαστά, ανέκραξεν∙ εμένα, εμένα τον αδελφοποιτό σου;…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Τούρκος
έμεινεν άφωνος και δεν ήξερε πώς να δικαιολογηθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Χρήστος δεν
κατεδέχθη να τον επιπλήξει περισσότερον, αλλά τω είπεν:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Εμπρός, τα
ντουφέκια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Είμαι
έτοιμος, απήντησεν ο άλλος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ήτο ο Τούρκος
Σουλεϊμάνης, ον είχομεν λάβει αφορμήν να επαινέσωμεν εις τας σελίδας της
διηγήσεως ταύτης. Αλλά τα όρια της αρετής και της κακίας είναι τοσούτον
δυσδιάκριτα εν τη ανθρωπίνη φύσει, ώστε οι νεότεροι εκ των φιλοσοφούντων είχον
δίκαιον ν’ ανακηρύξωσιν ως όλως ανωφελή και αυτήν την ψυχολογίαν κατόπιν της
μεταφυσικής. Ο Σουλεϊμάνης ήτο από παλαιού χρόνου πιστός φίλος του Χρήστου
Μηλιόνη. Ηδύνατο ούτος να τω εμπιστευθεί τα πάντα και αυτήν την τιμήν του,
τόσην εμπιστοσύνην είχεν εις τον Τούρκον εκείνον. Ο Χρήστος είχε πείσει
αγράμματόν τινα ιερέα να τους περάσει διά της αγίας ζώνης, ήτοι ν’ αναγνώσει
επ’ αυτών τας ευχάς της αδελφοποιΐας. Έλεγόν τινες ότι ο αγαθός ιερεύς ποτέ δεν
ηδύνατο να πεισθεί, αν δεν τον ηπείλει ο Χρήστος Μηλιόνης. Είναι αληθές ότι
τοιούτον παράδειγμα αδελφοποιΐας μετ’ αλλοθρήσκου ήτο ανήκουστον ίσως εις τα
χρονικά. Ξενίαι και φιλίας δεσμοί ήσαν συχνότατοι μεταξύ Ελλήνων και
Τουρκαλβανών. Αλλ’ η μετ’ αυτών αδελφοποιΐα ενομίζετο ανόσιον. Οι δογματικοί
της ανατολικής Εκκλησίας απεκήρυττον και κατεδίκαζον το έθιμον τούτο καθόλου,
και μεταξύ χριστιανών. Η θέσις, έλεγον ευστόχως οι ούτω συλλογιζόμενοι, η
θέσις μιμείται την φύσιν. Η δε φύσις δεν παράγει αδελφούς, αλλ’ υιούς. Οι
γονείς σας δύνανται να σας προσποιήσωσιν αδελφούς διά γεννήσεως ή δι’
υιοθεσίας. Σεις αυτοί όμως αδελφούς δεν δύνασθε να πλάσητε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Εν τούτοις ο
Χρήστος Μηλιόνης δεν είχε λάβει αφορμήν να μεταμεληθεί διά την μετά του
Σουλεϊμάνη αδελφοποιΐαν. Ο Τούρκος ούτος ήτο πιστός και ένθερμος φίλος. Αλλά
φευ! Δεν ήτο και χρημάτων κρείττων, ως απεδείχθη ύστερον. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Επί μακρόν
χρόνον ο Μουχτάρ Κλεισούρας έμελλε να περιφέρηται προς φανταστικήν
καταδίωξιν του Χρήστου Μηλιόνη. Είχεν αναβεί δις ήδη όλους τους λόφους της
Ακαρνανίας, είχε διαβεί δις όλας τας κοιλάδας αυτής. Και μόνον εις την θέσιν
Ζυγουριάν δεν είχέ ποτε πλησιάσει. Η μονοτονία αύτη της καταδιώξεως επ’ ολίγον
μόνον διεκόπη, διά της απροόπτου επιθέσεως αυτού του Μηλιόνη, ην διηγήθημεν εν
τοις έμπροσθεν. Αλλ’ οι Τούρκοι βαρέως φέροντες όσην έπαθον φθοράν, ήσαν
απαρηγόρητοι και εγόγγυζον κατά των αιωνίων αναβολών του Κλεισούρα. Τότε οι
συνετότεροι των αγάδων της Ακαρνανίας, οίτινες ήσαν, ως πάντοτε συμβαίνει, οι
πλουσιότεροι, έστησαν συμβούλια… έλυσαν τα βαλάντια. Ευρέθη δε και άνθρωπος
επιτήδειος εις τας διαπραγματεύσεις, όστις έπεισε τον Σουλεϊμάνην, αυτόν τον πιστόν
φίλον του Χρήστου Μηλιόνη, ν’ απέλθει προς τον κλέφτην ως απεσταλμένος,
απόρρητον έχων εντολήν να τον δολοφονήσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο απονήρευτος
κλέφτης υπεδέχθη τον Τούρκον με ανοικτάς αγκάλας. Ήνοιξε προς αυτόν την καρδίαν
του, εξέτεινεν υπέρ την κεφαλήν αυτού την σκηνήν του, παρέθηκεν αυτώ την λιτήν
τράπεζάν του, διέταξε τον Τσιντζούραν, τον αοιδόν, να τραγωδήσει όλα τα άσματα
όσα ήξευρε, πλην των ηρωικών. Η πλόσκα ετελείωσε
δώδεκα κύκλους περί τους συνδαιτυμόνας, από χειρός εις χείρα μεταβαίνουσα, ο
ξενιζόμενος ηυθύμησεν, εφαιδρύνθη, κατενύγη,
εσκυθρώπασε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι έχεις,
Σουλεϊμάνη; τον ερωτά ο Χρήστος∙ τι έπαθες, βλάμη;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τίποτε, βλάμη
μου, απήντησεν ο Αλβανός, κάτι θυμήθηκα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Πιε, να το
ξεχάσεις, είπεν ο Χρήστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Σουλεϊμάνης
υπήκουσεν, αλλ’ η ομίχλη της κατηφείας δεν παρήλθεν από της μορφής του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Ο Χρήστος δεν
τον ηρώτησε το δεύτερον, αλλ’ είς των δαιτυμόνων, ο γέρων Τοπτσής, όστις προ
ολίγου εθεραπεύθη εκ των τραυμάτων του (είχον παρέλθει δύο σχεδόν μήνες από της
εν Λαγκόβη συμπλοκής) είχε συλλάβει υπονοίας και κατώπτευσε τον Τούρκον διά του
ετέρου των οφθαλμών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Κάτι ήθελα να
του πω τώρα, εψιθύριζε καθ’ εαυτόν, αλλά θα με πεί κουτόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι
μουρμουρίζεις, γερο-Τοπτσή; είπεν ο Χρήστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τίποτα,
καπετάνο, απήντησεν ο γέρων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και συσταλείς
εις μίαν κόγχην ο γέρων Τοπτσής, απεφάσισε να μη σκέπτηται πλέον τίποτε. Εις
την απόφασιν ταύτην θαυμασίως συνέτεινεν η πλόσκα, ήτις ευρίσκετο εις το
δέκατον και τρίτον γύρον της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Μόνοι εκ των
συνδαιτυμόνων δεν έπινον ο Χρήστος Μηλιόνης καί τινες άλλοι των κλεφτών
τηρούντες την περί νηφαλιότητος σεπτήν εις τας τάξεις των ρήτραν. Η αρχαία των
κλεφτών πείρα εδίδασκεν αυτούς ότι, οσάκις κλέφτης έπαθέ τι κακόν, έπαθε τούτο
κατόπιν αμέτρου οινοποσίας ή ένεκα άλλης αμαρτίας. Εν τούτοις και αυτός ο Σουλεϊμάνης,
όσον και αν ηλευθερίαζε περί την τήρησιν των εντολών του Κορανίου, δεν ήτο όμως
άλλοτε ακρατής οινοπότης, όσον ο Χρήστος Μηλιόνης ήξευρεν. Αλλά φαίνεται ότι
σήμερον κάτι ενθυμείτο, είπε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Κάτι ενθυμείτο
τω όντι. Ενθυμείτο το πλήρες χρυσίου βαλάντιον δι’ ου είχε διαφθαρεί παρά των
ομοθρήσκων του, υποσχεθείς να φονεύσει τον φίλον του Χρήστον Μηλιόνην.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Μικρόν ακόμη
και ο Σουλεϊμάνης τοσούτον είχε σκοτισθεί υπό του οίνου, ώστε ήρχισε να κλαίει
με αληθή δάκρυα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Τι έχεις,
βλάμη; τω λέγει πάλιν ο Χρήστος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Σήκω, πάμε να
σου πω, απήντησεν ο Αλβανός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Και
επορεύθησαν κατά μόνας αμφότεροι. Εκεί ο Χρήστος Μηλιόνης έμελλε ν’ ακούσει την
αλλόκοτον εκείνην εξομολόγησιν, ην ουδ’ είχε φαντασθεί ποτέ εις την ζωήν του. Ο
Σουλεϊμάνης τω ομολόγησεν ότι ήτο βαλμένος να τον σκοτώσει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">Τότε ο Χρήστος
Μηλιόνης εξέπεμψε την μανιώδη εκείνην κραυγήν:<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">-Ο Θεός και η
γη δεν το βαστά! Εμένα, τον αδελφοποιτό σου!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">
<br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 16.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
</div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-55081023529973650862015-10-28T05:38:00.000-07:002016-06-02T04:38:09.532-07:00Ένα μικρό λογοτεχνικό αφιέρωμα του ΜΠΑΓΑΣΑ στο ΕΠΟΣ του '40.....Σίτσας Καραισκάκη, "Το Αλεξίπτωτο"<div style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjejYgRubLD7wr_eBBj-uw4rmHD2872L931hUaIjm7Y00gQc6wuUgG5L-kwyKPGT2xvHDRHTlUpZc3ga8uJ54WChjVmHISKHm5DOROJPNSBPwypvR2h4NxOsd-l7hAitN3xrqxe7C8z6fsb/s1600/20%5B1%5D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjejYgRubLD7wr_eBBj-uw4rmHD2872L931hUaIjm7Y00gQc6wuUgG5L-kwyKPGT2xvHDRHTlUpZc3ga8uJ54WChjVmHISKHm5DOROJPNSBPwypvR2h4NxOsd-l7hAitN3xrqxe7C8z6fsb/s640/20%5B1%5D.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div align="center" class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "arial";"><span style="color: red;">«όλοι μαζί στον αγώνα»</span></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: blue; font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Είναι μεγάλη η συγκίνηση που αισθάνονται όλοι οι συμπατριώτες μας, όταν θυμούνται στιγμές απ’ τα μεγαλειώδη γεγονότα του ’40, που επισφράγισαν με ανεξίτηλη δόξα την ιστορική πορεία του Έθνους μας. </span><span style="color: blue;"> </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK_kCnDF_lh2KdHc_3uQuHlYq2teycbocuk706yXAvJCSo3sRhoYmDQrFUTbfX5StIWNw0_pe1ZZUI8r9W6IYg5P3GYFJ5NlcLUtm1L1YlxtGSJL-jk58yA2_WY-FJ1gb4O6h25BCRY38/s1600/image_big%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" hda="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiK_kCnDF_lh2KdHc_3uQuHlYq2teycbocuk706yXAvJCSo3sRhoYmDQrFUTbfX5StIWNw0_pe1ZZUI8r9W6IYg5P3GYFJ5NlcLUtm1L1YlxtGSJL-jk58yA2_WY-FJ1gb4O6h25BCRY38/s320/image_big%255B1%255D.jpg" width="223" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><strong><span style="color: red;">Η αφίσα του ΓΕΣ για το 2011</span></strong></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"></span><span style="color: blue; font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Το Ελληνικό Έθνος αισθάνεται περήφανο για το μεγάλο ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που αποτέλεσε την αρχή μιας εκστρατείας που όλοι σήμερα την ονομάζουν <strong><span style="font-family: "arial";">«Έπος»</span></strong>, που κάλυψε ένα ένδοξο μέρος της Ελληνικής ιστορίας και που περιέχει σε αφθονία τα δύο στοιχεία που συνθέτουν -σε γενικές γραμμές- την ιστορία…..τα γεγονότα και το άρωμα της εποχής. Και τα γεγονότα έχουν καταγραφεί από ιστορικούς, ώστε αφενός να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να «χωθούν» στα βιβλία για γνώση και εξαγωγή συμπερασμάτων, αλλά και αφετέρου άλλοι μεταγενέστεροι ιστορικοί να μπορούν να τ’ αποκαταστήσουν έστω και αν έχουν περάσει χρόνια πολλά…..αιώνες. Το άρωμα όμως σύντροφοι, όπως κι όσο το αισθάνθηκαν οι πρωταγωνιστές -και στη δικιά μας περίπτωση ολόκληρος ο Ελληνικός λαός- την εποχή των γεγονότων, χάνεται απ’ τον άνεμο του χρόνου, ακόμη και γι αυτούς που τα έζησαν. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue; font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Κι είναι αλήθεια ότι το <strong><span style="font-family: "arial";">«Έπος του 40»</span></strong>, ένα γεγονός ιστορικά απροσδόκητο για όλο το κόσμο, αδικήθηκε κατάφωρα από τα μετέπειτα γεγονότα…..την Κατοχή, την Αντίσταση, τις εκτελέσεις, τα Δεκεμβριανά του ’44, το Συμμοριτοπόλεμο, τη νίκη και την απαράδεκτη συμπεριφορά των νικητών…..γεγονότα γερά, γεγονότα δύσκολα που το σκέπασαν, το σφράγισαν βιαστικά και το κλεισαν στο αρχείο προτού καταλαγιάσει στις μνήμες των Ελλήνων και συνειδητοποιηθεί το μεγαλείο του…..άνοιξε αργότερα, πολύ αργότερα…..όμως άνοιξε γερά!!!, και μας έμαθε με το καλύτερο τρόπο ότι το πάθος για μια ελεύθερη Πατρίδα είναι το πρώτο καθήκον όλων των Ελλήνων. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue; font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Έτσι λοιπόν κι εγώ –μπαγάσας άλλωστε- με την ευκαιρία των ημερών –και στηριγμένος σε μια ιδέα του ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ, τεύχος 28, Οκτώβριος 2005- προτίμησα να τη θυμηθώ μ’ ένα μικρό λογοτεχνικό αφιέρωμα διανθισμένο με τις αφίσες του ΓΕΣ για να τονίσω –αλλά και να νοιώσω- το άρωμα της εποχής. Τα κείμενα είναι μικρά γραμμένα –από Έλληνες διανοούμενους- εκείνη την εποχή, όταν ο Έλληνας φαντάρος έγραφε σελίδες ανεξίτηλης δόξας και πρωτοφανούς ηρωισμού. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Καλή ανάγνωση σύντροφοι!!! </span></strong><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5ThapwRichBHO2Ggz0Vs6k-Qyn_pPfBJmCztqV7CQ0Kn-jhCNrkqWO4orbKHA9bVowpBNaOpssYQ9TWJgFvjl-fNHL8wUNTIoQYiKDYoHt8V8u0Aj32ZLpLyZP0MVY1L9fiGoqHvxkvWj/s1600/IMGP3706.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5ThapwRichBHO2Ggz0Vs6k-Qyn_pPfBJmCztqV7CQ0Kn-jhCNrkqWO4orbKHA9bVowpBNaOpssYQ9TWJgFvjl-fNHL8wUNTIoQYiKDYoHt8V8u0Aj32ZLpLyZP0MVY1L9fiGoqHvxkvWj/s640/IMGP3706.JPG" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div align="center" class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "arial";"><span style="color: red;">το «ηρώον» κάτω απ’ την εκκλησία της αγίας
σκέπης, στου Παπάγου<o:p></o:p></span></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoWgaUOpPx1gkXNKgwyyvEg_DzSUzYnEbH2bJ0yvamjHsoAbZv10MP7Bor4DQEXFwTnrtv-4tsXSRvcSFNy4ksekWwX6zie4E03rpGiJcbcCwXSrQwCuE8havrqjnfC0mR4FM3Fo30bE0/s1600/%25CE%25A3%25CE%25AF%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25B1%252B%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" hda="true" height="190" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoWgaUOpPx1gkXNKgwyyvEg_DzSUzYnEbH2bJ0yvamjHsoAbZv10MP7Bor4DQEXFwTnrtv-4tsXSRvcSFNy4ksekWwX6zie4E03rpGiJcbcCwXSrQwCuE8havrqjnfC0mR4FM3Fo30bE0/s200/%25CE%25A3%25CE%25AF%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25B1%252B%25CE%259A%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25AC%25CE%25BA%25CE%25B7%255B1%255D.jpg" width="200" /></a></div>
<div class="separator" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<span style="color: red; font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Η Σίτσα Καραϊσκάκη γεννήθηκε στα Μοσχονήσια της Μικράς Ασίας, απ’ όπου έφυγε ως πρόσφυγας μετά την ήττα του 1922 κι εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη…..Μετά το Γυμνάσιο γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αργότερα συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου όπου ανακηρύχτηκε Διδάκτορας της Φιλοσοφίας…..συνέχισε τις σπουδές της στα Πανεπιστήμια Πράγας, Ζυρίχης, Βιέννης και Βερολίνου ενώ παράλληλα έγραφε βιβλία, μελέτες και άρθρα σε εφημερίδες και επιστημονικά περιοδικά της εποχής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red; font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Παρακολούθησε στενά τον αγώνα του Χίτλερ για την κατάκτηση της εξουσίας κι ενστερνίστηκε άμεσα και βαθειά τις εθνικοσοσιαλιστικές ιδέες…..Το 1930 -χρονιά που ο Χίτλερ ανήλθε στην εξουσία- η Καραϊσκάκη ήταν σύμβουλος στο υπουργείο Προπαγάνδας και κυκλοφόρησε στα Γερμανικά το βιβλίο της <strong><span style="font-family: "arial";">«Το Τρίτο Ράιχ μέσα από τα γυαλιά μου»</span></strong> στο οποίο ανέφερε γεγονότα της εποχής και επιτεύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής διακυβέρνησης…..Το 1934 προσπάθησε έντονα παρέα με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο, τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και τους Μητροπολίτες Λήμνου και Λέσβου, να υλοποιήσει μια μορφή πανευρωπαϊκής αντικομουνιστικής χριστιανικής συνεργασίας…..Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο είχε τη διοργάνωση της Ελληνικής συμμετοχής από πλευράς τύπου και προπαγάνδας…..Το 1939 κυκλοφόρησε στην Ελλάδα από την «Εστία» το βιβλίο της <strong><span style="font-family: "arial";">«Ο γιος της Καλογριάς»</span></strong> στο οποίο παρουσίαζε τη ζωή και τη δράση του προγόνου της και ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Γεωργίου Καραϊσκάκη. Βιβλίο –που έγινε αμέσως λογοτεχνική επιτυχία- και την έκανε γνωστή στα Ελληνικά γράμματα. Ήταν βασική αρθογράφος του περιοδικού της ΕΟΝ «ΝΕΟΛΑΙΑ» και συνεργάστηκε και μένα ακόμη περιοδικό της εποχής τη «ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» του καθηγητή της Ανωτάτης Εμπορικής Ιωάννη Τουρνάκη που συγκέντρωνε έναν ευρύ κύκλο εθνικιστών διανοουμένων. Στη «ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» η Καραϊσκάκη δημοσίευσε διάφορα λογοτεχνικά κείμενα ξένων εθνικιστών συγγραφέων, μελέτες για τον Γερμανικό εθνικοσοσιαλισμό, την ισπανική Φάλαγγα, το εθνικοσοσιαλιστικό θέατρο και κινηματογράφο, ενώ τον Αύγουστο του 1937 δημοσίευσε ένα άρθρο για το βελγικό κίνημα των Ρεξιστών του Λεόν Ντεγκρέλ. Αρθρογράφησε ενάντια στους Ιταλούς στη διάρκεια του Έπους του ’40 και μετά την Γερμανική εισβολή ανέλαβε σύμβουλος Τύπου και Διαφώτισης στη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα και πραγματοποίησε πολλές πολιτικές ομιλίες απ’ το ραδιόφωνο…..Λίγο πριν την απελευθέρωση έφυγε για τη Γερμανία όπου συνέχισε τη δράση της συνεργαζόμενη με την κατοχική εξόριστη κυβέρνηση Τσιρονίκου στη Βιέννη…..Καταδικάστηκε απ’ τα Ειδικά Δικαστήρια Δοσίλογων τρεις φορές σε θάνατο για την προπαγανδιστική της δράση, αργότερα όμως αμνηστεύτηκε…..Επέστρεψε στην Ελλάδα -μετά τον θάνατο του συζύγου της- το 1963 κι αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία. Πέθανε στις 30 Απριλίου 1987 και σε αντίθεση με πολλούς επώνυμους λογοτέχνες δεν αποποιήθηκε ποτέ τις ιδέες της και τη σχέση της με τον εθνικοσοσιαλισμό. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCnB4ZJWXs2wrjubPaaNw0ThA4iUJ-MzEZUnKSs0kIsPHqGoP0vTfsg3GhGt8vLZ0UUgGLSYbbXNOQH9B3aTD8h-VI7fAZZekDIiFTn_5o04_8RRTfTaiC8wP47jpOuWIKS_BdKSDy2gqs/s1600/IMGP3689.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCnB4ZJWXs2wrjubPaaNw0ThA4iUJ-MzEZUnKSs0kIsPHqGoP0vTfsg3GhGt8vLZ0UUgGLSYbbXNOQH9B3aTD8h-VI7fAZZekDIiFTn_5o04_8RRTfTaiC8wP47jpOuWIKS_BdKSDy2gqs/s640/IMGP3689.JPG" width="640" /></a></div>
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAlqpm1JYeP2_t3636KAB5s8mE1cOPVL1JeYRNh_593BFEALLVNgqJ2jzUcBpMIE5jxCQXQkvRulXtbsuPY5CC7llnLWlwAj1pyf93lcipk6-xSg-TQ1YtacKR5tY_tsUC6RRNB2bUjsr7/s1600/IMGP3692.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAlqpm1JYeP2_t3636KAB5s8mE1cOPVL1JeYRNh_593BFEALLVNgqJ2jzUcBpMIE5jxCQXQkvRulXtbsuPY5CC7llnLWlwAj1pyf93lcipk6-xSg-TQ1YtacKR5tY_tsUC6RRNB2bUjsr7/s640/IMGP3692.JPG" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div align="center" class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "arial";"><span style="color: red;">λεπτομέρειες του «ηρώου» που κατασκευάστηκε
το 1972,</span></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "arial";"><span style="color: red;"> απ’ τον αρχιτέκτονα Γιάννη Κουμανούδη και το γλύπτη Γιάννη Βασιλείου <o:p></o:p></span></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: red; font-family: "arial"; font-size: 14pt;"></span><br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Μιλούσε στη νεαρή γυναίκα του για το φευγιό και τα μάτια του ήτανε γεμάτα από μια παράξενη λάμψη. Σαν να πήγαινε για το πιο μεγάλο της ζωής του πανηγύρι. Την έσφιξε βιαστικά, σήκωσε ψηλά με τα δυο του χέρια το μικρό του αγόρι, το φίλησε γλυκά και γύρισε να φύγει. Κλείνοντας την πόρτα του κήπου άκουσε τη χαδιάρικη φωνή του γιου του, που του 'δινε τη στερνή του παραγγελιά: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Ένα αληθινό αρεοπλάνο να μου φέρεις, μπαμπά... τ' ακούς; </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Ο Αλέκος Φτέρης από δεκαπέντε μέρες ζούσε σαν σε παραμύθι. Γιατί παραμυθένιες ήτανε οι ελληνικές επιτυχίες και οι ελληνικές νίκες. Χωμένος μαζί με άλλους σε κάποιο δασάκι μιας βουνοπλαγιάς, όργωνε με το σιδερένιο πουλί του τον ουρανό πάνω από τις κορφές της Πίνδου, εκτελώντας πάντα με επιτυχία την αποστολή του. Δυο ήτανε τώρα πάνω εκεί οι αγάπες του. Η μηχανή του και ο γιος του. Ήξερε κάθε της καπρίτσιο, ένοιωθε κάθε της τίναγμα, σαν που ένοιωθε κάθε της δικής του καρδιάς χτύπο. Και ο γιος που του ετοίμαζε με τόση αφοσίωση το «αληθινό αρεοπλάνο» στις ώρες της λίγης του τώρα ησυχίας. Αξίζει τον κόπο να αγωνίζεται κανείς για τα παιδιά, για όλα τα παιδιά της πατρίδας, έλεγε συχνά στη γυναίκα του, όταν αυτή δειλά του φανέρωνε το φόβο της για τον ακράτητο ενθουσιασμό του. </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzFeG3SgrQFYd-S701WBGkc7FIEYR88kQpHXY_Rr0Do-BNdJBER2NN9faZbRhvlmlrtpxMlYpbv0jrBEwQks1uwbHniSsfyI1vPtbeUNUWMX4OZrhT6V9rle8PrwXxQvNOt6NsxO-5hUs/s1600/2006%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" hda="true" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzFeG3SgrQFYd-S701WBGkc7FIEYR88kQpHXY_Rr0Do-BNdJBER2NN9faZbRhvlmlrtpxMlYpbv0jrBEwQks1uwbHniSsfyI1vPtbeUNUWMX4OZrhT6V9rle8PrwXxQvNOt6NsxO-5hUs/s320/2006%255B1%255D.jpg" width="228" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><strong><span style="color: red;">Η αφίσα του ΓΕΣ για το 2006</span></strong></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Καθισμένος και ζωσμένος στη θέση του, άκουγε αυτή τη στιγμή τη μηχανή του να σκορπίζει στο γαλανό ουρανό το ρυθμικό της τραγούδι κι αναθυμόνταν τη χαδιάρα του παιδιού του φωνή, όσο κι αν ήτανε αυτά τα δυο πράγματα ασυμβίβαστα. Μέσα στην ψυχή του ζούσαν αδερφωμένα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Πετούσε στη δεξιά φτερούγα του σμήνους, που προστάτευε. Τρία βομβαρδιστικά στη μέση και εξ καταδιωκτικά στα πλευρά τραβούσαν να χτυπήσουν ένα εχθρικό αεροδρόμιο. Ο Αλέκος Φτέρης δεν ξεχνούσε και τα παιγνίδια του. Κείνη τη μέρα ήτανε τόσο εύθυμος. Οι ελιγμοί του κινούσαν πάντα τον θαυμασμό των συντρόφων του και η απεριόριστη τόλμη του, του είχε δώσει τη φήμη καλού πιλότου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Το σιδερένιο του πουλί ήτανε τελευταίου τύπου, γλήγορο και ελαφρό. Το αγαπούσε και το καμάρωνε. Ήτανε αληθινά ερωτευμένος μαζί του. Και κάθε φορά που γύριζε από κάποια επιδρομή, μόνον αυτό ‘παινούσε για τις επιτυχίες. Ποτέ δεν έλεγε λόγο για τον εαυτό του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Όταν έφτασαν πάνω από το σκοπό προσπαθούσαν εχθρικά αεροπλάνα να τους επιτεθούν. Πετούσαν επίμονα δεξιά και αριστερά κι αγωνίζονταν να φθάσουν σε καλή θέση για ν' ανοίξουν κανόνι. Σε λίγο η αερομαχία ήτανε στην φούρια της. Ο καθένας από τους Έλληνες πιλότους ανέλαβε έναν εχθρό. Ήτανε σαν μια μάχη «στήθος με στήθος».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Ο Φτέρης κρατώντας ανάλαφρα στα χέρια του τη ρόδα, έκανε αριστοτεχνικούς ελιγμούς, σαν να κορόιδευε διαρκώς τον αντίπαλο. Κάθε φορά, που οι επιτήδειες στροφές του φέρνανε τον εχθρό μπροστά στα κανόνια του, τον φιλοδωρούσε όπως έλεγε «με καρύδια και στραγάλια». Ήξερε ότι σ' έναν τέτοιον αγώνα δεν πρέπει να προσπαθεί κανείς να ρίξει κυρίως τον εχθρό παρά να τον απασχολεί έως ότου τα βομβαρδιστικά τελειώσουν τη δουλειά τους, Γι' αυτό η προσοχή του δεν ήτανε μόνο στον ατομικό του αντίπαλο στραμμένη. Παρατηρούσε κυρίως και παρακολουθούσε τις κινήσεις των μεγάλων πουλιών, που προστάτευαν, αυτός και τ' άλλα καταδιωκτικά. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Μια στιγμή, που σαν γεράκι αρπαχτικό ζυγιάστηκε ένα εχθρικό πάνω από το κέντρο του σμήνους κι ήτανε έτοιμο ν' αμολήσει τις βόμβες του, ορμά ο Φτέρης σαν ακράτητη σφεντόνα με τη μηχανή του και σημαδεύει τον εχθρικό πιλότο. Το αεροπλάνο έκανε μερικές βαρειές τούμπες στον αγέρα και με τρομαχτική ταχύτητα γκρεμίζονταν στο άπειρο. Ούτε και ο ίδιος ο Φτέρης μπορούσε να εξηγήσει πώς πέτυχε τον άθλον αυτόν, που έκανε να επιτύχει ο σκοπός της μέρας εκείνης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Σ' αυτή την αντάρα και την ορμή βρέθηκε ξαφνικά ο Φτέρης ανάμεσα σε μερικά εχθρικά αεροπλάνα, που οι άσπροι σαν γάλα καπνοί των πυρών των τον τύλιγαν σαν μέσα σ' ένα πέπλο. Το μυαλό του Έλληνα πιλότου δούλευε εντατικά, ενώ τα χέρια του ψύχραιμα κρατούσαν το βολάν. Έπρεπε με κάθε τρόπο να τους διαφύγει και να επιτεθεί ξανά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Γύρισε το πουλί του με το κεφάλι προς τα κάτω και με δαιμονική ταχύτητα πέφτει χίλια μέτρα προς τη γη, όπως συνηθίζουν να κάνουν την «κάθετο εφόρμηση» οι Έλληνες πιλότοι. Κάτωθέ του βλέπει να σκάζουν οι οβίδες των βομβαρδιστικών του σμήνους του ακριβώς πάνω στο εχθρικό αεροδρόμιο. Πάλι τα μάτια του γέμισαν από το παράξενο εκείνο φως.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Ένας άγριος αλαλαγμός ξέφυγε από το στήθος του κι ένα τρανταχτό γέλιο χάθηκε μέσα στη βοή της μηχανής του και το σκάσιμο των οβίδων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">«Θα γυρίσω πάλι και θα σου φέρω το αεροπλάνο, Κωστάκη, αληθινό...αληθινό...»</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Δεν πρόφθασε όμως να τελειώσει τη φράση του και νοιώθει ένα τίναγμα της μηχανής του, που άρχισε τρομαχτικά να ρογχάζει και να τρέμει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Ολόκληρο το αεροπλάνο τινάζεται σαν πληγωμένο πουλί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">«Μας χτύπησαν στη σύνδεση της μηχανής...» φωνάζει στο ακουστικό για το σύντροφο του πίσω. Μα αυτός έχει χτυπηθεί επίσης στην καρδιά, όπως και το χαλύβδινο πουλί τους και δεν απαντά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">«Αν δεν πάψουν τα τινάγματα, σε λίγες στιγμές θα αποσυντεθεί κι αλλού θα πάνε τα φτερά κι αλλού η ουρά του...»</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Παίρνει ρηχά το βολάν για να ελαττώσει την ταχύτητα. Ξαφνικά μια φλόγα τον κυκλώνει. Πρόσωπο και χέρια τον πονούν φοβερά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">«Καίγομαι», φωνάζει. Δεν μπορεί ν' ανοίξει τα μάτια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Τυφλός! Ξεφωνίζει, παιδί μου... παιδί μου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Και στη σκέψη αυτή δεν παραδίδει ακόμα τα όπλα. Ένα κύμα υπεράνθρωπου θάρρους τον πλημμυρίζει Έξω...έξω είναι η μόνη του σκέψη. Με το ένα του χέρι πετά την κάσκα από το κεφάλι και λύνει την πόρπη, που ήταν δεμένος στο κάθισμα. Όμως εκείνη τη στιγμή ένα εχθρικό αεροπλάνο τον πλησιάζει. Το καταλαβαίνει από τον κρότο του. Με μια αφάνταστη χειρονομία ρίχνει τη μηχανή του, που άρχισε να καίγεται, πάνω στο εχθρικό πουλί και σαν από ένα γιγάντιο χέρι σπρωγμένος, πέφτει στο κενό. Τυφλός στο άπειρο!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Δέκα... έντεκα... δώδεκα... μετρά μηχανικά. Το δεξί χέρι τραβά τον κρίκο του αλεξιπτώτου. Νοιώθει καλά πως το μικρό του βοηθητικό αλεξίπτωτο ξεπηδά από το πακέτο του. Μπλαφ... αντηχεί πάνω από το κεφάλι του. Ένα δυνατό τίναγμα τον τραβά προς τα επάνω. Το αλεξίπτωτο ξεδιπλώθηκε κανονικά, Τι θαύμα! Θεέ μου... σκέπτεται.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Πόσο άραγε ψηλά να είμαι; αναρωτιέται.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Δεν μπορεί να το ξέρει αφού δεν μπορεί ν' ανοίξει τα μάτια του. Και όμως είναι ανάγκη να υπολογίσει το ύψος για να κανονίσει την προσγείωση του.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Πάνω απ' το κεφάλι του ακούει τα πολυβόλα. Ακόμα διαρκεί η αερομαχία; Αιώνες του φάνηκεν ο χρόνος. Κι όμως είναι μόλις μερικά δευτερόλεφτα που χρειάστηκαν για όλα αυτά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Τακ...τακ...μια μηχανή περνά κοντά του. Η προπέλα με τον αέρα της τον κάνει να κινείται. Σε λίγο πάλι τακ…τακ...πσιτ...Από τον ιδιαίτερο ήχο γνωρίζει τον εχθρό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Οι άτιμοι, ψιθυρίζει πάντα με κλειστά τα μάτια, τώρα θα με βάλουν στο στόχο. Τώρα, που με βρίσκουν έτσι ανάμεσα ουρανού και γης ανυπεράσπιστο... Άνανδροι…</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Με μια σπάνια οξύτητα αισθήσεων αντιλαμβάνεται ότι εχθρικά αεροπλάνα τον έχουν περικυκλώσει, Κάποτε τον αγγίζουν μάλιστα με τα φτερά τους κι αδειάζουν απάνω του τις δέσμες των.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Παράξενο! Πόσο ήσυχο νοιώθει τον εαυτό του! Έκανε το χρέος του. Κι αυτό του κάνει γλυκό το τέλος. Κάθε ίχνος συγκίνησης έχει περάσει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Περιμένω την άτιμη σφαίρα σας, φωνάζει σαν να θέλει να προσβάλει τον δειλό εχθρό.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Να πεθάνεις ανάμεσα ουρανού και γης, σκέπτεται, σαν πουλί που το λάβωσε στον αγέρα το βόλι. Καλός θάνατος...ο πιο καλός. Να ξέρει κανείς να πεθαίνει...αυτό είναι ωραίο. Και είναι τόσο ήσυχος που ούτε τους φριχτούς πριν πόνους νοιώθει τώρα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Μα ξαφνικά οι θόρυβοι γύρω του έπαυσαν. Τι; Ακόμα το τέλος;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Δεν με πέτυχαν; Αυτοί οι γελοίοι τσαρλατάνοι, οι αρχάριοι, που ούτε έναν ακίνητο στόχο κι από τόσο κοντά δεν μπορούν να πετύχουν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Σε λίγο όμως πρόσθεσε πικρά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">«Τώρα θα πέσω στην αιχμαλωσία». Και σκέπτεται ήρεμα και με απόφαση. «Μια σφαίρα θα 'ναι καλύτερη. Σφαίρα; Ναι. Το ένα μου χέρι είναι γερό και το πιστόλι μου έχει την τελευταία του σφαίρα. Η γη θα 'ναι κοντά, αλλιώς δεν θα μ' άφηνε ο εχθρός».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Πάνωθέ του θροεί το μετάξι του αλεξιπτώτου, που το παρομοιάζει σαν το γλυκό θρόισμα, που έκανε κάποιο μεταξωτό φόρεμα της γυναίκας του. Κι ενώ λικνίζονταν ήσυχος πια και σχεδόν μακάριος μέσα σε γλυκές θύμησες, ένα χτύπημα τρομερό προς τη γη τον έκανε να χάσει σχεδόν τις αισθήσεις.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">«Προσγειώθηκα. Μα δεν μπορεί να το πει κανείς εκείνο προσγείωση. Σεισμός και τρανταγμός ήτανε. Σαν το ποδόσφαιρο χτύπησα στη γης κι ανατινάχτηκα. Ένοιωθα τώρα τον άνεμο ως το μεδούλι, ως το τελευταίο μου κοκαλάκι. Με τραβούσε, με τίναζε και μ' έσερνε πάνω από πρινάρια και από βράχια. Με υπεράνθρωπη δύναμη προσπαθώ να πιάσω τα σκοινιά. Δεν μπορούσα. Το αριστερό μου χέρι ήταν χτυπημένο. Τρομεροί πόνοι περνούσαν τις ωμοπλάτες μου. Η μια ήτανε σπασμένη. Με τραβούνε τα σκοινιά κι όλο χτυπώ από βράχο σε βράχο. Με το δεξί μου χέρι προσπαθώ να προστατέψω το κεφάλι μου. Νοιώθω τις δυνάμεις μου να μ' αφήνουν. Ω, δεν έλεγε να τελειώσει εκείνο το σούρσιμο του θανάτου. Επί τέλους σταματά το τράβηγμα των σκοινιών. Ήσυχα κείτομαι στη γη ή κάλλιο κρέμομαι σ' ένα πρινάρι. Το δεξί μου χέρι γαντζώθη σπασμωδικά στ' αγκάθια του. Η φούχτα μου είναι υγρή από το αίμα. </span> </div>
<div style="text-align: left;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Έτσι θα 'θελα να μείνω εκείνη τη στιγμή ως να περάσω το κατώφλι της ανυπαρξίας. Με ξυπνούν όμως στην πραγματικότητα λυσσασμένοι οι πόνοι. Τι ήθελα; Και ξαναθυμήθηκα. Ας κάνω γρήγορα, σκέφτηκα, πριν να 'ρθουν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Το γερό μου δεξί χέρι ψάχνει στην απάνω τσέπη της φόρμας μου. Άδεια... Μια βλαστήμια ξεπήδησε από τα χείλη μου. Σε κάθε πτήση είχα μαζί μου το πιστόλι. Και κείνη τη μέρα γιατί; Γιατί; Ναι, θυμήθηκα...Πριν να ξεκινήσουμε, όταν έβαζα τη ζώνη του αλεξιπτώτου μ' έσφιγγε πάνω στο στήθος και το έδωκα στο μηχανικό μου. Ποτέ δεν το είχα χρειαστεί. Στο ψάξιμο της τσέπης εκείνης βρήκα κάτι άλλο. Ήτανε τα κομμάτια του μικρού αεροπλάνου. Το ετοίμαζα στις στιγμές της ησυχίας μας για τον Κωστάκη. Άφηκα το πιστόλι για να 'χω μαζί μου το παιγνιδάκι του γιου μου. Αυτό ήτανε και η σωτηρία μου. Τ' άλλα τα ξέρετε. Αντίς να πέσω στην αιχμαλωσία, με βρήκαν οι δικοί μας, που προχώρησαν σαν με φτερά».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">Γύρω στο λευκό κρεβάτι του στρατιωτικού νοσοκομείου οι φίλοι του ηρωικού αεροπόρου .Αλέξη Φτέρη και οι συγγενείς αφουγκράζονταν συγκινημένοι. Μόνο ο μικρός του γιος, ο Κωστάκης, έπιασε τα κιτρινωπά ξυλαράκια πάνω από το κομοδίνο λέγοντας στον πατέρα του πολύ σοβαρά:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Και πότε θα τελειώσει τ' αρεοπλάνο μου, μπαμπά;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Πολύ σύντομα, Κωστάκη,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Μα χρειάζομαι και «αλεξίπτωτο», προσθέτει στερνά από σκέψη.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Χωρίς άλλο, παιδί μου, απαντά κι ο πατέρας με την ίδια σοβαρότητα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Τότε θα μπορώ πια να πετάξω κι εγώ, μπαμπά...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial"; font-size: 14pt;">-Και συ θα πετάξεις για τον ίδιο σκοπό, παιδί μου, και συ... ψιθυρίζει ο ήρωας. Κι η γυναίκα του διέκρινε πάλι μέσα στα ξάστερα μάτια του εκείνη την παράξενη φλόγα.</span></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-64186769830311376612015-10-05T02:52:00.001-07:002015-10-06T04:36:57.388-07:00Από τα ταξίδια του ΜΠΑΓΑΣΑ.....Το πολεμικό μουσείο στο Ναύπλιο.....ένα ονειρικό ταξίδι στη νεότερη Ελληνική ιστορία<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTRKq5h40rrINMFTTWXvDSpA_NbHLzHYiG5QUznxVx6B872ays38T2P6luHVKotjnmRyRGNnEV4Rhk6ThFJfsDWyur3yV7TFvvdBrt5eUK826PlyBf1PMlSY7mp09_eWONH2rREclAB3lx/s1600/SAM_0929.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTRKq5h40rrINMFTTWXvDSpA_NbHLzHYiG5QUznxVx6B872ays38T2P6luHVKotjnmRyRGNnEV4Rhk6ThFJfsDWyur3yV7TFvvdBrt5eUK826PlyBf1PMlSY7mp09_eWONH2rREclAB3lx/s640/SAM_0929.JPG" width="480" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #4f81bd; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-themecolor: accent1;">Η Πρώτη Νίκη του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη στους Βαλκανικούς Αγώνες…..</span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Η
υπεροχή εις υλικόν του Τούρκικου στόλου ήτο καταφανής. Τόσον από απόψεως
αριθμού πυροβόλων του θωρηκτού στόλου, όσον και από απόψεως αριθμού ελαφρών
σκαφών και οπλισμού αυτών, οι Τούρκοι υπερείχαν σημαντικώς. Η δε υπεροχή των
εις υλικόν αύξανε ακόμη εκ του γεγονότος, ότι, χάρις εις το απόρθητο αυτών
ορμητήριο εντός των στενών των Δαρδανελίων, εις αυτούς άνηκε ή πρωτοβουλία της
εξόδου διά να συνάψουν ναυμαχία ή να επιχειρήσουν οιανδήποτε πολεμική ενέργεια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Αι επιτελικαί μελέται επί
της συγκριτικής δυνάμεως των δύο στόλων και των στρατηγικών συνθηκών υπό τας
οποίας επρόκειτο να διεξαχθή ό επικείμενος πόλεμος, κατέληγαν εις το συμπέρασμα
ότι ό Ελληνικός στόλος έπρεπε με κάθε θυσία να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο.
Άλλ' η ενίσχυσις αύτη δεν ήτο κάτι το ευχερές. Εκτός των άλλων, δια την αγοράν
νέων πλοίων, έλειπε κυρίως ό απαιτούμενος καιρός. Αφ' έτερου οι βαλκανικοί
σύμμαχοι εβιάζοντο να κατέλθουν όσον το
δυνατόν ενωρίτερα εις τον αγώνα, ή δε Ελληνική Κυβέρνησις δεν ήθελε να χάση την
ευκαιρία της από κοινού επιθέσεως εναντίον της Τουρκίας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Η δυσχερής θέσις, εις την
οποίαν είχε περιέλθη ή Ελλάς, συνεζητείτο εις αλλεπάλληλα πολεμικά συμβούλια.
Εις εν εξ αυτών, του οποίου προήδρευεν ό Πρωθυπουργός, εκλήθη και ό νέος
Αρχηγός του Στόλου του Αιγαίου, ό πλοίαρχος Κουντουριώτης. Εις το δραματικό
εκείνο συμβούλιoν το άτρομο θάρρος του νέου Αρχηγού και ή πεποίθηση του εις την
νίκην κατώρθωσε να εμπνεύση την γενικήν έμπιστοσύνην. Επέτυχε να διαλύση τους
επιτελικούς ενδοιασμούς και να εδραίωση την πεποίθηση, ότι και με άσθενέστερον
υλικόν οι καλοί ναύται νικούν πάντοτε. Μετέδωσε την φλογεράν του πίστιν και υψώνων την ήρωικήν του ψυχήν υπεράνω των σοφών υπολογισμών των γραφείων
ανελάμβανε την ευθύνην να κυριάρχηση του Αιγαίου με τον υπάρχοντα στόλο, χωρίς
άλλας επαυξήσεις της τελευταίας ώρας, εκτός εκείνης, πού είχεν ήδη
πραγματοποιηθή διά της αγοράς των τεσσάρων άντιτορπιλικών τύπου Λέοντος. Μεταξύ
άλλων, o Παύλος Κουντουριώτης υπογράμμισε στον Ελευθέριο Βενιζέλο τα παρακάτω:<b> </b></span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;"><b>«Εγώ κύριε Πρόεδρε δεν
καταγίνομαι με το χι συν ψι και τας γωνίας αποκλίσεως. Ξεύρω να πω ένα πράγμα.
Καράβια άνευ ικανού εμψύχου υλικού, είναι μόλυβδος βαρύς βυθιζόμενος εντός
ύδατος. Σας διαβεβαιώ ότι με τα καράβια που έχομε θα κάμουμε καλά τη δουλειά
μας».</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Εις το προπολεμικόν εκείνο
συμβούλιον ενίκησεν ο Κουντουριώτης την πρώτην του νίκην. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Και ό Κυβερνήτης της
Χώρας, που αντιμετώπιζε το δυσχερέστατον πρόβλημα, αν ή Ελλάς θα βαδίση μέ τούς
άλλους συμμάχους, αν ό Ελληνικός στόλος θά ηδύνατο νά εξασφάλιση τό κράτος της
θαλάσσης, απαραίτητον προϋπόθεσιν της συμμαχικής επιτυχίας, ευρήκεν είς τήν
ρωμαλέαν ευψυχίαν τοϋ Κουντουριώτη την ψυχικήν διαπασών πού τοϋ εχρειάζετο.
Αποδέχεται με ενθουσιασμόν και ευγνωμοσύνην την βεβαίωσιν τοϋ Αρχηγού του
στόλου, μεταλαμβάνει της πίστεως του και με πατριωτικήν συγκίνησιν του σφίγγει
το χέρι. Ό κύβος ερρίφθη. Η Ελλάς θα ελάμβανεν μέρος εις τον Βαλκανικόν
πόλεμον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;">Για την επίδραση που είχε
στον Πρωθυπουργό η στάση του Κουντουριώτη εκείνη την ημέρα, είναι
χαρακτηριστική η επιστολή που του έστειλε ο Βενιζέλος 21 χρόνια μετά, στην
επέτειο της ναυμαχίας της Έλλης, την 3η Δεκεμβρίου 1933. Του έγραφε, </span><b><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;">«Φίλτατε Ναύαρχε, </span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Είκοσι ένα χρόνια κλείουν
σήμερα από την ημέρα, που με την ναυμαχία της Έλλης εξησφάλισες την κατά
θάλασσαν υπεροπλίαν της Ελλάδος και των συμμάχων της και έτσι εξησφάλισες την
τελικήν νίκην των. Όλοι οι Έλληνες σου είμεθα ευγνώμονες διά την νίκην σου
αυτήν. Περισσότερον από όλους εκείνος, που γνωρίζει, ότι χωρίς την αδάμαστον
αποφασιστικότητά σου και την πίστιν σου εις την κατά θάλασσαν νίκην μας, δεν θα
απεφασίζαμεν να λάβωμεν μέρος εις τον πρώτον Βαλκανικόν Πόλεμον, με αποτέλεσμα
ότι, αν μεν νικούσαν οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι, τα όριά μας θα έμεναν
οριστικώς εις την Μελούνα ή το πολύ θα έφθαναν στον Αλιάκμονα, αν δε νικούσαν
οι Τούρκοι, η ζωή των ομογενών της Αυτοκρατορίας θα απέβαινεν ανυπόφορος.</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><b>Με εξαίρετον τιμήν και
αγάπην Βενιζέλος»</b><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-38320087262058903402015-06-21T22:56:00.000-07:002015-06-21T22:57:39.259-07:00Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-77725504986237464992015-06-08T05:03:00.004-07:002015-06-09T05:03:40.817-07:00<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι,<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Το φετινό θέμα που επιλέχτηκε απ’
την </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">POSTEUROP</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">
</span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">για
τα γραμματόσημα </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">EUROPA</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">–κοινό για όλα τα κράτη,
μέλη του οργανισμού είναι <o:p></o:p></span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><b><span style="color: blue;">«παλαιά
παιχνίδια»</span></b>.</span></div>
<br />
<br />Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-10839560911914828702015-02-27T11:39:00.003-08:002015-03-07T08:52:46.348-08:00Όταν ο ΜΠΑΓΑΣΑΣ βολτάρει....."ΠΟΛΕΜΟΣ & ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ"<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; text-align: justify;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι, γεια και χαρά σας.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Ένας φιλαράκος μου, ο Φάνης, μπάρμαν κι όχι
επαγγελματίας ιστορικός, ταπεινός όμως και ζημιάρης σαν κι εμένα, πάντα μου
λέει, <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">-Για τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ρε Γιωργάκη γνωρίζουμε
αρκετά, για τον πρώτο ελάχιστα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Και πραγματικά σύντροφοι μου, η πολύνεκρη σύρραξη
που συμβατικά άρχισε στις 3 Αυγούστου του 1914 με την επίδοση κήρυξης πολέμου
απ’ τη Γερμανία στη Γαλλία επί της ουσίας δεν έχει λήξει ακόμη…..Η άλλη σύρραξη,
αυτή των ετών 1939-1945, μπορεί απλά να θεωρηθεί μια φάση της…..Κι αυτό είναι
εύκολα κατανοητό αρκεί να σκεφτεί κανείς τι γινόταν και τι γίνεται ακόμα και
σήμερα στη γειτονιά μας, τα Βαλκάνια. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfNyLDyVjw0ov1_3uOirOFzjjeGq2au38ngxHz-83Sdz8e7srW2eQ1dcMorvYd5WQy4c1scMQaSgTLx6FDQm_rvVCXKZjQ6SX3KBihUvby3td1bc01ehZe2xRGGYHRVn7EDUhTt4x5pSwz/s1600/SAM_0606.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfNyLDyVjw0ov1_3uOirOFzjjeGq2au38ngxHz-83Sdz8e7srW2eQ1dcMorvYd5WQy4c1scMQaSgTLx6FDQm_rvVCXKZjQ6SX3KBihUvby3td1bc01ehZe2xRGGYHRVn7EDUhTt4x5pSwz/s1600/SAM_0606.JPG" height="480" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Γιατί
άρχισε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος; </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Από πιτσιρικάς διάβασα το σπουδαίο, κατά την
αντίληψη μου, πόνημα του Λένιν, <b>«Ο ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του
καπιταλισμού»</b>, που επιχειρεί μια οικονομικού τύπου ανάλυση και ερμηνεία και με λίγα λόγια υποστηρίζει πως τα υπερκέρδη των
τραπεζών υπαγόρευσαν νέα κατανομή των χωρών του κόσμου μας…..Αποτέλεσμα αυτής της
απαίτησης υπήρξαν οι συγκρούσεις που κατέληξαν στον Α´
Παγκόσμιο Πόλεμο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Αν όμως θυμηθούμε και τον Μαρξ που λέγεται ότι είπε μια μεγάλη πράγματι κουβέντα, <b>«Αλήθεια
δεν είναι αυτό που ερμηνεύει, αλλά εκείνο που αλλάζει την πραγματικότητα»</b> τότε
η ανάλυση του Λένιν, όσο κι αν προσέγγισε καταστάσεις που πολύ λίγοι τότε είχαν
αποπειραθεί να προσεγγίσουν, είναι σαφές ότι δεν τόνισε άλλες παραμέτρους που η
εμπειρία αργότερα απέδειξε αποφασιστικής σημασίας. <o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgseu-t8EOWGzC-h3VjMZRaVHRpeJa3_uFRez4NKPtVCscXUuC7t1Gs5pUWRhgQp1ZiJ-d2Q9rGU6UoZ0pi2jU-_ppEt9erhl1_6aykxFd5aaSxwpreUT816U9ivJDpAuNZ0scI3FerjLsn/s1600/SAM_0651.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgseu-t8EOWGzC-h3VjMZRaVHRpeJa3_uFRez4NKPtVCscXUuC7t1Gs5pUWRhgQp1ZiJ-d2Q9rGU6UoZ0pi2jU-_ppEt9erhl1_6aykxFd5aaSxwpreUT816U9ivJDpAuNZ0scI3FerjLsn/s1600/SAM_0651.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">Η φρίκη του πολέμου σύντροφοι. ΑΝΩΝΥΜΟΣ
Γερμανός φωτογράφος…..πολίτες –μεταξύ τους παιδιά- νεκροί από χημικά αέρια.</span></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Και βέβαια σύντροφοι η σπουδαιότερη από τις
παραμέτρους αυτές ήταν τα γεγονότα κι οι καταστάσεις στα Βαλκάνια, όπως διαμορφώθηκαν
μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Και είναι σήμερα σαφές ότι εκείνος ο μικρός μα
πολύνεκρος πόλεμος υπήρξε έκπληξη για τις δυνάμεις της
εποχής…..Σκεφτείτε!!!.....Οι Βούλγαροι, στρατός τρανός με υποστήριξη και
οργάνωση, που όλοι τους θεωρούσαν φαβορί κόλλησαν στην Αδριανούπολη ενώ οι Έλληνες
κι οι Σέρβοι, τους οποίους δεν υπολόγιζε κανείς, πήραν οι μεν πρώτοι τη
Θεσσαλονίκη και οι δεύτεροι το Κοσσυφοπέδιο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Κι ολ’ αυτά σύντροφοι άλλαξαν την πραγματικότητα –θυμηθείτε
τον Μαρξ- όμως με επιπτώσεις και συνέπειες που δεν άργησαν να φανούν…..Πού
τελικά θα δινόταν το Κοσσυφοπέδιο; Στους Σέρβους που το απελευθέρωσαν και το
θεωρούσαν ιστορική τους κοιτίδα ή στους Αλβανούς που το κατοικούσαν; Ζήτημα γερό,
δύσκολο που οι δυνάμεις της εποχής το αντιμετώπισαν απλά ιδρύοντας την Αλβανία…..Τελικά
βέβαια, </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">το Κοσσυφοπέδιο δόθηκε στη
Σερβία –γεγονός που οι </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Σέρβοι το πληρώνουν
ακόμα και σήμερα που ουσιαστικά το έχουν χάσει- κυρίως </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">για
ιστορικούς λόγους, μα κι εξαιτίας της Ρωσικής υποστήριξης προς το Βελιγράδι.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZj0-INKFhoRUT6ACB6rxQZmrOl_yvd0dL9N72pP3oM3pCuX1Z44xK4QbYbG1RA1ws1wRICPCohze9cyzGTZyhpyFajTLEli-nClPSh4r7sFhlopdpD0xleK7_RJyB4dvstfZAoapc_Ne4/s1600/SAM_0547.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZj0-INKFhoRUT6ACB6rxQZmrOl_yvd0dL9N72pP3oM3pCuX1Z44xK4QbYbG1RA1ws1wRICPCohze9cyzGTZyhpyFajTLEli-nClPSh4r7sFhlopdpD0xleK7_RJyB4dvstfZAoapc_Ne4/s1600/SAM_0547.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">ARIEL</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">VARGES</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span style="font-family: "Courier New";">Ιταλικά στρατεύματα παρελαύνουν
στη Θεσσαλονίκη στις 11 Αυγούστου του 1916.</span></b></span><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: red;">Από την έκθεση «ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ
ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ» στο ινστιτούτο Γκαίτε</span></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Υποστήριξη που οδήγησε στη δυναμική επανεμφάνιση
της Ρωσίας στα Βαλκάνια </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">χώρο στον οποίο –θυμηθείτε
τα Ορλωφικά σύντροφοι- προσπαθούσε από αιώνες ν’ απλώσει την επιρροή της. Αυτό
όμως δεν ήταν δυνατόν </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">ν’ αφήσει αδιάφορη
την Αυστροουγγαρία, που κι αυτή επιχειρούσε ν’ απλωθεί στα Βαλκάνια, και είχα μάλιστα
και βλέψεις σαφείς…..τη Θεσσαλονίκη μας.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Εδώ λοιπόν -κοντά μας- υψώνονταν απειλητικά
αντιμέτωποι δύο δικέφαλοι αετοί…..Εκείνος των Ρομανώφ και ο άλλος των
Αψβούργων. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Το ζήτημα λοιπόν δεν ήταν μόνο οικονομικό, αλλά ούτε
και θέμα σύγκρουσης δύο ιμπεριαλισμών…..Το ζήτημα τελικά ήταν βαθύτατα ιστορικό. Σκεφτείτε σύντροφοι!!!.....</span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Ο δικέφαλος αετός των Ρομανώφ ξεκινούσε
απ' τη Νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη του Ελληνικού Μεσαίωνα κι ο άλλος αετός, αυτός των
Αψβούργων, απ' την Παλιά Ρώμη, την Ιταλική, εκεί όπου τα Χριστούγεννα του 800 ο
Πάπας είχε στέψει τον Καρλομάγνο αυτοκράτορα των Ρωμαίων.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisEfd6ttv-ykuHOuL2nolgK_VfqpFpNzXXnxbn2xEosyLXR7xRcKWvS-rqzvxtYXoBc7WcpEyBfH7XsR4u8kjZwkhKiGxCd7ENdcI9D6imMWlD2rF5_dcW5TLm0M5FzpVkHwvnLrrON_52/s1600/SAM_0515.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisEfd6ttv-ykuHOuL2nolgK_VfqpFpNzXXnxbn2xEosyLXR7xRcKWvS-rqzvxtYXoBc7WcpEyBfH7XsR4u8kjZwkhKiGxCd7ENdcI9D6imMWlD2rF5_dcW5TLm0M5FzpVkHwvnLrrON_52/s1600/SAM_0515.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: 'Courier New';">LEWIS</span><span lang="EN-US" style="font-family: 'Courier New';"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: 'Courier New';">HINE</span><span lang="EN-US" style="font-family: 'Courier New';"> </span></b><b><span style="font-family: "Courier New";">Αυτό το Τουρκόπουλο σύντροφοι
δεν είναι κορίτσι…..απλά έχει κοτσίδες για να θυμάται τις αδελφές του που σκοτώθηκαν. </span></b></span><b style="color: red; font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Courier New";">Από την έκθεση «ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ
ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ» στο ινστιτούτο Γκαίτε, άντε και την επίσκεψη του ΜΠΑΓΑΣΑ. </span></b><b style="color: red; font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Courier New";">Αρχές τριωδίου του 2015.</span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Ποια λοιπόν απ’ τις δύο κληρονομιές ήταν η νόμιμη;</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Σε ποιον κληρονόμο
τελικά θα πήγαιναν τα Βαλκάνια, μια από τις σπουδαιότερες στρατηγικά περιοχές
της Ευρωπαϊκής ηπείρου;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Θεωρητικά και εκ του ασφαλούς γράφοντας σήμερα μετά
από τόσα χρόνια αγαπημένοι μου σύντροφοι θα μπορούσα διακαώς να υποστηρίξω ότι
αυτό το ζήτημα θα μπορούσε να διευθετηθεί μέσω μιας σύγκρουσης –πολεμικής και διπλωματικής- της
Ρωσίας με την Αυστροουγγαρία. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Γιατί όμως η σύγκρουση αυτή εξελίχθηκε σε
παγκόσμια; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Η απάντηση δεν είναι δύσκολη…..Απλά επειδή η
Γερμανία συμπαρατάχθηκε με την Αυστροουγγαρία. Τούτο σήμερα κρίνεται
λάθος. Όμως, το γιατί έγινε το λάθος αυτό…..είναι μια άλλη ιστορία.</span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx2LgliooGSZ-wSJPMXVTbjrtqfDWZP40VUq5FXi9ff_84xKmnIUEhLdXqYFZ56m46qmt5wlqYqlsTXw06hBfO0X6PVuqfrQkJV47wD6DzzYMd_lyfRads6ZuuF_YHBWQN8Ay-yhOZeNkx/s1600/SAM_0641.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjx2LgliooGSZ-wSJPMXVTbjrtqfDWZP40VUq5FXi9ff_84xKmnIUEhLdXqYFZ56m46qmt5wlqYqlsTXw06hBfO0X6PVuqfrQkJV47wD6DzzYMd_lyfRads6ZuuF_YHBWQN8Ay-yhOZeNkx/s1600/SAM_0641.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΓΑΛΛΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Διανομή
αλευριού από Σέρβους στρατιώτες στο Μοναστήρι.</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Κι όλα </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">τα παραπάνω
τα έγραψα προσπαθώντας να σας πείσω σύντροφοι να δείτε τον Α’ Παγκόσμιο
Πόλεμο –κόντρα στους κατά Σωκράτη πολλούς- με άλλο μάτι, το μάτι της γειτονιάς
μας…..όχι δηλαδή σαν ένα στατικό πόλεμο χαρακωμάτων στο Δυτικό μέτωπο που
κόστισε τη ζωή σε πάνω από είκοσι εκατομμύρια ψυχές, αλλά σαν ένα </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">πόλεμο που διεξαγόταν και στα χωριά και στις
πόλεις, κοντολογίς εκεί όπου ζούσε ο ανυπεράσπιστος άμαχος πληθυσμός.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Γιατί αυτό συνέβη στα Βαλκάνια.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Κι αυτό ακριβώς προσπάθησε να καταδείξει η φωτογραφική
έκθεση που επισκέφτηκα, <b>«Πόλεμος και ειρήνη στα Βαλκάνια»</b> που διοργανώθηκε </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">στο ινστιτούτο Γκαίτε, παρουσιάζοντας </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">μέσα απ' το φακό πέντε φωτογράφων, στιγμιότυπα
απ’ την καθημερινότητα των κατοίκων στα Βαλκάνια την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου
Πολέμου , επιχειρώντας – μ’ επιτυχία θα έλεγα- ν’ αποτυπώσει τον αντίκτυπο του
πολέμου στη ζωή τους.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitrHwgL6qiEFBwRwvEmDs7NEaahOxoie4doKvAEFpXMsqd0DH3G8negar3x6KaEAM79UI2e87T960Y38VtMCh7g0hm9-1mBhv2oE2cVDMWpWcR9NzJzgZ5o4SYOUJu-t_E1k3XLY0ymd8O/s1600/SAM_0523.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitrHwgL6qiEFBwRwvEmDs7NEaahOxoie4doKvAEFpXMsqd0DH3G8negar3x6KaEAM79UI2e87T960Y38VtMCh7g0hm9-1mBhv2oE2cVDMWpWcR9NzJzgZ5o4SYOUJu-t_E1k3XLY0ymd8O/s1600/SAM_0523.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">LEWIS</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">HINE</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b></span><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">Πρόσφυγες κατευθύνονται προς την
Αλβανία. Πόσα μίλια άραγε να περπάτησαν μόλο το βιος τους στην πλάτη τους;</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Έτσι σύντροφοι μου, ο Αμερικανός </span><b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">LEWIS HINE</b><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> (1874-1940) απεσταλμένος
φωτογράφος του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού στα Βαλκάνια τότε, φωτογράφισε κι αποθανάτισε όλα
τα οδυνηρά βιώματα του πολέμου στα παιδιά.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizLgsr-8voDXp9FRk9Dkawc3bOt1dUIxY_wefP54OfAi4gJRSzPG5zKgbFwKYoJivPBylF3OiG4U7lfYg3tBf327SERLz8YTM6mCcSdM6LMavbPYeD798NShJEHJOAYdlOIqAzEh39qvbo/s1600/SAM_0518.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizLgsr-8voDXp9FRk9Dkawc3bOt1dUIxY_wefP54OfAi4gJRSzPG5zKgbFwKYoJivPBylF3OiG4U7lfYg3tBf327SERLz8YTM6mCcSdM6LMavbPYeD798NShJEHJOAYdlOIqAzEh39qvbo/s1600/SAM_0518.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="text-align: center;"><span style="font-family: Courier New;"><b>Κοιτάξτε</b></span></span><b><span style="font-family: "Courier New";"> μουτράκι φωτεινό, ο
πιτσιρικάς σύντροφοι!!!<o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">LEWIS</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">HINE</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b></span><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">Τουρκόπουλο στη Θεσσαλονίκη μόλις
έχει πάρει φαί απ’ τον Αμερικανικό Ερυθρό Σταυρό. </span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0h_CIJfqSbpuaRO3w1yjBuv8oeohScw9lgjoIT4VTujtgu056SGZZzJMhaEKi1VOdf5t7-gCt_aDfkv9YddM4iMLvuej7IKbm_Z9albW29PzJtWkr5tteUL0424q41CpYeaydcKTu3WqG/s1600/SAM_0574.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0h_CIJfqSbpuaRO3w1yjBuv8oeohScw9lgjoIT4VTujtgu056SGZZzJMhaEKi1VOdf5t7-gCt_aDfkv9YddM4iMLvuej7IKbm_Z9albW29PzJtWkr5tteUL0424q41CpYeaydcKTu3WqG/s1600/SAM_0574.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: justify;"><div class="MsoNormal">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">LEWIS</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">HINE</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span style="font-family: "Courier New";">Βελιγράδι χριστούγεννα 1918 Πλανόδιος
βιολιστής. </span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsKpruVoIqV6vLQc8jmdFfGuBdBSIXV7ONvpDOafWd-FJmKIlGO0XtRgmcbjDeg21dl9hk5TX9TmLCAkWMIq7bE2Mm8b-hGtpH8u3_OmrfBe4eSMa_yB4EnyOE6e1t5fxPjm7Z1ZmpLtg8/s1600/Lewis_Hine_selfportrait.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsKpruVoIqV6vLQc8jmdFfGuBdBSIXV7ONvpDOafWd-FJmKIlGO0XtRgmcbjDeg21dl9hk5TX9TmLCAkWMIq7bE2Mm8b-hGtpH8u3_OmrfBe4eSMa_yB4EnyOE6e1t5fxPjm7Z1ZmpLtg8/s1600/Lewis_Hine_selfportrait.jpg" height="200" width="138" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">Ο Lewis Hine Wickes αγαπημένοι μου σύντροφοι
ήταν Αμερικάνος κοινωνιολόγος και φωτογράφος, που πραγματικά χρησιμοποίησε τη
μηχανή του σαν όπλο για την κοινωνική αλλαγή…..Επικεντρώθηκε στη καταγραφή της παιδικής
εργασίας και της μετανάστευσης και τα ρεπορτάζ του έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην
αλλαγή της νομοθεσίας για την παιδική εργασία στις ΗΠΑ.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Courier New";"><br /></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Τώρα ο άλλος Αμερικανός φωτογράφος , ο <b>ARIEL VARGES </b>(1890-1972),
που το 1916 εργαζόταν στη Θεσσαλονίκη, αποθανάτισε την καθημερινότητα των κατοίκων
της και τη συνύπαρξη τους με τους συμμάχους που τότε –λόγω απόβασης- ήταν μιλιούνια
στην πόλη. </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho-4cKiaep0X3drS8FMAEA66SaHEl0mjIsCFSKhPaH5uKf0DG4_bzYvyywy7kjFkYsze6HdCdfIZadcZUyibQeaPVMGsfSHLIPbwuGJgz5T1iNtpUIXG_9Auy5H4z0H6iYALksDQfQghSp/s1600/SAM_0543.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEho-4cKiaep0X3drS8FMAEA66SaHEl0mjIsCFSKhPaH5uKf0DG4_bzYvyywy7kjFkYsze6HdCdfIZadcZUyibQeaPVMGsfSHLIPbwuGJgz5T1iNtpUIXG_9Auy5H4z0H6iYALksDQfQghSp/s1600/SAM_0543.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: 'Courier New';">ARIEL</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: 'Courier New';">VARGES</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b></span><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">30 Ιουλίου 1916 Ρωσικό πεζικό
παρελαύνει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης μετά την απόβαση του. </span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc-bWYifM34Sa6xUajkUVNubujjwJsHl8FCfqkXAkIDS1viBsukq97J4K2TEfH1EmCdduBc2e-mTz9b8pTdEOAEoPJ_TZMQAW1sRo0z6k28SaWRjBKLi-qiD0kGNGqgvZduJm_KPefXxNR/s1600/SAM_0564.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc-bWYifM34Sa6xUajkUVNubujjwJsHl8FCfqkXAkIDS1viBsukq97J4K2TEfH1EmCdduBc2e-mTz9b8pTdEOAEoPJ_TZMQAW1sRo0z6k28SaWRjBKLi-qiD0kGNGqgvZduJm_KPefXxNR/s1600/SAM_0564.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">ARIEL</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">VARGES</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b></span><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">Ινδικά στρατεύματα εκπαιδεύονται στη χρήση αντιασφυξιογόνων μασκών.</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhs53yA1IL9fYlI0XkjIciKHCJTGe7St8G5ra34-nMhWTIX1ixxYnJ22XvZIZQz6UBjUQR1nLKTlRG7awBT9sFK5alZWHWD8F5IngTM6mYtW1EfG_jWxlRve4M0ENdKTPw7ZlGGb5Q-oYMp/s1600/SAM_0551.JPG" height="480" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "Courier New";">Στις 5 Μαΐου του 1916 κατερρίφθη
ένα Ζέππελιν απ΄τους Συμμάχους…..Ο σκελετός του εκτίθεται στην προκυμαία και φωτογραφίζεται
απ’ τον </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">ARIEL</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";">
</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">VARGES</span></b></span><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">. </span></span></b><br />
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Η έκθεση αυτή αγαπημένοι μου σύντροφοι είναι
μεγαλειώδης.....Όλα κι όλα!!!Κι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος υπήρξε μεγαλειώδης!!! Γιατί; Ήταν η
τελευταία πράξη των Αυτοκρατοριών, ήταν οι τελευταίες στιγμές ενός ολόκληρου
τρόπου ζωής και σίγουρα δεν ήταν απλώς μια σειρά από στρατιωτικές συμμαχίες κι
επιχειρήσεις…..Ειδικά εδώ στη γειτονιά μας, αυτή η διαδικασία </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">ξεκίνησε το 1912 με τον διπλασιασμό της πατρίδας
μας, προχώρησε με τη διαίρεση της εν μέσω Εθνικού διχασμού κι ολοκληρώθηκε το
1923, μέσα στην ταπείνωση , τις υποχρεωτικές ανταλλαγές πληθυσμών και την
οριστική διαμόρφωση των Εθνικών κρατών. </span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy4r7cFr_s7mUJBDIouWgLeAYp6hUg3nrVn5ZOUYRHh1AcSkwmV5z3QW4_FVQjabXfVfNJ_L_9ykeO6cqXfwy7svAjUQXM_GdmlrTKfLYdlcuT2HMwQoEyFsetdJBA_kB0q6G1oh_o9roP/s1600/SAM_0620.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiy4r7cFr_s7mUJBDIouWgLeAYp6hUg3nrVn5ZOUYRHh1AcSkwmV5z3QW4_FVQjabXfVfNJ_L_9ykeO6cqXfwy7svAjUQXM_GdmlrTKfLYdlcuT2HMwQoEyFsetdJBA_kB0q6G1oh_o9roP/s1600/SAM_0620.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ που
συνόδευσε τότε το Γερμανικό στρατό στην προέλαση του στη Σερβία και αποτύπωσε στιγμές
της καθημερινότητας του.....</span></span></b><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;">Η Γερμανική μπάντα παιανίζει. </span></span></b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Ο Ρώσος φωτογράφος και εικονολήπτης <b>SAMPSON TCHERNOFF</b>
(1887-1929) βρέθηκε τότε στα Βαλκάνια απεσταλμένος απ’ το Ρώσο παραγωγό DRANKOV,
εργάστηκε κυρίως σε έδαφος Σερβικό και κατέγραψε την υποχώρηση του Σερβικού
στρατού στα βουνά της Αλβανίας.<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfhkBl4TzDz5RZyU2vozsKIBU-qbou2ChJzB4q79Q9EG6VVrwnqsGc5Y7jMb6QYesd4W47u-5BWdCCbKOG_G_rb6HxK8lAKtK2g19t4_vLc8SIUUhX7Xy_EZq6nLcdjqMPUpnclbUGitHA/s1600/SAM_0671.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfhkBl4TzDz5RZyU2vozsKIBU-qbou2ChJzB4q79Q9EG6VVrwnqsGc5Y7jMb6QYesd4W47u-5BWdCCbKOG_G_rb6HxK8lAKtK2g19t4_vLc8SIUUhX7Xy_EZq6nLcdjqMPUpnclbUGitHA/s1600/SAM_0671.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Courier New"; font-size: small;"><span style="color: red;">Φοβερή φωτογραφία σύντροφοι!!! Η Σερβική υποχώρηση το 1915.</span><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue; font-size: small;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">SAMPSON</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">TCHERNOFF</span></b></span><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue; font-size: small;"> Σέρβοι στρατιώτες βαδίζουν προς την Αλβανία. </span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiikEy8RHcnvwlpiqxdRtp4phcPjSxINVOKpMrRpRblHeNdRuTE4W2b9s5_ziLLJrtLYjpOCtBpgrMPYSkTkRspaeNhx4ghELoL7oJLnFimTAojJidexCiCFgEY3zHktqJsld8Se8fHny1P/s1600/SAM_0677.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiikEy8RHcnvwlpiqxdRtp4phcPjSxINVOKpMrRpRblHeNdRuTE4W2b9s5_ziLLJrtLYjpOCtBpgrMPYSkTkRspaeNhx4ghELoL7oJLnFimTAojJidexCiCFgEY3zHktqJsld8Se8fHny1P/s1600/SAM_0677.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Courier New"; font-size: small;"><span style="color: red;">Η Σερβική υποχώρηση το 1915.</span><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue; font-size: small;"><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">SAMPSON</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New"; mso-ansi-language: EN-US;">TCHERNOFF</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Courier New";"> </span></b></span><b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue;"><span style="font-size: small;">Ο Σερβικός στρατός υποχωρεί
στον ποταμό Μοράβα.</span> </span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Η έκθεση ολοκληρώνεται με την παρουσίαση δύο ανώνυμων
φωτογράφων, που ανήκαν στον Γερμανικό και στον Γαλλικό στρατό.<o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH-BCNpjuD8pSSSjvhjn-jcwYSHT8xPpGZUpPEw8M32YSzay_QcVZilosX9T7axS1INqGovf2zqsPeAJJ3kVSZ79t6f8tG8S1ckMLhxfz0EOYb3tIEW5Pcqmk379tkGlCLVEDizqc9HPMQ/s1600/SAM_0610.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjH-BCNpjuD8pSSSjvhjn-jcwYSHT8xPpGZUpPEw8M32YSzay_QcVZilosX9T7axS1INqGovf2zqsPeAJJ3kVSZ79t6f8tG8S1ckMLhxfz0EOYb3tIEW5Pcqmk379tkGlCLVEDizqc9HPMQ/s1600/SAM_0610.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: justify;"><b><span style="font-family: "Courier New"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="color: blue; font-size: small;">ΑΝΩΝΥΜΟΣ
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Καλοδιάθετος Γερμανός στρατιώτης επιβλέπει την
ουρά των Σέρβων σε τοπικό μαγαζί. </span></span></b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Στη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου πολέμου ο Γερμανικός
στρατός εισέβαλε μέσω Αυστροουγγαρίας στα Βαλκάνια κι έφτασε μέχρι τη νότια
Σερβία και τη Βουλγαρία, συνοδευόμενος από φωτογράφους και εικονολήπτες…..Ένας
απ’ αυτούς που παρουσιάζεται εδώ αποθανάτισε σκηνές μάχης, αλλά και καθημερινότητας του στρατού και των κατοίκων.</span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz_97Xukodn6wkkZE4ZBIWE85iQ5lYMchqUTyi8lgCgTXOO3hYqOTJnPPZiDWU_v_p1KOxRMp3mEl0Ks7kW0nCKKA5WaGRLXLP8QraFH4OzUoCZW9aI_2qT7U2oDWl4Au5T-CvGPYDiS-z/s1600/SAM_0628.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjz_97Xukodn6wkkZE4ZBIWE85iQ5lYMchqUTyi8lgCgTXOO3hYqOTJnPPZiDWU_v_p1KOxRMp3mEl0Ks7kW0nCKKA5WaGRLXLP8QraFH4OzUoCZW9aI_2qT7U2oDWl4Au5T-CvGPYDiS-z/s1600/SAM_0628.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Courier New";"><span style="color: blue; font-size: small;">ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Σερβόπουλα στο χωριό τους που μόλις κατακτήθηκε.</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><br /></span></div>
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg00epZMDf5mabLq2rJmV3BhsPDLMIQckAlHSrxjo0aRFvPvhiDdNTs0Qig1XZ7Vj37iT61INH7PqmVbNV2_vRfiOjyWSNe9AJGaHzKqj_wJ16TYylC_0eFybTTFPxvBvwPvMwB-UG_CrB6/s1600/SAM_0624.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg00epZMDf5mabLq2rJmV3BhsPDLMIQckAlHSrxjo0aRFvPvhiDdNTs0Qig1XZ7Vj37iT61INH7PqmVbNV2_vRfiOjyWSNe9AJGaHzKqj_wJ16TYylC_0eFybTTFPxvBvwPvMwB-UG_CrB6/s1600/SAM_0624.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><span style="font-family: "Courier New";">Συγκλονιστική φωτογραφία αγαπημένοι μου σύντροφοι. </span></b><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: Courier New;">ΑΝΩΝΥΜΟΣ φωτογράφος. Σερβόπουλα με πηλήκια του
Αυστροουγγρικού στρατού παίζουν τους στρατιώτες.</span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: red; font-family: Courier New;">Από την επίσκεψη του ΜΠΑΓΑΣΑ στην έκθεση.....Φεβρουάριος 2014 </span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCMRmc7mCiGlrYPivsHv2U244h2_4Q8D_EjBA73xvdXoknzrqSj2lCJ8R_WaPt2_dzYIhPAq1mLsx3PA95Qn_AC3PctZKNNsP-QhFGEz5ZmWM7IDgET6aipaubAvHiQvnmHMCFbE6AcTjr/s1600/SAM_0594.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCMRmc7mCiGlrYPivsHv2U244h2_4Q8D_EjBA73xvdXoknzrqSj2lCJ8R_WaPt2_dzYIhPAq1mLsx3PA95Qn_AC3PctZKNNsP-QhFGEz5ZmWM7IDgET6aipaubAvHiQvnmHMCFbE6AcTjr/s1600/SAM_0594.JPG" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-23937581959984134192015-02-14T06:42:00.000-08:002015-06-11T06:42:24.754-07:00ασ βαλεντινοσ<br />
<br />Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-43794430883219740332015-02-01T10:36:00.001-08:002015-03-03T10:49:29.440-08:00Όταν ο ΜΠΑΓΑΣΑΣ γράφει ιστορία.....Στίγματα της νεότερης Ελληνικής ιστορίας μέσα απ' την ιστορία, την προσφορά και τη δράση της Ι Μεραρχίας Πεζικού.....της "ΣΙΔΗΡΑΣ ΜΕΡΑΡΧΙΑΣ" του στρατού μας.<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipKiY_MfVSsiRxwG56eKJ37LN8S7mQyk6icCZdlDSgX5qop1K2fN4f92S8BM2GZ5CVOX738FcpsGYksc-J0XAn0ZfB1DF23_g9Zqdl0xRxUB-ekDcqNpVagQ1RzY54R4yDCb3qXL1Vv_Aq/s1600/B_SS_GES.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipKiY_MfVSsiRxwG56eKJ37LN8S7mQyk6icCZdlDSgX5qop1K2fN4f92S8BM2GZ5CVOX738FcpsGYksc-J0XAn0ZfB1DF23_g9Zqdl0xRxUB-ekDcqNpVagQ1RzY54R4yDCb3qXL1Vv_Aq/s1600/B_SS_GES.jpg" height="158" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><span style="color: blue;">Το έμβλημα
του Β.ΣΣ</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι, στις 29 Νοεμβρίου του
2013 το Β’ Σώμα Στρατού <b>«ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β’»</b> - με μια απλή αλλά ιστορική
τελετή- πέρασε στην ιστορία μετά από πενήντα ένα χρόνια παρουσίας του στη
Βέροια και μετά από εκατόν ένα συνολικά χρόνια </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">ένδοξης πορείας σε καιρούς ειρηνικούς,
αλλά και στα πεδία των μαχών, πάντα για την προάσπιση των Εθνικών μας
δικαιωμάτων.....</span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Όμως το στρατηγείο του Σώματος –που στεγαζόταν στο
στρατόπεδο <b>«ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΜΥΝΤΑ»</b> δεν έκλεισε </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">μιας κι εκεί μεταφέρθηκε άμεσα το στρατηγείο της Ι
Μεραρχίας Πεζικού <b>«ΣΜΥΡΝΗ»</b>, στα πλαίσια εφαρμογής της νέας δομής δυνάμεων
2013-2027.</span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVj-pKrKVMKynHpwo9yKh34Nxjb6pzODzVm4ThFcBSEONdOr_jU7sGN88kwFVc0P29p3yVyBYCSsaYUNtxqSkixc8iLK9pLL5lYGqkhB8xF1eQI6xSWd5KWnSeh2TMDUkR9LxYOI1cl92g/s1600/I_MP_379_301.jpg" imageanchor="1" style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVj-pKrKVMKynHpwo9yKh34Nxjb6pzODzVm4ThFcBSEONdOr_jU7sGN88kwFVc0P29p3yVyBYCSsaYUNtxqSkixc8iLK9pLL5lYGqkhB8xF1eQI6xSWd5KWnSeh2TMDUkR9LxYOI1cl92g/s1600/I_MP_379_301.jpg" height="254" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b><span style="color: red;">Το έμβλημα της Ι
Μ.ΠΖ </span></b></span><br />
<span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b><span style="color: red;">που συμβολίζει την ορμή του Έλληνα στρατιώτη. </span></b><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Γιατί από τις 14 Νοεμβρίου του 2013, n Ι Μ. ΠΖ διατέθηκε
στο Γενικό Επιτελείο Στρατού, </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">ανέλαβε το
μεγαλύτερο μέρος του επιχειρησιακού τομέα του Β' ΣΣ</span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">και σήμερα είναι ο μοναδικός Σχηματισμός του
στρατού μας που διοικεί πέντε επίλεκτες Ταξιαρχίες </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">με διαφορετικό έργο και ρόλο….. </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Δεν έχει καθορισμένη ζώνη ευθύνης, τηρεί ετοιμότητα
άμεσης επέμβασης </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">και σε περιόδους κρίσης
ή πολεμικής σύρραξης υλοποιεί τα Εθνικά σχέδια εξασφαλίζοντας τα εδάφη της πατρίδας
μας.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Κι επειδή αγαπημένοι μου σύντροφοι η Ι Μεραρχία
στην πορεία της νεότερης Ελληνικής, αλλά και της προσωπικής της ιστορίας υπήρξε αναμφισβήτητα μια απ' τις πλέον αξιόμαχες
μονάδες του στρατού μας, με συνεχή παρουσία στα πεδία των μαχών θα τη θυμηθούμε
για να ξανανιώσουμε ότι η σημερινή μας ελευθερία είναι,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><b>«απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη<o:p></o:p></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><b>Των Ελλήνων τα ιερά»</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!!<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt;">1. Η Ι Μεραρχία Πεζικού λοιπόν, ξεκίνησε την ιστορική
της διαδρομή στη Λάρισα στις 19 Μαρτίου 1897, λίγες μόνο μέρες πριν την έναρξη
του ατυχούς Ελληνοτουρκικού πολέμου…..Πρώτος διοικητής της ορίστηκε ο Υποστράτηγος
Νικόλαος Μακρής (<o:p></o:p></span><span style="color: blue;"><b><span style="font-family: 'Comic Sans MS';">Μεσολόγγι 1827-Αθήνα
1911 Στρατιωτικός, Αρχηγός της Βασιλικής Χωροφυλακής, βουλευτής και </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS';"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS';">Πρόεδρος της αναθεωρητικής Βουλής του 1911…..Στον
πόλεμο του 1897 ανέλαβε την αρχηγία του στρατού Θεσσαλίας, την οποία αφού παρέδωσε
στον Κωνσταντίνο ανέλαβε διοικητής της Ι Μεραρχίας…..Στον ατυχή αυτόν πόλεμο
</span></b></span><span style="font-family: 'Comic Sans MS';"><span style="color: blue;"><b>διακρίθηκε γιατί διέσωσε τη Λαμία από
βέβαια κατάληψη</b>.</span>).....</span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Μονάδες της τότε ήταν η 1η και η 2η Ταξιαρχία και τρία ανεξάρτητα τάγματα Ευζώνων και αποστολή της
η επιτήρηση των συνόρων απ’ το Θερμαϊκό κόλπο ως το Τύρναβο.....Με τη λήξη αυτού του πολέμου μετρήθηκαν κι οι πρώτες απώλειες.....232 νεκροί αξιωματικοί και οπλίτες και πολλοί τραυματίες</span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">.</span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkuVEp84Pjje9NXOk4Zu5dlP7W_5knobmG8JrMa5MSEygNZYRSNEwF3qr2jCWNVa85aKFGJvI7s7OAQyN_VtJIXiEeYAGC71twt2_MEvE6UyrXcBwc-Tmbao5OFeYhHfPTIFEnGT0L7q6w/s1600/%CE%97_%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%A6%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD,_Photo_Harry_Gouvas.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkuVEp84Pjje9NXOk4Zu5dlP7W_5knobmG8JrMa5MSEygNZYRSNEwF3qr2jCWNVa85aKFGJvI7s7OAQyN_VtJIXiEeYAGC71twt2_MEvE6UyrXcBwc-Tmbao5OFeYhHfPTIFEnGT0L7q6w/s1600/%CE%97_%CE%9C%CE%AC%CF%87%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%A6%CE%B1%CF%81%CF%83%CE%AC%CE%BB%CF%89%CE%BD,_Photo_Harry_Gouvas.JPG" height="372" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;"><span style="color: red;">«Η μάχη των
Φαρσάλων»</span><span style="color: blue;"> ελαιογραφία του Γεώργιου Ροϊλού (Στεμνίτσα
Γορτυνίας 1867 – Αθήνα 1928) ενός από τους
σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους της «ομάδας του Μονάχου» με ιδιαίτερο
ενδιαφέρον για τα ιστορικά θέματα και την προσωπογραφία. </span></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6uMTFdJFGNXzpAA_ImpgkNI1-amy6HzQSRsUXkNo_tW5v2sLHLffMuwtecuteg0skdugvWfzo-ZLarGYBhgfS16ANKPOALxf4WAQxxIDmrSX4yifGWVauDIF7MGesSI7jb6WpyuPPe8aD/s1600/BattleOfPharsala.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6uMTFdJFGNXzpAA_ImpgkNI1-amy6HzQSRsUXkNo_tW5v2sLHLffMuwtecuteg0skdugvWfzo-ZLarGYBhgfS16ANKPOALxf4WAQxxIDmrSX4yifGWVauDIF7MGesSI7jb6WpyuPPe8aD/s1600/BattleOfPharsala.jpg" height="118" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><span style="font-size: 12.8000001907349px;">Tο τέλος του 19ου αιώνα αγαπημένοι
μου σύντροφοι κουβάλησε μαζί του και το τέλος μιας αυταπάτης….. H πατρίδα
μας χρεοκοπημένη ήδη οικονομικά -θυμηθείτε το </span></span></b><strong style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="background: white; color: #222222; font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;">«</span></strong><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><span style="font-size: 12.8000001907349px;">δυστυχώς επτωχεύσαμεν</span></span></b><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12pt;">»</span><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><span style="font-size: 12.8000001907349px;"> του Τρικούπη- χρεοκόπησε πολιτικά και στρατιωτικά με τον πόλεμο του
1897 ή μαύρο '97 -</span></span></b><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">την πρώτη πολεμική
εμπλοκή της πατρίδας μας εξήντα επτά χρόνια μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας της
που δοκιμάστηκε ο πολεμικός της μηχανισμός αλλά και η ορμή της- </span></b><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12pt;"> </span><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><span style="font-size: 12.8000001907349px;"> που ξεκίνησε εξαιτίας του Κρητικού ζητήματος, υποδαυλίστηκε απ’ το </span>λαϊκιστή<span style="font-size: 12.8000001907349px;"> Δεληγιάννη, παρακινήθηκε απ' την «Εθνική Εταιρεία» και τελικά οδήγησε τον απαρασκεύαστο Ελληνικό στρατό σε
ταπεινωτική ήττα.</span></span></b><br />
<b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">Το τέλος
αυτού του πολέμου σύντροφοι γράφτηκε στην Πόλη
στις 22 Νοεμβρίου του 1897 με τρόπο
ταπεινωτικό για τους Έλληνες, τη περηφάνεια τους και το Έθνος αφού έχασαν πολλές απ’ τις
ελευθερίες για τις οποίες αγωνίστηκαν το ’21</span></b><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><span style="font-size: 12.8000001907349px;"> μιας κι η πατρίδα μας υποχρεώθηκε να τεθεί σε Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο –για να ξοφλήσει δάνειο
που έλαβε για ν’ αποζημιώσει πολεμικά τη Τουρκία και να κρατήσει τη Θεσσαλία πού 'χε χάσει στη μάχη- και να εκχωρήσει
πηγές των δημοσίων εσόδων της –τα περίφημα μονοπώλια στο τσιγαρόχαρτο, στο
αλάτι, στο πετρέλαιο, στον καπνό, στα σπίρτα, στα τραπουλόχαρτα,στα τελωνεία και στο χαρτόσημο - στους
πιστωτές της που διατηρήθηκαν μέχρι την
είσοδο της χώρας μας στην ΕΟΚ το 1981.</span></span></b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_4SLIqhQ-j_uJxyvz5yK1UoR1t7oTztdClJfgUHcFzlHKDQWbw_PSpkxc3y06ZWX3PmG4IXxLmL4FzBKK2nDZE_NVyAtuaZu-xCAQh61-6spwVevPaGxV2_FbTVxhic80xJfNXJ7fIBZB/s1600/71-275x400.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_4SLIqhQ-j_uJxyvz5yK1UoR1t7oTztdClJfgUHcFzlHKDQWbw_PSpkxc3y06ZWX3PmG4IXxLmL4FzBKK2nDZE_NVyAtuaZu-xCAQh61-6spwVevPaGxV2_FbTVxhic80xJfNXJ7fIBZB/s1600/71-275x400.jpg" height="200" width="137" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">Όμως από την
άλλη οι Τούρκοι –σίγουρα ρόλο σ’ αυτό παίξαν και οι σφαγές των Αρμενίων του
1896-97- φύγαν απ’ τη Κρήτη, που απέκτησε την αυτονομία της το 1898 κι αυτό ήταν το πρώτο σκαλί για την τελική της ενσωμάτωσή στην Ελλάδα το 1913.</span></b><br />
<b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">Κι επειδή
πολλοί φόρτωσαν όλα τα δεινά της εποχής που ταπεινά εξιστορούμε στην «Εθνική Εταιρεία»
θέλω - σε συνάρτηση και με τα ραγδαία γεγονότα που ακολούθησαν να γράψω τούτο…..Η
ίδρυση της «Εθνικής Εταιρείας» ήταν μια ιστορική αναγκαιότητα που αντανακλούσε
την έντονη λαϊκή δυσφορία και αγανάκτηση για την απροθυμία της Ελληνικής πολιτικής ηγεσίας να
αναλάβει δράση. Και σίγουρα η ίδρυση της έγινε αφορμή να ενωθούν και να συνεργαστούν για πρώτη φορά διανοούμενοι και στρατιωτικοί με σκοπό την υλοποίηση των Εθνικών οραμάτων, της «Μεγάλης Ιδέας». Και είναι
γεγονός αναμφισβήτητο αγαπημένοι μου σύντροφοι ότι όλοι οι πολιτικοί - ακόμα κι
ο Διάδοχος Κωνσταντίνος- αποκλείστηκαν.</span></b><br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">Κι αν κάποιος
με ρωτούσε ρε Μπαγάσα, τι επιτέλους πρόσφερε αυτή η «Εθνική Εταιρεία»; </span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">θα έγραφα τα εξής,<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCWboq53hAZXDSggsuOp4mD6DJf5xwReR5Jc5wwTlW6IuQR8Xvms3zBOE5aaEUCBEmNgN2QGZrQU8nJd82H1utM7cVpzQet68sWmLhriBS6Ntjd_ec0HYzuQrPxBLS5Zxdsb1xQ0bgTDAJ/s1600/extra_114573_Omologo_1898.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCWboq53hAZXDSggsuOp4mD6DJf5xwReR5Jc5wwTlW6IuQR8Xvms3zBOE5aaEUCBEmNgN2QGZrQU8nJd82H1utM7cVpzQet68sWmLhriBS6Ntjd_ec0HYzuQrPxBLS5Zxdsb1xQ0bgTDAJ/s1600/extra_114573_Omologo_1898.jpg" height="146" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">Πρώτα-πρώτα ανάγκασε την κυβέρνηση Θεοτόκη ν' ασχοληθεί -όπως ήταν υποχρεωμένη άλλωστε-
µε τον εκσυγχρονισμό του στρατού μας παρακινώντας ταυτόχρονα τους Εθνικούς ευεργέτες να
διαθέσουν χρήματα. Κι είναι γεγονός ότι γρήγορα ο στρατός άρχισε να
εκπαιδεύεται, να οργανώνεται, αλλά και να εξοπλίζεται σοβαρά, ώστε να μπορέσει ν' ανταποκριθεί στη δύσκολη Εθνική
του αποστολή, αλλά και να ξεπλύνει τη ντροπή του μαύρου ‘97.....</span></b><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">Μετά η «εθνική Εταιρεία» ήταν ο πρωτεργάτης κι
ο προπομπός του Μακεδονικού Αγώνα…..Τα μέλη της υπήρξαν οι πρωτεργάτες του κινήματος στου Γουδή το 1909 που ήταν σωτήριο για
το Έθνος…..Τέλος, διατήρησε υψηλό το Εθνικό φρόνημα τ' αποτελέσματα του οποίου φάνηκαν λίγο μετά, στους Βαλκανικούς του 1912-13, τότε
που η πατρίδα μας διπλασιάστηκε.....</span></b><b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;">Κλείνοντας οφείλω να
γράψω ότι για τους λάτρεις της εποχής η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού έχει εκδώσει το βιβλίο <span style="color: blue;">«Ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897», Αθήνα 1993</span>,
όπου καταγράφονται και αναλύονται διεξοδικά όλα τα πολιτικά και στρατιωτικά γεγονότα.</span></b></div>
</div>
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimGD5Z9JZWPeXZ4EIWU1LYvm9y60YY3fLuJZ7nxab3eBiOGM5yPoDlw4MbeHcECS3aVYQ9kh1R8ayqb2nOlvXCBCcLSKg_uqMjuAfCkYDiCGMjWI8o-PA0JoZLA3vkSfKzxy7r4Fg9VtI4/s1600/220px-MANOUSOGIANNAKIS-1912.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimGD5Z9JZWPeXZ4EIWU1LYvm9y60YY3fLuJZ7nxab3eBiOGM5yPoDlw4MbeHcECS3aVYQ9kh1R8ayqb2nOlvXCBCcLSKg_uqMjuAfCkYDiCGMjWI8o-PA0JoZLA3vkSfKzxy7r4Fg9VtI4/s1600/220px-MANOUSOGIANNAKIS-1912.JPG" height="200" width="122" /></a><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">2. Στις 5 Οκτωβρίου του 1912, ημέρα που η πατρίδα μας κήρυξε
τον πόλεμο στους Οθωμανούς η Ι Μεραρχία διοικούσε τρία Συντάγματα πεζικού, ένα
Σύνταγμα πεδινού πυροβολικού, ένα Λόχο μηχανικού, χειρουργεία και Μοίρες νοσοκόμων,
εφοδιασμού και πυρομαχικών. </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Διοικητής της τότε ήταν ο Υποστράτηγος Εμμανουήλ
Μανουσογιαννάκης </span><b><span style="font-family: "Comic Sans MS";">(<span style="color: blue;">Ίμπρος Σφακίων 1853 - Πάτρα 1916 Στρατιωτικός, απόφοιτος της ΣΣΕ
και πολιτικός…..Το 1897 Ταγματάρχης στήριξε την επανάσταση στα Χανιά…..Το 1909
ανέλαβε υπουργός Στρατιωτικών της κυβέρνησης Ράλλη…..Το 1911 τοποθετήθηκε
διοικητής της Ι Μεραρχίας την οποία διοίκησε και στους δύο Βαλκανικούς πολέμους…..Τον
Μάιο του 1913 προήχθη σε Αντιστράτηγο, διοίκησε συγκρότημα Μεραρχιών -Ι
& VΙ Μ. ΠΖ- με το οποίο κατατρόπωσε τους Βουλγάρους στο Λαχανά…..Με τη λήξη
των Βαλκανικών πολέμων τοποθετήθηκε πρώτος
Διοικητής του νεοϊδρυθέντος τότε Β΄ Σώματος Στρατού στην Πάτρα.</span>)</span></b><br />
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Και το Έπος των Βαλκανικών
πολέμων ξεκίνησε!!!</span><br />
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Πώς όμως φτάσαμε ως εκεί;</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuk1dxpzFwevBf9kDHOkIgh4s-6RyGQc1MClhxzqEtar2esxlnoxwqLu1H_VXCdr2z8fBAvbgQo0UB3DAlqEc_OFOmAhe5jK5_VSbH2jys3yN7zKZ53ur7WdlMWYZxZ9ysKbroQl0jBXIJ/s1600/IMGP3043.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuk1dxpzFwevBf9kDHOkIgh4s-6RyGQc1MClhxzqEtar2esxlnoxwqLu1H_VXCdr2z8fBAvbgQo0UB3DAlqEc_OFOmAhe5jK5_VSbH2jys3yN7zKZ53ur7WdlMWYZxZ9ysKbroQl0jBXIJ/s1600/IMGP3043.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b>Ο
Πρωθυπουργός Βενιζέλος κι ο Διάδοχος Αρχιστράτηγος Κωνσταντίνος. </b></span><b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12.8000001907349px;">Ποτέ
άλλοτε στην ιστορία μας ηγέτες δεν αγαπήθηκαν απ’ το λαό, όσο αυτοί στους Βαλκανικούς Πολέμους.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;"><span style="color: red;">Αθήνα,
Πολεμικό Μουσείο. Απ΄ την επίσκεψη του ΜΠΑΓΑΣΑ το Πάσχα του 2010.</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibVGgUCeT1Oeey0QRwB6I7AYdND4IvZO33uAyMl1nJ4iMsa8BFHOXs0w4jl83znnhtCPo4G3flSGXobfPTw4tBxh6BOYbYCSN6NP4RFAwpMmBCF5Wr6ksWWAOvFyphH85ld40vpCmgSBs8/s1600/IMGP3075.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibVGgUCeT1Oeey0QRwB6I7AYdND4IvZO33uAyMl1nJ4iMsa8BFHOXs0w4jl83znnhtCPo4G3flSGXobfPTw4tBxh6BOYbYCSN6NP4RFAwpMmBCF5Wr6ksWWAOvFyphH85ld40vpCmgSBs8/s1600/IMGP3075.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<u1:p></u1:p></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS";">Μετά την ήττα του 1897 αγαπημένοι μου σύντροφοι
η απαίτηση για την αναδιοργάνωση του στρατού ήταν καθολική….. Κι είναι
γεγονός το ότι η κυβέρνηση Θεοτόκη, έκανε πολλά και σημαντικά για την ανανέωση
του πολεμικού υλικού και για την καλύτερη οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων. Και σήμερα
είναι κοινά αποδεκτό ότι χάρη και σ’ αυτή την προετοιμασία η πατρίδα μας σε
διάστημα μικρότερο από οκτώ μήνες διπλασιάστηκε.....</span></b><b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12.8000001907349px;">Αρχικά
ιδρύθηκε το Ταμείο Εθνικής Άμυνας για τον εφοδιασμό του στρατού ενώ
παράλληλα δόθηκε προτεραιότητα στην εκπαίδευσή του…..Παραγγέλθηκαν κι
αποκτήθηκαν 100.000 Μάνλιχερ, 10 πλήρεις Πυροβολαρχίες ταχυβόλων τύπου
Σνάϊντερ, 7.000 αραβίδες και 6 οπλοπολυβόλα με τα ανάλογα φυσίγγια ενώ
εξασφαλίστηκαν υλικά για την επιστράτευση ενός στρατού τουλάχιστον
60.000 ανδρών…..Ο εξοπλισμός λοιπόν κι η αναδιοργάνωση αναπτέρωσαν το ηθικό του
στρατεύματος κι η συνεχής εκπαίδευση αύξησε κατακόρυφα το αξιόμαχο του. </b></div>
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgI1xXhHik43trBD_GD0vXNdGs9RPkJM_31CwklgrTPUAKIhwVarBIK5qjrFGQ1_ZnVNwQVSxaLsUgsD_1Qqu7lo2Ie-wYjKd0Wfvcmw-gSffgV-XPtlPGf5iXFXGJE7S0ajMPjpMDh7zUD/s1600/IMGP3785.JPG" height="480" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS';"><b>Ταυτόχρονα το 1906
αγοράστηκαν έξη αντιτορπιλικά τύπου «θύελλας».
(ΑΕΤΟΣ, ΛΕΩΝ, ΠΑΝΘΗΡ, ΙΕΡΑΞ, ΚΕΡΑΥΝΟΣ και ΝΕΑ ΓΕΝΕΑ), με σύγχρονο εξοπλισμό και
ταχύτητα που έφτανε τα 32 νμ…..Το 1910 –με βάση το κληροδότημα του Εθνικού
Ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ- αγοράστηκε το ομώνυμο θωρηκτό –ο κυρίαρχος και
απελευθερωτής του Αιγαίου- ενώ ακόμα κατασκευαζόταν στα ναυπηγεία του Ορλάντο,
στην Ιταλία. Τέλος αποκτήθηκε το υποβρύχιο «ΔΕΛΦΙΝ», το πρώτο που
χρησιμοποιήθηκε παγκόσμια σε πολεμικές επιχειρήσεις και κατέπλευσε στο
Ναύσταθμο τον Οκτώβριο του 1912. </b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigqTm5Y8PLVG8BEte2vpfHv9dH_6uo5A7aQHjfvDY1DF8HaK6t1yKMue9p9z6a3OO9vicK1D1H1ZJjJ6hPhPG8rLCQmjXrnfIvERqm2Di7CNVhhnwmVas_HjmytH9M649fqaPYj5qGMRyS/s1600/9696200.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigqTm5Y8PLVG8BEte2vpfHv9dH_6uo5A7aQHjfvDY1DF8HaK6t1yKMue9p9z6a3OO9vicK1D1H1ZJjJ6hPhPG8rLCQmjXrnfIvERqm2Di7CNVhhnwmVas_HjmytH9M649fqaPYj5qGMRyS/s1600/9696200.jpg" height="418" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt;"><span style="color: red;">Το συλλαλητήριο
στις 14 Σεπτεμβρίου του 1909 ή σωστότερα η στήριξη των λαϊκών και μικροαστικών
στρωμάτων της πρωτεύουσας στον «Στρατιωτικό Σύνδεσμο» και στο Κίνημα.</span><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS";">Όμως δεν έφταναν αυτά!!!.....Γιατί
παρά την πετυχημένη αναδιοργάνωση του στρατού, η γενική κατάσταση της πατρίδας μας
μόνο ρόδινη δεν ήταν…..Άτολμες κυβερνήσεις, ανήμπορες να χειριστούν σοβαρότατα Εθνικά
θέματα με κυρίαρχα το Μακεδονικό και το Κρητικό…..φτώχεια, διαφθορά και άδικη φορολογία, τέλμα στην παιδεία, ανύπαρκτη δικαιοσύνη…..Όλ’
αυτά οδήγησαν στου Γουδή, το 1909.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Y0V8su_MgFjor4wzG1pF2T6i-zLB1JC4DmxYvQDdFRkl0wyqI1k8h5WuFbX8Cs6Hu_TcAIjEufRcFP2MbLv9b3E8ZUyjocSD6pEGeexvAPr_jU1q1CNQjCc3x164QQFg08Ze5RbazKBd/s1600/29059.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8Y0V8su_MgFjor4wzG1pF2T6i-zLB1JC4DmxYvQDdFRkl0wyqI1k8h5WuFbX8Cs6Hu_TcAIjEufRcFP2MbLv9b3E8ZUyjocSD6pEGeexvAPr_jU1q1CNQjCc3x164QQFg08Ze5RbazKBd/s1600/29059.jpg" height="200" width="124" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12.8000001907349px;">Και
είναι γεγονός αγαπημένοι μου σύντροφοι ότι όλες οι επέτειοι στρατιωτικών
κινημάτων και πραξικοπημάτων ξυπνάνε μνήμες άσχημες –ειδικά στους συμπατριώτες μας-
γιατί συνήθως συνδέονται με την επιβολή δικτατορίας ή αντιμετωπίζονται
– δίκαια ίσως- σαν εκτροπή…..Όμως, το στρατιωτικό κίνημα στου Γουδή απέκτησε ευρεία κοινωνική συναίνεση στην εποχή
του, πολλοί ιστορικοί το ερμήνευσαν σαν «αστική επανάσταση» και τελικά –μας αρέσει
ή όχι- κατέληξε να εκσυγχρονίσει πραγματικά την πατρίδα μας με μπροστάρη το Βενιζέλο…..Ουσιαστικά
το κίνημα στου Γουδή εδραιώθηκε και δικαιώθηκε
από την επόμενη ημέρα της επικράτησης του και σήμερα λίγοι θυμούνται ότι αρχηγός
του Στρατιωτικού Συνδέσμου ήταν ο Συνταγματάρχης Νικόλαος Ζορμπάς, οι πάντες όμως θυμούνται ότι ο Σύνδεσμος κάλεσε το Βενιζέλο, ν' αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας…..Κι αν κι η ιστορία
σήμερα δεν τ’ ονομάζει «επανάσταση», το κίνημα στου Γουδή υπήρξε πραγματικά επαναστατικό, γιατί ήταν ο
καταλύτης για μια σειρά επαναστατικών αλλαγών και κυρίως γιατί σφράγισε μια εποχή της πατρίδας
μας και εγκαινίασε μια άλλη. </b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;">3. Και ξεκινώντας απ’ τη Μελούνα οι άντρες της
Μεραρχίας επιτέθηκαν και κατέλαβαν –δύσκολα είναι η αλήθεια- την Ελασσόνα,
προέλασαν νικηφόρα απ’ το Σαραντάπορο, απελευθέρωσαν τη Κοζάνη και τη Βέροια κι
από τα Γιαννιτσά μπήκαν θριαμβευτές στη Θεσσαλονίκη…..ο διπλασιασμός της πατρίδας
μας είχε ξεκινήσει!!! </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtKOTJxu0d_u0j9-1R8H4NTNMxRXa1JozgpS5hc7bNMFFNTZk1hPXaGgYCFDevgKM7e-DhGWgSGq_aLxMS10-gtZ8dvADX7vRb_p1BGU6hyqq2F9CdYrsow97nIe8NJzLVPZkIeqm38QWz/s1600/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtKOTJxu0d_u0j9-1R8H4NTNMxRXa1JozgpS5hc7bNMFFNTZk1hPXaGgYCFDevgKM7e-DhGWgSGq_aLxMS10-gtZ8dvADX7vRb_p1BGU6hyqq2F9CdYrsow97nIe8NJzLVPZkIeqm38QWz/s1600/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82.jpg" height="420" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS';"><b>Στις 5 Οκτωβρίου του 1912
αγαπημένοι μου σύντροφοι ο Έλληνας
πρεσβευτής στην Πόλη επέδωσε ανακοίνωση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία που αφορούσε
την διακοπή των διπλωματικών σχέσεων των δύο κρατών και την κήρυξη πολέμου…..Την
ίδια στιγμή περίπου ογδόντα πέντε χιλιάδες ετοιμοπόλεμοι Έλληνες στρατιώτες κοντά
στη Μελούνα περίμεναν οδηγίες…..το Έπος ήταν
έτοιμο να ξεκινήσει. </b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: 'Comic Sans MS';"><o:p></o:p></span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12.8000001907349px;">Καλοί
μου σύντροφοι, οι Βαλκανικοί πόλεμοι ήταν μια μεγάλη περιπέτεια…..Πολιτική,
διπλωματική, κοινωνική, αλλά κυρίως και πρώτιστα στρατιωτική…..Κι επειδή τα
πολεμικά γεγονότα τις περισσότερες φορές υποτιμούνται, έχω να δηλώσω τούτο!!!
Οι Βαλκανικοί πόλεμοι ήταν κυρίως…..πόλεμοι και τα πολεμικά τους γεγονότα
πρέπει να κατέχουν θέση πρωταρχική στην Εθνική μας μνήμη. Κι επειδή δυστυχώς τα
γεγονότα αυτής της δεκάμηνης εποποιίας τείνουν να εξαφανιστούν απ’ τη μνήμη των
σημερινών Ελλήνων, σ’ αυτά θα επιμένω πάντοτε, γιατί σ’ αυτά ενωμένος ο
Ελληνικός λαός σαν στρατιωτική δύναμη είχε πρωταγωνιστική παρουσία. </span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh3Hz0tKqNfPYDonQMgCn5xMVZX5vjj2h6_KEs8FxTUn5kp0zCTzQUaPZTY0XA4Tidxw7EJHf_mcv7nmFECK_FioJZGDhTd943QWdiIJj8bncWGzy4DmahU9SSiNnT7ZaMe65SvwRT2ore/s1600/IMGP2697.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhh3Hz0tKqNfPYDonQMgCn5xMVZX5vjj2h6_KEs8FxTUn5kp0zCTzQUaPZTY0XA4Tidxw7EJHf_mcv7nmFECK_FioJZGDhTd943QWdiIJj8bncWGzy4DmahU9SSiNnT7ZaMe65SvwRT2ore/s1600/IMGP2697.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b><span style="color: red;">Τούρκικα
ενθύμια ή λάφυρα απ’ τους Βαλκανικούς πολέμους όπως εκτίθενται σήμερα στο
Στρατιωτικό μουσείο Της Καλαμάτας.....Εκεί πήγα με τη Τασία το καλοκαίρι του 2010.</span><o:p></o:p></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b><span style="color: blue;">«Μετά
τετράωρο αγώνα, η Ίη μεραρχία βοηθουμένη υπό της ΙΙας εξεδίωξε τον εχθρόν εκ
των παρά την Ελασσόνα οχυρωματικών αυτού θέσεων και κατέλαβαν ταύτην. Η ΑΒΥ ο
Διάδοχος διηύθυνεν αυτοπροσώπως τον αγώνα. Ο Επίδοξος έλαβεν το βάπτισμα του
πυρός. Ο Στρατός έδειξεν ορμήν και γενναιότητα απαράμιλλον. Περί των απωλειών,
ελλείπουσιν ακόμη ακριβείς πληροφορίαι. Πάντως δεν είναι μεγάλαι». Το
τηλεγράφημα του Αρχηγού του Επιτελείου Δαγκλή που γνωστοποίησε στην
Ελληνική κυβέρνηση την απελευθέρωση της Ελασσόνας. </span></b></span><b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12.8000001907349px;">Ήταν
6 Οκτωβρίου του 1912, ημερομηνία ορόσημο αφού υποδηλώνει την ημέρα που
απελευθερώθηκε απ’ τους Τούρκους η πρώτη Ελληνική πόλη.....Μια νικηφόρα
μάχη σύντροφοι που άνοιξε για τα καλά το δρόμο της απελευθέρωσης και άλλων Ελληνικών
πόλεων και περιοχών. </b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWnO0y9YbgAb-x6n3j6FfYKM6wd0WsXvSOEy9oNL79-ymeXbvQ-JOQfLiegeFK2P7LcZNwfMBsI9GQwuDOykaHYxsp0ZFez_eGUmdrf2uAYIoqzOC2wfpmg1siE4XmGaPEaShn-21lggRi/s1600/IMGP3957.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWnO0y9YbgAb-x6n3j6FfYKM6wd0WsXvSOEy9oNL79-ymeXbvQ-JOQfLiegeFK2P7LcZNwfMBsI9GQwuDOykaHYxsp0ZFez_eGUmdrf2uAYIoqzOC2wfpmg1siE4XmGaPEaShn-21lggRi/s1600/IMGP3957.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b><span style="color: blue;">Από
την επίσκεψη του ΜΠΑΓΑΣΑ στην επετειακή έκθεση των Βαλκανικών πολέμων στο δήμο
του Πειραιά –όπου εκτός των άλλων γνώρισα και τη γλυκύτατη Κατερίνα, όμως αυτό
σύντροφοι είναι μια περιπετειώδης αλλά άλλη ιστορία- τον Οκτώβριο του 2012. </span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b>Το
ξημέρωμα της 9ης Οκτωβρίου 1912 λοιπόν, η Στρατιά Θεσσαλίας με τις ΙΙη, ΙΙΙη και VIη Μεραρχίες στο κέντρο, την Iη Μεραρχία στα δεξιά, το απόσπασμα Κωνσταντινόπουλου
στο άκρο δεξιά, την IVη , Vη Μεραρχία και τη Ταξιαρχία Ιππικού στ' αριστερά και
το απόσπασμα Γεννάδη στο άκρο αριστερό εξόρμησε για την εκπόρθηση των Στενών
του Σαρανταπόρου -θέση εκ φύσεως οχυρή- και την συντριβή του Τουρκικού στρατού. </b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzl-9MMH6Eadu-1U-KYDrJUBpLPPXRKXgYlCxT8lmJx0CfNajFY-oI_xfLNaRlET1BmMSKUrcHdoEK_juPIDzq63Gf1BlIvOweDDjYPRzbTc3MgPSCfruQdoaFcMRJtd0RSQY_g-ysA5YA/s1600/IMGP2737.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzl-9MMH6Eadu-1U-KYDrJUBpLPPXRKXgYlCxT8lmJx0CfNajFY-oI_xfLNaRlET1BmMSKUrcHdoEK_juPIDzq63Gf1BlIvOweDDjYPRzbTc3MgPSCfruQdoaFcMRJtd0RSQY_g-ysA5YA/s1600/IMGP2737.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS";"><b><span style="color: red;">Ο
Έλληνας στρατιώτης στους Βαλκανικούς πολέμους…..Στρατιωτικό μουσείο Καλαμάτας.</span></b></span><br />
<b style="font-size: 12.8000001907349px;"><span style="font-family: "Comic Sans MS";">Οι Έλληνες στρατιώτες λοιπόν όλη την ημέρα της 9ης Οκτωβρίου κατέβαλαν μεγάλες προσπάθειες, αντιμετωπίζοντας
όχι μόνο έναν ισχυρά οργανωμένο αντίπαλο, αλλά και τις δυσχερέστατες εδαφικές
και καιρικές συνθήκες…..Κινήθηκαν λοιπόν σαν λαβίδα εφαρμόζοντας έναν
υπερκερωτικό ελιγμό προς τα Σέρβια, όμως προέλασαν δύσκολα γιατί είχαν ανεπαρκή
υποστήριξη αλλά και γιατί τα πυρά του Τουρκικού πυροβολικού ήταν καταιγιστικά. </span></b><br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><o:p></o:p></span></b></div>
</div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6kKYUmZVXwcjdHWl5LVBart5LLJWtvncqteFs20cgX3jh52_h3MO8IL-fqaQrwN-GftObBIhs28l5q70_zRZ3faaMtdVP-q1S5_W-pF7DPhTS0Vtf3PUQuM3i10dJSJQIL79VS0RNIium/s1600/SARADAPOROS-3.jpg" height="506" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="640" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Comic Sans MS";">Όμως οι Τούρκοι τη νύχτα την κοπάνησαν εκμεταλλευόμενοι τις κακές
καιρικές συνθήκες…..και την κοπάνησαν τόσο βιαστικά και με τόσο πανικό
προκειμένου ν’ αποφύγουν την περικύκλωση που όχι μόνο εγκατέλειψαν τα κανόνια
τους –λάφυρα πολύτιμα για το στρατό μας- αλλά ξέχασαν κι ένα Τάγμα.</span></b><span style="color: #222222; font-family: "Comic Sans MS";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: #222222; font-family: "Comic Sans MS";">Την άλλη μέρα που οι Έλληνες αντιλήφτηκαν την Τουρκική
υποχώρηση, κινήθηκαν και πέτυχαν να κυριεύσουν ολόκληρο σχεδόν το Πεδινό
Πυροβολικό, άφθονο πολεμικό υλικό των Τούρκων αλλά και να αιχμαλωτίσουν
περιορισμένο αριθμό αποκομμένων τμημάτων και ανδρών.....Η IVη Μεραρχία κινήθηκε
γρήγορα και κατέλαβε άθικτη τη γέφυρα του Αλιάκμονα.<br />
Έτσι τελείωσε η διήμερη μάχη του Σαρανταπόρου, η γρήγορη και νικηφόρα
έκβαση της οποίας -παρά τα λάθη και τις απώλειες- αύξησε το ηθικό του Στρατού
μας αλλά κυρίως υπήρξε το κλειδί που άνοιξε διάπλατα τις πόρτες για την
απελευθέρωση στη συνέχεια της Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας.....Ο δρόμος για
τα Ελληνικά στρατεύματα ήταν πλέον ανοιχτός και η προέλαση τους ταχεία προς τη
συμπρωτεύουσα…..και παρέα με τη γνωστή σε όλους μας διαφωνία Κωνσταντίνου
Βενιζέλου -που για πολλούς αποτελεί την απαρχή του Εθνικού διχασμού- στις 10
Οκτωβρίου απελευθερώθηκαν τα Σέρβια, στις 11 απελευθερώθηκε η Κοζάνη και τις 16
Οκτωβρίου η Βέροια.....Το μόνο εμπόδιο πια για τη Θεσσαλονίκη ήταν τα
Γιαννιτσά, πόλη τότε ιερή για τους Τούρκους. </span></b><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6kKYUmZVXwcjdHWl5LVBart5LLJWtvncqteFs20cgX3jh52_h3MO8IL-fqaQrwN-GftObBIhs28l5q70_zRZ3faaMtdVP-q1S5_W-pF7DPhTS0Vtf3PUQuM3i10dJSJQIL79VS0RNIium/s1600/SARADAPOROS-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6kKYUmZVXwcjdHWl5LVBart5LLJWtvncqteFs20cgX3jh52_h3MO8IL-fqaQrwN-GftObBIhs28l5q70_zRZ3faaMtdVP-q1S5_W-pF7DPhTS0Vtf3PUQuM3i10dJSJQIL79VS0RNIium/s1600/SARADAPOROS-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><br />
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">4. Η Ι Μεραρχία αποτελούνταν τότε κυρίως από
Θεσσαλούς –μαχητές ικανότατους- κι όταν τελικά τα πνεύματα ηρέμησαν κι
αποφασίστηκε η κατάληψη της Θεσσαλονίκης ο Διάδοχος απαίτησε να έχει μαζί του
τη </span><b style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">«Σιδηρά Μεραρχία των Θεσσαλών»</b><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;"> μια
επωνυμία που μέχρι σήμερα ακολουθεί τη Μεραρχία…..Η Μεραρχία δε συμμετείχε στη
νικηφόρα μάχη των Γιαννιτσών που έκρινε ουσιαστικά τον πόλεμο στη Μακεδονία
παραμένοντας εφεδρεία. </span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><o:p></o:p></span></b></div>
</div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-10958215439867870362015-01-24T23:41:00.000-08:002015-02-03T08:35:57.458-08:00Τα 100 χρόνια (1914-2014) ζωής της ΕΣΗΕΑ.....Η έκθεση αφιέρωμα.....και η κυκλοφορία από τα ΕΛΤΑ (21 Ιανουαρίου) της πρώτης αναμνηστικής σειράς γραμματοσήμων για το 2015, προς τιμήν της.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnX-PIa_vRSPYsFcZBAnIqiNsQPvxubEflcrJ7BeSu4TAq4pIuZgbQEekZn235Z88ZbalyVyMr7ZjOoe9iFfgpihpBa4AFZxJ1tbEpbD7ZpxZbSnDc3KQbIV2fykC4e4jCloPqppVSVJDL/s1600/SAM_0498.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnX-PIa_vRSPYsFcZBAnIqiNsQPvxubEflcrJ7BeSu4TAq4pIuZgbQEekZn235Z88ZbalyVyMr7ZjOoe9iFfgpihpBa4AFZxJ1tbEpbD7ZpxZbSnDc3KQbIV2fykC4e4jCloPqppVSVJDL/s1600/SAM_0498.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; mso-bidi-font-family: Gautami;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι,
συμπληρώνοντας έναν αιώνα ζωής η Ε.Σ.Η.Ε.Α. διοργάνωσε – και θα διαρκέσει ως τις
29 Ιανουαρίου 2015- την έκθεση <b>«100
χρόνια ΕΣΗΕΑ 1914-2014» </b>, που εγκαινιάστηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2014 την ίδια
ημέρα που εκατό χρόνια πρωτύτερα υπογράφηκε η ιδρυτική διακήρυξη της Ένωσης από
μια χούφτα δημοσιογράφους της εποχής κάτω από αντίξοες, για τον τόπο, συνθήκες με
σκοπό την προάσπιση της ελευθεροτυπίας
και την κατοχύρωση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">Παράλληλα, τα
ΕΛΤΑ στις 21 Ιανουαρίου τιμώντας και συνεορτάζοντας αυτήν την αιωνόβια πορεία
της ΕΣΗΕΑ, αλλά και κάποιων πρωτοπόρων δημοσιογράφων μελών της εξέδωσαν την πρώτη
αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων για το 25015 και αποτύπωσαν σε πέντε συλλεκτικά
γραμματόσημα </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">οκτώ σπουδαίες φυσιογνωμίες
του δημοσιογραφικού κόσμου:…..τον </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">πρωτεργάτη της ελληνικής δημοσιογραφίας,
Ιωάννη-Ιάκωβο Μάγερ, τον «γενάρχη του Ελληνικού Τύπου» Βλάση Γαβριηλίδη, τον
χρονογράφο, θεατρικό συγγραφέα και ευθυμογράφο Δημήτρη Ψαθά, τον χρονογράφο
Παύλο Παλαιολόγο, τον επιφυλλιδογράφο, θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Μάριο
Πλωρίτη, τον δημοσιογράφο και πρώην διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, Αιμίλιο
Χουρμούζιο, την πρώτη γυναίκα στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ Μαρία Ρεζάν
και τέλος τον παλαίμαχο δημοσιογράφο της Εθνικής Αντίστασης, Νίκο Καραντηνό.</span></div>
</div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmvKemnM_CkcYLy-E69YexA7bff95lb4As3fxVwwknPzJCnx_Ug0ZoNWtuC3ggcMQmGdpFw2W4sS-ZTZqYDWl35ZJbEHcN4SC1fU1ufTVt-lip9ksZa-OIpfNnyFVKQc0sYMT9PG-u3gTn/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70036.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmvKemnM_CkcYLy-E69YexA7bff95lb4As3fxVwwknPzJCnx_Ug0ZoNWtuC3ggcMQmGdpFw2W4sS-ZTZqYDWl35ZJbEHcN4SC1fU1ufTVt-lip9ksZa-OIpfNnyFVKQc0sYMT9PG-u3gTn/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70036.jpg" height="257" width="640" /></a></div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdArLe41BU-4m_YWvNGkpMioAjp8b_I08WDDG3eoKrktBNiUdENaA6g2vvozYeVYiX4hnmhNC6JXcFCh5poVGzZqvPkhv-nQDxfRjQG1Tk0FlrO8w4za_bYb2kW1C3ry0R92Ukp9-djcYF/s1600/SAM_0462.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdArLe41BU-4m_YWvNGkpMioAjp8b_I08WDDG3eoKrktBNiUdENaA6g2vvozYeVYiX4hnmhNC6JXcFCh5poVGzZqvPkhv-nQDxfRjQG1Tk0FlrO8w4za_bYb2kW1C3ry0R92Ukp9-djcYF/s1600/SAM_0462.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Από
τα ωραιότερα εκθέματα της έκθεσης…..<b>«ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ»</b> (Δροσίνης, Παλαμάς, Στρατήγης,
Σουρής, Πολέμης, Προβελέγγιος) πίνακας
του Γεώργιου Ροϊλού (Στεμνίτσα
Γορτυνίας 1867 – Αθήνα 1928) ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες
ζωγράφους της «ομάδας του Μονάχου» με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα ιστορικά
θέματα και την προσωπογραφία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;"><b><span style="color: blue;">Από την επίσκεψη του ΜΠΑΓΑΣΑ στην έκθεση στις 24 Ιανουαρίου
2015, λίγο πριν τις εκλογές.</span></b><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyxLCENixcHCSdkYf-PTFTpkOsjuj4Qnp-4PzwxmJasZG8QwhNP4WYS6QBLwZhhyKk0xXKt-rcN_50lYIagRyjtiGMTaYbh9gmsm2iwd9dTb_Vi1NPkTgS-L1MYGU1BaGaZSRTTHSsyAct/s1600/SAM_0476.JPG" height="640" style="margin-left: auto; margin-right: auto;" width="480" /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Ένα
ακόμα έκθεμα.....</span><span style="font-family: Arial; font-size: 12.8000001907349px;">Ο <b>Βλάσης
Γαβριηλίδης</b>, ο «πατέρας» της σύγχρονης Ελληνικής δημοσιογραφίας και ιδρυτής της
εφημερίδας «Η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» (Επιβάτες Προποντίδας 1848-Αθήνα 1920)</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;"><b><span style="color: blue;">ΜΠΑΓΑΣΑΣ, Ακαδημίας 20 Μορφωτικό ίδρυμα της ΕΣΗΕΑ, 24
Ιανουαρίου 2015</span></b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyxLCENixcHCSdkYf-PTFTpkOsjuj4Qnp-4PzwxmJasZG8QwhNP4WYS6QBLwZhhyKk0xXKt-rcN_50lYIagRyjtiGMTaYbh9gmsm2iwd9dTb_Vi1NPkTgS-L1MYGU1BaGaZSRTTHSsyAct/s1600/SAM_0476.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><br /></div>
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyxLCENixcHCSdkYf-PTFTpkOsjuj4Qnp-4PzwxmJasZG8QwhNP4WYS6QBLwZhhyKk0xXKt-rcN_50lYIagRyjtiGMTaYbh9gmsm2iwd9dTb_Vi1NPkTgS-L1MYGU1BaGaZSRTTHSsyAct/s1600/SAM_0476.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red; font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; text-align: justify;">Στο γραμματόσημο των ΕΛΤΑ αξίας 0.20€ που
κυκλοφόρησε σε 500.000 κομμάτια απεικονίζονται ο <b>Ιωάννης-Ιάκωβος Μάγερ</b> και ο <b>Βλάσης Γαβριηλίδης</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw24SFcxTlWGFzEB0cmEItimfs7G-O9wEKthDD52pO-hJj57uz1S3pf3slRGwmuHyNECYQhvKoYX0GXFMpEsWJlHjZqi1sV2fwOAERveNfs2RBP7b1DDCxtnYbJEpNS0Rw9dMLkCO-wdkg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70029.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw24SFcxTlWGFzEB0cmEItimfs7G-O9wEKthDD52pO-hJj57uz1S3pf3slRGwmuHyNECYQhvKoYX0GXFMpEsWJlHjZqi1sV2fwOAERveNfs2RBP7b1DDCxtnYbJEpNS0Rw9dMLkCO-wdkg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70029.jpg" height="496" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: blue;">Ο <b>Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ</b> γεννήθηκε στη
Ζυρίχη στις 30 Δεκεμβρίου 1798…..ήταν φιλέλληνας και συντάκτης της
εφημερίδας <b>«ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ»</b>, της πρώτης έντυπης εφημερίδας του Αγώνα.
(Στην πραγματικότητα αγαπημένοι μου σύντροφοι, η πρώτη έντυπη εφημερίδα
του Αγώνα ήταν η <b>«ΣΑΛΠΙΓΞ ΕΛΛΗΝΙΚΗ»</b> που εκδόθηκε
στην Καλαμάτα με ψυχή τον Θεόκλητο Φαρμακίδη…..αλλά επειδή
κυκλοφόρησαν μόνο τρία φύλλα της στις 1, 5 και 20 Αυγούστου 1821, τα <b>«ΕΛΛΗΝΙΚΑ
ΧΡΟΝΙΚΑ»</b> θεωρούνται η πρώτη πραγματική εφημερίδα αφού κυκλοφόρησε ανελλιπώς
από την πρωτοχρονιά του 1824 μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου του 1826) Ο
Μάγερ θεωρείται σήμερα ο θεμελιωτής της ιδέας της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα,
την άσκησε αγωνιζόμενος σαν στρατιώτης και την υπηρέτησε στην τελειότερη
και αρτιότερη έννοιά της. Σκοτώθηκε –μαζί με τη γυναίκα και τα δυο παιδιά του-
στην Έξοδο του Μεσολογγίου στις 11 Απριλίου του 1826.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZbvp0p1f7O-DnisIELdKQaOV-te_zOI1W5y5CFelGKfjaB_Gt3o-7ZW1wtk943Ua9wopUMCbC9ncRPSK6Yegk6CaQTxysFLfVtEwYGjIiLHGtbqVKHPp8-x_c-qSPjd4xY_dcSHIqJ7Bq/s1600/Blasis_Gavriilidis_-_Karikatur+(1).JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZbvp0p1f7O-DnisIELdKQaOV-te_zOI1W5y5CFelGKfjaB_Gt3o-7ZW1wtk943Ua9wopUMCbC9ncRPSK6Yegk6CaQTxysFLfVtEwYGjIiLHGtbqVKHPp8-x_c-qSPjd4xY_dcSHIqJ7Bq/s1600/Blasis_Gavriilidis_-_Karikatur+(1).JPG" height="200" width="98" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="color: blue; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">Ο<b> Βλάσης Γαβριηλίδης</b>, ο «πατέρας» της
σύγχρονης Ελληνικής δημοσιογραφίας γεννήθηκε στους Επιβάτες της Προποντίδας το
1848…..Σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή και στη Λειψία φιλολογία
και πολιτικές επιστήμες…..Το 1878 –κι ενώ είχε ήδη εκδώσει την
εφημερίδα <b> «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΙΣ»</b>- έφυγε διωγμένος απ’ τους Τούρκους για την
Αθήνα.....Εξέδωσε το περιοδικό <b>«ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ»</b> (όπου μεταξύ άλλων
ο Παπαδιαμάντης δημοσίευσε σε συνέχειες το ιστορικό του μυθιστόρημά «Οι
Έμποροι των Εθνών») που στις 1 Νοεμβρίου του 1883 μετέτρεψε στην
καθημερινή εφημερίδα <b>«ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ</b>», μία εφημερίδα που έγραψε ιστορία στον
Ελληνικό τύπο με τη μαχητική αρθρογραφία της και την πρωτοποριακή για την εποχή
της εμφάνιση και ύλη.....Ο Γαβριηλίδης καθιέρωσε στην ελληνική δημοσιογραφία το
ρεπορτάζ, την καμπάνια, τις δημοσιογραφικές αποστολές και τις συνεντεύξεις με
πρόσωπα της επικαιρότητας. Παράλληλα, έφερε στην Ελλάδα τα τελευταίου τύπου
εκτυπωτικά μηχανήματα, όπως το κυλινδρικό ταχυπιεστήριο, που ονομάσθηκε Μαμούθ,
στο οποίο τυπώνονταν για πολλά χρόνια όχι μόνο η<b> «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ»</b>, αλλά και
άλλες εφημερίδες και έντυπα.....Φίλος και κουμπάρος του Παλαμά, ριζοσπάστης,
μέτριος επιχειρηματίας με αρκετά οικονομικά προβλήματα, προσβλήθηκε από καρκίνο
του ήπατος και πέθανε στις 12 Απριλίου του 1920 μέσα στα γραφεία της
εφημερίδας του στην Πλατεία Κλαυθμώνος. </span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ByIVGr6O70DSjsbruf2H7Xz_K8NddgneSIwpzSLzi65RWPhgfvEjaTrqC5IjOD7pkq5vQsniNuWukY3ncN1NOtnCFDZyZr4SQ8GzVAwFrT3ga-uKs6Iv6-QvDLd8AT55_Kbl6epbB3mT/s1600/SAM_0426.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_ByIVGr6O70DSjsbruf2H7Xz_K8NddgneSIwpzSLzi65RWPhgfvEjaTrqC5IjOD7pkq5vQsniNuWukY3ncN1NOtnCFDZyZr4SQ8GzVAwFrT3ga-uKs6Iv6-QvDLd8AT55_Kbl6epbB3mT/s1600/SAM_0426.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial;">Ένα
ακόμα από τα εκθέματα της έκθεσης…..<b>«ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΔΕΝΕΙ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ ΤΟΥ»</b> πίνακας του Γεώργιου Προκοπίου, (Βουρνόβας Σμύρνης 1876-Ελληνοαλβανικό μέτωπο
Δεκέμβριος 1940) ενός από τους σημαντικότερους πολεμικούς ζωγράφους της
πατρίδας μας. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b style="color: blue; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Από την επίσκεψη του ΜΠΑΓΑΣΑ στην έκθεση στις 24 Ιανουαρίου
2015. </b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">Η έκθεση αγαπημένοι μου
σύντροφοι, περιλαμβάνει σημαντικές πτυχές της ιστορίας της Ελληνικής
δημοσιογραφίας με έργα και τεκμήρια από τη συλλογή και το αρχείο της ΕΣΗΕΑ, τα
περισσότερα από τα οποία παρουσιάζονται δημόσια για πρώτη φορά…..Θα δούμε λοιπόν
πορτρέτα δημοσιογράφων με εξαιρετική προσφορά στα Ελληνικά γράμματα τα έργα των
οποίων είδαν πρωτοπαρουσιάστηκαν στις εφημερίδες και στα περιοδικά, έργα τέχνης
σύγχρονων καλλιτεχνών, αλλά και οπτικοακουστικό υλικό για το έργο του
δημοσιογράφου, την ιστορία της είδησης αλλά και τους σημαντικότερους σταθμούς
των εκατό χρόνων ζωής της ΕΣΗΕΑ. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3vXCiVmmvHfzxmvDvbyUg04eAryF7OjQqrTv1uMqGUxE_DpoI1n4BfSRh3MsT_ZhCR3GVPnSJJQj17v05QQosqT3ltuDeY6kS0lCSDtAkqU-9M37yRZp293a0GN1XdVAGtwKZtzwOMTq4/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70032.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3vXCiVmmvHfzxmvDvbyUg04eAryF7OjQqrTv1uMqGUxE_DpoI1n4BfSRh3MsT_ZhCR3GVPnSJJQj17v05QQosqT3ltuDeY6kS0lCSDtAkqU-9M37yRZp293a0GN1XdVAGtwKZtzwOMTq4/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70032.jpg" height="358" width="640" /></a></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPtQUBkHKTwvI_yQfo3iJb8Lppr8ujr_78kH4qg8EaH9eKk8n-k-nJBEBjrc3qTh7ANcTneurLu_4KjeWrW0PghAOwtbtfU2S6ZDsLRn9y-nvJTumoIJxsuIOX8NmSlmnC3PZOGoESgbEn/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70033.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPtQUBkHKTwvI_yQfo3iJb8Lppr8ujr_78kH4qg8EaH9eKk8n-k-nJBEBjrc3qTh7ANcTneurLu_4KjeWrW0PghAOwtbtfU2S6ZDsLRn9y-nvJTumoIJxsuIOX8NmSlmnC3PZOGoESgbEn/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70033.jpg" height="350" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS';"><b><span style="color: blue;">Οι επίσημοι Φ.ΠΗΚ της σειράς </span></b></span><span style="font-family: "Comic Sans MS";"><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">Μιας ΕΣΗΕΑ που ιδρύθηκε σαν ΕΣΑΕ (Ένωση
Συντακτών Αθηναϊκών Εφημερίδων) </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">με αφορμή
το θάνατο ενός άπορου δημοσιογράφου, -η κηδεία του οποίου έγινε με έρανο των
συναδέλφων του- με πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο τον λογοτέχνη και χρονογράφο Ιωάννη
Κονδυλάκη. </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDj_qXGwxtBuNmpF1OJ8PawFAYI_cVhgtcvGqOU7kXmK8FsImriUKk6JQmASMqcY-uIwXXmR-1BqHvvXzOXKs3MFDRV3uUBvgXXSOBMM8E8-xDoUQVLkYgEX9vWipK9R2SnjDdarR89ct6/s1600/SAM_0438.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDj_qXGwxtBuNmpF1OJ8PawFAYI_cVhgtcvGqOU7kXmK8FsImriUKk6JQmASMqcY-uIwXXmR-1BqHvvXzOXKs3MFDRV3uUBvgXXSOBMM8E8-xDoUQVLkYgEX9vWipK9R2SnjDdarR89ct6/s1600/SAM_0438.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; color: #333333; font-family: "Bookman Old Style";"><b>«Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ»</b> έργο του ζωγράφου <b>Γιάννη Ψυχοπαίδη</b>
(Αθήνα 1945, απόφοιτος και καθηγητής της σχολής καλών τεχνών) κι ένα από τα εκθέματα
της έκθεσης, δανεισμένο απ΄ την προσωπική συλλογή του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="background: white; font-family: 'Bookman Old Style';"><span style="color: blue;"><b>Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣ </b>στην έκθεση της ΕΣΗΕΑ, Ιανουάριος
2014</span><span style="color: #333333;"><o:p></o:p></span></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="color: red;"><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">Στο </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">γραμματόσημο που τύπωσαν τα ΕΛΤΑ
αξίας 0.01€ και κυκλοφόρησε σε 500.000 κομμάτια απεικονίζονται ο <b>Παύλος Παλαιολόγος</b> και
ο <b>Δημήτρης Ψαθάς</b>.</span></span><br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibKMTPGCI6mfz3Ekx-THD4i8of27vcl2m-e_uf0-wxGt3NAw4hmYdCAXiLxWJeMI4VkxNHJu_IMzWtSpiUgVwdO3vomhgJLuSSIvyhaKJJwqNto7MjJy1sQMSSY2ASMlyhuYmzb_nvG_8m/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70026.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibKMTPGCI6mfz3Ekx-THD4i8of27vcl2m-e_uf0-wxGt3NAw4hmYdCAXiLxWJeMI4VkxNHJu_IMzWtSpiUgVwdO3vomhgJLuSSIvyhaKJJwqNto7MjJy1sQMSSY2ASMlyhuYmzb_nvG_8m/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70026.jpg" height="482" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: blue;">Ο <b>Παύλος Παλαιολόγος</b> γεννήθηκε στο
Κουζουντζουκί του Βοσπόρου το 1895 κι από πολύ νωρίς –μαθητής ακόμα- ασχολήθηκε
με τη δημοσιογραφία…..Το 1915 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Νομικά στο
πανεπιστήμιο και δημοσιογραφία στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης…..Στη διάρκεια
των σπουδών του συνεργάστηκε με εφημερίδες όπως η «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» του
Βλάση Γαβριηλίδη και ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ» του Ανδρέα Καβαφάκη,
διευθύνοντας παράλληλα την εφημερίδα «ΠΑΤΡΙΣ» της Κωνσταντινούπολης,
από κοινού με τον Ιορδάνη Κολλιτίδη και από το 1922 ως το 1924 συνεργάστηκε με
την εφημερίδα «ΑΤΛΑΝΤΙΣ» της Νέας Υόρκης ως ανταποκριτής στο Βερολίνο
και το Παρίσι. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: blue;">Από το 1928 και ως το τέλος της ζωής του
συνεργάστηκε με τον δημοσιογραφικό οργανισμό Λαμπράκη και διακρίθηκε στο χώρο
του χρονογραφήματος –είναι ο πατριάρχης της Ελληνικής χρονογραφίας- από
τις σελίδες της εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ»…..Ασχολήθηκε με την
ταξιδιωτική λογοτεχνία και το θέατρο…..Τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικα,
τον Αργυρό Σταυρό του Σωτήρος και με τον τίτλο του Άρχοντος μεγάλου ρήτορος από
το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Πέθανε στην Αθήνα το 1984.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: blue;">Σένα από τα λογοτεχνικά μου αφιερώματα για το Έπος
του ’40 αναδημοσίευσα ένα από τα χρονογραφήματα του Παλαιολόγου «Το
Σωφεράκι»…..Για περισσότερα <a href="http://mvgatos.blogspot.gr/2011/11/40_27.html"><b>εδώ</b></a>. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: blue;">O δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης
Ψαθάς γεννήθηκε το 1907 στην Τραπεζούντα του Πόντου…..Μετά τη μικρασιατική
καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του κι
από το 1925 εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες Αθηναϊκές εφημερίδες
και περιοδικά και χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους κορυφαίους του
χρονογραφήματος.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: blue;">Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1937, με τη συλλογή
ευθυμογραφημάτων «Η Θέμις έχει κέφια» και υπήρξε πολυγραφότατος πάντα στο
σατιρικό ευθυμογράφημα, με κορυφαία τη «Μαντάμ Σουσού» το 1940…..Το 1940 επίσης
εμφανίστηκε και στο θέατρο με την κωμωδία «Το στραβόξυλο», που ανέβηκε από το
θίασο του Βασίλη Αργυρόπουλου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν αξέχαστα
έργα…..«Φον Δημητράκης», «Μικροί φαρισαίοι», «Ένας βλάκας και μισός», «Η
Χαρτοπαίχτρα», «Ξύπνα Βασίλη», που όχι μόνο γνώρισαν τεράστια επιτυχία στη σκηνή
αλλά τα περισσότερα μεταφέρθηκαν και στον κινηματογράφο με ανάλογη επιτυχία…..Ο
Ψαθάς περιέγραψε με το δικό του μοναδικό τρόπο τη Κατοχή στα βιβλία «Χειμώνας
του '41» (1945), «Αντίσταση» (1945) και «Χιούμορ μιας εποχής» (1946)…..Ταξίδεψε
στη Γαλλία, στην Αγγλία, στην Αμερική, στη Τουρκία, στην Αίγυπτο και αποτύπωσε
τις εντυπώσεις του στα βιβλία «Κάτω από τους Ουρανοξύστες» (1950), «Στη χώρα
των μυλόρδων» (1951) και «Παρίσι, Σταμπούλ κι άλλα εύθυμα ταξίδια» (1951), που
συνδυάζουν καταπληκτικά δημοσιογραφικά και ευθυμογραφικά στοιχεία με κοινωνικά
και πολιτικά σχόλια…..Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου του 1979.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: blue;">Σένα από τα λογοτεχνικά μου αφιερώματα για το Έπος
του ’40 –αυτό του 2014- αναδημοσίευσα ένα από τα χρονογραφήματα του Ψαθά
«ο Ντούτσε προς το Ναπολέοντα»…..Για περισσότερα <a href="http://mvgatos.blogspot.gr/2015/01/40.html"><b>εδώ</b></a> </span><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj0D3RN4PKCM14R6dyFOLo5xnREASDZwab5n1bF9C3qkQimuYtZiEtUvQoZ9bs2yrK9b1skd3hYrRvAXHoLc1mX-CTij3lmo9ZwDstaKy_F0_XmTdWempYdg9Df1pwLefvRqGQ7weYXQmM/s1600/SAM_0452.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj0D3RN4PKCM14R6dyFOLo5xnREASDZwab5n1bF9C3qkQimuYtZiEtUvQoZ9bs2yrK9b1skd3hYrRvAXHoLc1mX-CTij3lmo9ZwDstaKy_F0_XmTdWempYdg9Df1pwLefvRqGQ7weYXQmM/s1600/SAM_0452.JPG" height="480" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkZssTXXoGVYMtwQe-UgLBHJ6Rkcm72KfnJfNDED_3HA0_nxJbNOTCXqPXU6EpP2O8dlnKuhlyyzB_jZ3lVnBlYc9fPQZMijJFTzTq1zuljzWDh89y4UEGePoVBjoCHwnPs_zqJr5czm8S/s1600/SAM_0497.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkZssTXXoGVYMtwQe-UgLBHJ6Rkcm72KfnJfNDED_3HA0_nxJbNOTCXqPXU6EpP2O8dlnKuhlyyzB_jZ3lVnBlYc9fPQZMijJFTzTq1zuljzWDh89y4UEGePoVBjoCHwnPs_zqJr5czm8S/s1600/SAM_0497.JPG" height="480" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgusLaELbYKKLjV8q1cnRHxCbqXLmnfg8oZj4tQbbG70IS80fU8zts3tg1hAu3eVGcNmaxrYD5XTL3x_0qLLC49rJdgVlzGzTnZfhDWL_qYOma4lCgK4TORYXp8LMCDZ77oDpecflZ4aQwb/s1600/SAM_0449.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgusLaELbYKKLjV8q1cnRHxCbqXLmnfg8oZj4tQbbG70IS80fU8zts3tg1hAu3eVGcNmaxrYD5XTL3x_0qLLC49rJdgVlzGzTnZfhDWL_qYOma4lCgK4TORYXp8LMCDZ77oDpecflZ4aQwb/s1600/SAM_0449.JPG" height="480" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><br /></span></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-67737604633508502342014-11-21T08:54:00.000-08:002014-11-22T08:56:18.669-08:0021 νοεμβριουΟ ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-45948050995410979382014-10-28T00:18:00.000-07:002015-01-25T00:30:47.438-08:00Ένα μικρό λογοτεχνικό αφιέρωμα του ΜΠΑΓΑΣΑ στο Έπος του '40.....Δημήτρη Ψαθά "Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ"<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;"><br /></span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhoxx5yYb5zr5A0WU6D49siQ2U7p4kJd2ek6IGe4Sbnd5p1-VaBc9TChNsCoLcRkcaaGl9xKsy1hFCgT3ZZY_G6ARJoFnIifroKpKnppCUpDb4PvWXvUHbC4U0xcRuY47tPgsiBAFDULQ/s1600/0008.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRhoxx5yYb5zr5A0WU6D49siQ2U7p4kJd2ek6IGe4Sbnd5p1-VaBc9TChNsCoLcRkcaaGl9xKsy1hFCgT3ZZY_G6ARJoFnIifroKpKnppCUpDb4PvWXvUHbC4U0xcRuY47tPgsiBAFDULQ/s1600/0008.jpg" height="133" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Οι
ήρωες αγαπημένοι μου σύντροφοι –αλλά κι αυτοί που καθημερινά κάνουν το καθήκον
τους- δε χρειάζονται λόγια βαρύγδουπα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Απλά
ξοδέψτε λίγες στιγμές απ’ τη καθημερινότητα σας και φέρτε τους στο νου σας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Όσοι
τους ξεχάσατε, θυμηθείτε τους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κι
όσοι τους θυμάστε, μη τους ξεχάσετε.<o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Αυτό
φτάνει. <o:p></o:p></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><span style="color: #cc0000;">Χρόνια πολλά!!!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue; font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Είναι μεγάλη η συγκίνηση που αισθάνονται όλοι οι συμπατριώτες
μας, όταν θυμούνται στιγμές απ’ τα μεγαλειώδη γεγονότα του ’40, που επισφράγισαν
με ανεξίτηλη δόξα την ιστορική πορεία του Έθνους μας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGan0YPkwVVNNG6ycwcEqp20Zv8pqrhyDt1GFoTdDjtbxFlg_onUfTJmbtHoC_aRgwL9BGLWbrNJoDw02osDSkNu-tHguJiwDbCtoE7ouJ_kP1H5nA2jfeFxrj20zY-2nMGb7f7doap0if/s1600/AFISES_28_OKTOVRIOU_513162911784e75026a65aa5.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGan0YPkwVVNNG6ycwcEqp20Zv8pqrhyDt1GFoTdDjtbxFlg_onUfTJmbtHoC_aRgwL9BGLWbrNJoDw02osDSkNu-tHguJiwDbCtoE7ouJ_kP1H5nA2jfeFxrj20zY-2nMGb7f7doap0if/s1600/AFISES_28_OKTOVRIOU_513162911784e75026a65aa5.jpg" height="320" width="225" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue; font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Το Ελληνικό Έθνος αισθάνεται περήφανο για το μεγάλο
ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που αποτέλεσε την αρχή μιας εκστρατείας που
όλοι σήμερα την ονομάζουν «Έπος», που κάλυψε ένα ένδοξο μέρος της Ελληνικής
ιστορίας και που περιέχει σε αφθονία τα δύο στοιχεία που συνθέτουν -σε γενικές
γραμμές- την ιστορία…..τα γεγονότα και το άρωμα της εποχής. Και τα γεγονότα
έχουν καταγραφεί από ιστορικούς, ώστε αφενός να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να «χωθούν» στα
βιβλία για γνώση και εξαγωγή
συμπερασμάτων, αλλά και αφετέρου άλλοι μεταγενέστεροι ιστορικοί να μπορούν να τ’
αποκαταστήσουν έστω και αν έχουν περάσει χρόνια πολλά…..αιώνες. Το άρωμα όμως
σύντροφοι, όπως κι όσο το αισθάνθηκαν οι πρωταγωνιστές -και στη δικιά μας περίπτωση
ολόκληρος ο Ελληνικός λαός- την εποχή των γεγονότων, χάνεται απ’ τον άνεμο του
χρόνου, ακόμη και γι αυτούς που τα έζησαν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><span style="color: blue;">Κι είναι αλήθεια ότι το «Έπος του 40», ένα γεγονός ιστορικά
απροσδόκητο για όλο το κόσμο, αδικήθηκε κατάφωρα από τα μετέπειτα γεγονότα…..την
Κατοχή, την Αντίσταση, τις εκτελέσεις, τα Δεκεμβριανά του ’44, το
Συμμοριτοπόλεμο, τη νίκη και την απαράδεκτη συμπεριφορά των νικητών…..γεγονότα
γερά, γεγονότα δύσκολα που το σκέπασαν, το σφράγισαν βιαστικά και το κλεισαν στο
αρχείο προτού καταλαγιάσει στις μνήμες των Ελλήνων και συνειδητοποιηθεί το
μεγαλείο του…..άνοιξε αργότερα, πολύ αργότερα…..όμως άνοιξε γερά!!!, και μας
έμαθε με το καλύτερο τρόπο ότι το πάθος για μια ελεύθερη Πατρίδα είναι το πρώτο
καθήκον όλων των Ελλήνων. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><span style="color: blue;">Έτσι λοιπόν κι εγώ –μπαγάσας άλλωστε- με την
ευκαιρία των ημερών –και στηριγμένος σε μια ιδέα του ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ, τεύχος 28,
Οκτώβριος 2005- προτίμησα να τη θυμηθώ μ’ ένα μικρό λογοτεχνικό αφιέρωμα
διανθισμένο με τις αφίσες του ΓΕΣ για να τονίσω –αλλά και να νοιώσω- το άρωμα
της εποχής. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><span style="color: blue;">Τα κείμενα είναι μικρά γραμμένα –από Έλληνες
διανοούμενους- εκείνη την εποχή, όταν ο Έλληνας φαντάρος έγραφε σελίδες ανεξίτηλης
δόξας και πρωτοφανούς ηρωισμού. </span><o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><b>Δημήτρη
Ψαθά.....<u>«Ο ΝΤΟΥΤΣΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ»</u></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvCx-n81WvzsSQlDkY3uuFUEKgkzXein-ta3fvZRWdPpMMnoeGFVXlRh9cqq_SMUQMV5m3vTZSawFMs5et0QaCZ3X7-fHfoXzS5nfvoDMv8G2RnkRmL8wv7yG8f5nHTbkPttipF_95W9wX/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvCx-n81WvzsSQlDkY3uuFUEKgkzXein-ta3fvZRWdPpMMnoeGFVXlRh9cqq_SMUQMV5m3vTZSawFMs5et0QaCZ3X7-fHfoXzS5nfvoDMv8G2RnkRmL8wv7yG8f5nHTbkPttipF_95W9wX/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" height="146" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">O δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας
Δημήτρης Ψαθάς γεννήθηκε το 1907 στην Τραπεζούντα του Πόντου…..Μετά τη
μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες
σπουδές του κι από το 1925 εργάστηκε ως
δημοσιογράφος σε διάφορες Αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά και χαρακτηρίστηκε
ως ένας από τους κορυφαίους του χρονογραφήματος…..Εμφανίστηκε στα γράμματα το
1937, με τη συλλογή ευθυμογραφημάτων «Η Θέμις έχει κέφια» και υπήρξε πολυγραφότατος πάντα στο σατιρικό
ευθυμογράφημα, με κορυφαία τη «Μαντάμ Σουσού» το 1940…..Το 1940 επίσης εμφανίστηκε
και στο θέατρο με την κωμωδία «Το στραβόξυλο», που ανέβηκε από το θίασο του
Βασίλη Αργυρόπουλου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν αξέχαστα έργα…..«Φον
Δημητράκης», «Μικροί φαρισαίοι», «Ένας βλάκας και μισός», «Η Χαρτοπαίχτρα»,
«Ξύπνα Βασίλη», που όχι μόνο γνώρισαν τεράστια επιτυχία στη σκηνή αλλά τα
περισσότερα μεταφέρθηκαν και στον κινηματογράφο με ανάλογη επιτυχία…..Ο Ψαθάς
περιέγραψε με το δικό του μοναδικό τρόπο τη Κατοχή στα βιβλία «Χειμώνας του
'41» (1945), «Αντίσταση» (1945) και «Χιούμορ μιας εποχής» (1946)…..Ταξίδεψε στη
Γαλλία, στην Αγγλία, στην Αμερική, στη Τουρκία, στην Αίγυπτο και αποτύπωσε τις
εντυπώσεις του στα βιβλία «Κάτω από τους Ουρανοξύστες» (1950), «Στη χώρα των
μυλόρδων» (1951) και «Παρίσι, Σταμπούλ κι άλλα εύθυμα ταξίδια» (1951), που
συνδυάζουν καταπληκτικά δημοσιογραφικά και ευθυμογραφικά στοιχεία με κοινωνικά
και πολιτικά σχόλια…..Πέθανε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου του 1979.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><b><span style="color: #cc0000;">Καλή ανάγνωση σύντροφοι!!!</span></b></span><span lang="EN-US" style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><b><span style="color: #cc0000;"><br /></span></b></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLXcmbO4hxckPOe4mr7ZuFEBykpLqL41xg0baoDPiPLkiwTk4UjMTVGWVBIyXOQ5xGNhWkeiE9cNbsou05Mo-1h7mJVS5h3ITdS4JDx9h7JRMeGQ52dRh0L5q00HASc0-y_KNhOkoe45Sn/s1600/0048.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLXcmbO4hxckPOe4mr7ZuFEBykpLqL41xg0baoDPiPLkiwTk4UjMTVGWVBIyXOQ5xGNhWkeiE9cNbsou05Mo-1h7mJVS5h3ITdS4JDx9h7JRMeGQ52dRh0L5q00HASc0-y_KNhOkoe45Sn/s1600/0048.jpg" height="468" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;"><b><span style="color: #cc0000;"><br /></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Από
την </span><b style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">«εύθυμον βίβλον»</b><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"> του Ντούτσε
αποσπώ το κατωτέρω σπουδαιότατον διπλωματικόν έγγραφον, το οποίον ο μέγας
αρχηγός των φασιστών απηύθυνε προς τον αείμνηστον Μεγάλον Ναπολέοντα. Βεβαίως,
ο Μέγας Ναπολέων δεν συμβαίνει να βρίσκεται μεταξύ των ζωντανών ανθρώπων, αυτό
όμως δεν έχει καμμίαν σημασίαν, ο μέγας Ντούτσε έχει ως γνωστόν υπεράνθρωπους
ιδιότητας, συνεννοείται με όλα τα μεγάλα πνεύματα και έρχεται εις επαφήν με
όλους τους μεγάλους άνδρας όλων των αιώνων. Τα μέσα τα οποία χρησιμοποιεί ο
μέγας Ντούτσε διά την επικοινωνίαν του αυτήν δεν είναι γνωστά. Διότι, όπως
είναι πολύ φυσικόν, ο Ντούτσε διατηρεί ζηλοτύπως το μυστικόν διά τον εαυτόν
του, Εφ' ω και δημοσιεύω το σπουδαιότατον αυτό έγγραφον χωρίς άλλες εξηγήσεις,
τις οποίες, άλλωστε, και δεν είμαι εις θέσιν να δωσω. Παρακαλώ, λοιπόν, τον
απαιτητικόν αναγνώστην να μην επιμείνει επί του προκειμένου, ούτε να δείξει
μεγάλην περιέργειαν, ελάττωμα ως γνωστόν πολύ κακόν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ιδού
το έγγραφον:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">«Παλάτσο
Βενέτσια 25 Δεκεμβρίου<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Αγαπητέ
μου Ναπολέων,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Σκέπτομαι
πολλές φορές τι είμαι εγώ και τι είσαι εσύ. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Λοιπόν,
εγώ είμαι μεγάλος και συ είσαι κορόιδο. Σου ζητώ συγγνώμην, αγαπητέ συνάδελφε,
δι' αυτόν τον κάπως ρεαλιστικόν χαρακτηρισμόν, αλλά μου αρέσουν πολύ οι
επιγραμματικοί χαρακτηρισμοί και λόγω της ειλικρίνειας της γλώσσης μου είναι
αδύνατον να μεταχειρισθώ άλλην λέξιν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Μη
θυμώνεις Ναπολέων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Έχω
άφθονα επιχειρήματα δια να σου αποδείξω το ακριβοδίκαιον του επιγράμματος και
θα λυπηθώ πολύ εάν το πάρεις κατάκαρδα και στενοχωρηθείς. Τι έκανες εσύ εις
την ζωήν σου; Μίαν τρύπαν εις το νερό. Ενώ εγώ εδημιούργησα μίαν αυτοκρατορίαν,
την οποίαν βαστάζω επάνω εις τους στιβαρούς μου ώμους και κάνω την ανθρωπότητα
να τρέμει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Παρντόν.
Είμαι ολίγον αυστηρός. Αλλά η αυστηρότης είναι του χαρακτήρος μου. Είμαι βίαιος,
ορμητικός, θυελλώδης, καταιγιστικός και λαιλαπώδης. Αν, λοιπόν, μεταχειρίζομαι
κάπως βίαιες εκφράσεις προκειμένου περί του ατόμου σου, σε παρακαλώ να με
συγχωρέσεις δεδομένου ότι είμαι σκύλος που υλακτεί και δεν πολυδαγκώνει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Λοιπόν,
έγινες και εσύ ένδοξος. Σύμφωνοι. Αλλά πώς έγινες ένδοξος; Επολέμησες, Επολέμησες
ο ίδιος, αυτοπροσώπως, έκανες εκστρατείας, υπέστης κακουχίας, επέρασες αγωνίας,
διέτρεξες κινδύνους, επέρασες θάλασσας, υπέστης εξορίας, διέτρεξες όλην την
Ευρώπην με την σπάθην εις το χέρι, όρμησες εις τις χιονισμένες στέππες,
εταλαιπωρήθης όσον ουδείς άνθρωπος εις τον κόσμον. Μέγα κορόιδο!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Τι
εκατάλαβες από την ζωήν σου; Τι απήλαυσες από το μεγαλείον σου; Τι εχάρηκες από
την δόξαν σου; Από το Αούστερλιτς έως το Βατερλώ, επέρασες το ιλιγγιώδες αυτό
διάστημα ανάμεσα σε στρατιώτες, σε πολέμους, σε μάχας, σε φοβερούς ορυμαγδούς
συγκρούσεων, πλάι στο ντουφέκι, στο κανόνι, στην φωτιά. Το αποτέλεσμα; Εκέρδισες
φύλλα δάφνης, αρκετήν δόξαν και τον τίτλον του μεγάλου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ενώ
εγώ!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εγώ,
ο Ντούτσε;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εγώ
είμαι μέγας, ω μέγα κορόιδο της ιστορίας, χωρίς να υποστώ τίποτε από όλα αυτά.
Δεν με θαυμάζουν όλοι; Με θαυμάζουν! Δεν με τρέμουν όλοι; Με τρέμουν! Δεν
ομιλεί όλη η ανθρωπότης για μένα; Ομιλεί! Δεν φρίττουν όλοι εις την εμφάνισίν
μου; Φρίττουν! Δεν έχω την αξιοσύνην να κυβερνήσω την Ευρώπην; Έχω! Δεν εγείρω
αξιώσεις να διευθύνω τας τύχας του κόσμου; Εγείρω! Πώς τα κατάφερα όλα αυτά;
Εδώ σε θέλω! Δεν είμαι μόνον τρομερός. Είμαι και έξυπνος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Μίαν
ημέραν εσκέφθην, θα κυβερνήσω τον κόσμον. Αλλά για να κυβερνήσω τον κόσμον δεν
έχω καμμίαν όρεξιν να ακολουθήσω ούτε το παράδειγμα, ούτε την οδόν που
ηκολούθησεν ο συνάδελφος μου Μέγας Ναπολέων. Εκείνος ήταν κορόιδο, ενώ εγώ
είμαι έξυπνος. Άρα πρέπει να πάρω άλλον δρόμον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Άκουσε
λοιπόν φίλε μου,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εστάθηκα
μπροστά εις έναν καθρέπτην. Εφούσκωσα το στήθος μου. Ετέντωσα το κορμί μου.
Ύψωσα το κεφάλι μου ψηλά. Αγρίεψα τα μάτια μου. Έσφιξα τα χείλη μου. Έτριξα τα
δόντια μου. Και ύστερα άρχισα να βγάζω αφρούς από το στόμα μου. Σε βεβαιώ ότι
ήμουν τρομακτικός την θέαν. Εφώναξα αμέσως μερικούς φωτογράφους και με εφωτογράφησαν.
Έστειλα τας θυελλώδεις αυτάς φωτογραφίας μου εις τας εφημερίδας. Είδεν ο λαός
μου και είπε, «Μωρέ τούτος είναι Μέγας». Είδαν και οι λαοί άλλων εθνών και
είπαν, «Μωρέ τούτος είναι σπουδαίος!»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ζήτημα
εμφανίσεως, πρωτίστως. Τι ήταν η δική σου η εμφάνισις, φουκαρά μου Ναπολέων;
Αστεία. Εκαθόσουν εκεί με βλέμμα ιλαρόν, εφορούσες εκείνην την αθλίαν
περικεφαλαίαν, άφινες ένα τσουλούφι στο μέτωπόν σου και έβαζες και το χέρι σου
ανάμεσα στο γιλέκο σου. Αυτό ήταν όλο. Μα είσαι κουτός, φίλε μου και να με
συγχωρείς. Με τέτοιαν αθλίαν εμφάνισίν έπρεπε να υποστείς όλα εκείνα που
υπέστης για να αναγνωρισθείς μέγας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εγώ,
έγινα μέγας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εγώ,
έγινα αρχηγός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εγώ,
έγινα παγκόσμιος προσωπικότης, μόνον με το θαυμάσιον ύφος μου. Αυτό είναι το
μέγα μυστικόν μου. Ετρομοκράτησα ολόκληρον τον κόσμον, συνετάραξα την
ανθρωπότητα μόνον μέ μίαν ασύγκριτον θεατρικήν εμφάνισίν, στο ύψος της οποίας
δεν ημπόρεσε φτάσει κανένας ηθοποιός στον κόσμο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Έκανα
όμως και κάτι άλλο. Και αυτό ακριβώς αντίθετον προς εσένα. Εσύ έκανες έργα.
Μεγάλο κορόιδο! Εγώ έβγαζα λόγους. Αλλά τι λόγους! Λόγους φοβερούς,
απερίγραπτους, θυελλώδεις, απειλητικούς, εναντίον του σύμπαντος. Εκουνούσα τον
δάκτυλόν μου και απειλούσα τας πέντε ηπείρους. Το στόμα μου ήταν ένας
Βεζούβιος, από τον οποίον εξηκοντίζοντο μύδροι και λάβα. Να! τους επήγαινε
όλους!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Τώρα,
θα πεις αγαπητέ μου Ναπολέων ότι η δόξα χρειάζεται και αίμα, θυσίαν, ζωήν.
Κορόιδο ήμουν να εκθέσω προσωπικώς την ζωήν μου εις κίνδυνον; Ποσώς. Πρώτον
εδιάλεξα πάντα τα σίγουρα. Οι Αιθίοπες, έξαφνα, μου έδιναν μίαν πρώτης τάξεως
ευκαιρίαν διά να δοξασθώ. Ρεζιλίκι απεκλείετο να πάθω εκεί πέρα. Έστειλα
λοιπόν τους γενναίους μου φασίστας, εκαθάρισαν μερικές χιλιάδες οι Αιθίοπες,
ενώ εγώ εφωτογραφιζόμουν στο Παλάτσο Βενέτσια.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">-Βίβα
Ντούτσε!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">-Βίβα
Μπενίτο!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">-Βίβα
Μουσσολίνι!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Επιχείρησις
σίγουρη. Ύστερα έστειλα τους ανδρείους μου στην Ισπανίαν. Εκεί, στην Γουαδαλαχάρα,
εκαθάρισαν οι Ισπανοί μερικές χιλιάδες ακόμα και έτσι εστερέωσα την δόξαν μου.
Επιχείρησις ακόμη πιο σίγουρη. Ήλθε κατόπιν η σειρά της Αλβανίας. Έστειλα και
εκεί μερικές χιλιάδες ακόμα και έγινα τρισένδοξος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ύστερα
ήλθαν τα ζόρικα. Η φωτιά άναψε και ο σύμμαχος μου εβγήκε σε πόλεμο κατά της
Αγγλίας και της Γαλλίας Εδώ έδειξα όλην μου την αφάνταστη κα ασύλληπτη
εξυπνάδα. Απέναντι μου πλέον θα ήταν η Αγγλία και κάτι ξέρεις εσύ από ένα
τέτοιον κίνδυνον. Και εσύ μεν έφαγες τα μούτρα σου επάνω εις τους βράχους και
τας ακτάς της Αγγλίας. Εγώ όμως δεν είχα καμμίαν διάθεσιν να πάθω τι παρόμοιον.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ντούτσε,
είπα στον εαυτόν μου. Το νου σου, τα μάτια σου δεκατέσσαρα. Και έκανα το
κορόιδο. Διότι δεν ήμουν κορόιδο. Άσε να δούμε τι θα γίνει. Και μέχρις ενός σημείου
τα κατάφερα περίφημα. Εκεί όπου εφάνηκε ότι ο πόλεμος αστραπιαίως έπαιρνε
τέλος, εβγήκα και εφώναξα,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">-Πόλεμος!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">-Πόλεμος;;;
ερώτησαν οι Ιταλοί,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">-Πόλεμος,
είπα εγώ.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Και
επολέμησα την Γαλλίαν επί μισή ώρα, αφού προηγουμένως διέταξα τους γενναίους μου
να ρίξουν τα γεφύρια των Άλπεων, μήπως και από αστεία η υπόθεσις γίνει σοβαρά
και μπλέξω σε κανένα μπελά. Διότι μπορούσαν οι Γάλλοι να ορμήσουν και τότε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η
κακή μου μοίρα ήταν η Ελλάς. Είναι το μόνο ρεζιλίκι που έπαθα, Αλλά δε βαρυέσαι.
Σκέπτομαι τώρα ότι με το να καθαρίζουν τους ανθρώπους μου, άλλοτε στην
Αιθιοπία, άλλοτε στην Ισπανία, άλλοτε στην Αλβανία και άλλοτε στη Λιβύη,
λιγοστεύει ο πληθυσμός μου και έτσι λύω θαυμάσια το δημογραφικό πρόβλημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Συνοψίζω,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Και
εσύ και εγώ εγίναμε μεγάλοι και στο τέλος την εφάγαμε από την Αγγλίαν. Εγώ όμως
χωρίς να υποφέρω τίποτε προσωπικώς, ενώ εσύ με τόσας προσωπικάς ταλαιπωρίας.
Ποίος είναι ο έξυπνος και ποίος το κορόιδο; Περιμένω επ' αυτού την απάντησίν
σου. Και προ παντός περιμένω τιμίως και ειλικρινώς να μου γράψεις ποίαν ιδέαν
έχεις για μένα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Φιλικά<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Μπενίτο
Μουσσολίνι.»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εις
την επιστολήν αυτήν, ληφθείσαν εις τον άλλον κόσμον αυθημερόν, ο Μέγας
Ναπολέων απήντησεν ως εξής,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">«Αγαπητέ
μου Μπενίτο,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εδιάβασα
με πολύ ενδιαφέρον όσα μου έγραφες. Επειδή όμως δεν έχω καιρόν να σου απαντήσω
διά μακρών, έβαλα να σου απαντήσει επί του ποίαν ιδέαν έχω για σένα ο
γραμματεύς μου, στρατηγός Καμπρόν.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Με
πολλήν εκτίμησιν<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Μέγας
Ναπολέων».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-31762013863199105502014-07-09T23:37:00.000-07:002015-06-16T06:04:20.537-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1vQpgl71rwqiSLoCv2tLPwcfZkt2MJ_0wTophNSucoNNun67cwKIRiXkKD8rfA-QEgn194p5uefaKAQEvSizbBAOO-ZInOarTBma1_diNOzQU9cZ1lpfUvnpmMox9wXFOShZlS2-rQkII/s1600/%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="173" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1vQpgl71rwqiSLoCv2tLPwcfZkt2MJ_0wTophNSucoNNun67cwKIRiXkKD8rfA-QEgn194p5uefaKAQEvSizbBAOO-ZInOarTBma1_diNOzQU9cZ1lpfUvnpmMox9wXFOShZlS2-rQkII/s320/%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2583%25CF%258C%25CE%25B3%25CE%25B5%25CE%25B9%25CE%25BF%25CF%2582.png" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι,</span><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στις 15 Μαρτίου του 2011 ιδρύθηκε
η ταχυδρομική ένωση των χωρών που περιβάλλουν τη Μεσόγειο θάλασσα <b>«</b></span><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">The</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Mediterranean</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Postal</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">
</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Union</span></b><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">» (</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">MPU</span></b><b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">)</span></b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">, που εδρεύει στη Μάλτα και τα
μέλη της ανήκουν σε δύο ενώσεις, την </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><b>PostEurope</b></span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><b> </b>και την </span><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Arab</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Permanent</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Postal</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Commision</span></b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Σήμερα, τα κράτη-μέλη της </span><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">MPU</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span></b><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">είναι
είκοσι κι όλα βρέχονται απ’ τη Μεσόγειο…..Κροατία, Κύπρος, Αίγυπτος, Γαλλία,
Ελλάδα, Ιταλία, Ιορδανία, Λίβανος, Λιβύη, Μάλτα, Μαυριτανία, Μονακό, Μαρόκο,
Παλαιστίνη, Πορτογαλία, Σλοβενία, Ισπανία, Συρία, Τυνησία και Τουρκία. </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrkP8Wr78NBeEJv4oI_5WL1LajrWj2E6TCzX-oQ7uO2suLt6YlR7V1nX4WVa8BIDQKLEW1L6PAr58Svo3kfJDXL9GL6hooc7vWRfWIfBXHoTnfnyW2sm4gEF-XPXRyo_GFpYI9ztAolIrF/s1600/Scan+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="348" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrkP8Wr78NBeEJv4oI_5WL1LajrWj2E6TCzX-oQ7uO2suLt6YlR7V1nX4WVa8BIDQKLEW1L6PAr58Svo3kfJDXL9GL6hooc7vWRfWIfBXHoTnfnyW2sm4gEF-XPXRyo_GFpYI9ztAolIrF/s640/Scan+2.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b><span style="color: blue;">Ο επίσημος Φ. ΠΗΚ που κυκλοφόρησε από τα ΕΛΤΑ στις 9 Ιουλίου 2014</span></b> </span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Όλα ξεκίνησαν από μια συνάντηση ανταλλαγής
απόψεων που πραγματοποιήθηκε στη Μασσαλία το 2007 (τα Γαλλικά ταχυδρομεία μάλιστα
εξέδωσαν κι αναμνηστικό γραμματόσημο για την περίσταση) και κατέληξε σένα
φιλόδοξο σχέδιο για την τυποποίηση των ταχυδρομικών επιχειρήσεων στην περιοχή
της Μεσογείου. </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHv42jGR5u_sIHTm2EKBNMJdqcDeTzxtXs8ljW-LrFNfkvxcujMWhXnAY4X-VHMEsp7JHDXUabCD7ucHTs_M75QrU71Dz_eRNCS0idURhyphenhyphenHRc-XwSzdJ0lvRfhU3BMUEORbKdTvC3tbL9p/s1600/Scan+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHv42jGR5u_sIHTm2EKBNMJdqcDeTzxtXs8ljW-LrFNfkvxcujMWhXnAY4X-VHMEsp7JHDXUabCD7ucHTs_M75QrU71Dz_eRNCS0idURhyphenhyphenHRc-XwSzdJ0lvRfhU3BMUEORbKdTvC3tbL9p/s640/Scan+1.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue; font-size: small;"><b>Ανεπίσημος Φ. ΠΗΚ που φιλοτέχνησε η φίλη μου η Δήμητρα και σφράγισε ο Μανώλης </b></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Στη δεύτερη Ταχυδρομική
Μεσογειακή Συνάντηση, που πραγματοποιήθηκε στην Αλεξάνδρεια με πρωτοβουλία του
Αιγυπτιακού ταχυδρομείου </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">στις 28 &
29 Σεπτεμβρίου του 2010 αποφασίστηκε –με πρωτοβουλία του Γαλλικού ταχυδρομείου-
η ίδρυση της <b>«Ταχυδρομικής Ένωσης για τη Μεσόγειο»</b>. Η πρώτη γενική συνέλευση
της <b>«Ταχυδρομικής Ένωσης για τη Μεσόγειο»</b> πραγματοποιήθηκε στις 16
Μαρτίου στη Ρώμη. </span></div>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η PUMed λοιπόν αποφάσισε –μεταξύ άλλων-
την κοινή έκδοση γραμματοσήμων με κοινό θέμα <b>«Η Μεσόγειος Θάλασσα»</b> που θα απεικονίζει
τη Μεσόγειο με τις γύρω χώρες και θα συμβολίζει την πρόθεση των μελών-χωρών της
να συνεργαστούν προς όφελος της κάθε χώρας μέλους. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Για το 2014 κοινό γραμματόσημο θα
εκδοθεί από τα ταχυδρομεία της Κύπρου, της Αιγύπτου, της Γαλλίας, της Ελλάδας, της
Ιορδανίας, του Λιβάνου, της Λιβύης, της Μάλτας , του Μαρόκου, της Παλαιστίνης ,
της Σλοβενίας </span><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"></span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">και της
Συρίας.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7yDGuFx-0JrIOL6FUJfYN199ZDhgHXZe1i-RzFMwXmUM1Wi-GUflOyS1ZUln1A03N1djkqUf8tSaU_m_e0SvoI-nh-HSv3RqCHQNzAqi21vibcEHwnFnI869hSTC-7jECcuALW_OUztFk/s1600/Scan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7yDGuFx-0JrIOL6FUJfYN199ZDhgHXZe1i-RzFMwXmUM1Wi-GUflOyS1ZUln1A03N1djkqUf8tSaU_m_e0SvoI-nh-HSv3RqCHQNzAqi21vibcEHwnFnI869hSTC-7jECcuALW_OUztFk/s640/Scan.jpg" width="468" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: blue; font-size: small;"><b>Το φυλλαράκι της Ελληνικής σειράς "Η Μεσόγειος"</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 14pt; line-height: 115%; text-align: justify;"><br /></span>Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-1405935024405600282014-03-23T05:26:00.000-07:002014-04-16T00:30:13.797-07:00Πέρασαν κιόλας 100 χρόνια απ' την λήξη των Βαλκανικών πολέμων αγαπημένοι μου σύντροφοι.....θα ξεκινήσω λοιπόν, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! να τους θυμάμαι κι εγώ μένα μικρό αφιέρωμα σ' έναν απ' τους πρωταγωνιστές αυτής της εποποιίας.....Ο Στρατηλάτης βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α' <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXLNXzp05BKncJDG8E-Q0pZNKB6_PPRxgt0yjwpRjllshPvFVLJOQSH1PXgOPbCFEglL73z72fjQ5vw2H4uId78_hcPpwXh34pEcRM8M-3awNm1I8-NDnSlh1rYgWQlJkAM6HmzUMcQ80x/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXLNXzp05BKncJDG8E-Q0pZNKB6_PPRxgt0yjwpRjllshPvFVLJOQSH1PXgOPbCFEglL73z72fjQ5vw2H4uId78_hcPpwXh34pEcRM8M-3awNm1I8-NDnSlh1rYgWQlJkAM6HmzUMcQ80x/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70001.jpg" height="508" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;">Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος,
ο Στρατηλάτης που διπλασίασε την Ελλάδα, αυτός που κατάφερε να κάνει λαοφιλή
τον θεσμό της βασιλείας στην πατρίδα μας, πέθανε εξόριστος, άρρωστος και μόνος στις
11 Ιανουαρίου του 1923, σένα ξενοδοχείο στο Παλέρμο της Σικελίας κι ενταφιάστηκε
στην κρύπτη της ρωσικής εκκλησίας της Φλωρεντίας. </span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;">Αργότερα, πολύ αργότερα,
το 1936 με την αποκατάσταση της μοναρχίας η τότε κυβέρνηση απέστειλε τον «Αβέρωφ»
στην Ιταλία για να παραλάβει τα οστά του, της μητέρας του και της συζύγου του
Σοφίας…..Το θωρηκτό κατέπλευσε στον Πειραιά στις 17 Νοεμβρίου 1936…..Την επόμενη
μέρα 18 Νοεμβρίου το ταχυδρομείο κυκλοφόρησε την σειρά <span style="color: blue;">«Πένθιμη Βασιλέως
Κωνσταντίνου»</span> τον ανεπίσημο, πανέμορφο Φ.ΠΗΚ της
οποίας βλέπετε.<o:p></o:p></span></b></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;"><span style="color: blue;">Γεώργιος
Βλάχος </span><b>Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ</b><span style="color: blue;"> πρωτοδημοσιεύτηκε
στην «Καθημερινή» στις 17 Νοεμβρίου 1936…..εγώ
το αναδημοσιεύω «κλεμμένο» απ’ την </span><b>ΕΥΡΩΠΗ
ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ </b><span style="color: blue;">του φίλου μου του Θόδωρου</span><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 10.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE8zS4rC6fb9VUTLxWWemOqMsRm7B2gaGDzwo031CxyFRvEJteRQCvFB-lS-0Ea6RLqkFiTzKOmY2yo9dU6TvMItClZkoVK_-0FrzyJ8RGBdQCHrEVW3k1L012IUZBBvZYtN8YGfhcByfT/s1600/Konstantinos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhE8zS4rC6fb9VUTLxWWemOqMsRm7B2gaGDzwo031CxyFRvEJteRQCvFB-lS-0Ea6RLqkFiTzKOmY2yo9dU6TvMItClZkoVK_-0FrzyJ8RGBdQCHrEVW3k1L012IUZBBvZYtN8YGfhcByfT/s1600/Konstantinos.jpg" height="200" width="126" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 12pt; line-height: 115%;">Όταν εγεννάτο, ολόκληρος η
Ελλάς, η ελευθέρα και δούλη, έκυψε εις το λίκνον του δια να ελπίση. Αι μακρυναί
Θάλασσαι και η απέραντος γη, όπου είχε σπαρή, κατακτήσεων και επαναστάσεων
και διωγμών θύμα, το Γένος, συνεστάλησαν εις έκτασιν μιας σπιθαμής, εις μίαν
γωνίαν του ελληνικού Ανακτόρου και εστάθησαν εκεί, και εκράτησαν σιωπηλαί την
αναπνοήν των, δια να μη ταράξουν τον πρώτον ύπνον του βρέφους, το οποίον
εξεπροσώπει την Ευτυχίαν, το Μέλλον. Γρήγορα, από της πρώτης στιγμής, έσπευσαν
ανάδοχοι μυριάδες παλμών, χιλιάδες ελπίδων και προσεκόμισαν, σμύρναν και
λίβανον, την πορφύραν των αιμάτων της από τον νότον η Κρήτη, από τον βορράν
την τελευταίαν λειτουργίαν της η Αγία Σοφία, εξ ανατολών και δυσμών αναμνήσεις
και πόθους και όνειρα ο Ελληνισμός. Και ωνομάσθη το Βρέφος, πριν καν ανοίξη
προς την ημέραν τους οφθαλμούς, Κωνσταντίνος. Ο παλαιός ποιητής εστάθη κοντά
του και έδωσε το ελληνικόν αίσθημα εις στίχους ωραίους. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: EL;">Δεν είσαι
Βασιλιά παιδί.<o:p></o:p></span></div>
</div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: EL;">Δεν είσαι
μάννας γέννα.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: EL;">Οι πόθοι
και οι ελπίδες μας εσμίξανε μαζί<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: EL;">Κ'
εγέννησαν εσένα.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: EL;">Και, αλήθεια, οι πόθοι και
αι ελπίδες του Έθνους είχον γεννήσει τον Βασιλέα. Επί τέσσαρας αιώνας, μάρτυς,
υπόδουλος η Ελλάς, κάτω εις τα υπόγεια όπου ετέλει τας μυστικάς λειτουργίας
της, επάνω, εις κρυφά σχολειά, όπου εδίδασκε την παράδοσιν, αυτό το
όνειρον ύφαινε, αυτόν ητοίμαζε τον στρατάρχην, αυτού εσφυρηλάτει τα όπλα, αυτού
έτρεφε τον πολεμικόν ίππον, αυτού εχρύσωνε με ακτίνας ελευθέρων ηλίων το
Στέμμα. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: EL;">Και παρήρχετο ο καιρός. Και
από της πρώτης οδοντοφυΐας του μέχρι των πρώτων του λαλημάτων, από των πρώτων βημάτων του μέχρι των πρώτων ωρών της μαθητικής του ζωής, ο κόσμος εκείνος των
κατάκοπων ηρώων και των γερόντων αγωνιστών, ο κόσμος των απομάχων της μεγάλης
Επαναστάσεως, οι οποίοι δια του αίματος και του χρήματος και του νου των
εθεμελίωσαν την ελευθέραν Ελλάδα, ύψωσε γύρω του πανύψηλον τείχος στοργής και
λατρείας: διότι θα ήτο Αυτός, ο αναμενόμενος εκ Θεού. Διότι θα ήτο αυτός ο
οποίος θα επραγματοποίει της Ειμαρμένης την παλαιάν προσταγήν. Διότι θα ήτο
αυτός ο οποίος με το γύρισμα του χρόνου, δια μέσου αγώνων, προσπαθειών και ατυχημάτων,
θα ωδήγει κάποτε επί κεφαλής χιλιάδων στρατού την Ελλάδα εις την χαράν και την
δόξαν. Διότι θα ηλευθέρωνεν αυτός την Μακεδονίαν, θα έδιδε αυτός την Κρήτην εις
την Ελλάδα, θα έπαιρνεν αυτός τα Γιάννενα. Διατί;... Παιδί δεν ήτο; Άνθρωπος
δεν ήτο καί αυτός;... Αλλά το Έθνος δεν εδέχετο με τους μεμψίμοιρους συζήτησιν.
Δεν ήτο παιδί, ούτε άνθρωπος, ούτε διάδοχος, ούτε θα ήτο βασιλεύς όπως όλοι ο
Κωνσταντίνος. Ο Κωνσταντίνος ήτο θρύλος, ήτο ψυχή, ήτο ο εντεταλμένος της Μοίρας. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial; mso-fareast-language: EL;">Και ήλθε στιγμή κατά την
οποίαν αι ευχαί και οι ψαλμοί έγιναν θούρια και οι εθνικοί θρήνοι παιάνες
πολεμικοί και αντήχησε απ' άκρου εις άκρον από ιαχάς χαράς η Ελλάς, και
ωπλίσθησαν οι στρατοί, και έσπευσαν υψηλά προς τας υποδούλους θαλάσσας οι
στόλοι και το όνειρον επραγματοποιείτο: Τα φρούρια των πόλεων εκρημνίζοντο ως
εις άκουσμα υπερκοσμίων σαλπίγγων, και έφευγαν οι κατακτηταί, και
ηλευθερούντο η Κρήτη, η Θεσσαλονίκη, η Σάμος, η Χίος, η Μυτιλήνη, τα Ιωάννινα.
Και εις το μέσον του στρατού του,</span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;">
επροχώρει και εκάλπαζε προς την δόξαν και ήτο πάντοτε πρώτος. Αυτός. Ήτο υψηλός
τώρα, και είχε γαλανούς οφθαλμούς και την ηλιοκαή του μορφήν εφώτιζε απεράντου
καλωσύνης μειδίαμα και είχε ευγένειαν, θάρρος, ευθύτητα, νουν, και υπέρ αυτόν
είχαν η στολή και το έθνος προσκομίσει πτερά, πτερά άσπρα και καταγάλανα, τα
οποία ανέμιζε ευτυχής η πνοή της ελευθερίας. Αλλ' έξαφνα, πώς έγινε η πνοή
καταιγίς; Και πώς διερράγησαν της στοργής και της λατρείας τα τείχη; Και πώς αι
ευχαί έγιναν πάθη και η ευλάβεια ύβρις, και κακία ο ενθουσιασμός και
διαδήλωσις διωκτών των υπηκόων η λιτανεία;... Ας μείνη το ερώτημα αναπάντητον
και ας πληρώση τώρα την αμαρτωλήν παρένθεσιν η σιωπή. Μόνος, εξόριστος, ζων
χωρίς θρόνον, χωρίς βασίλεια, χωρίς πατρίδα, νεκρός χωρίς τάφον, υποστάς και
τον κόλαφον του παράφρονος εις την ξένην, δακρύσας με την ιδίαν συμφοράν και
την συμφοράν της Ελλάδος, επιστρέψας εν μέσω φρενίτιδος, και απελθών εν μέσω
φλογών πυρκαϊάς, έζησε, εκουράσθη, εμαρτύρησε, έπαθε, εδοξάσθη, υψώθη και
έπεσε, και ανέμεινεν, ως άνθρωπος και ως σορός, επί έτη μακρά εις τον ήλιον
και το σκότος, Δικαιοσύνην.</span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;">* * *</span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;">Τώρα, τον φέρομεν πάλιν. Επάνω εις ένα κιλλίβαντα
παλαιού πυροβόλου —τις οίδε τίνος πυροβόλου του Δεκατρία, του Δώδεκα— του
οποίου τα ξύλα θα φρικιούν εις την σκέψιν ότι τώρα ορίζουν αυτά την πορείαν
του, οδηγείται εις τον τάφον ο Κωνσταντίνος, ο Διάδοχος των εθνικών μας
ονείρων, η Μεγάλη Ιδέα της χρυσής εποχής, ο Βασιλεύς των ενδόξων ωρών μας, ο
ευτυχής και ατυχής, ο ιδίω έργω υψωθείς εις τα σύννεφα και έργω άλλων
κρημνισθείς εις ερέβη, ιστορικός στρατηλάτης. Ας τον οδηγήσωμεν λοιπόν όλοι
μαζί εις τον Τάφον Του. Ας δώσωμεν περί την σορόν Του τας χείρας, και εις των
κοινών δακρύων το πλήθος ας ποτίσωμεν τον σπόγγον της λήθης, η οποία θα μας
οδηγήση αύριον προς δρόμους καλούς. Ο Βασιλεύς ήλθε εις την πατρίδα του και θα
κοιμηθή τώρα δια πρώτην φοράν. Ας ετοιμάσωμεν με άνθη την κλίνην του, ας ποτίσωμεν
με καλωσύνην το χώμα, ας κλίνουν αι καρδίαι μας εμπρός του γονυπετείς και ας
ταφούν μαζί του αι έριδες και αι κακίαι των οποίων υπήρξεν Αυτός, το πρώτον, το
μέγιστον, το αδικώτατον θύμα...</span><span style="font-family: "Comic Sans MS"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPVzfBNSB6glTb-tSnRjdvB-gUa6gBnJdqNbnIs8TB-KgM7VKurvBtcjDjcUzyudVCst2PpzMEH2FSk6Oro-gaaI_nJO1TQyOfx0xjWToQ2nrYcO7kjw6_MKQ70RF2pxZfnXoNC3eiNaHE/s1600/IMGP2829.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPVzfBNSB6glTb-tSnRjdvB-gUa6gBnJdqNbnIs8TB-KgM7VKurvBtcjDjcUzyudVCst2PpzMEH2FSk6Oro-gaaI_nJO1TQyOfx0xjWToQ2nrYcO7kjw6_MKQ70RF2pxZfnXoNC3eiNaHE/s1600/IMGP2829.JPG" height="480" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt; line-height: 115%;"><b>Πορτραίτο
του Κωνσταντίνου που εκτίθεται στο στρατιωτικό μουσείο της Καλαμάτας</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 9.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US;"><b><span style="color: blue;">Απ’ την επίσκεψη του
ΜΠΑΓΑΣΑ το καλοκαίρι του 2012</span></b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Την
ιστορία λοιπόν αυτού του καλού –όπως αντιλαμβάνομαι εγώ τα πράγματα- βασιλιά αποφάσισα με λίγα λόγια να σας αφηγηθώ έτσι απλά σαν ένα ακόμα κομμάτι της ιστορίας του έπους των Βαλκανικών πολέμων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;">Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!!!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;">1. Ο
Κωνσταντίνος ήταν ο πρωτότοκος γιος του συνετού βασιλιά Γεωργίου του Α΄ και της
Βασίλισσας Όλγας…..Γεννήθηκε στις 2 Αυγούστου του 1868 και πήρε τ’ όνομα του
παππού του, Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας…..Ένα όνομα με μεγάλο
συμβολισμό, μνήμες, ελπίδες και συγκίνηση
για τους Έλληνες που τότε ζούσαν στον αστερισμό της Μεγάλης Ιδέας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-fareast-language: EL;"> <o:p></o:p></span></div>
</div>
<div>
<br /></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-51504753381906734422014-03-04T11:14:00.001-08:002014-03-08T07:40:38.130-08:00Τα γραμματόσημα "EUROPA".....οι εκδόσεις, οι ιστορίες & η ιστορία τους.....Όταν όλα ξεκίνησαν.....Η έκδοση "EUROPA" του 1956<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmDwxeTYJz6nS6vFmkzsoIkRFFm_YlGdFYs_iN5LaV6zjuYIsH5Yo25gfiG0V4Wc7FJz6OdaU5Ud9-9576k5EaJIhNfmORtELf_liIdhUu0lfIJjI-yH5XiBjPd7Na468pQ42ym-zzJ5BN/s1600/TreatyReform_Rome.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmDwxeTYJz6nS6vFmkzsoIkRFFm_YlGdFYs_iN5LaV6zjuYIsH5Yo25gfiG0V4Wc7FJz6OdaU5Ud9-9576k5EaJIhNfmORtELf_liIdhUu0lfIJjI-yH5XiBjPd7Na468pQ42ym-zzJ5BN/s1600/TreatyReform_Rome.jpg" height="120" width="200" /></a><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι η ιδέα της δημιουργίας
μιας κοινής σειράς γραμματοσήμων –των γραμματοσήμων<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">EUROPA</span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">- πρωτοξεκίνησε το 1952,
για να συμβολίσουν την ενότητα, τα κοινά συμφέροντα και τους κοινούς στόχους
που μόλις είχαν αρχίσει να παίρνουν μορφή στην Ευρώπη –που πριν από λίγα
χρόνια είχε βγει από ένα καταστροφικό και πολύνεκρο πόλεμο- και ολοκληρώθηκαν
με τις συνθήκες της Ρώμης που υπογράφτηκαν στις 25 Μαρτίου 1957.....Με τις
συνθήκες αυτές που υπογράφτηκαν από εκπροσώπους του Βελγίου,
της Δυτικής Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας,
του Λουξεμβούργου και της Ολλανδίας ιδρύθηκαν η Ευρωπαϊκή
Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ατονικής
Ενέργειας (ΕΥΡΑΤΟΜ), από τις οποίες προήλθε η <b>Ευρωπαϊκή Ένωση</b><span class="apple-converted-space"> </span>(ΕΕ) και η ημερομηνία υπογραφής
τους θεωρείται σήμερα η επίσημη ημερομηνία της γέννησης της. </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXLCvuSAT0xL6bZTWPzlKXhaILGv8rpMdK1i36HEgv3-gvRfoZWaiMLXVD3WMBKLAJGVENSm0Nk5L7ZUZZIcWNM1Gq-SSYvaGNwoeqFLMG7IzgfaYxdzYjgahErCma2BpFaRMX3Qsj0W4x/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70023.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXLCvuSAT0xL6bZTWPzlKXhaILGv8rpMdK1i36HEgv3-gvRfoZWaiMLXVD3WMBKLAJGVENSm0Nk5L7ZUZZIcWNM1Gq-SSYvaGNwoeqFLMG7IzgfaYxdzYjgahErCma2BpFaRMX3Qsj0W4x/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70023.jpg" height="223" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> <span style="color: #cc0000;">Η έκδοση του Βελγίου</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Αυτές λοιπόν οι εξ χώρες που υπέγραψαν τις συνθήκες της
Ρώμης και προσχώρησαν στην νέα Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ)
εξέδωσαν στις 15 Σεπτεμβρίου του 1956 ένα κοινό αναμνηστικό γραμματόσημο που
από τότε –και μέχρι σήμερα-εκδίδεται σε ετήσια βάση…..τα πρώτα γραμματόσημα EUROPA…..Κι
αυτές ακριβώς τις εκδόσεις θα σας παρουσιάσω συντροφικά κι εγώ, φανατικός θεματικός
συλλέκτης τους…..Κι’ αυτή η παρουσίαση είναι ευκαιρία θαυμαστή και για να γνωρίσουμε
τα κράτη που εκδίδουν τα EUROPA, αλλά και να θυμηθούμε </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">μαζί </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">τα
σημαντικότερα ιστορικά και όχι μόνο –κατά τη γνώμη μου- Ευρωπαϊκά και Ελληνικά
γεγονότα της κάθε χρονιάς.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt;">Ξεκινήσαμε λοιπόν, και καλό μας ταξίδι!!! </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZZ_ec0tgFErfBbWLvCOCLfpqmqPxrqr7dm-5blbWRn4sHlzDc04KVRESZL6Y9mDjUe5XhIFUrUuc9pr9R_O7RyIvGqYOFu0IrVjOcuyg7Ap41HBPiOjhWnvqjwyo96AJ5CoRVAp_INw0V/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70025.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZZ_ec0tgFErfBbWLvCOCLfpqmqPxrqr7dm-5blbWRn4sHlzDc04KVRESZL6Y9mDjUe5XhIFUrUuc9pr9R_O7RyIvGqYOFu0IrVjOcuyg7Ap41HBPiOjhWnvqjwyo96AJ5CoRVAp_INw0V/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70025.jpg" height="316" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span style="color: #cc0000;">Η έκδοση
του Λουξεμβούργου </span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBM3S2teNHoEg9Zk2cgy3Mi-9U9Dx9JIf6Rzi8FVgdfGigZhO-DtrppKlmbWuiGdkab2E3DN49BAqGVFC2c1NLDmPI0W79_rls2taiDTl4gVLK3bT6U0mehrhVTAObR_cAByKmAbX5NDPk/s1600/louksembourgo-arxeio.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBM3S2teNHoEg9Zk2cgy3Mi-9U9Dx9JIf6Rzi8FVgdfGigZhO-DtrppKlmbWuiGdkab2E3DN49BAqGVFC2c1NLDmPI0W79_rls2taiDTl4gVLK3bT6U0mehrhVTAObR_cAByKmAbX5NDPk/s1600/louksembourgo-arxeio.jpg" height="125" width="200" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;"><span style="color: blue;">Το </span><span style="color: #cc0000;">Μεγάλο Δουκάτο του
Λουξεμβούργου</span><span style="color: blue;"> είναι μια μικρή Ευρωπαϊκή χώρα που συνορεύει με το Βέλγιο, τη
Γαλλία και τη Γερμανία, με αποτέλεσμα η ιστορία του να είναι άρρηκτα δεμένη με
την ιστορία των γειτόνων του…..Στο πέρασμα των αιώνων ήταν υπό την εξουσία
πολλών κρατών και δυναστειών, αλλά από τον Χ αιώνα αποτελεί ξεχωριστή –όμως
όχι πάντα αυτόνομη- πολιτική οντότητα. Σήμερα, το Λουξεμβούργο
είναι συνταγματικό Μεγάλο Δουκάτο με κληρονομική διαδοχή του στέμματος από τον
οίκο του Νασάου…..Η νομοθετική εξουσία ασκείται απ’ την βουλή κι η
εκτελεστική απ’ την κυβέρνηση…..Οι κάτοικοι του δουκάτου στη μεγάλη τους
πλειονότητα είναι ρωμαιοκαθολικοί, έχουν το ψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα
παγκόσμια και μιλούν μια τοπική διάλεκτο, τα
Λουξεμβουργιανά…..Η οικονομία του Λουξεμβούργου βασίζεται κυρίως στις
υπηρεσίες, στις τράπεζες, στα πλούσια σιδηρομεταλλεύματα που υπάρχουν στο
υπέδαφος του, στην γεωργία, στην εκμετάλλευση των δασών και στον
τουρισμό…..Τέλος, η πρωτεύουσα του Λουξεμβούργου είναι και έδρα πολλών
διεθνών οικονομικών και πολιτικών οργανισμών, καθώς και μέρους των οργάνων της
Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως πχ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κλπ. </span></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7phh3p1mtIVgjBAxmldL-bU-LyVC1Kc7mI2ueleCqx6vZkSSfKA2Bdvel3naU3y7R0a25vnBtfalJIbKV-ViXvwsh-zj27-pXIc3WUEfUob29vT2VW0_756egWxDUEijW3h6MuA3rnjVC/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70024.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7phh3p1mtIVgjBAxmldL-bU-LyVC1Kc7mI2ueleCqx6vZkSSfKA2Bdvel3naU3y7R0a25vnBtfalJIbKV-ViXvwsh-zj27-pXIc3WUEfUob29vT2VW0_756egWxDUEijW3h6MuA3rnjVC/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70024.jpg" height="264" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span style="color: #cc0000;">Η Δυτικογερμανική
έκδοση <o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"><span style="color: #cc0000;">ή ο ψυχρός
πόλεμος στα φόρτε του</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Το 1956 λοιπόν οι έξη αυτές χώρες εξέδωσαν τα πρώτα 13
γραμματόσημα </span><b><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">EUROPA</span></b><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">ως εξής,…..από 2 το Βέλγιο, η
Ιταλία, η Δ. Γερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία και 3 γραμματόσημα το
Λουξεμβούργο…..και με κοινό σχέδιο –δημιουργία του Γάλλου καλλιτέχνη Daniel
Gonzague- που απεικονίζει έναν πύργο που χτίζεται –και ίσως συμβολίζει την
ανοικοδόμηση της Ευρώπης- και σχηματίζεται από τα 6 γράμματα της λατινικής
λέξης <b>EUROPA</b>. </span><br />
<div class="MsoNormal">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Και για να μη ξεχνιόμαστε!!!.....Ξέρατε ότι το
1956 διοργανώθηκε για πρώτη φορά ο διαγωνισμός τραγουδιού της </span><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Eurovision</span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;"> στο Λουγκάνο της Ελβετίας με νικήτρια την Λιζ Άσια με
το τραγούδι Ρεφραίν; </span><br />
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Lf1kdcPnq53XTLAy9ptiNdsE2kPBS9GKFaB6AsDTXkAijogehKrPgnoPfM0Ol6viATYwx5ZDbAomXoH8dR2f-5rAh7HJK0-UrJTCLIpUwnETjoe6QBXyG3yagX5bVvGSZmxODlRVs0nT/s1600/hungary_1956_by_mark_kidel_condensed.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4Lf1kdcPnq53XTLAy9ptiNdsE2kPBS9GKFaB6AsDTXkAijogehKrPgnoPfM0Ol6viATYwx5ZDbAomXoH8dR2f-5rAh7HJK0-UrJTCLIpUwnETjoe6QBXyG3yagX5bVvGSZmxODlRVs0nT/s1600/hungary_1956_by_mark_kidel_condensed.jpg" height="200" width="133" /></a></div>
<b><span style="font-family: Arial;"><span style="color: red;">«Σε κάθε οικογένεια στην Ουγγαρία, υπάρχει
μια ιστορία για το 1956. Αυτό που είναι δύσκολο σήμερα να κατανοήσουν οι άνθρωποι
είναι το πώς ζούσαν οι Ούγγροι στη δεκαετία του ’50. Είναι απίστευτο το μέγεθος
της ελευθερίας, που το καθεστώς μπορούσε ν’ αφαιρέσει απ’ τους πολίτες. Θάπρεπε
να είναι κάποιος ενθουσιώδης κομμουνιστής προκειμένου να είναι σε θέση να
σταδιοδρομήσει. Αν έλεγες κάποιου είδους κριτική κινδύνευε όχι μόνον η ζωή σου,
αλλά και ζωή των δικών σου.»</span></span></b><br />
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Ναι!!!, αγαπημένοι μου σύντροφοι…..Το
σημαντικότερο κατά τη γνώμη μου γεγονός
της χρονιάς που θυμόμαστε με την ευκαιρία της έκδοσης </span><span lang="EN-US" style="font-family: Arial; font-size: 14pt;"><b>EUROPA</b></span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">, ήταν η <b>Ουγγρική Επανάσταση</b>
–ένα γεγονός που ακόμα και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα γεγονότα
στην ιστορία των σοσιαλιστικών κινημάτων, δημιούργησε και δημιουργεί αντιθέσεις
σε ιδεολογικό επίπεδο στους απανταχού κομμουνιστές και ήταν αφορμή για την
δυναμική εμφάνιση των αναθεωρητών- <span class="apple-converted-space"> </span>η
Σοβιετική εισβολή στην Βουδαπέστη που ακολούθησε στις 4 Νοεμβρίου και οι<span class="apple-converted-space"> </span></span><span style="color: #272727; font-family: Arial; font-size: 14pt;">αναταράξεις που προκλήθηκαν στα κομμουνιστικά
κόμματα της Δύσης, που επέκριναν έντονα τη Σοβιετία.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;"><b>Κι όλα ξεκίνησαν και τελείωσαν κάπως έτσι,</b><o:p></o:p></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi66Pc1nrtjHiMoH3qbdMTuZ5bzPqkTNJRpTyR01J3D9rQ5PFhGcO6tGSwJL63FhG-9eeJx_5d9UvwDq1o5dHzLkQu84p1lj5WQSkXPNAEQTZ1WAW_7CZBiSGmNBlq7JJ5zdEvMgXjZzeoY/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70026.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi66Pc1nrtjHiMoH3qbdMTuZ5bzPqkTNJRpTyR01J3D9rQ5PFhGcO6tGSwJL63FhG-9eeJx_5d9UvwDq1o5dHzLkQu84p1lj5WQSkXPNAEQTZ1WAW_7CZBiSGmNBlq7JJ5zdEvMgXjZzeoY/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70026.jpg" height="254" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10pt;"> <span style="color: #cc0000;">Η έκδοση της Γαλλίας</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Στα μέσα της δεκαετίας του '50 –εποχή της αποσταλινοποίησης,
ας μη το ξεχνάμε- στην Ουγγαρία κυβερνούσε το Εργατικό Κόμμα με τις πλάτες του
Κόκκινου Στρατού, που στάθμευε στη χώρα από το Φθινόπωρο του ’44…..Ο ξεσηκωμός των Ούγγρων
ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου απ΄ τους φοιτητές του πολυτεχνείου της Βουδαπέστης στην
αρχή δειλά με οικονομικά αιτήματα, αλλά στη συνέχεια με εκκλήσεις για πολιτικές
ελευθερίες…..Και ήταν τέτοια η συμμετοχή του κόσμου που ανάγκασε τη κομμουνιστική
κυβέρνηση του Ίμρε Νάγκυ (έγινε και Ελληνικό γραμματόσημο) να υποστηρίξει τόσο
σθεναρά τους εξεγερμένους, </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">ώστε στις 1
Νοεμβρίου ο ίδιος ο Νάγκυ να εκφράσει την πρόθεσή του να αποσύρει τη χώρα του απ' το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, να διαλύσει την περιβόητη αστυνομία AVH και να μιλήσει για ελεύθερες εκλογές.</span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqOc4XzJJ1DrSipDyYhfYhi712TmpERfYqHi6GSqvSqyzSmtwFUqz086R837rzAv_aQcmJ3zIYlKnnsSpkI0aZBs9qVvRE0846638AyArtCel-TB_92cR8ubnJu7MZLwPkoHcw6fwDN4OS/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70028.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgqOc4XzJJ1DrSipDyYhfYhi712TmpERfYqHi6GSqvSqyzSmtwFUqz086R837rzAv_aQcmJ3zIYlKnnsSpkI0aZBs9qVvRE0846638AyArtCel-TB_92cR8ubnJu7MZLwPkoHcw6fwDN4OS/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70028.jpg" height="456" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;">Τελικά, δεν κρατήθηκα
αγαπημένοι μου σύντροφοι!!!, και θα θυμηθούμε το Νάγκυ με αφορμή το γραμματόσημο
που κυκλοφόρησαν τα ΕΛΤΑ στις 8 Δεκεμβρίου 1959 <span style="color: red;">«3<sup>η</sup> επέτειος της Ουγγρικής
Επανάστασης»</span> και τον πανέμορφο φάκελλο τελευταίας μέρας κυκλοφορίας που έψαξα μανιωδώς, τον βρήκα και σας τον
παρουσιάζω…..Ο Ίμρε Νάγκυ, ( Κάποσβαρ 7 Ιουνίου 1896, Βουδαπέστη 16
Ιουνίου 1958), αυτός ο λησμονημένος επαναστάτης, ήταν Ούγγρος πολιτικός και δυο φορές πρωθυπουργός…..Την
πρώτη φορά (1953-1955) τον παραίτησαν και τον διέγραψαν κι απ' το κόμμα μαζί με την ομάδα του, σαν φιλελευθεριστή…..Τη
δεύτερη φορά έγινε πρωθυπουργός το 1956 στη διάρκεια της Ουγγρικής Επανάστασης
με λαϊκή απαίτηση, αντικαθιστώντας τον αδιάλλακτο Χεγκέντους…..Όταν η
επανάσταση συντρίφτηκε απ' τη Σοβιετική εισβολή στη χώρα, ο Νάγκυ
μαζί με άλλους ζήτησαν και βρήκαν άσυλο στη Γιουγκοσλαβική πρεσβεία, απ' όπου απομακρύνθηκαν μεθοδευμένα και συνελήφθησαν στις 22
Νοεμβρίου, κατά παράβαση της εγγύησης της ελεύθερης μετάβασης....Τελικά ο Νάγκυ δικάστηκε, καταδικάστηκε, απαγχονίστηκε και τάφηκε κρυφά στη
Βουδαπέστη τον Ιούνιο του 1958 σε ηλικία εξήντα δύο χρονών μόνο και μόνο επειδή ονειρεύτηκε μια Ουγγαρία ελεύθερη.....Η μνήμη του αποκαταστάθηκε το
1989.<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;">Για την ιστορία, τον ίδιο
καιρό -12 Νοεμβρίου 1959- η Σοβιετική Ένωση είχε κυκλοφορήσει ένα γραμματόσημο
με το Μανώλη Γλέζο -απεικονίζεται στον φάκελλο- που τότε βάδιζε το δικό του Γολγοθά απ’ τους δικούς μας Ελληναράδες.
Τελικά –με κοινή συμφωνία- και οι δύο σειρές αποσύρθηκαν στις 12 Δεκεμβρίου
1959. </span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 10.0pt;">Ψυχροπολεμικοί καιροί σύντροφοι, ακόμα και στα γραμματόσημα.<o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9gW5F9nZSu28ab_P44ShNmJ5k8BqFvwLRuWwbt4dgaSJVK1tciQ8aThMPAAPctssrrUDdC3PsePLddv34ePGtgPgJb_UFNMh-nDihfdW4COn1Y9Gx1avjm7Cww-zTy-u4W6opMV5BOZGL/s1600/hungar1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9gW5F9nZSu28ab_P44ShNmJ5k8BqFvwLRuWwbt4dgaSJVK1tciQ8aThMPAAPctssrrUDdC3PsePLddv34ePGtgPgJb_UFNMh-nDihfdW4COn1Y9Gx1avjm7Cww-zTy-u4W6opMV5BOZGL/s1600/hungar1.jpg" height="184" width="200" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div style="text-align: center;">
<b>Ίσως η πρώτη αποκαθήλωση του</b></div>
<b><b>αγάλματος του πατερούλη. </b></b><b></b><br />
<b>
</b>
<br />
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<b><b>Το θεάρεστο αυτό έργο </b></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b style="text-align: justify;"><b style="text-align: center;"><b>αργότερα θα το ξαναδούμε!!!</b></b></b></div>
</div>
<b>
</b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Κι όπως ήταν φυσικό αγαπημένοι μου σύντροφοι, οι αγνοί κομμουνισταράδες –αυτοί που πέρναγαν
καλά, που ήταν μες τα πράγματα, οι μόνοι με εξασφαλισμένο μέλλον στην Ουγγαρία- αντέδρασαν
και με μπροστάρη τον Γιάννος Καντάρ, ζήτησαν τη βοήθεια των Σοβιετικών για την
καταστολή της εξέγερσης, που μέχρι τότε ανακατευόταν βέβαια, αλλά ψιλοπράγματα…..Αίτημα που, όπως ήταν φυσικό, έγινε άμεσα δεκτό αφού έλυσε τα χέρια του, μέχρι τότε, διστακτικού Κόκκινου Στρατού.....Και τα ξημερώματα της 4ης Νοεμβρίου, άρχισαν τα όργανα!!!.....Δύο χιλιάδες Σοβιετικά άρματα κατέπνιξαν και κατέστειλαν τα πάντα!!!....και, εννοείται, ξεκίνησαν διώξεις.....ο κομμουνιστικός παράδεισος σόλο του το μεγαλείο!!! </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Κι αν κι έγιναν –ακόμα και στην πατρίδα μας- συγκεντρώσεις
διαμαρτυρίας, ογκώδη συλλαλητήρια ακόμα και απεργίες σε πολλές πόλεις στον
κόσμο για συμπαράσταση στους Ούγγρους…..η Δύση ουσιαστικά εσιώπησε!!!.....μούγκα!!!.....άντε,
ο ΟΗΕ κάλεσε τη Σοβιετία ν’ αποσύρει τις δυνάμεις της από την Ουγγαρία…..κι άντε
οι ΗΠΑ την καταδίκασαν φραστικά κι επέβαλαν και κάποιες οικονομικές κυρώσεις. </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Έτσι η Ουγγρική επανάσταση πνίγηκε στο αίμα, ήταν όμως η
αφορμή για την αφύπνιση των συνειδήσεων που αντιλήφτηκαν άμεσα και βίαια
ότι η Σοβιετία ήταν συνώνυμη με τη βαρβαρότητα και την ανελευθερία…..Βέβαια
στην πάροδο των χρόνων είδαμε και τους άλλους, όμως αυτό είναι μια άλλη
ιστορία!!! </span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYijyv-Li9ewxi5I7KG5EOkjKyhjDWgfHY6f8I_7vT1bIyEWTYz2xsufTahIDG1U2YmHzMPn_dSCGCWwHZwKdxFbqrEt2SmT8RNBxoSFS1QrtVg5Ebaz7Sp1WUpVQmu9RORvNlRQ6m-5Em/s1600/%25CF%2583%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B70027.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgYijyv-Li9ewxi5I7KG5EOkjKyhjDWgfHY6f8I_7vT1bIyEWTYz2xsufTahIDG1U2YmHzMPn_dSCGCWwHZwKdxFbqrEt2SmT8RNBxoSFS1QrtVg5Ebaz7Sp1WUpVQmu9RORvNlRQ6m-5Em/s1600/%25CF%2583%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B70027.jpg" height="220" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;">
<span class="apple-converted-space"><b><span style="background-color: white; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 10pt; line-height: 115%;"><span style="color: #cc0000;">Η Ολλανδική έκδοση</span></span></b></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">Πολλά
χρόνια αργότερα -μετά τις πρώτες ελεύθερες εκλογές το 1990 που ακολούθησαν την κατάρρευση
του κομμουνισμού- Ούγγροι ιστορικοί επιβεβαίωσαν το ότι στην διάρκεια των μαχών
στην Βουδαπέστη και μέχρι τη καταστολή της επανάστασης, τρεις χιλιάδες σκοτώθηκαν
</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">και πάνω από δεκαπέντε χιλιάδες
τραυματίστηκαν.</span><br />
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-language: AR-SA; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">Ακόμα πιο πολλά χρόνια μετά -στις 24 Οκτωβρίου του 2006- το Ευρωπαϊκό
κοινοβούλιο χαρακτήρισε τα γεγονότα του
1956 σαν την <b>«πρώτη ρήξη στο σιδηρούν
παραπέτασμα»</b> και τόνισε ότι <b>«χρέος
της Ε.Ε. είναι να τιμήσει τα θύματα και την Ουγγαρία»</b>.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhBcWzwEqSxEyGnJHZYGcRLos0rQHm_9o1T2rneNU5sW9zZgNi-ua04ZRNlx6yIG-u21jWahChF4H-eh5OI543RWr7m0gO2Ddhf-1WVCEDCUAPX8jkrfpP2QbY29mCrfUEs0kHt3mJgyYd/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70029.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhBcWzwEqSxEyGnJHZYGcRLos0rQHm_9o1T2rneNU5sW9zZgNi-ua04ZRNlx6yIG-u21jWahChF4H-eh5OI543RWr7m0gO2Ddhf-1WVCEDCUAPX8jkrfpP2QbY29mCrfUEs0kHt3mJgyYd/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70029.jpg" height="266" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="color: #cc0000;"><b>Η έκδοση της Ιταλίας</b></span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Σήμερα, η Ουγγρική Επανάσταση είναι μια ανάμνηση μακρινή. Η
χώρα των Μαγυάρων έχει ξεκόψει κάθε δεσμό με τον κομμουνισμό και είναι πλέον
–δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι καλό, σε κάθε περίπτωση όμως βοήθεια της- μέλος
του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.</span></div>
<div style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Από κει και πέρα στα δικά
μας και όχι μόνο, στις 3 Ιανουαρίου ιδρύθηκε το κόμμα της Ε.Ρ.Ε., στις 9
Ιουλίου ο εγκέλαδος χτύπησε τη Σαντορίνη με 7,3 βαθμούς Ρίχτερ, σκοτώνοντας
πενήντα τρεις ανθρώπους και τραυματίζοντας πάνω από εκατό, στις 26 Ιουλίου ο
Νάσερ εθνικοποίησε τη διώρυγα του Σουέζ και στις 4 Αυγούστου πέθανε ο Μπρεχτ.</span><br />
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Αυτά τα λίγα σύντροφοι για το ξεκίνημα των EUROPA και για το κλίμα της εποχής.....κι επειδή η EUROPA συνεχίστηκε και το 1957, θα επανέλθουμε.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt;">Προς στιγμήν, γεια χαρά!!!</span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-82194165932970789682014-01-14T05:27:00.001-08:002016-04-14T23:26:53.674-07:00Ο ΜΠΛΕ ΛΩΤΟΣ αγαπημένοι μου σύντροφοι.....μία ακόμα απ' τις περιπέτειες του Τεντεν.<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "bookman old style"; font-size: 14.0pt;">Αγαπημένοι μου σύντροφοι ρώτησαν κάποτε τον
Ερζέ τι ερμηνεία άραγε να δίνει στο φαινόμενο Τεντέν…..Αυτός σήκωσε τους ώμους του, χαμογέλασε με μια ένοχη αφέλεια και δήλωσε, <b>«Κάποτε
το όνειρό μου ήταν να γίνω ο Τεντέν, ένας ήρωας χωρίς φόβο και
αναστολές…..Αλίμονο! Αυτό δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση που έχει
θαφτεί πια»</b>. </span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAaFAjmHz3SVJQIVXe8picWX6-WLfjHzW66cuAzT_IbARo6Mvla_G7CBgHnzdGNZgV-2xE-7ksIgdvfcnr8vuREFhEdmCRPj5uTVC-8hu00c11ti24aGN3I5Qgx2oFnmm5ZsqrpyZryeGI/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70043.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAaFAjmHz3SVJQIVXe8picWX6-WLfjHzW66cuAzT_IbARo6Mvla_G7CBgHnzdGNZgV-2xE-7ksIgdvfcnr8vuREFhEdmCRPj5uTVC-8hu00c11ti24aGN3I5Qgx2oFnmm5ZsqrpyZryeGI/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70043.jpg" width="474" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;">Ο <b>«Μπλε Λωτός»</b> είναι η πέμπτη περιπέτεια του Τεν
Τεν -όπου στην ουσία συνεχίζεται η πλοκή της προηγούμενης ιστορίας του <b>«Τα
πούρα του Φαραώ»</b>- και εξελίσσεται στη Κίνα στα μέσα του 1931, εν μέσω της
Ιαπωνικής εισβολής στη Μαντζουρία, κάποιου από τα επεισόδια του Α’ Σινοιαπωνικού
πολέμου …..Είναι μια ιστορία που μπλέκει μηχανοραφίες, κατασκόπους, εμπόρους
ναρκωτικών και φυσικά τους ανεκδιήγητους δίδυμους μπάτσους Ντυπόν & Ντιπόν. <o:p></o:p></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "bookman old style"; font-size: 14pt;">Ο <b>«Μπλε Λωτός»</b> χαρακτηρίστηκε σαν το πρώτο
αριστούργημα του Ερζέ, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Βελγικής παράδοσης των κόμιξ
κι έχει περιληφτεί στα 100 καλύτερα βιβλία του 20ου αιώνα απ’ τη </span><span lang="EN-US" style="font-family: "bookman old style"; font-size: 14pt;">Le</span><span lang="EN-US" style="font-family: "bookman old style"; font-size: 14pt;">
</span><span lang="EN-US" style="font-family: "bookman old style"; font-size: 14pt;">Monde</span><span style="font-family: "bookman old style"; font-size: 14pt;">. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT6Q1bNBVEvo56Ae_j2h7hyphenhyphenUoGxF0RACbmPzKed7XkzV8qcW890ITm_kUoRJIBP3irHXNYigdUsZrZKX-ZqbGqodB7Mk7_OjhPg_N8rRMvohmx4amKKs_2SKpckZYF9kobpdN8jljn-W0Q/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70045.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="111" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhT6Q1bNBVEvo56Ae_j2h7hyphenhyphenUoGxF0RACbmPzKed7XkzV8qcW890ITm_kUoRJIBP3irHXNYigdUsZrZKX-ZqbGqodB7Mk7_OjhPg_N8rRMvohmx4amKKs_2SKpckZYF9kobpdN8jljn-W0Q/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70045.jpg" width="200" /></a></div>
<span style="color: #252525; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">1. Ενώ λοιπόν ο ήρωας μας βρίσκεται
στη Ινδία, φιλοξενούμενος στο παλάτι του</span><span class="apple-converted-space"><span lang="EN" style="color: #252525; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;"> </span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: #252525; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;">Μαχαραγιά του Χαλβαμπουνταλάχ (πρωτότυπα </span></span><span class="apple-converted-space"><span lang="EN-US" style="color: #252525; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;">Gaipajama</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: #252525; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;">), τον επισκέπτεται ένας Κινέζος, που
πριν προλάβει να του μιλήσει….. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh57eyYny-2hAt61n5bVVHHzYa41N-ZxBQGgHfGYb9dyUIVkqn_FYqhkWf2v6P5wUrtfWNyylwhgJR5eROpkJczHzKuq_xwdJaiZPLb4Dp8OvRJMezxpI_1kjM6y93SvQKjr_L7AFik9UEg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70046.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="436" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh57eyYny-2hAt61n5bVVHHzYa41N-ZxBQGgHfGYb9dyUIVkqn_FYqhkWf2v6P5wUrtfWNyylwhgJR5eROpkJczHzKuq_xwdJaiZPLb4Dp8OvRJMezxpI_1kjM6y93SvQKjr_L7AFik9UEg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70046.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">2…..τρυπιέται από ένα βελάκι εμποτισμένο με rarajaijah,
το δηλητήριο της τρέλλας.....Όμως σύντροφοι παρά το δηλητήριο ο επισκέπτης καταφέρνει
να τον πληροφορήσει ότι τον χρειάζονται στη Σαγκάη κι επαναλαμβάνει επίμονα τ’όνομα
του Μιτσουχιράτο, ενός Ιάπωνα επιχειρηματία. Κι έτσι….. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOuaFVcf1kiaXZWmGDq27Xjn2eCTOkY0FrHZFyFV9qKMnDnxkEviVAOAkNkRPizQIu88iXOqNCNrw8UpuI_HDVqu1OD3PQWHmIxJRfIR5L-z0XVwX14bsBtTh1oqIhZq2hWjq-Y8U8kVCe/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70047.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhOuaFVcf1kiaXZWmGDq27Xjn2eCTOkY0FrHZFyFV9qKMnDnxkEviVAOAkNkRPizQIu88iXOqNCNrw8UpuI_HDVqu1OD3PQWHmIxJRfIR5L-z0XVwX14bsBtTh1oqIhZq2hWjq-Y8U8kVCe/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70047.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">3….. Ο Τεντεν παρέα με τον Μιλού σε λίγο καιρό βρίσκεται
στη Σαγκάη, ό</span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">που τελικά συναντά τον Μιτσουχιράτο που, αλοίμονο!!, του
ανακοινώνει ότι πρέπει άμεσα να γυρίσει στην Ινδία γιατί ο Μαχαραγιάς κινδυνεύει θανάσιμα.</span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Στις 24 Νοεμβρίου του 1932 αγαπημένοι
μου σύντροφοι, ο</span><span class="apple-converted-space"><span lang="EN" style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span></span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"><b>«Μικρός εικοστός»</b> -το απαραίτητο
παιδικό ένθετο της Βελγικής εφημερίδας <b>«Ο εικοστός αιώνας</b></span></span></span><b style="color: blue; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 18.6666660308838px;">»</b><span class="apple-converted-space" style="color: blue;"><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> που εργαζόταν ο Ερζέ-
</span></span><span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">δημοσίευσε μια φανταστική συνέντευξη του
Τεντέν, όπου ανακοίνωσε ότι θα ταξιδέψει στην Κίνα μέσω Αιγύπτου, Ινδίας, Σρι
Λάνκα και Ινδοκίνας…..Αυτή η συνέντευξη ήταν ο πρόλογος του <b>«Ο Τεντέν στην Άπω
Ανατολή»</b>, που ξεκίνησε τον Δεκέμβριο του 1932 να δημοσιεύεται σε συνέχειες
στην εφημερίδα.....Το πρώτο μέρος της ιστορίας ήταν μια</span><span class="apple-converted-space" style="color: blue;"><span lang="EN" style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span></span><span style="color: blue;"><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">περιπέτεια</span></span><span class="apple-converted-space" style="color: blue;"><span lang="EN" style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span></span><span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">στην Αίγυπτο, την Αραβία και την
Ινδία που αργότερα εκδόθηκε σε τόμο με τίτλο <b>«Τα πούρα του Φαραώ»</b> και το δεύτερο
μέρος ήταν μια περιπέτεια στη Κίνα, <b>«Ο Μπλε Λωτός»</b>. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKI-xhg6ZZyA7LEst3UpZpKEpHfQoswwzYyVHdDO8qrxDk-qc-Vu9XLc773pizaPq1PVQcTcPdFCCNGXy-Mr9Rq61DrkFMbZD7gu4DpFiXGMyJcEGc0s-dt_fE2cj3Nq_IEPoprNQfpWky/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70048.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKI-xhg6ZZyA7LEst3UpZpKEpHfQoswwzYyVHdDO8qrxDk-qc-Vu9XLc773pizaPq1PVQcTcPdFCCNGXy-Mr9Rq61DrkFMbZD7gu4DpFiXGMyJcEGc0s-dt_fE2cj3Nq_IEPoprNQfpWky/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70048.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">4. Κι επιβιώνοντας –είναι αλήθεια- από αρκετές
απόπειρες κατά της ζωής του ο ξανθομάλλης δημοσιογράφος κι έχοντας και μια πρώτη γνωριμία με το διεφθαρμένο Αρχηγό της αστυνομίας της διεθνούς ζώνης προσπαθεί να φύγει για την Ινδία με πλοίο.....όμως μάταια!!!.....μεσοπέλαγα πέφτει
θύμα απαγωγής. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiGQ5DE2Dq_IyOyjyAlBssBFzHWGVLkQEjrel97n_S3mpsuaDbq7DuKODfeTXaF4OCkc4xp4wpU1iep6QzXyEj_TpvXMq7LISi5LJw53bVa-Wn-mTP9Eetw7Q8UUOnj4pOxF0Q4EWCC0SR/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70049.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgiGQ5DE2Dq_IyOyjyAlBssBFzHWGVLkQEjrel97n_S3mpsuaDbq7DuKODfeTXaF4OCkc4xp4wpU1iep6QzXyEj_TpvXMq7LISi5LJw53bVa-Wn-mTP9Eetw7Q8UUOnj4pOxF0Q4EWCC0SR/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70049.jpg" width="620" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">5. Οι απαγωγείς του ή καλύτερα οι οικοδεσπότες του, του αποκαλύπτουν ότι ανήκουν σε μια μυστική οργάνωση που καταπολεμά το εμπόριο
του οπίου και ονομάζεται </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"><b>«Οι Γιοί του Δράκου»</b>…..Ο
αρχηγός τους Γουανγκ Γιεν-Γκιε ενημερώνει τον ήρωα μας για το ποιόν του
Μιτσουχιράτο…..Ιάπωνας κατάσκοπος και λαθρέμπορος οπίου…..και τον επιστρατεύει
να τους βοηθήσει στην εξουδετέρωση του. </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi-cX7btqUQqdsjSfAL8Y0kwUiPiZ73tZxF99fb8_Y7uA7LIBLUMJnImNOlt2cQQ-NHZZ5VphNIVe92QpJzV2Njlm1RnG-taK5OkODvV8p9lEqqd7mh1QV6EJL65xDHDnOmmK3oz7MU6ZO/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70050.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhi-cX7btqUQqdsjSfAL8Y0kwUiPiZ73tZxF99fb8_Y7uA7LIBLUMJnImNOlt2cQQ-NHZZ5VphNIVe92QpJzV2Njlm1RnG-taK5OkODvV8p9lEqqd7mh1QV6EJL65xDHDnOmmK3oz7MU6ZO/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70050.jpg" width="612" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnbknJ-6FO17rXBKaiHkn0U11zbeffFYLUPmTPxDkR1PsRNcr63MF8WYYMLoWqsxVQbqSnO4SFJ4UjjUldgEMDVkv78GIJRbN1v8CYrVWfoubY9XxKVuf-kxkQYYNFbr6ILA5-kk3olQTi/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70051.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnbknJ-6FO17rXBKaiHkn0U11zbeffFYLUPmTPxDkR1PsRNcr63MF8WYYMLoWqsxVQbqSnO4SFJ4UjjUldgEMDVkv78GIJRbN1v8CYrVWfoubY9XxKVuf-kxkQYYNFbr6ILA5-kk3olQTi/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70051.jpg" width="315" /></a></div>
<span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Ο <b>Β΄ Σινοϊαπωνικός Πόλεμος</b> –ο
μεγαλύτερος Ασιατικός πόλεμος του 20ου αιώνα- αγαπημένοι μου σύντροφοι
(1937-1945) ήταν η στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ της Κίνας και της
Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας, αποτέλεσμα της ιαπωνικής πολιτικής που
είχε στόχο να κυριαρχήσει στην Κίνα πολιτικά και στρατιωτικά, ώστε να
εξασφαλίσει τα τεράστια αποθέματα πρώτων υλών και ιδιαίτερα των τροφίμων και του πολυπληθούς και
φτηνού εργατικού δυναμικού…..Παρά το γεγονός ότι οι δύο χώρες μάχονταν μεταξύ
τους κατά διαστήματα από το 1931 –στα λεγόμενα σήμερα από την ιστορία
«επεισόδια»- που ξεκίνησαν με την εισβολή των Ιαπώνων στη Μαντζουρία και κορυφώθηκαν με την ανατίναξη της γέφυρας Μάρκο Πόλο το 1937 και την
έναρξη του ολοκληρωτικού πολέμου μεταξύ των δύο χωρών.....Ο πόλεμος αυτός </span><span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">έληξε
μόνο με την παράδοση της Ιαπωνίας στους συμμάχους το 1945. </span><span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span><span lang="EN-US" style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span lang="EN-US" style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbZU3GgPeoChOBNatg_mkzaHbDO9sMlPe4_B79mn_PZQXEaw38akXJGpazgF8B_is8c0KBy5OE5wXt3DkcfjU6QP2Yu6d7Pi-Bxwymb87s6QPsbo_wZXeo0YQBnf4kV8UtrmIyacXhnW4D/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70052.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgbZU3GgPeoChOBNatg_mkzaHbDO9sMlPe4_B79mn_PZQXEaw38akXJGpazgF8B_is8c0KBy5OE5wXt3DkcfjU6QP2Yu6d7Pi-Bxwymb87s6QPsbo_wZXeo0YQBnf4kV8UtrmIyacXhnW4D/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70052.jpg" width="578" /></a></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">6. Ο Τεντεν φυσικά συμφωνεί, υποκλέπτει και
αποκωδικοποιεί ένα Ιαπωνικό μήνυμα, επισκέπτεται το τεκέ <b>«Ο ΜΠΛΕ ΛΩΤΟΣ»</b>, γίνεται
μάρτυρας ενός στημένου πολεμικού επεισοδίου που δίνει την αφορμή στους Ιάπωνες
να εισβάλουν στη βόρεια Κίνα και τελικά…..συλλαμβάνεται απ’ τον Μιτσουχιράτο!!!.....</span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">που θέλει ο δόλιος να τον δηλητηριάσει με το δηλητήριο
της τρέλλας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLJUosGkHdDDUWD8RCOozbDVP531GttUAoljByMXSOYTvErf60tGdDU5unP-DNlYs9Q5zRLtuOKYonuXGMIIfAfRPTk7pdN_OgnBAuaTBQE06fFmhTW9VenjwrOq_ipoueakAp3PRZFQph/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70053.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="430" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLJUosGkHdDDUWD8RCOozbDVP531GttUAoljByMXSOYTvErf60tGdDU5unP-DNlYs9Q5zRLtuOKYonuXGMIIfAfRPTk7pdN_OgnBAuaTBQE06fFmhTW9VenjwrOq_ipoueakAp3PRZFQph/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70053.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">7. Όμως ένα μέλος των <b>«Γιών του Δράκου»</b> αλλάζει το
δηλητήριο με χρωματιστό νερό, ο ήρωας μας δραπετεύει κι η ιστορία μας συνεχίζεται
δυναμικά!!! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRHHoXfFSCHGDym7htd4zFCPAFD4dSEEVYjDFrQi3mQoQQh4Khzz1ds6k_viXyTBqvcKug-Fm6CpkPqtS_tMQwveisV5aBKAmc_wv8c2md05bMtEeRcZl8c-uuQHYkBX2iI5ycrGw47g0A/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70054.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRHHoXfFSCHGDym7htd4zFCPAFD4dSEEVYjDFrQi3mQoQQh4Khzz1ds6k_viXyTBqvcKug-Fm6CpkPqtS_tMQwveisV5aBKAmc_wv8c2md05bMtEeRcZl8c-uuQHYkBX2iI5ycrGw47g0A/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70054.jpg" width="618" /></a></div>
<span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Είπε κάποτε ο Ερζέ, </span><b style="color: blue; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">«Την περίοδο που σχεδίαζα τον «ΜΠΛΕ
ΛΩΤΟ», ανακάλυψα έναν νέο κόσμο. Για μένα μέχρι τότε, η Κίνα κατοικούνταν από κάτι
περίεργους και σκληρούς σχιστομάτηδες, που τρώνε τα χελιδόνια και πετάνε τα παιδιά
στα ποτάμια…..ήμουν επηρεασμένος από τις εικόνες, τις ιστορίες και τη σκληρότητα της
εξέγερσης των Μπόερς».</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguCxxR96sV5NbKcu8MvrAr6R2vWotJ7VFadGJdBdHpVgcXDKeFXaJtheJNLUaty-iiwBxzNKdR61JrHxCIxrPYz20S7ZB3GRDAKpxQXKO-elrgZu1mBEYM3dPLUpD5MRah4BmgyYV-Fd5-/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70055.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguCxxR96sV5NbKcu8MvrAr6R2vWotJ7VFadGJdBdHpVgcXDKeFXaJtheJNLUaty-iiwBxzNKdR61JrHxCIxrPYz20S7ZB3GRDAKpxQXKO-elrgZu1mBEYM3dPLUpD5MRah4BmgyYV-Fd5-/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70055.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Και είναι γεγονός αγαπημένοι μου σύντροφοι ότι όταν
ο Ερζέ ξεκίνησε ν’ ασχολείται με τη Κίνα δεν ήξερε τίποτα γι αυτήν –όπως δεν ήξερε
τίποτα για τη Σοβιετία ή το Κονγκό- και την έβλεπε -όπως κι οι περισσότεροι
Ευρωπαίοι του καιρού εκείνου άλλωστε- σαν μια χώρα βάρβαρη, μυστηριώδη και
πυκνοκατοικημένη. </span><span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Θυμηθείτε σύντροφοι ότι ο Ερζέ –σύμφωνα με τα
παραπάνω- είχε ξαχαχρησιμοποιήσει Κινέζους…..και στο <b>«Ο Τεντεν στη χώρα των
Μπολσεβίκων»</b>, όπου δυο Κινέζοι προσλαμβάνονται να τον βασανίσουν, αλλά και
στο <b>«Ο Τεντεν στην Αμερική»</b>, όπου δυο Κινέζοι κακοποιοί σχεδιάζουν να φάνε τον κακόμοιρο τον Μιλού…..τέτοια πράγματα!!! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZN3FFDSzDKkaUbB4RRyub93r3NmwMQPsFJYncWrLo-67bZSHvr5fOo-AfliqTlbnCQk_EDro40YpQkKB8Nq3TREiID3E-3CHIzO64WJxGMotDBoc87CqZRZAC7rTZIX7hFJbShUFzd45b/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70056.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZN3FFDSzDKkaUbB4RRyub93r3NmwMQPsFJYncWrLo-67bZSHvr5fOo-AfliqTlbnCQk_EDro40YpQkKB8Nq3TREiID3E-3CHIzO64WJxGMotDBoc87CqZRZAC7rTZIX7hFJbShUFzd45b/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70056.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: #252525; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">8. Και συνεχίζεται με την επικήρυξη του ήρωα μας, την
επεισοδιακή του εισβολή στη Διεθνή ζώνη, την αναζήτηση του καθηγητή Φανγκ Σε
γιεν του μόνου που μπορεί να παρασκευάσει αντίδοτο για τη δηλητήριο της τρέλλας
και τη συνάντηση με το Ρασταπόπουλο, τον μεγάλο αρχηγό των ναρκοεμπόρων. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjghidJRJ6o8ytjAQGQCsAfYmG-OOX2diyzfzESw8NAb7d8Vs4bLGpIHDPyEzN8Nks0qAhwsfsX-oAoTfZthnu4L8e9_713fhrMNsNzPSEhKlVCBOFecVycs4Kb-iyGZD6k82uePxEUPPXX/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70057.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="304" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjghidJRJ6o8ytjAQGQCsAfYmG-OOX2diyzfzESw8NAb7d8Vs4bLGpIHDPyEzN8Nks0qAhwsfsX-oAoTfZthnu4L8e9_713fhrMNsNzPSEhKlVCBOFecVycs4Kb-iyGZD6k82uePxEUPPXX/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70057.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="color: red;"><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Ο Ρασταπόπουλος σύντροφοι!!!.....Ο κακός της ιστορίας
και παντοτινός εχθρός του Τεντεν!!!.....έχει επίθετο που δηλώνει ξεκάθαρα
άνθρωπο Ελληνικής καταγωγής. Το παρουσιαστικό του όμως και οι
δραστηριότητές του παραπέμπουν σε Εβραίο. Είναι η </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">χαρακτηριστική αντισημιτική καρικατούρα της
εποχής, ασχολείται με την παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών –είναι διευθυντής της «Cosmos Pictures»
και η σχέση Εβραίων Χόλυγουντ είναι πασίγνωστη-. και για να πετύχει το
σκοπό του χρησιμοποιεί τα πάντα…..Το κινηματογράφο, τον τύπο, τα ναρκωτικά, το
στρατό, τις τράπεζες, τους πολιτικούς, τους επιχειρηματίες, τους μπράβους. </span></span><span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Εγω δεν έχω καμμιά αμφιβολία για τον Ερζέ -
έναν δεξιό της δεκαετίας του ’30- ο Ρασταπόπουλος είναι Εβραίος. Αρκεί να ρίξετε
μια ματιά στις αντισημιτικές αφίσσες της εποχής και θα πεισθείτε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;"><span style="color: red;">Όμως από την άλλη ο Ερζέ –αν και κατηγορήθηκε γι
αντισημιτισμό κι όχι γι’ ανθελληνισμό- αρνιόταν πάντοτε ότι ήταν αντισημίτης. Και
μάλλον έλεγε αλήθεια, στο μέτρο που δεν μισούσε τους Εβραίους. Όμως είναι γεγονός
ότι πίστευε βαθειά στον πολιτικό αντισημιτισμό της Βελγικής δεξιάς των παραμονών
του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. </span></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;"></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIc7-tT_dbcmbFOR1pKhKXyQ6NPR8AbFQNc9aVDRGrU8uhwlGIiGt4rDJ9OmezjwsknsEJCck9BGLV9-ZmqPHUpyS8O5tqbRMcPOcShX8mDiiGAanujGTxiZT86dab9MisNYq6w2IjJJ3X/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70064.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="198" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIc7-tT_dbcmbFOR1pKhKXyQ6NPR8AbFQNc9aVDRGrU8uhwlGIiGt4rDJ9OmezjwsknsEJCck9BGLV9-ZmqPHUpyS8O5tqbRMcPOcShX8mDiiGAanujGTxiZT86dab9MisNYq6w2IjJJ3X/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70064.jpg" width="640" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglOG6ik2GzlpIAmMSPVmPRApTNJfkrrA9R94C1Xn9jFiTpC8qElVyx_gng7xgg1-G7LyCgrDZTbFBzVze1ix89vRylGIKsLpzVAQeIqr93a9bdzcHzXQSJqasZmInS1E3KhXtjhYY2wR3j/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70058.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEglOG6ik2GzlpIAmMSPVmPRApTNJfkrrA9R94C1Xn9jFiTpC8qElVyx_gng7xgg1-G7LyCgrDZTbFBzVze1ix89vRylGIKsLpzVAQeIqr93a9bdzcHzXQSJqasZmInS1E3KhXtjhYY2wR3j/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70058.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Σίγουρα όμως ο Ερζέ δεν ήταν ρατσιστής…..Μη ξεχνάτε
σύντροφοι όπως υποστηρίζει τους καταπιεσμένους Κινέζους στο <b>«Μπλε Λωτό»</b>, έτσι
υποστηρίζει και </span><span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">τους Αφρικανούς μουσουλμάνους που μεταφέρονται σαν σκλάβοι στο <b>«Η λίμνη με τους καρχαρίες»</b>
ή τους Τσιγγάνους στο μεγαλειώδες <b>«Τα κοσμήματα της Κασταφιόρε»</b>. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8YBwMfRGWpVGKVyUK0RTXJx3rwDHKMwPaoTPRiDQf8kck_o3IqrTfgkUx4mRE4MVPnu3U8YQNzqqxBqgLDf8wS7E7RoGaBs28U7C83zcHLLp47-aV0VdwoSckQMsDksq6wlHbcLstia9I/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70059.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8YBwMfRGWpVGKVyUK0RTXJx3rwDHKMwPaoTPRiDQf8kck_o3IqrTfgkUx4mRE4MVPnu3U8YQNzqqxBqgLDf8wS7E7RoGaBs28U7C83zcHLLp47-aV0VdwoSckQMsDksq6wlHbcLstia9I/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70059.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">9. Ο ηρωικός δημοσιογράφος τελικά ανακαλύπτει την απαγωγή του καθηγητή –εκεί που δεν το περιμένει- συλλαμβάνεται, παραδίδεται στους Ιάπωνες και καταδικάζεται σε θάνατο…..όμως σύντροφοι οι «Γιοί του Δράκου» καραδοκούν και τον απελευθερώνουν.</span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUiWFTFOv7YSiIWrBpJ7HloKWCiPzItpWwTNMHBuvatNhlthM3sAkGUMFwkHdSD_WFVbr4g70dtPiD88vGYUMuH2sDun5eg1D7BWPf724qQJiNP8mym55QxPT9XIjt2p0TwTC2O6UCJJAx/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70060.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUiWFTFOv7YSiIWrBpJ7HloKWCiPzItpWwTNMHBuvatNhlthM3sAkGUMFwkHdSD_WFVbr4g70dtPiD88vGYUMuH2sDun5eg1D7BWPf724qQJiNP8mym55QxPT9XIjt2p0TwTC2O6UCJJAx/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70060.jpg" width="616" /></a></span></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">10. Ο ήρωας μας τώρα ταξιδεύει για το Χου-Κου μεταφέροντας
λύτρα για την απελευθέρωση του καθηγητή…..στο δρόμο μια μεγάλη πλημμύρα του
ποταμού Γιανγκ Τσε Κιανγκ του διακόπτει το ταξίδι…..Τελικά σώζει από βέβαιο θάνατο ένα
ορφανό Κινεζάκι τον Τσανγκ Τσονγκ Γιεν που τον βοηθάει να συνεχίσει την αποστολή
του. </span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZE_kT5TaCqUfvX1JReIRjFPKsi5h6rdwDRbR7aDFEYcrghxcthUwd3aVmou8iu4-8c40pu0762ATJVhSXBdBJDcrU7EqOq3hmwp51kyJf7yxP-FJeJ_p9G7NYALSXUv1COJGSHAiDXwB/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70061.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="172" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnZE_kT5TaCqUfvX1JReIRjFPKsi5h6rdwDRbR7aDFEYcrghxcthUwd3aVmou8iu4-8c40pu0762ATJVhSXBdBJDcrU7EqOq3hmwp51kyJf7yxP-FJeJ_p9G7NYALSXUv1COJGSHAiDXwB/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70061.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Όταν λοιπόν αγαπημένοι μου σύντροφοι, ο Ερζέ
καταπιάστηκε με τον </span><b style="color: blue; font-family: 'Comic Sans MS'; font-size: 14pt;">«ΜΠΛΕ ΛΩΤΟ»</b><span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> τον πλησίασε ένας καλόγερος, του ζήτησε να
είναι προσεκτικός στην απεικόνισή της Κίνας και τον έφερε σ’ επαφή με Κινέζους
φοιτητές που τον ενημέρωσαν κυρίως για τον πολιτισμό και τη φιλοσοφία της χώρας.....</span><span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Όμως σύντροφοι μου είναι αλήθεια,ο Ερζέ δεν αρκέστηκε μόνο
σ’αυτά.....Συναντήθηκε μένα καλόγερο, τον </span><span style="color: blue; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">πατέρα Neut, που όχι μόνο ασχολιόταν με την
Κίνα, αλλά ήταν και πολύ ενθουσιασμένος μ’ αυτήν την ιδέα του Ερζέ πιστεύοντας
ότι θα μπορούσε να συμβάλει στην αληθινή φιλία και αμοιβαία κατανόηση των Δυτικών με τους Ανατολικούς.....Έδωσε λοιπόν στον Ερζέ βιβλία
για τις συγκρούσεις των Κινέζων, την οικογενειακή τους ζωή και κυρίως για τις διαφορές
του Κινεζικού και του Ιαπωνικού πολιτισμού. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAQgenVV5suUyttozHoKrTzHXphlbX_QKJBrA8FuHRSh41St92SJqYUeG3DHkz4OmYzKCXUQab8TWfmRj7xACdOTWTsBhCu9mMi7jsDH0csQKlUqsZqlETJHLv7Yij6Uh5dPLLr85SDXUC/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70062.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAQgenVV5suUyttozHoKrTzHXphlbX_QKJBrA8FuHRSh41St92SJqYUeG3DHkz4OmYzKCXUQab8TWfmRj7xACdOTWTsBhCu9mMi7jsDH0csQKlUqsZqlETJHLv7Yij6Uh5dPLLr85SDXUC/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70062.jpg" width="616" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">11. Φτάνοντας στο Χου-Κου ο Τεντεν διαπιστώνει ότι ‘ναι
μέσα στο στόμα του λύκου, τη γλυτώνει φτηνά…..και νάσου οι Ντιπόν «άσσοι» στις μεταμφιέσεις
ντυμένοι Μανδαρίνοι!!!.....με αποστολή σοβαρή να συλλάβουν τον ήρωα μας.....και φυσικά -ευτυχώς για την ιστορία μας- τα κάνουν θάλασσα!!!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8arVLOqDo6pAL57mlyxG-WXA62sBitDGnTIDHaF1FtTyj7YebDyhab-eEXvqj4N0NZF8RoSd_el5HKnjH9uBu3zXNk_TPUEazStAdmVi5WQVjUtVPp8WalpXrwLaF87twmu6hXonD7Srg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70065.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8arVLOqDo6pAL57mlyxG-WXA62sBitDGnTIDHaF1FtTyj7YebDyhab-eEXvqj4N0NZF8RoSd_el5HKnjH9uBu3zXNk_TPUEazStAdmVi5WQVjUtVPp8WalpXrwLaF87twmu6hXonD7Srg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70065.jpg" width="99" /></a></div>
<span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Οι Μανδαρίνοι αγαπημένοι μου σύντροφοι –Κινέζικα κου-ουεν-
ήταν οι ανώτεροι πολιτικοί και στρατιωτικοί υπάλληλοι της αυτοκρατορικής Κίνας,
στην περίοδο της </span><span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 18.6666660308838px;">Ευρωπαϊκής</span><span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"> αποικιοκρατίας της. Σήμερα, ο όρος χρησιμοποιείται
για κάθε δημόσιο υπάλληλο που υπηρετεί τυφλά τους ανωτέρους του, με μοναδικό
σκοπό την αναρρίχηση του στην ιεραρχία.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14.0pt;">12. Ξαναβρίσκουμε τον
Τεντεν στη Σαγκάη αποφασισμένο ν’αντιμετωπίσει οριστικά τον Μιτσουχιράτο…..για
το σκοπό αυτό σκηνοθετεί τη σύλληψη του κι ανακαλύπτει ότα τα πλοκάμια του
λαθρεμπορίου του οπίου που ξεκινούν απ’ τον Μιτσουχιράτο και καταλήγουν στον
Ρασταπόπουλο. </span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio_i3XnKkbxvOQ1mJCj6lOuij2rm1SrjK_xf9FycFNAe7p3Cv5GdqtOUEiEz5F26HOqU-w3A7d58OsuSBkRhyphenhyphenWf0Ra0s2MGjzwh390Oou0MSdCNHGsQkWrcn8A1iPQjtN86yRJRyY-vZt-/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70066.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEio_i3XnKkbxvOQ1mJCj6lOuij2rm1SrjK_xf9FycFNAe7p3Cv5GdqtOUEiEz5F26HOqU-w3A7d58OsuSBkRhyphenhyphenWf0Ra0s2MGjzwh390Oou0MSdCNHGsQkWrcn8A1iPQjtN86yRJRyY-vZt-/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70066.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">13. Κι ενώ οι λαθρέμποροι αποφασίζουν να ξεκάνουν τον
Τεντεν εμφανίζονται οι <b>«γιοι του Δράκου»</b> κι οΤσανγκ, οι κακοί συλλαμβάνονται, επιτέλους!!! ο
καθηγητής βρίσκεται σώος και αβλαβής και παρασκευάζει το αντίδοτο για το δηλητήριο της τρέλλας κι ο αρχηγός
των <b>«γιων του Δράκου»</b> υιοθετεί τον Τσανγκ…..όλα καλά σύντροφοι!!! </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjER7_D8Mj1d03cIOhKtp2JvxorZjqA-mEu31hHTxI5yVbrlu76yUQiv6n0LJUxiu-VqE3gouA4hA7m-UXvVqtqxwummr1YC82sUsT4m3TuhJtsB4pVGwRjheJoj_RxVjNqc1NilAL3cN_m/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70067.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjER7_D8Mj1d03cIOhKtp2JvxorZjqA-mEu31hHTxI5yVbrlu76yUQiv6n0LJUxiu-VqE3gouA4hA7m-UXvVqtqxwummr1YC82sUsT4m3TuhJtsB4pVGwRjheJoj_RxVjNqc1NilAL3cN_m/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70067.jpg" width="640" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"><span style="color: blue;">Ο <b>«Μπλε Λωτός»</b> πρωτοκυκλοφόρησε ασπρόμαυρος στο Βέλγιο
στις 9 Αυγούστου 1934 σε συνέχειες, ένθετο στην εφημερίδα που εργαζόταν ο Ερζέ με
τίτλο <b>«Ο Τεντεν στην Άπω Ανατολή»</b>.....</span></span><span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;"><span style="color: blue;">Στις δεκαετίες του ’40 και του ’50 όταν πια η
δημοτικότητα του Ερζέ ήταν στα ύψη «ο Μπλε Λωτός» επανασχεδιάστηκε, χρωματίστηκε
κι επανακυκλοφόρησε στη σημερινή του μορφή.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCC6B1R04bibwvXO9Vs29V8UEn4Z7iKjIoCVmcqvIn45G3yCsYiRGKAzWTyD-OVp39feUIPC4Nj3BWsBL0lfPiP60OctlnxzA2xHj6PvstwNe-zfYEeq0EMoty4ROnEchwvDNztnLtr5t7/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70068.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCC6B1R04bibwvXO9Vs29V8UEn4Z7iKjIoCVmcqvIn45G3yCsYiRGKAzWTyD-OVp39feUIPC4Nj3BWsBL0lfPiP60OctlnxzA2xHj6PvstwNe-zfYEeq0EMoty4ROnEchwvDNztnLtr5t7/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70068.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Το κουφό της ιστορίας σύντροφοι; Το αντιιαπωνικό της
ύφος προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο…..Διπλωμάτες της Ιαπωνίας που υπηρετούσαν στο
Βέλγιο εξέδωσαν επίσημη καταγγελία, που επιδόθηκε στον Ερζέ απ’ τον Στρατηγό Ραούλ
Πόντου, πρόεδρο τότε του Σινοβελγικού </span><span style="color: red; font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Συνδέσμου Φιλίας και απειλούσε με
προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGTRSjuQLcewQqLF8GVI_lr3PozUZJfR5HLoTkuCrbrK0dWiaHl3zFqzQHLvg0mWlejb8isEE1Q4DRqBlh1bHkmqgad4OVK0QV0jv9S5_78nFYMBG2fXaPlcHwH6wPpUooB9zOBFZMVZYY/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70069.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiGTRSjuQLcewQqLF8GVI_lr3PozUZJfR5HLoTkuCrbrK0dWiaHl3zFqzQHLvg0mWlejb8isEE1Q4DRqBlh1bHkmqgad4OVK0QV0jv9S5_78nFYMBG2fXaPlcHwH6wPpUooB9zOBFZMVZYY/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70069.jpg" width="614" /></a></div>
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Μετά το θάνατο του Ερζέ ανακαλύφτηκε στο στούντιο
του το πρωτότυπο σχέδιο του <b>«ο Μπλε Λωτός»</b>…..πρωτοπαρουσιάστηκε στις γιορτές
για τα εξήντα χρόνια του Τεντεν…..και πρόσφατα το είδα κι εγώ στο ομώνυμο μουσείο.</span><br />
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Όμως
οι Βρυξέλλες, ο Μπαγάσας και το μουσείο του Ερζέ είναι μια άλλη ιστορία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZtPN8s_rmqwDKWx8QHKbpmFlK6EDzrDXnv2-H3itn0lK409utco735udXjS28sFQ7CmXp8eKEJ-gwHwbjIe7NVQwPHDZU7nPJp7HI_Kzl4WNKoneQSOQXphyphenhyphena55IG5DJuD1RMA_yQoXFg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70070.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="448" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZtPN8s_rmqwDKWx8QHKbpmFlK6EDzrDXnv2-H3itn0lK409utco735udXjS28sFQ7CmXp8eKEJ-gwHwbjIe7NVQwPHDZU7nPJp7HI_Kzl4WNKoneQSOQXphyphenhyphena55IG5DJuD1RMA_yQoXFg/s1600/%CF%83%CE%AC%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B70070.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "comic sans ms"; font-size: 14pt;">Γεια και χαρά σας σύντροφοι!!!</span></div>
</div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-19878436029979153282013-11-04T05:28:00.000-08:002013-11-21T05:34:49.420-08:00<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: justify;">
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Αγαπημένοι
μου σύντροφοι, καλημέρα!!! </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTqWUJrnL7-i_SWP16YOOhxq56FoHCnREsVL4exhTpNbuonachaP4Iis6aEcxOKSInfYsRu0lIfewhyNtyXp222DCv5m3OqL1PVQhnj8NRDoASSBHAaRLwZyowbAPgNM_ysXXZ0Fvivuas/s1600/afisa%5B1%5D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTqWUJrnL7-i_SWP16YOOhxq56FoHCnREsVL4exhTpNbuonachaP4Iis6aEcxOKSInfYsRu0lIfewhyNtyXp222DCv5m3OqL1PVQhnj8NRDoASSBHAaRLwZyowbAPgNM_ysXXZ0Fvivuas/s320/afisa%5B1%5D.jpg" width="228" /></a></div>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt; line-height: 115%;">1. Συμπληρώθηκαν
κιόλας εκατό χρόνια απ’ τη λήξη ίσως των
πιο ένδοξων πολέμων της ιστορίας μας -των Βαλκανικών πολέμων- χάρη στους οποίους η πατρίδα μας –σε διάστημα λιγότερο των δέκα
μηνών (Οκτώβριος 2012-Ιούλιος 2013)- διπλασιάστηκε και απέκτησε φήμη ισχυρής
περιφερειακής δύναμης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">2. Είναι
γεγονός ότι κάποτε οι Βαλκανικοί πόλεμοι ήταν στα στόματα όλων, και πώς να μην
ήταν άλλωστε, αφού δεν υπήρχε Ελληνική οικογένεια που να μη θρηνούσε νεκρό ή
τουλάχιστο να μη διέθετε τραυματία από αυτόν τον πόλεμο. Πιστέψτε με, δεν
υπήρχε χωριό όπου στο ηρώο του να μην υπήρχε γραμμένη τουλάχιστον μια δεκάδα
νεκρών που πέσαν –ηρωικά ή ανώνυμα δεν έχει σημασία- στα πεδία των μαχών ή στο
ναυτικό αγώνα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">3. Όμως παρόλα αυτά έχουν περάσει εκατό χρόνια από
τότε. Οι βροντές των όπλων, οι ιαχές της μάχης –στους Βαλκανικούς πολέμους
πρωτακούστηκε το «αέρα!!!»- , οι διαταγές του Αρχιστράτηγου, τα προστάγματα των
διοικητών, οι φωνές των πολεμιστών που
μάχονταν σώμα με σώμα, οι κραυγές πόνου και αγωνίας αυτών που σκότωναν και
σκωτονόντουσαν, όλα αυτά έχουν χαθεί. Ακόμα και τα ονόματα των νεκρών στα ηρώα
ξεθώριασαν πάνω στο μάρμαρο, όπως ξεθώριασαν και στη μνήμη των σημερινών
συμπατριωτών μας που είναι δυστυχώς αιχμάλωτοι ενός δύσκολου μα και φθηνού
παρόντος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο
στόχος μου λοιπόν είναι ξεκάθαρος!!! Θα προσπαθήσω με μια σειρά από
δημοσιεύσεις να ξαναζωντανέψω αυτή τη
μνήμη. Το θεωρώ –τώρα που σιγά-σιγά τελειώνουν κι οι υποτονικοί
εορτασμοί για το γεγονός- ιστορικό μου χρέος. Είναι πολύ λυπηρό αγαπημένοι μου
σύντροφοι ο πιο ένδοξος και κερδοφόρος Ελληνικός πόλεμος να παραμένει ένας
άγνωστος πόλεμος στ’ όνομα σκοπιμοτήτων ή χρονικής απόστασης από συνθήκες,
συμφέροντα και γεγονότα που κάποτε χώρισαν τους λαούς των Βαλκανίων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Είναι
ακόμη γεγονός ότι οι Βαλκανικοί πόλεμοι έχουν μελετηθεί πολύ και από πολλούς.
Μη ξεχνάτε σύντροφοι μου, οι πόλεμοι αυτοί συνέβαλαν αποφασιστικά στην παγίωση
του σημερινού </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">status</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">
</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">quo</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">στα
Βαλκάνια<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftn1" name="_ftnref1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></a>, ανέδειξαν συμμαχίες, επιτάχυναν
πολιτικές εξελίξεις, ξεκίνησαν τον Ελληνικό διχασμό, οριοθέτησαν με βίαιο τρόπο
τα σύνορα των κρατών, διαφοροποίησαν τον γεωγραφικό, πληθυσμιακό, οικονομικό
και εκλογικό χάρτη των κρατών, δημιούργησαν έδαφος για τη δράση πρακτόρων με
κορύφωση τη δολοφονία του Έλληνα Βασιλιά στη Θεσσαλονίκη<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftn2" name="_ftnref2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></a>, άφησαν ανοιχτούς
λογαριασμούς που ξεχρεώθηκαν στους δύο Μεγάλους πολέμους που ακολούθησαν και οι
χώρες που συμμετείχαν σ’ αυτούς πλήρωσαν βαρύ τίμημα σε ανθρώπινες ζωές, τόσο
πολεμιστών όσο και αμάχων<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftn3" name="_ftnref3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></a>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κοντολογίς
αγαπημένοι μου σύντροφοι οι Βαλκανικοί πόλεμοι ήταν μια μεγάλη περιπέτεια.
Πολιτική, διπλωματική, κοινωνική, αλλά κυρίως στρατιωτική. Κι επειδή τα
πολεμικά γεγονότα τις περισσότερες φορές υποτιμώνται, έχω να δηλώσω τούτο!!! Οι
Βαλκανικοί πόλεμοι είναι κυρίως…..πόλεμοι και τα πολεμικά τους γεγονότα πρέπει
να κατέχουν θέση πρωταρχική στην Εθνική μας μνήμη. Κι επειδή δυστυχώς τα
γεγονότα αυτής της δεκάμηνης εποποιίας τείνουν να εξαφανιστούν απ’ τη μνήμη των
σημερινών Ελλήνων, σ’ αυτά θα επιμείνω, γιατί σ’ αυτά ενωμένος ο Ελληνικός λαός
σαν στρατιωτική δύναμη είχε πρωταγωνιστική παρουσία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο
Ελληνικός στρατός με αποκατεστημένο «όνομα» απ’ την αξιομνημόνευτη δράση των
αξιωματικών στον Μακεδονικό αγώνα<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftn4" name="_ftnref4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></a> ζητούσε επιτακτικά να
κλείσει τους λογαριασμούς του με το «ατυχές» 1897. Και μπήκε στον πόλεμο –με
σκοπό την ανακατάληψη κατακτημένων Ελληνικών εδαφών- μέλος μιας Βαλκανικής
συμμαχίας εξαιρετικά ρευστής και ως προς τις συμφωνίες, αλλά κυρίως και ως προς
την ουσία<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftn5" name="_ftnref5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 14pt; line-height: 115%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></a>. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div>
<!--[if !supportFootnotes]--><br clear="all" />
<hr align="left" size="1" width="33%" />
<!--[endif]-->
<br />
<div id="ftn1">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftnref1" name="_ftn1" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> Αυτό που εμείς οι Έλληνες
αντιλαμβανόμαστε σαν «σημερινό» </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">status</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">quo</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> στα Βαλκάνια ξεκίνησε με την
Επανάσταση του ’21, πήρε μια αρχική μορφή με τους Βαλκανικούς πολέμους και
ολοκληρώθηκε δυστυχώς το 1923 με τη συνθήκη της Λωζάννης. Και αυτή μας η
αντίληψη είναι πολύ διαφορετική απ’ την αντίληψη των Σέρβων ας πούμε ή των
Κροατών που είδαν τα κράτη τους να μεταβάλλονται τόσο στον Β’ ΠΠ όσο και πολύ αργότερα στον εμφύλιο πόλεμο της
Γιουγκοσλαβίας.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn2">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftnref2" name="_ftn2" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> Η δολοφονία του Γεώργιου απ’ τον Αλέξανδρο
Σχοινά παραμένει στην ουσία ανεξιχνίαστη μιας κι οι ηθικοί της αυτουργοί δεν
ξεκαθαρίστηκαν. Θυμηθείτε σύντροφοι, κοντά ένα χρόνο αργότερα ένα παρόμοιο
σκηνικό, η δολοφονία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου οδήγησε στην έναρξη του Α’ ΠΠ.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn3">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftnref3" name="_ftn3" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> Δείτε σχετικά την <b><i>«Επίτομη
ιστορία των Βαλκανικών πολέμων»</i></b> ΓΕΣ/ΔΙΣ, Αθήνα 1987. Πολέμησαν πάνω από
130.000 νέοι Έλληνες, πληγώθηκαν 32.142, σκοτώθηκαν 8.413, ενώ έχασαν τη ζωή
τους ή αρρώστησαν απ’ τις κακουχίες πάνω από 11.500 άνδρες, αξιωματικοί και
οπλίτες.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn4">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftnref4" name="_ftn4" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> Δείτε σχετικά <b><i>«ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Η αναχαίτιση
του Βουλγαρικού μεγαλοϊδεατισμού»</i></b> Σταύρος Καρκαλέτσης, ΓΝΩΜΩΝ εκδοτική,
Αθήνα 2003.<o:p></o:p></span></div>
</div>
<div id="ftn5">
<div class="MsoFootnoteText">
<a href="file:///C:/Users/ggalatsanos/Desktop/%CE%91%CE%B3%CE%B1%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%B9.docx#_ftnref5" name="_ftn5" title=""><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span style="font-size: 10pt; line-height: 115%;">[5]</span></span><!--[endif]--></span></span></a><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> Μην ξεχνάτε σύντροφοι λίγα χρόνια
(1904-1908) πριν Έλληνες αξιωματικοί πολεμούσαν λυσσαλέα Βούλγαρους
κομιτατζήδες εδραιώνοντας μίσος μεταξύ τους, το οποίο λίγο αργότερα θα
αποδεικνυόταν αγεφύρωτο. Γι’ αυτό και ο Β’ Βαλκανικός πόλεμος –αυτός εναντίον
των Βουλγάρων- υπήρξε βίαιος, ωμός κι εκδικητικός. Και ίσως ήταν η πρώτη –Ευρωπαϊκά-
απόπειρα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, φαινόμενο που από τότε και μετά
εμφανίστηκε συχνότατα, φτάνοντας στα επίπεδα γενοκτονιών ολόκληρων λαών.<o:p></o:p></span></div>
</div>
</div>
</div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-71011730966514626202013-05-26T05:14:00.001-07:002013-05-26T10:29:23.960-07:00Επιτέλους!!!, ξαναεπικοινωνούμε αγαπημένοι μου σύντροφοι.....Απο τις επισκέψεις του ΜΠΑΓΑΣΑ.....Η ΜΑΧΗ της ΚΡΗΤΗΣ στο ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ της Αθήνας. <div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt;">1. Το έχω γράψει αμέτρητες φορές καλοί μου σύντροφοι…..Η
υπενθύμιση και η ανάδειξη σταθμών της ιστορίας
μας δεν είναι μόνο χρέος τιμής στους ήρωες…..Όχι!!! Είναι κύρια ανάγκη για σκέψη, παραδειγματισμό και έμπνευση,
για την αναγέννηση και τον ανακαθορισμό της πορείας της πατρίδας μας, ιδιαίτερα
σε καιρούς δύσκολους όπως –καλή ώρα-οι σημερινοί. </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipC7mkJBcMiC3kTokRw81jpqXZfjpUTBqguFgdEVO4zXi5qonOmIcAM7lNkhcODpRVfAd0iexsWLMWaUTBVBYGMwTI64AfbdKPuyXqjaEhWUfqLrIQTwWKFF3bTJcOrFOt8f66Xi53yDmn/s1600/IMGP4183.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipC7mkJBcMiC3kTokRw81jpqXZfjpUTBqguFgdEVO4zXi5qonOmIcAM7lNkhcODpRVfAd0iexsWLMWaUTBVBYGMwTI64AfbdKPuyXqjaEhWUfqLrIQTwWKFF3bTJcOrFOt8f66Xi53yDmn/s640/IMGP4183.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-49589288886242777732013-04-13T04:00:00.002-07:002013-04-13T08:50:20.160-07:00<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVTpfO8q9_VQR4AHQRahsrNO7BJ5InEUmnoozvIwFUT71KqxyVSWhXV7OkknkPeqW9FrcoYO982xW7KaTea-AJBumyNoW60DdmX8wX5om4TXpLYc5enVnSJGvX7fDxb_2HmZgiajVQtUp_/s1600/0001%5B1%5D.jpg" imageanchor="1" style="display: inline !important; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="476" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVTpfO8q9_VQR4AHQRahsrNO7BJ5InEUmnoozvIwFUT71KqxyVSWhXV7OkknkPeqW9FrcoYO982xW7KaTea-AJBumyNoW60DdmX8wX5om4TXpLYc5enVnSJGvX7fDxb_2HmZgiajVQtUp_/s640/0001%5B1%5D.jpg" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">1. Στις 5 Απριλίου αγαπημένοι μου
σύντροφοι, ο Αρχηγός του ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωσταράκος απένειμε Πολεμική Σημαία
στη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ), σε τελετή που
πραγματοποιήθηκε στην έδρα της Σχολής, στο στρατόπεδο «ΦΩΚΑ» στη Θεσσαλονίκη.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<br />
<div class="MsoNormal">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdojVWhUvsgAo-jKjrq5zRGJ7tOBk665Z0GI-XxqvReBhqMph8Ad3PNE7rpcBL6MnJ6DcU8Fj_WFTDQyFspinAl3B68Z0vgv8iYRR9HXTXGvEInlLFZfG0zCnDlSS2yjd8RJdRYFIDUP_Z/s1600/2010%2520flag%5B1%5D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="252" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdojVWhUvsgAo-jKjrq5zRGJ7tOBk665Z0GI-XxqvReBhqMph8Ad3PNE7rpcBL6MnJ6DcU8Fj_WFTDQyFspinAl3B68Z0vgv8iYRR9HXTXGvEInlLFZfG0zCnDlSS2yjd8RJdRYFIDUP_Z/s320/2010%2520flag%5B1%5D.jpg" width="320" /></a><span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt;">Στο έμβλημα της σχολής παριστάνεται η κουκουβάγια
που σαν ιερό πουλί και σύμβολο της θεάς Αθηνάς, αντιπροσωπεύει την σοφία και
την επιστήμη. Κι αφού στηρίζεται σε δυο ακόντια, συμβολίζει την σοφία που
επαγρυπνεί και διακατέχει τα όπλα.....</span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">Το ρητό <b>«Πειθαρχία Μήτηρ Ευπραξίας»</b> </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">(Αισχύλου, «Επτά επί Θήβαις») που μεταφράζεται
</span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"> </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><b>«Η πειθαρχία είναι η μητέρα της ορθής πράξης» </b></span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;">υπενθυμίζει συνέχεια και επιβάλει την πειθαρχία
σαν προϋπόθεση της επιτυχίας, αρχή και καθήκον της Σχολής που έχει σαν βασική αποστολή να
παρέχει στις Ένοπλες Δυνάμεις της πατρίδας μας Αξιωματικούς επιστήμονες με πλήρη
επίγνωση της αποστολής τους, με υψηλή επιστημονική και στρατιωτική κατάρτιση
και πνεύμα άμιλλας και συνεργασίας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt; text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
</div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-53535070563297697562013-02-21T05:55:00.000-08:002014-03-06T05:58:09.641-08:00Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-13985055215869443282012-11-21T09:10:00.001-08:002013-01-11T11:20:26.810-08:00<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 16.0pt;"><span style="color: blue;">21 Νοεμβρίου σήμερα
σύντροφοι!!! Γιορτάζει η Παναγιά μας γιορτάζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις της
πατρίδας μας, γιορτάζει η Ελλάδα.</span><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 16.0pt;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt;">1. Σήμερα σύντροφοι είναι μέρα γιορτής…..Μεγάλης γιορτής και
περηφάνιας για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, αλλά και για τους απανταχού Έλληνες…..Ταυτόχρονα
όμως είναι και μέρα μνήμης και απόδοσης τιμής, σ’ όλους τους Έλληνες μαχητές,
που πρόσφεραν τη ζωή τους στην πατρίδα, σε όλες τις χρονικές περιόδους της
ιστορίας της.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt;">2. Δεν είναι τυχαίο –πιστέψτε με- σύντροφοι ότι σήμερα, μέρα
που γιορτάζουμε τη Παναγιά μας, καθορίστηκε να γιορτάζεται -με κάθε δόξα, τιμή
κι επισημότητα- κι η προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδας μας…..Αυτή η εκδήλωση,
αποβλέπει, σύμφωνα με τις οδηγίες της Πολιτείας και τις διαταγές των Στρατιωτικών,
στην επισήμανση και στην υπενθύμιση των αρετών της Φυλής μας και κυρίως στην πολεμική της αρετή…..Γιατί
η υπεράσπιση βωμών και εστιών ήταν, είναι και θα πρέπει να είναι –κυρίως σήμερα-
καθήκον κάθε Έλληνα…..Κι αυτό αγαπημένοι
μου σύντροφοι αποτελεί Αρετή!!!<o:p></o:p></span></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-4585937846182496252012-10-31T11:45:00.002-07:002012-11-01T11:18:18.788-07:00<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο Ελληνισμός
ζει ξανά μέρες περίλαμπρες, Τα χαρμόσυνα σαλπίσματα που ακούστηκαν από τη γη
των θεών, συγκλόνισαν συθέμελα την ανθρωπότητα αναγκάζοντας την να ανανήψει, να
βρει το δρόμο της, και να ακολουθήσει επί τέλους τη φωνή της συνείδησης, τη
φωνή, όπως είπε κι ο μέγιστος των φιλοσόφων ο Σωκράτης, του αληθινού Θεού. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ζούμε
στη δραματικότερη, στην ηρωικότερη και την επικότερη εποχή του Νεοελληνικού
κόσμου. Από τη δική μας γη ανατέλλει ξανά ένας Ήλιος αστραφτερός, φεγγοβόλος,
που το φως του, για μια ακόμα φορά, θα διαλύσει τα σκότη για πάντα ας ελπίζουμε
τούτη τη φορά, και θα χαρίσει τη θαλπωρή του στα τυραγνισμένα έμψυχα πλάσματα
της γης. Ο στρατός της μικρής σε έκταση, αλλά μεγάλης, άφθαστης και ασύγκριτης
σε πνεύμα και ηρωισμό Ελλάδας μας, διαλύει με τη λόγχη του τις στρατιές των
βαρβάρων, καθηλώνει τα μηχανικά άρματα, που σκόρπισαν αλλού όλεθρο και τρομάρα,
εκμηδενίζει τις μεραρχίες των Κενταύρων, και κάνει πυροτεχνήματα τους χάρτινους αητούς του εχθρού, που φαντάστηκε πως μπορούσε μ' αυτούς να μας τρομοκρατήσει,
να μας λυγίσει την πίστη και να μας στερήσει για πάντα τον καταγάλανο ουρανό
μας, που είναι η θρησκεία μας, η λατρεία μας, αυτή η ίδια η ζωή μας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Για
δεύτερη φορά τα ελληνικά στρατεύματα δάμασαν με τον ηρωισμό τους και το πνεύμα
της αυτοθυσίας και της αυταπάρνησης τα ατίθασα βουνά της Βορείου Ηπείρου και
της Αλβανίας. Η πρώτη ήτανε το 12 και το 13. Ήτανε τότε, που ο ελληνικός
στρατός, με αρχηγό τον τότε διάδοχο Κωνσταντίνο, μοιραίο τ' όνομα αυτό για τον
Ελληνισμό, κυρίευε τα Γιάννενα, κέρδιζε τη μάχη του Σαρανταπόρου και
προχώραγε για το Αργυρόκαστρο, την Κορυτσά και τη Χειμάρρα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η
δεύτερη είναι η σημερινή. Τη δημιούργησε η 28 Οκτωβρίου. Τα στρατεύματα μας έδωκαν σάρκα και οστά στο μύθο της μάχης των Λαπιθών και των Κενταύρων,
σαρώνοντας τους αληθινά, και τώρα, ακράτητα και περήφανα, δοξασμένα και
στεφανωμένα, πορεύονται προς τα χείλια της Αδριατικής θάλασσας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Βλέπω
την ολοκλήρωση των επικών αυτών αγώνων και η καρδιά μου αναγαλλιάζει. Ακούω
τους ρυθμούς των παιάνων, τους αλαλαγμούς του πλήθους, τους ήχους των τύμπανων
και των σαλπίγγων, και βλέπω τις Ελληνίδες να υποδέχουνται τους νικητάς της
Πίνδου στις πολιτείες μας, και να τους ραίνουν με μύρα, με φύλλα ρόδων, και να
τους στεφανώνουν με δάφνας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ελληνικά
χωριά και πολιτείες, σκλαβωμένες από κακή διπλωματική διαμάχη, λευτερωθήκανε.
Οι μεγαλύτερες είναι δύο, Η Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο,<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Εδώ
τώρα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στις ιστορικές ρίζες των δύο αυτών πόλεων. Ας
αρχίσουμε από την Κορυτσά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στα
χώματα της πολιτείας αυτής έκανε για κάμποσο καιρό σταθμό ο Κάδμος και η
Αρμονία. Οι κάτοικοι πρόσφεραν στο ζεύγος κάθε άνεση και κάθε χαρά, και για να
τους τιμήσουν ακόμα περισσότερο και να θυμούνται το πέρασμα τους, ονομάστηκαν
κι αυτοί Καδμείοι. Εκεί κοντά, και ακριβώς δίπλα από τη λίμνη Αχρίδα,
βρίσκονταν η πολιτεία Βοιοί. Αυτή είναι και η πρώτη πατρίδα των Βοιωτών και των
Ευβοέων. Ο σκληρός χρόνος δεν μπόρεσε να τα εξαφανίσει όλα. Αφήκε κάτι, τ'
όνομα Έλληνοι σ' ένα μικρό χωριό. Στα χώματα κείνα, σύμφωνα με τις παραδόσεις,
θάφτηκε ο Ομηρικός Διομήδης, Αυτά όλα δεν είναι φυλετικά παραμύθια. Οι
αρχαιολογικές έρευνες, που δεν υπερβάλλουν ποτέ τα πράγματα, απεκάλυψαν πως
στα χώματα εκείνα, εις τον 7ον προ Χριστού αιώνα, άκμαζε ο Μυκηναϊκός
πολιτισμός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η
Δηβαρητία, όπως ονομάζονταν τότε η περιοχή της Κορυτσάς, καθώς και η Εορδαία (Δέβολις) άνηκαν στο Μακεδονικό κράτος. Στο βάθος ήτανε η πατρίδα των
Ιλλυριών, την οποίαν και αυτός ακόμα ο Στράβων στάθηκε αδύνατο να επισκεφθεί.
Τους κατοίκους της τους χαρακτήρισε ως βαρβάρους και δίγλωσσους.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στο
περίφημο στενό του Τσαγκώνι, που το προστατεύει το βουνό Λίβανος (ο κόσμος το
ξέρει σήμερα ως Ιβάν), έχουν δοθεί πολύνεκρες μάχες. Εκεί ο Αλέξης Κομνηνός
τσάκισε τους Νορμανδούς, καθώς και άλλοι Βυζαντινοί αυτοκράτορες τους
Βουλγάρους. Δυο μεγάλα φρούρια επροστάτευαν τότε το στενό. Όταν ο Φίλιππος της
Μακεδονίας κέρδισε έπειτα από σκληρό αγώνα τη χώρα, την ονόμασε «Ελεύθερη
Μακεδονία». Αργότερα όμως την ξαναπήραν οι Ιλλυριοί. Αλέξανδρος όμως ο Μέγας
έδωκε νέα μάχη και ξαναχάρισε στο κράτος του την «Ελεύθερη Μακεδονία». Ο λαός,
που δεν ξεχνάει ποτέ τους ευεργέτες του, θυμάται με συγκίνηση το πέρασμα του
μεγάλου αυτοκράτορα, και στις κορφές της Μοράβας δείχνει στους ξένους τα
πολεμικά του ταμπούρια. Ακολουθούν άλλοι αγώνες μεταξύ Ρωμαίων και Μακεδόνων.
Τους αγώνας αυτούς, που ήτανε ξεχασμένοι από τους δύο λαούς, θέλησε να
συνεχίσει ο Μουσσολίνι. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Τ'
όνομα Κορυτσά, η πολιτεία το πήρε την εποχή των Σταυροφόρων. Οι κάτοικοι της
κατάφυγαν τότε πάνου στις κορφές των βουνών κι έκαναν με τους ντόπιους Κουτσοβλάχους μικρούς συνοικισμούς. Έτσι έζησαν κάμποσα χρόνια, ώσπου σιγά-σιγά βρήκε την πολιτεία νέα ακμή. Μετά το πέσιμο της Βασιλεύουσας, η
Κορυτσά προσφέρθηκε ως φέουδο από τον πορθητή Μωάμεθ στο σταυλάρχη του Μιραχώρ.
Η Κορυτσά υπήρξε μια από τις λαμπρότερες Μητροπόλεις του οικουμενικού θρόνου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στη
διπλανή πολιτεία Μοσχόπολη είχεν ιδρυθεί η «Νέα Ακαδήμεια» και το πρώτο μετά
την άλωση τυπογραφείο. Στις δύο αυτές πολιτείες καλλιεργηθήκανε τα ελληνικά
γράμματα κι από κει οι υπόλοιποι Βαλκανικοί λαοί κληρονόμησαν τις φιλελεύθερες
Ιδέες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κατά
την επανάσταση του 1821 πρόσφερε και η Κορυτσά τους μάρτυρας της. Κάμποσοι
Κορυτσαίοι κρεμαστήκανε μπρος στην ιερή Μητρόπολη, όταν οι Τούρκοι έμαθαν πως
ομάδα νέων είχε κατέβει να προσφέρει τις πολεμικές υπηρεσίες της στο Μωρηά.
Γενικά στην πολιτεία αυτή το Εθνικό φρόνημα ήτανε πάντα ανεπτυγμένο. Το
φρόνημα αυτό χάρισε στο Γένος μεγάλους ευεργέτας, όπως τον Σίνα, τον Αρσάκη, τον
Μπάγκα, το Λιάκτση και τον Παύλο Ατζιά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στην
εποχή των Μακεδόνικων αγώνων τα ανταρτικά σώματα εύρισκαν στην Κορυτσά
ενίσχυση ηθική και υλική, και στα 1906 έπεσε στα χώματα της το πρώτο θύμα των
αιματηρών αυτών συγκρούσεων, ο Μητροπολίτης Φώτιος.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η
δεύτερη πολιτεία που κυριεύτηκε κι αυτή από τους Έλληνας, το Αργυρόκαστρο,
είναι η πρωτεύουσα της νοτίου Αλβανίας. Οι ιστορικές ρίζες της πολιτείας αυτής
δεν μπερδεύουνται με μύθους και με θεούς. Και τούτο γιατί είναι κατά πολύ νεώτερη της Κορυτσάς. Γέννημα κι αυτή των μεγαλοπρεπών Βυζαντινών χρόνων,
δοκίμασε από τους πρώτους χρόνους της ίδρυσης της, μέρες ακμής και μεγαλείου.
Αυτό μας δείχνουν τα εκκλησιαστικά μνημεία με τον πλούτο τους και το ρυθμό
τους. Ιδρύτρια της πόλης παρουσιάζεται ώς την ώρα κάποια Βυζαντινή αρχόντισσα
με τ' όνομα Αργύρω. Από τη γυναίκα αυτή, που ως φαίνεται θα 'παιξε σπουδαίο
ρόλο, πήρε τ' όνομα της η πολιτεία. Την εποχή της Τουρκοκρατίας ονομάζονταν
Ερζερί. Η αλλαγή όμως του ονόματος δεν στάθηκε ικανή να πνίξει τον ελληνισμό
της, που κάποτε ακόμα ήταν ένα από τα σπουδαιότερα κέντρα του υπόδουλου
ελληνισμού. Φοβερές μέρες οι κάτοικοι του Αργυροκάστρου πέρασαν κατά τον 17ον
αιώνα, Η πίεση του δυνάστου γίνηκε τότε ανυπόφορη, και οι κάτοικοι
αναγκάστηκαν άλλοι ν' αλλαξοπιστήσουν και άλλοι να εκπατρισθούν. Τότε έφυγε
από κει και η οικογένεια Καποδίστρια. Τ' αρχοντικό της φάνταζε ως τα πρόπερσι
ακόμα στο Αργυρόκαστρο. Το ίδιο φοβερές ήτανε οι μέρες του Αργυρόκαστρου και
επί Αλή Πασά. Και τούτο, γιατί για χρόνια δεν εδεχότανε με κανέναν τρόπο να τον αναγνωρίσει για ηγεμόνα του.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στο
Αργυρόκαστρο λειτούργησαν δύο σχολεία μεγάλα, που έβγαλαν πολλούς γερούς και
φωτισμένους άνδρας, όπως το Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Δαμασκηνό, τον Ευρίπου
και Αθηνών Γρηγόριο, και τον Κορυτσάς Νεόφυτο. Το πρώτο σκολείο λειτούργησε
στα 1622 και το δεύτερο στα 1870.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Κατά
την επανάσταση του 1821, όπως και αργότερα στους Μακεδόνικους αγώνας,
πρωτοστάτησε για να αποχτήσει την ελευθερία του. Τούτο κατορθώθηκε το Μάρτη του
1913, έπειτα από τη νικηφόρο προέλαση του ελληνικού στρατού. Τον ίδιο χρόνο
επισκέφτηκε την πόλη ο Βασιλεύς Γεώργιος, τότε διάδοχος του θρόνου. Οι κάτοικοι
τον υποδέχτηκαν με έξαλλο ενθουσιασμό και του πρόσφεραν μια ωραία τοποθεσία στη
θέση Ψυχικό, για να χτίσει το θερινό του ανάκτορο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Τον
Απρίλη του 1914 ο ελληνικός στρατός αναγκάστηκε να αφήσει το Αργυρόκαστρο,
εφαρμόζοντας έτσι πίστα τις αποφάσεις των ισχυρών, που σε μια τους διάσκεψη στο
Λονδίνο παραχωρούσαν ολάκαιρη τη Βόρειο Ήπειρο στην Αλβανία.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι Αργυροκαστρίτες κάνανε τότε ταραχάς, και με κανέναν τρόπον δε δέχτηκαν να υπαχθούνε κάτω από το Αλβανικό σκήπτρο. Έτσι ανακήρυξαν τη Βόρειο Ήπειρο ως
αυτόνομη, και σχηματίστηκε από το Χρηστάκη Ζωγράφο και η πρώτη προσωρινή
κυβέρνηση. Αρβανίτες, Έλληνες και Τούρκοι, έρχονταν σε καθημερινάς προστριβάς. Τον Οκτώβρη τον ίδιον χρόνον, και με την έγκριση των Δυνάμεων, ο
ελληνικός στρατός την ξαναπήρε με την εντολή να επιβάλει την τάξη. που είχε
διασαλευθεί από τις έριδες του Βασιλιά Βηδ και του Εσάτ Πασά. Αργότερα, που η
Ιταλία βγήκε στον πόλεμο παρά το πλευρό της Αγγλίας και της Γαλλίας, ζήτησε
ως πρώτο αντάλλαγμα την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία. Οι
Δυνάμεις, που είχαν τότε την ανάγκη της, δέχτηκαν την πρόταση της. κι έτσι το
Μάη του 1917, τμήμα Ιταλικού στρατού, με αρχηγό το στρατηγό Μπεντίνι κατάλαβε
το Αργυρόκαστρο και την 21 του ίδιου μήνα υψώθηκε για πρώτη φορά στο κάστρο της
πόλης η Αλβανική σημαία. Τα πράγματα απόδειξαν πως η Ιταλία είχε τους σκοπούς
της. Θέλησε, ακολουθώντας αχνάρια παλιά των προγόνων της, να αναστηλώσει την
Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα όνειρα αυτά παράσυραν στο δρόμο της καταστροφής ένα ολάκαιρο κράτος. Πώς μπορεί κανείς να ξεχάσει τη μέρα, που ενώ όλη η ανθρωπότητα θλιβότανε για το μαρτύριο του Θεανθρώπου, ένας άξεστος και πρωτόγονος αρχηγός υπεδούλωνε ένα μικρό και ανυπεράσπιστο κράτος; Η θεία όμως δίκη μπορεί κάποτε
να βραδύνει, αλλά πάντα φτάνει. Και να που έφτασε τώρα για να τιμωρήσει με το
σκληρότερο τρόπο τους παραβάτας των ηθικών νόμων, κείνους που θέλησαν να
γυρίσουν αιώνας πίσω την ανθρωπότητα.</span><span style="font-family: Gautami;"><o:p></o:p></span></span></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-39499129894467053662012-10-28T02:56:00.001-07:002012-11-15T05:17:38.983-08:00<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjROfRIUMvYIpkV_o_dmFzehxu-0BTrltL1lAvCXlxAWxKVHML25GZ1BZRFZSzIdRUloUgMtlaeB2TXUmF33qHfaj4QzzqCEjXpEXk_gqX6LVyCiZmiebx1B1NHpz4umb1wgdnYiVqbpbr0/s1600/2820124_printed.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjROfRIUMvYIpkV_o_dmFzehxu-0BTrltL1lAvCXlxAWxKVHML25GZ1BZRFZSzIdRUloUgMtlaeB2TXUmF33qHfaj4QzzqCEjXpEXk_gqX6LVyCiZmiebx1B1NHpz4umb1wgdnYiVqbpbr0/s320/2820124_printed.jpg" width="223" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14.5pt;">1. Απόψε η νύχτα αγαπημένοι μου
σύντροφοι έχει μια μαγεία ανεπανάληπτη!!!.....Είναι η ίδια νύχτα, που
πριν από εβδομήντα και κάτι χρόνια οι Έλληνες, έδειξαν στην παρηκμασμένη -και
τότε- Ευρώπη, πως πολεμούν οι Ήρωες.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14.5pt;">Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά, τα
μάτια μου δακρύζουν, συγκινούμαι όταν η σκέψη μου με οδηγεί στα χιονισμένα
Ηπειρώτικα Ελληνικά βουνά, εκεί που τα παιδιά της πατρίδας μας έγραψαν με το
αίμα τους τη νεώτερη Ελληνική Ιστορία.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt;">2. Αυτά τα παιδιά θυμάμαι σήμερα!!!.....Ακολουθώ
τα ίχνη τους στο χιόνι…..Νοιώθω τους χτύπους της καρδιάς τους, την παγωμένη
ανάσα τους, την σιδερένια θέλησή τους για νίκη ή θάνατο!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt;">3. Αυτά τα παιδιά γιορτάζω σήμερα!!!.....Υψώνω
τη Σημαία και βλέπω την απόφαση στα μάτια τους…..Ακούω το πολυβόλο…..Ακούω την ιαχή
«ΑΕΡΑΑΑΑ»!!! που ξεσηκώνει τα παιδιά μας και τρομοκρατεί τους Ιταλούς…..Οι
Ιταλοί εισβολείς ούτε είχαν καμία σχέση με τις γελοιογραφίες των ελληνικών
εφημερίδων της εποχής, ούτε ήρθαν στην πατρίδα μας εκδρομή, ούτε ήρθαν ν’ αφήσουν
τα κόκαλά τους στη Πίνδο. Απεναντίας ήταν πάνοπλοι, πολεμούσαν σκληρά και στην αρχή είχαν
και κάποιες επιτυχίες.....Όμως οι Ιταλοί και ξεκίνησαν τον πόλεμο μπαμπέσικα -μισή ώρα πριν λήξει το τελεσίγραφο- και κυρίως τον τελείωσαν άτιμα, απαιτώντας παράδοση από έναν στρατό που τους είχε διαλύσει, τους είχε ξεφτιλίσει!!!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt;">4. Κι όσο κι αν ακούγεται παράξενο σύντροφοι,
κάθε ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου ζω για άλλη μια φορά το έπος του ’40…..Το έπος
του ’40 είναι ένα μικρό ταξίδι στην Ελλάδα που έχασα, στους Έλληνες που ψάχνω,
στην ιστορία που προδόθηκε, στους αγώνες που ξεχάστηκαν, στην τιμή και την
αξιοπρέπεια που μας κατάφεραν να μας στερήσουν, στη λήθη που προσπαθούν να μας επιβάλουν…..Αυτούς τους Έλληνες
ονειρεύομαι…..Αυτή την Ελλάδα οραματίζομαι…..Γι’ αυτή την πατρίδα ζω!!!<o:p></o:p></span></div>
Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4935315685307142972.post-76800954352712801702012-10-24T03:19:00.001-07:002015-09-27T23:08:05.913-07:00Ένα μικρό λογοτεχνικό αφιέρωμα στο ΕΠΟΣ του '40.....Μέρος ΙΙ, 2012.....Γουλιέλμου Άμποτ, "Κορυτσά"<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJH-8yHFoHrGapSTFzhNGbAf1E27oxmqpbgAndgzg6pg95BuEybMA44kfAd7RI5OWCQxJYZpCGYwW44bGie6qtqAr7Q82T68GLnIOTrwDTB369oBNvT_4ltjPSZB-ZVY2KkBJVv6BpKfIO/s1600/1%5B3%5D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; display: inline !important; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgJH-8yHFoHrGapSTFzhNGbAf1E27oxmqpbgAndgzg6pg95BuEybMA44kfAd7RI5OWCQxJYZpCGYwW44bGie6qtqAr7Q82T68GLnIOTrwDTB369oBNvT_4ltjPSZB-ZVY2KkBJVv6BpKfIO/s320/1%5B3%5D.jpg" width="225" /></a><span style="color: blue;"><span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Είναι
μεγάλη η συγκίνηση που αισθάνονται όλοι οι συμπατριώτες μας, όταν θυμούνται
στιγμές απ’ τα μεγαλειώδη γεγονότα του ’40, που επισφράγισαν με ανεξίτηλη δόξα
την ιστορική πορεία του Έθνους μας.....</span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Το Ελληνικό
Έθνος αισθάνεται περήφανο για το μεγάλο <b>ΟΧΙ</b> της 28ης Οκτωβρίου του 1940, που
αποτέλεσε την αρχή μιας εκστρατείας που όλοι σήμερα την ονομάζουν «Έπος», που
κάλυψε ένα ένδοξο μέρος της Ελληνικής ιστορίας και που περιέχει σε αφθονία τα
δύο στοιχεία που συνθέτουν -σε γενικές γραμμές- την ιστορία…..τα γεγονότα και
το άρωμα της εποχής. Και τα γεγονότα έχουν καταγραφεί από ιστορικούς, ώστε
αφενός </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;">να μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να «χωθούν»
στα βιβλία για </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;"> </span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;">γνώση και εξαγωγή
συμπερασμάτων, αλλά και αφετέρου άλλοι μεταγενέστεροι ιστορικοί να μπορούν να τ’
αποκαταστήσουν έστω και αν έχουν περάσει χρόνια πολλά…..αιώνες. Το άρωμα όμως
σύντροφοι, όπως κι όσο το αισθάνθηκαν οι πρωταγωνιστές -και στη δικιά μας περίπτωση
ολόκληρος ο Ελληνικός λαός- την εποχή των γεγονότων, χάνεται απ’ τον άνεμο του
χρόνου, ακόμη και γι αυτούς που τα έζησαν.....</span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Κι
είναι αλήθεια ότι το <b>«Έπος του 40»</b>, ένα γεγονός ιστορικά απροσδόκητο για όλο το
κόσμο, αδικήθηκε κατάφωρα από τα μετέπειτα γεγονότα…..την Κατοχή, την Αντίσταση,
τις εκτελέσεις, τα Δεκεμβριανά του ’44, το Συμμοριτοπόλεμο, τη νίκη και την
απαράδεκτη συμπεριφορά των νικητών…..γεγονότα γερά, γεγονότα δύσκολα που το σκέπασαν,
το σφράγισαν βιαστικά και το κλεισαν στο αρχείο προτού καταλαγιάσει στις μνήμες
των Ελλήνων και συνειδητοποιηθεί το μεγαλείο του…..άνοιξε αργότερα, πολύ αργότερα…..όμως
άνοιξε γερά!!!, και μας έμαθε με το καλύτερο τρόπο ότι το πάθος για μια
ελεύθερη Πατρίδα είναι το πρώτο καθήκον όλων των Ελλήνων.....</span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Έτσι
λοιπόν κι εγώ –μπαγάσας άλλωστε- με την ευκαιρία των ημερών –και στηριγμένος σε
μια ιδέα του ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ, τεύχος 28, Οκτώβριος 2005- προτίμησα να τη θυμηθώ μ’
ένα μικρό λογοτεχνικό αφιέρωμα διανθισμένο με τις αφίσες του ΓΕΣ, τα σκίτσα του ζωγράφου του Έπους Αλέξανδρου Αλεξανδράκη και διάφορα μικρά και ξεχασμένα μνημεία απ' όλες τις γωνιές της πατρίδας μας για να τονίσω
–αλλά και να νοιώσω- το άρωμα της εποχής.....</span><span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Τα
κείμενα είναι μικρά γραμμένα –από Έλληνες διανοούμενους- εκείνη την εποχή, όταν
ο Έλληνας φαντάρος έγραφε σελίδες ανεξίτηλης δόξας και πρωτοφανούς ηρωισμού. </span></span></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTMl_0q3q70dwVYkuVyFGDxv3i8mIvqdHrCseqPySuel2OarzlJbCbPUO2GleD4N3psHJH4Hc-oGA7Vhnpov5Ly4yqhFoWvjtfAp85sDupLgS3QEUOXs39vrZP87Jxqf4ZJSrDqYR-Ui5k/s1600/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%97%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%9D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><img border="0" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTMl_0q3q70dwVYkuVyFGDxv3i8mIvqdHrCseqPySuel2OarzlJbCbPUO2GleD4N3psHJH4Hc-oGA7Vhnpov5Ly4yqhFoWvjtfAp85sDupLgS3QEUOXs39vrZP87Jxqf4ZJSrDqYR-Ui5k/s640/%CE%A0%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%97%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%9D.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">Αλέξανδρος Αλεξανδράκης</span>,
<span style="color: red;">«παρατηρητήριον»</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Καλή
ανάγνωση σύντροφοι!!!</span></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8dKZgz4ZHtjGZksIu4OCLRxS-kjIraKuRb5k03Q1pxGTldfX1ZGWQgpv2VzwFPmduDMu6Q8asrPNjHOESkAOXbxQGrwELR-G2rL3wEbEzvsAIH-p5eRZIxFvxFLaW3wDDdsZIHN5gv0lg/s1600/46161%255B1%255D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8dKZgz4ZHtjGZksIu4OCLRxS-kjIraKuRb5k03Q1pxGTldfX1ZGWQgpv2VzwFPmduDMu6Q8asrPNjHOESkAOXbxQGrwELR-G2rL3wEbEzvsAIH-p5eRZIxFvxFLaW3wDDdsZIHN5gv0lg/s1600/46161%255B1%255D.jpg" /></a><span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: red; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Ο </span><b style="color: red; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Γουλιέλμος
Άμποτ</b><span style="color: red; font-size: 14pt; line-height: 115%;"> γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906…..Σπούδασε φυσική και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο
Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αστροφυσικής, στο
Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και στην Αλάσκα…..Διετέλεσε υφηγητής της Αστρονομίας
στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1948, ενώ παράλληλα δίδασκε στην Αναργύρειο Σχολή
Σπετσών. Επίσης δίδαξε στο γεωφυσικό ινστιτούτο της Αλάσκα…..Μεταπολεμικά,
εργάστηκε σε έργα ανακατασκευής του βομβαρδισμένου λιμανιού του Πειραιά…..Όμως μαζί
με την επιστημονική του δραστηριότητα, ο Άμποτ ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία…..Το
μυθιστόρημα του «Γη και Νερό» (1936), με επίκεντρο τις ιστορίες των χανσενικών
κατοίκων της Σπιναλόγκας, προκάλεσε ευμενή σχόλια για το νεωτερικό του ύφος και
την προβληματική του πάνω σε σύγχρονα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα της
Ελλάδος και του κόσμου γενικότερα…..«Η Επιδρομή» (1946) ασχολείται με τον Μακεδονικό
Αγώνα…..Το «Δημήτριος Γαβριήλ» (1960), που είναι ένα χρονικό του ξενιτεμού, τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος…..Ακολούθησαν
τα μυθιστορήματα «Ιόλη» (1970) και «Συμεώνοφ» (1974), που τιμήθηκε με το
βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών και τα διηγήματα «Εγώ ο Νόμος», για το οποίο ο
συγγραφέας απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1977)…..Πέθανε στην Αθήνα το
2001. </span></span><span style="font-size: 10pt;"> </span></div>
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWOJH1T1ORruM_VUUQ_a4vKuxApaObpR7_-hho4UgBZtlf3U__DC70NpAuJUUkhfjK7kSKWBbxRm-viaNkNOWegR_fSNDQXYeccw-bgknjUBiGtmKPFxiS8MMnHA6eXaeDVLxLRxsAkfsH/s1600/IMGP4038.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWOJH1T1ORruM_VUUQ_a4vKuxApaObpR7_-hho4UgBZtlf3U__DC70NpAuJUUkhfjK7kSKWBbxRm-viaNkNOWegR_fSNDQXYeccw-bgknjUBiGtmKPFxiS8MMnHA6eXaeDVLxLRxsAkfsH/s640/IMGP4038.JPG" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0.0001pt;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: blue;">Παιανία, 28 Οκτωβρίου
2012</span><o:p></o:p></span></b></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><span style="color: purple;"><u>Γουλιέλμος Άμποτ, «Κορυτσά» </u></span><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Είχε
τελειώσει ο εσπερινός των Εισοδίων. Ο νεωκόρος Αντρέας αμπάρωσε με τη βοήθεια του
επιτρόπου την είσοδο, μετά έσβυσε τα κεριά, σχεδόν όλες τις καντήλες, και
βγήκε απ' τη βορεινή πόρτα, που τη διπλοκλείδωσε. Η νύχτα κατέβαινε, η σκάλα, η
αυλή, η πύλη, εγκαταλείπονταν απ' την ισχυρότατη συντεχνία των ζητιάνων και
τους όχι λιγότερο ισχυρούς πραματευτάδες εικονισμάτων και φυλαχτών. Ώσπου να
φτάσει στο σπίτι, σκοτάδι αδιαπέραστο είχε απλωθεί στο χωριό. Αφού έφαγε,
έμαθε τα καλά νέα από περαστικούς που είχαν ακούσει το ράδιο του καφενείου,
αλλ' η χαρά κράτησε λίγο, γιατί πλάγιασε κι ευθύς αποκοιμήθηκε. Συνήθως έκανε
μια βόλτα ως το λιμάνι, για να δει τι γίνεται, αλλά τώρα η Τήνος, όπως ολόκληρη
η Ελλάδα, βουτηγμένη στο σκοτάδι, κοιμότανε νωρίς επειδή ήτανε πόλεμος.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ήτανε
περασμένα μεσάνυχτα και ψυχή ζωντανή έξω δεν εσάλευε, όταν χτύποι
αλλεπάλληλοι στο παράθυρο, όπως του φάνηκε, τονέ ξύπνησαν. Φώναξε, «Ποιος;»,
αλλά δεν έλαβ' απάντηση. Έγυρ' έξω απ' το κρεβάτι και άκουσε…..Το πάφλασμα των
κυμάτων στο γιαλό και στο χαλασμένο μώλο, ο αχός του πελάγου και το αεράκι που
φυσάει τέτοια ώρα στο παραθαλάσσιο, ήτανε ψίθυροι, απαλοί σα χάδια στο νησί,
και δεν αρκούσανε για να ξυπνήσει ένας Αντρέας τόσο υπναράς, που συχνά
χρειαζόταν τράβηγμα για να βγει απ' το βασίλειο του Μορφέως. Εξ άλλου,
αισθανόταν υγιέστατος…..Μήπως ήτανε συναγερμός;…..Μα αν ήταν, ο παρατηρητής θα
ξαναχτυπούσε και θα περίμενε, όπως έκανε πάντα, να τόνε δει να φεύγει τρέχοντας
για να σημάνει τις καμπάνες, προτού ξαναπάρει τη θέση του στο παρατηρητήριο.
Επιτέλους σηκώθηκε κι άνοιξε το παντζούρι. Στον όρμο ήταν ησυχία και ερημιά. Η
υγρασία του έδωσε ρίγος` έσβυσε το λυχνάρι και κουκουλωνόταν, όταν άκουσε μια
φωνή, τη φωνή της συνειδήσεως. Του είπε ότι γυρεύει υπεκφυγές και ότι, αν είναι
συναγερμός, για να μη χάσει το χουζούρι του αυτός, οι χωριανοί του ίσως
κινδυνέψουν. Και δεύτερη φωνή ακούστηκε που τον φοβέριζε αν δεν έκανε αυτό που
τον είχανε τάξει. Σηκώθηκε περίτρομος, φόρεσε το παλτό του, κι έτρεξε
καταδιωκόμενος απ' το φάσμα της ευθύνης, που την έτρεμε, όπως οι περισσότεροι.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Πίσ'
απ' τα ανατολικά βουνά του νησιού, το τελευταίο τέταρτο του φεγγαριού
ετοιμαζόταν ν' ανατείλει και να ντύσει το Αιγαίο στα χρυσά. Αλλά και οι πολλοί
ήλιοι, οι τόσο μακρυνοί, που η μικρή τους λάμψη μαρτυρεί το μέγεθος της
δημιουργίας, φέγγαν αρκετά για να μπορέσει ο Αντρέας να πάει τρέχοντας, μήπως
τονέ προλάβουνε τ' αεροπλάνα, στη Μεγαλόχαρη, και, με το σκοινί στα χέρια,
περίμενε.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ήτανε
θαυμάσια νύχτα, χωρίς κρύο, με σύννεφα σκορπισμένα στον ουρανό, σα μαύρα
χάσματα της αστροφεγγιάς, Ορατό απ' το καμπαναριό, το στερέωμα έμενε αγνό, τα
πρωταρχικά του στοιχεία αλώβητα απ' τα έργα της μεγαλοφυίας, αφού τα μόνα
πετάμενα που φάνηκαν κοντά στον Αντρέα, ήταν άκακα κουνούπια. Με αίσθημα
ανακούφισης, αλλά και δυσαρέσκειας για το λάθος, ο Αντρέας ξαναβρήκε το κρεβάτι
του, αλλ' όχι και τον ύπνο του. Μόλις πλάγιασε, νάτηνε πάλι η αγωνία ότι
κάποιος τόνε γύρευε, τον ήθελε, ότι κάπου έπρεπε να πάει, ότι κάτι σοβαρό
συμβαίνει. Ξαναγύρισε στην εκκλησιά, ξεκλείδωσε τη βορεινή πορτούλα κι άρχισε
επιθεώρηση του εσωτερικού, μήπως είχαν πάθει τίποτα το σπίτι ή η περιουσία της
Θεοτόκου. Είχε ακούσ' ιστορίες για τηλεπάθεια και κακά προαισθήματα, και
κανένας δε θα του 'βγαζε τώρα απ' το νου ότι η αγωνία αυτή ήτανε μήνυμα κακού.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στη
βασιλική μέσα καίανε δυο καντήλες, μια στο τέμπλο, η άλλη μπροστά στην εικόνα
της Μεγαλόχαρης, λιγοστός φωτισμός που δε φαινόταν απ' έξω. Οι κύκλοι του φωτός
αυτών των καντηλιών ήταν τόσο περιορισμένοι, που και το εσωτερικό της
εκκλησίας έμενε στο σκοτάδι. Ο Αντρέας έφερε με μέθοδο βόλτα όλες τις γωνιές,
και ο φωτεινός κύκλος του κλεφτοφάναρου που κρατούσε δεν παρέλειψε κανένα απ'
τα αναθήματα και τ' αφιερώματα που αιωρούνται απ' την οροφή και γεμίζουν, από
ενάμισυ ανθρώπινο μπόι κι απάνω, τον αέρα. Ο φόβος της κλοπής λιγόστευε, αλλ'
όταν τέλειωσε το γύρο χωρίς να σημειώσει την παραμικρή ανωμαλία, η αγωνία,
αντί να φύγει, έγινε πιο δυνατή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><b>«Τι
μπορεί να 'ναι»</b>, έλεγε και ξανάλεγε.
Άρχισε δεύτερο γύρο. Αυτή τη φορά φώτιζε τα αδύνατα σημεία του κτίριου, τα
τόξα, τις κολόνες, κι επειδή η δέσμη έφταν' ως εκεί, τα σημεία της οροφής απ’ όπου
κρέμονταν πολύ βαρειά αντικείμενα, πολυέλαιοι και μεγάλες καντήλες. Ποτέ η
εκκλησιά αυτή δεν του φάνηκε τόσο στέρεη. Δεν ήταν ούτ' αυτό. Συλλογίστηκε,
ξάφνου, τα πάμπολλα μικρά αναθήματα, διαμαντικά, δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, περιδέραια,
που στολίζουνε την εικόνα, τόσο πολλά, που αν έλειπε κανένα, μονάχα απ' την
αδειανή θέση θα καταλάβαινε. Αυτά
συνήθως κλειδώνουνταν τη νύχτα σε χρηματοκιβώτιο, αλλ ίσως απόψε να ξεχάστηκαν,
και κανένας ιερόσυλος…..Η σκέψη τού έφερε φρίκη. Τους έτρεμε τους ιερόσυλους.
Όχι τόσο για το υλικό κακό, όσο για την ηθική άβυσσο που τους χώριζε απ' τους
άλλους ανθρώπους! Είχαν στα μάτια του κάτι το παραμορφωμένο, το άμορφο, το τερατώδες…..Μήπως
εφέτος, ανήμερα το Δεκαπενταύγουστο, δεν ήρθαν ιερόσυλοι; κρυφοί σα λωποδύτες,
μέσα στη σκοτεινή θάλασσα;…..Ένοιωσε φρίκη μόνο που το θυμήθηκε…..Να ένα
ασημένιο καράβι μέσα στο φως του φαναριού, αστραφτερό ανάθημα μετέωρο, με τα
φουγάρα, άγκυρες, γέφυρα, κατάρτια, δώρο ενός ναυτικού, ευχαριστήριο για τη
σωτηρία του καραβιού του…..Η θέα του τού θύμισ' εκείνες τις στιγμές προτού
αρχίσει η περιφορά της θαυματουργού εικόνας, κι ενώ τελείωναν οι ετοιμασίες,
φοβερός κρότος συγκλόνισε τα ουρανοθέμελα, έπειτα κραυγές του κόσμου,
σφυρίγματα βαποριών, και τέλος καπνοί με φλόγες που φεύγαν απ' τα ταραγμένα
νερά σα να έκαιγε στη θάλασσα από κάτω ηφαίστειο. Μετά το πνίξιμο της «Έλλης»,
ο κόσμος είχε παρακολουθήσει την εκφορά και έφυγε για να ξαναρθεί του χρόνου…..Αλλά
καθώς κοίταζε το ασημένιο καραβάκι που κρεμόταν από πάνω του λες και το ψηλόβλεπε πατώντας στο βυθό της
θάλασσας, του 'ρθε σαν έκλαμψη το κακό όνειρο που τον είχε ξυπνήσει, που είχε
ξεχαστεί και που τώρα το θυμόταν…..Περπατούσε, έβλεπε στον ύπνο του προτού
ξυπνήσει, στο βυθό της θάλασσας, κι ο ήλιος έξω έστελνε ανταύγεια πράσινη,
και γύρω του η άμμος ήτανε σπαρμένη με άστρα θαλάσσια, αχινούς και ανεμώνες,
και άλλα μακρυά πράματα σαν ίσκιους, ξάφνου τέσσερα κανόνια ορθώθηκαν, σιγανά
σα μέλη βρυκόλακα, και βάλλαν μαζί μια σιωπηλή ομοβροντία, και οι λάμψεις
φώτισαν κόκκινο τον τόπο γύρω. Ύστερα τα κανόνια ξαναγύραν μέσα στα φύκια, τα
ψάρια ταραγμένα φεύγαν δώθε-κείθε, κι ένα τόνε κούτρησε` τότε ξύπνησε... Αλλ'
αυτό δεν μπορούσε να 'ναι η αιτία της ανησυχίας του της μεσονύχτιας.....Κάτι
άλλο θα συμβαίνει, ήτανε βέβαιος.....Έριξε τη δέσμη στην εικόνα, για να 'ναι η επιθεώρηση πλήρης και να 'ναι ήσυχος κι αυτός.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Είδ'
αμέσως ότι τα τιμαλφή λείπανε` ο επίτροπος, τώρα μάλιστα με τα σκοτάδια και
τους συναγερμούς, δεν παρέλειπε να τα κλειδώνει στο χρηματοκιβώτιο κάθε βράδυ. Ώστε.....</span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Του
ξέφυγε η φωνή, το φανάρι έπεσ' απ' τα χέρια του κι έσβυσε. Το καντήλι έφεγγε τ' ασημένιο πουκάμισο, την κορνίζα, όλα, εξόν απ' το πρόσωπο` το πρόσωπο δεν
υπήρχε. Η εικόνα ήταν στη θέση της, η Θεοτόκος όμως είχε φύγει από μέσα. </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Η
πρώτη σκέψη που έκανε όταν συνήλθε, - και άργησε να συνέλθει, - δεν ήταν ότι
έφυγε η πηγή του πλούτου του νησιού αυτού, καθώς και του ιδρύματος που ήταν
υπάλληλος του, Αν ήτανε τέτοιος άνθρωπος, ο Αντρέας ασφαλώς θα εξακολουθούσε
τον ύπνο του ατάραχος. Απόδειξη ότι κανένας επίτροπος δεν είχε ξυπνήσει από
αγωνίες, ούτε κανένας κά</span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">τοικος του νησιού. Μονάχ'
αυτός. Έκανε να τρέξει να σημάνει τις καμπάνες, αλλά όσο και να τραβούσε και να
πάλευε, η κλειδωνιά, που λειτουργούσε ως χτες θαυμάσια, είχε πάψει να δουλεύει
και η πόρτα δεν άνοιγε. Όσο και να φώναζε, όπως και φώναζε, ποιος να τον
ακούσει τέτοια ώρα; Με την ελπίδα ότι, αν κανένας περαστικός τον άκουγε, θα
'ταν αρκετά γενναίος να 'ρθει να δει τι τρέχει, βάλθηκε να βροντάει και να
ζητάει βοήθεια.</span><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr2O0kGqsjb2oB2SCV99MAtloik57hZp7Ss08Ke3aX8Z3B-jz1-V6k7vyY2UhA_Jnvpsb6ut2RJ6ha91wqiDucMsO5nnr42Y27xEZcDRMuyG1ezBsaZNy3JKUKgz7cJEd9LrsZhk2Sxzxw/s1600/image_big%5B1%5D.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgr2O0kGqsjb2oB2SCV99MAtloik57hZp7Ss08Ke3aX8Z3B-jz1-V6k7vyY2UhA_Jnvpsb6ut2RJ6ha91wqiDucMsO5nnr42Y27xEZcDRMuyG1ezBsaZNy3JKUKgz7cJEd9LrsZhk2Sxzxw/s320/image_big%5B1%5D.jpg" width="223" /></a></div>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Όσοι απ' τους άντρες της
πρώτης ομάδας εξορμήσεως, χαμηλότερα απ' την οχυρωμένη κορυφή 1240 της
Μόροβας, λαγοκοιμούνταν πίσω από θάμνους και βράχια, ξύπνησαν από γδούπους
κοντά εκεί. Ήταν το πυροβολικό τους, το ελληνικό πυροβολικό, που χτυπούσε τις οχυρώσεις της κορυφής. Ανασηκώθηκαν απ' τη λάσπη που πήραν μαζί κολλημένη και
στα κράνη, και, σκυμμένοι για να μη φαίνονται, ανάψανε τσιγάρα, πράγμα που απαγορεύεται.
Και ετοιμάζονταν, γιατί, μόλις σταματούσε το σφυροκοπάνημα τούτο του εχθρού, θα
βγαίνανε. Το φεγγάρι, στο τελευταίο τέταρτο, φώτιζε το βουνό, επίσης και οι
εκρήξεις στα οχυρά του εχθρού ρίχνανε φως σε μικρή ακτίνα. Ξαφνικά ακούστηκε η
φωνή, </span><b style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">«Τις ει;»</b><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"> Κι επειδή ξανακούστηκε χωρίς απάντηση, μερικοί ανασηκώθηκαν,
και κρατώντας γυρισμένα στη φούχτα τα τσιγάρα, κοιτάζανε χωρίς ν' απαντούνε σε
όσους, επειδή δεν τους έκανε κέφι ν' αφήσουνε το κάλυμμα τους, ρωτούσαν τι συμβαίνει.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Σε δέκα μέτρα περίπου
απόσταση, στεκόταν μια γυναίκα. Άλλοι τη βλέπανε με άσπρα, άλλοι μαυροφορεμένη.
Οι Ιταλοί θα την είδανε, γιατί αμέσως αρχίσανε θεριστική βολή προς το μέρος
της` ένας απ' τους Έλληνες φώναξε.<b> «Ποια είσαι, μωρή, τι θες;»</b> <b>«Σσσ</b></span><b style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 19px; line-height: 21px;">»</b><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">! τον
κράτησε ο σύντροφος του.</span><b style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 19px; line-height: 21px;"> </b><b style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 19px; line-height: 21px;">«</b><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><b>Τήνε ξέρω, είναι η Μεγαλόχαρη, έχω πάει στην Τήνο,
ήμουνα κει φέτος.....»</b> Προτού προλάβουνε να σχολιάσουνε τι σημαίνει αυτό, το πυροβολικό σώπασε. Μαγεμένος, ο ανθυπολοχαγός κοιτάζει, σα να περίμενε διαταγές. Εκείνη
έγνεψε, και έφυγε γρήγορα εμπρός, και χωρίς τάξη, χωρίς προφυλάξεις, οι
στρατιώτες την ακολούθησαν. Δεν τηνέ χάσαν ούτε στιγμή. Κρατούσαν ακριβώς το ρυθμό
της. Μέσα από σύρματα, από πολυβόλα, ημιμόνιμα οχυρά, κρατώντας το βήμα έτσι
που η απόσταση που τους χώριζε απ' αυτήν να μη μεγαλώνει, τα ρίξανε όλα τα
όπλα, τις μηχανές, τους γαιόσακκους, τα σύρματα και τα παλούκια, και φτάσανε
στην κορυφή απ' όπου φαινόταν ανυπεράσπιστη η Κορυτσά. Θ' ακολουθούσαν ακόμα
τη γυναίκα αυτή, αν τηνέ βλέπαν, μακάρι και στα πέρατα της οικουμένης. Αλλά
χάθηκε, όπως χάθηκε και η πνοή από τους σκοτωμένους που πέσανε για την εκπόρθηση
του τελευταίου οχυρού της Μόροβας. Έπειτα, όσοι ζωντανοί απ' τους νικητές,
κατέβηκαν στην Κορυτσά, κι ο Αντρέας γραφτό του ήταν να είν' ο μόνος άνθρωπος
που έμαθε τι κάναν και πού πήγανε οι άλλοι. </span><br />
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;"><br /></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Αν έπαιρνε ο Αντρέας μια
δραχμή για κάθε χτύπημα, ασφαλώς θα είχε κάνει κομπόδεμα ως τη στιγμή που τα
χέρια του, πρησμένα και πονεμένα, βρήκανε το έλεος που από ώρα ζητούσαν. Και
κούραση γενικότερη άρχισε να αισθάνεται, και πεποίθηση ότι θα περνούσε το υπόλοιπο
της νύχτας εκεί μέσα. Είχε στήσει βίγλα στο παράθυρο, κι αν παρουσιαζόταν
ευκαιρία, καμιά ζωντανή ψυχή δηλαδή, θα την έβλεπε, γιατί το φεγγάρι είχε
ανατείλει και ανεβεί ψηλά, ο κόσμος έξω έφεγγε. Φύλαγε τις λίγες του δυνάμεις
να τις ξαπολύσει ενάντια στα παράθυρα, όταν θα είχε ελπίδα επιτυχίας. Κι ακριβώς όταν άρχισε να το παίρνει απόφαση ότι προτού χαράξει δε θα γεννιόταν τέτοια ελπίδα, είδε μέσ' στο φεγγαρόφωτο κόσμο πολύ να μπαίνει στην αυλή και ν'
ανεβαίνει τη μεγάλη μαρμάρινη κλίμακα που έφτανε στην πόρτα της βασιλικής.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Αυτό
ήταν ανέλπιστο, απροσδόκητο. Πώς και πώς να περιμένει άνθρωπο, και να του
έρθει, τέτοια ώρα μάλιστα, ολόκληρο ασκέρι!..... Έτριψε τα μάτια μήπως απ' την
κούραση και τη λαχτάρα του είχανε γελαστεί, και ξανακοίταξε. Δεν είχαν
γελαστεί. Δοκίμασε να σηκώσει την αμπάρα, αλλά ήτανε βαρειά. Γύρισε στο
παράθυρο· ο κόσμος ερχόταν. Αλλά πώς θ' ανοίξει; Πρέπει να τους φωνάξει ότι η
βορεινή πόρτα ήταν ξεκλείδωτη, από κει να δοκιμάσουν. Έδωσε γροθιές στο τζάμι,
αλλά κανένας δε γύρισε, ούτε τον πρόσεξε. Χωρίς να καταλαβαίνει, τους είδε
όλους να μπαίνουνε στην εκκλησιά. Και είδε ότι ήταν άντρες όλοι, στρατιώτες,
εκτός από μια γυναίκα που βάδιζε με τους πρώτους, στα σκούρα ντυμένη, και
μιλούσε ζωηρά και γελούσε μ' αυτά που της λέγαν. Οι δυο πιο ζωηροί ήταν αυτός
που είχε φωνάξει <b>«ποια είσαι, μωρή»</b>, κι ο σύντροφος του που του 'πε <b>«να
σωπάσει γιατί την ήξερε»</b>. Και οι δυο τής μιλούσαν μαζί, και από εκφράσεις και
χειρονομίες φαίνεται ότι ο πρώτος εξηγούσε στη γυναίκα τι λάθη είχε κάνει ο
διπλανός του, κι εκείνος με τη σειρά του τα 'ριχνε στον κατήγορο του, ή σε κάποιον
τρίτο, που δεν ήταν εκεί. Ωστόσο λόγια δεν άκουγε ο Αντρέας. Μόνο βουητό σαν
από μακρυνή κουβέντα, κι ήταν δίπλα του σχεδόν. Η γυναίκα παρακολουθούσε τι
της λεγόταν, δε φαινόταν να 'χει γνώμη, από το ύφος και το γέλιο της, όμως,
ήτανε φανερό ότι προσπαθούσε να συμβιβάσει τους δυο και το γύριζε στ' αστεία,
έτσι που η συζήτηση να μη γίνει ανάρμοστα βίαιη και σοβαρή. Όταν μπήκανε, τους
είπε να σωπάσουν.....Ο Αντρέας αναγνώρισε τη Μεγαλόχαρη. Κι' εκείνη γύρισε προς
το μέρος του και του χαμογέλασε σα σε φίλο. Ο κόσμος γέμισε την εκκλησιά, κι ο
Αντρέας ακίνητος στο παράθυρο, περίμενε να δει τι θα γίνει.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Στην
αρχή ήταν ακαταστασία, όπως όταν πλήθος μπαίνει σε αίθουσα, προτού ο καθένας
πάρει την ορισμένη του θέση. Ένα φέγγος διαχεόταν παντού. Κανένας απ' τους
στρατιώτες δεν είχε όπλα, μόνο τις στολές τους, ενώ το κάτω μέρος του
σώματος χανότανε σε ακαθόριστη σκιά, κοινή για όλους. Μόνο τ' απάνω ήταν
ξεχωριστά και καθαρά, κι εκφραστικά τα πρόσωπα, έναν-έναν τον ήξερες. Ήταν
ασκεπείς, χωρίς κράνη, κι ο Αντρέας έβλεπε στον καθένα τα ίχνη της πληγής του,
σα λεκέδες από αίμα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο
ανθυπολοχαγός, ένα παιδάριο, που ήταν δίπλα στη Θεοτόκο, κάτι της είπε, κι
εκείνη απάντησε ζωηρά κι έμοιαζε σα να 'θελε να τονέ πείσει. Φανερό ήταν πως
κάτι έφταιξε του νέου και θα της έκανε παράπονα, αλλά όταν άκουσε τις εξηγήσεις,
πήρε ύφος ανθρώπου που συμφωνεί, αφού έτσι είχαν τα πράματα. Ο νέος αυτός, που
είχε τραύμα στο κεφάλι, γύρισε και είπε στους άλλους ότι η Μεγαλόχαρη δεν
ήρθε ανήμερα των Εισοδίων να κάνει το θαύμα της, όπως είχε τάξει, γιατί έπρεπε
να δώσει το «παρών» στο εκκλησίασμα του νησιού. Έπειτα ο νέος, που μόλις είχε
βγει απ' τη Σχολή των Ευελπίδων, πρόσθεσε ότι, αφού ήρθε, η αργοπορία μιας
μέρας δεν ήτανε τίποτα. Λέγοντας πήρε τη θέση του στο δεξιό χορό, συγυρίζοντας
τα μαλλιά του, λασπωμένα και ανάκατα, και περίμενε. Η Θεοτόκος παρακάλεσε πάλι
τους δυο καυγατζήδες, που είχανε ξαναπιαστεί, να σωπάσουν επιτέλους, στάθηκε
στη μέση της εκκλησίας κι αντίκρυσε τον Παντοκράτορα. Τότε ο Αντρέας κατάλαβε
ότι αυτοί ήταν οι νεκροί της Μόροβας και ότι θα κάνανε δοξολογία. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Η Παναγία εδόξασε τον Κύριο
για τη νίκη και ο ανθυπολοχαγός έψαλλε το <b>«Σε υμνούμεν, Σε δοξολογούμεν, Κύριε»</b>
με ωραία καθαρή φωνή, πολύ νεανική, φάνηκε του Αντρέα, και η δοξολογία προχώρησε,
χωρίς να τηρηθεί αυστηρά το τυπικό, που άλλωστε κανένας δεν το είχε σπουδασμένο εκεί μέσα. Κι ενώ ως το τέλος οι σκιές μέναν όπως ήτανε στη ζωή,
με τις στολές, τη μορφή, τα γαλόνια και τα τραύματα, ξαφνικά άρχισαν οι πληγές
να χάνονται, και χάθηκαν κι οι στολές, κι οι μορφές, αγιασμένες, γίνηκαν ακαθόριστες σα νέφη. Συγχρόνως, ενώ ως τότε κανένας, εξόν από τον αξιωματικό,
δεν έψαλλε, τώρα ένας ψίθυρος μελωδικός σηκώθηκε και αντήχησε παντού, <b>«Μεσίτεψε για μας. Παρθένα, σώσε μας και διώξε μακρυά λύπες και έγνοιες»</b>. Και
σκέπαζε τις άλλες η καθαρή νεανική φωνή του ανθυπολοχαγού, που δεν είχε ούτε
γαλόνια, ούτε τραύμα, ούτε λάσπες, αλλ' ήταν σκιά όπως οι άλλοι<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Αφού τελείωσαν τη δοξολογία
της νίκης, έψαλαν το <b>«Ταις πρεσβείαις της Μητρός σου, δωρήσαι ελέη τω λαώ
σου.....»</b> Το 'ψαλαν σκυμμένοι κάτω σα να ήταν γονατιστοί, απ' όσο μπορούσε ο
Αντρέας να καταλάβει απ' τη σίαση που είχαν οι σκιές. Κι η Θεοτόκος, που
διατηρούσε καθαρή μορφή και που δεν είχε γονατίσει, δεήθηκε αμέσως ύστερα, για
να δοθεί σε όσους ήταν εκεί παρόντες καλή θέση, ανάμεσα σ' όσους πέσαν υπέρ πατρίδος,
ανάμεσα στους Ιερολοχίτες και στους τόσους άλλους. Και δόξασε κατόπι τον
Πατέρα και το Γιο της και το Άγιο Πνεύμα, λέγοντας, <b>«Τριάς, σώσε τις ψυχές
τους»</b>.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Ο
Αντρέας παρακολουθούσε και κοίταζε. Ήτανε απλός άνθρωπος, αγνός, αγαθός,
χωρίς μόρφωση, χωρίς πονηριά, και βρισκόταν εδώ επειδή θέλησε να κάνει το
χρέος του. Ήτανε μια εξαιρετική εύνοια, να μπορέσει να τα δει αυτά. αυτή την
προετοιμασία για την είσοδο στα Ηλύσια Πεδία, στον Παράδεισο. Μολαταύτα,
επειδή υπάρχει ιεραρχία στη θυσία και δεν ήταν ένας απ' αυτούς, αν και
δοκίμασε, δεν μπόρεσε να μιλήσει στους κοντινούς του. Του 'καναν νόημα να σωπάσει.
Και τι να τους πει; Τι ήτανε η μικρή θυσιούλα του ύπνου του. μπροστά στη θυσία
που 'χανε κάνει τούτοι; Ήταν τόσο μεγάλη η θυσία της ζωής! Ήταν παμμεγίστη!
Περιττό λοιπόν να τους κάνει το συνάδελφο. Δεν ήταν. Συλλογίστηκε τους
σταυρούς, τα κυπαρίσσια, την κουκουβάγια, και είχε την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα
είχε περάσει, ότι το όνομα του ήταν κιόλας γραμμένο σε κανένα ξύλινο σταυρό,
έξω στον κόσμο. Εκστατικός και όλος απορία, παρακολούθησε τώρα την έξοδο. </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Σιγά-σιγά άρχισαν να πηγαίνουν προς το ιερό, προς ανατολάς, όπου ένα φως,
καταγάλανο, σα σύννεφο από άστρα λαμπερά, θάμπωνε τις λεπτομέρειες, τις
κολόνες, το τέμπλο, και το φέγγος αυτό απλωνόταν, και από πάνω μόνο φαινόταν ο
Παντοκράτωρ. Εκεί όπου χάνονταν ένας-ένας μέσα στο φέγγος αυτό, στεκόταν η
Παναγία και τους χαιρετούσε καθώς περνούσαν. Προτού χαθούνε μέσα στο φως του
ιερού, έλεγαν, «</span><b style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Χαίρετε, για χατήρι σας βρήκαμε παράδεισο, Ας είσαστε καλά»</b><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">. Τελευταία πέρασε η σκιά του αξιωματικού· σ' αυτόν η Παναγία χαμογέλασε με
ιδιαίτερη εύνοια, τον ρώτησε αν ήταν τώρα εντελώς καλά, όπως θα 'κανε μια
νοσοκόμα, κι εκείνος έγνεψε ναι. Κι ύστερα, καθώς αρχίσανε να λαλούνε τα
κοκόρια στους αυλόγυρους της Τήνου, το φέγγος χάθηκε, κι η εκκλησιά βρέθηκε
έρημη και βουτηγμένη στο φυσικό ημίφως από την έξω φεγγαράδα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Μόνη πια, η Μεγαλόχαρη πέρασε τότε το νάρθηκα πηγαίνοντας προς την εικόνα, αλλά προτού φτάσει, έξαλλος ο Αντρέας έτρεξε και γονάτισε μπροστά της θέλοντας να ασπασθεί την άκρη του φορέματος.
Αλλά έπιασε αέρα. Μόνο άκουσε έναν ψίθυρο, </span><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">-</span><b style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">Όταν μ' ευχαριστούνε εμένα,
μεθαύριο, πες τους αυτούς να μνημονεύουν εσαεί</b><span style="font-family: 'Bookman Old Style'; font-size: 14pt; line-height: 115%;">.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Τώρα στον κύκλο της εικόνας η μορφή της Μεγαλόχαρης ήταν όπως πάντα, γαλήνια, όπως την ήξερε, Παραφύλαξε
μερικά βράδυα, και είδε ότι ταχτικά χάνονταν το πρόσωπο απ' την εικόνα, και
κάθε πρωί, προτού λαλήσουν τα ορνίθια, γινόταν η ίδια τελετή. Αλλά τα έβλεπε
μόνο αυτός ο Αντρέας. Έπλεξε ένα στεφάνι από πικροδάφνη και θαλασσιά φύκια και το κρέμασε γύρω στην εικόνα. Κανένας επίτροπος δεν μπόρεσε να μάθει ως
σήμερα ποιος είχε προσφέρει αυτό το παράξενο αφιέρωμα. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxfzWiY8b1NPYoo65FwrVrnoMLKfdekxb3UXh7v80Vqubns_cY7p7b8064f27ex2sqyxHrGUlfkKL2lgUCPAMRI0YV50AGv-AILh31bt6Jf08uHyvVV2tcKZryDecgPthgQaPEe-cUz-XV/s1600/IMGP4055.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxfzWiY8b1NPYoo65FwrVrnoMLKfdekxb3UXh7v80Vqubns_cY7p7b8064f27ex2sqyxHrGUlfkKL2lgUCPAMRI0YV50AGv-AILh31bt6Jf08uHyvVV2tcKZryDecgPthgQaPEe-cUz-XV/s640/IMGP4055.JPG" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: "Bookman Old Style"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<br />
<br />Ο ΜΠΑΓΑΣΑΣhttp://www.blogger.com/profile/01781828778242841490noreply@blogger.com1